1326. ไล่ล่า
ทว่าดัชนีกลับทรงพลังเกินจินตนาการ หลังจากโล่เงาแสงถูกทำลาย โลกแห่งสายลมและสายฝนดูเหมือนจะสลายไปได้ทุกเวลา
ดัชนีทำให้โลกแห่งสายลมและสายฝนเกิดรอยแหว่ง ขณะที่มันดันไปข้างหน้า โลกสั่นสะท้านรุนแรงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
กลิ่นอายสีขาวนวลต่อต้านอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับพยายามหักล้างพลังในดัชนีไปด้วย!
หวังหลินถอยกลับเนื่องจากรู้สึกได้ชัดว่าโลกแห่งสายลมและสายฝนไม่สามารถทนได้มากกว่านี้แล้ว ในวินาทีอันตราย ดวงตาเผยความบ้าคลั่งและสะบัดมือเปิดมิติเก็บของ
โลกแห่งสายลมและสายฝนหดตัวกลับจนอยู่ข้างในร่างหวังหลิน จากนั้นกดนิ้วลงกลางหน้าผาก
หวังหลินร้องคำราม ดัชนียักษ์เทพโบราณโผล่ออกมาจากมิติเก็บของและขวางเบื้องหน้าหวังหลิน!
นิ้วชี้ดุจหินหยกพุ่งตรงเข้าใส่ดัชนียักษ์เทพโบราณจนเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้องทำให้พื้นที่ดวงดาวสั่นสะท้าน
หวังหลินกระอักโลหิตและถูกผลักกลับไปพร้อมกระดูกเทพโบราณ แสงล่องหนเจาะทะลวงผ่านกระดูกเทพโบราณพุ่งตรงเข้าหน้าอกหวังหลิน เจาะทะลุถึงแผ่นหลังไปพร้อมกับโลหิตสาดกระจายเป็นสายหมอก
ตอนที่นิ้วชี้ปะทะกับดัชนีเทพโบราณนั้นเกิดการสั่นสะเทือนราวกับต้านทานพลังอันแข็งแกร่ง นิ้วชี้พร่ามัวและกำลังสลาย
ความเจ็บปวดรุนแรงท่วมท้นทั่วร่างหวังหลิน หากเป็นคนอื่นคงอยากหนีไปแล้วแต่หวังหลินเมินเฉยความเจ็บปวดและยกมือขวาขึ้นมาด้วยสีหน้าดุดัน แสงโลหิตรวมเข้าไปในกระบี่โลหิตและฟาดฟันลงมาใส่นิ้วข้างนั้น!
กระบี่โลหิตกะพริบวาบร่อนลงใส่นิ้ว วินาทีนั้นมันยื่นเข้ามาจับแต่กระบี่โลหิตพุ่งทะลุผ่านฝ่ามือไป!
ฝ่ามือถูกแบ่งออกเป็นครึ่งส่วนพร้อมกับมีเสียงครางเบาๆ มันหายตัวไปจากโลกราวกับไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน หินหยกเบื้องหน้าสตรีชุดขาวแตกสลายเป็นฝุ่นฝง…
นางหน้าซีดขาวและกระอักโลหิต รีบถอยตัวและผสานกับโลกเพื่อหลบหนี!
“เจ้าจะหนีไปไหนไม่ได้!” หน้าอกหวังหลินเป็นรูมีโลหิตไหลออกมา ถึงแม้ดัชนีนั้นจะถูกทั้งโล่เงาแสง โลกแห่งสายลมและสายฝนและดัชนีเทพโบราณป้องกัน เศษเสี้ยวของมันยังเจาะทะลุผ่านหน้าอกหวังหลินได้ หากเป็นเซียนธรรมดาถ้าไม่ตายคงบาดเจ็บสาหัส
แต่หวังหลินเป็นเทพโบราณและมีระดับการฟื้นฟูอันยอดเยี่ยม เพียงไม่กี่วินาทีรอยแผลของหวังหลินเผยสภาพกำลังฟื้นตัว ขณะที่สตรีชุดขาวเหาะเหินไป หวังหลินรวบรวมสมบัติทั้งหมดและทำการไล่ล่า
เขาค้นหาระลอกคลื่นที่นางสร้างขึ้นมาตอนหนีไป หวังหลินผสานตัวเข้ากับโลก! ตามหาร่องรอยจากระลอกคลื่น!
เรื่องราวกลับตาลปัตรตรงข้ามกับสิ่งที่เกิดขึ้น จากผู้ล่ากลายเป็นผู้ถูกล่า สตรีชุดขาวหนีด้วยความตื่นตระหนกขณะที่หวังหลินไล่ตามอย่างเร่งรีบ!
‘ระดับบ่มเพาะของนางช่างประหลาด ถึงแม้จะดูเหมือนเงาร่างอวตารแต่กลับมีเลือดเนื้อ หากนี่เป็นเรื่องจริงนางก็ควรต้องตาย! ข้าไม่สนข้อได้เปรียบที่นางกำลังบาดเจ็บสาหัส ไม่เช่นนั้นข้าจะมีปัญหาในอนาคตแน่!’
‘อีกทั้งนางต้องมีความลับอะไรบางอย่าง วิชาที่นางใช้คล้ายกับการอัญเชิญพลังจากร่างดั้งเดิม หากวิชาของข้าไม่ได้แข็งแกร่งขึ้นตอนที่อยู่ในเผ่าแพรฟ้า ข้าคงตายไปแล้ว! นางยังคุ้นเคยกับดาราจักรโบราณมากกว่าข้าอีก ดังนั้นข้าต้องฆ่านางให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้! หากนางหนีไปจนข้าตามไม่เจอ เมื่อนั้นทั้งหมดนี้จะไร้ค่า!’
หวังหลินผสานตัวกับโลกต่อไปพลางไล่ล่านาง!
เสียงระลอกคลื่นดังกึกก้องท่ามกลางดวงดาวในดาราจักรโบราณ สตรีชุดขาวเดินโซเซออกมา ใบหน้าเผยความตื่นตระหนกและกำลังจะเคลื่อนที่ห่างออกไปจากที่นี่
อย่างไรก็ตามสีหน้านางเปลี่ยนไป กัดฟันแน่นและเลือกผสานตัวกับโลกเพื่อหลบหนี หลังจากนางไปพลันปรากฏระลอกคลื่น ร่างหวังหลินกะพริบวูบวาบ เขาไม่เลือกปรากฏตัวและหายไปอีกครั้ง
ทั้งสองคนหนึ่งหลบหนีหนึ่งไล่ล่าต่อไปในชั่วระยะเวลานั้นๆ ในเวลาไม่เกินสิบห้านาทีพวกเขาข้ามผ่านพื้นที่หลายครั้งและยิ่งวิชาสั้นลง นางเคร่งเครียดอย่างยิ่งที่หวังหลินไล่ตามมาได้กระชั้นชิด ทำให้เกิดแรงกดดันอันใหญ่หลวง
ก่อนหน้านี้มันเป็นสิ่งที่มิอาจเป็นไปได้ แต่ตอนนี้นางยิ่งตกตะลึงและเคร่งเครียดมากขึ้นไปอีก!
‘อีกแค่สามครั้งข้าก็จะปลอดภัย อีกแค่สามครั้ง!’ นางปรากฏตัวขึ้นในอวกาศ ใบหน้าซีดขาว ทันใดนั้นใต้ฝ่าเท้าที่นางกำลังหนีกลับมีระลอกคลื่นส่งเสียงดังสนั่น สายฟ้าไร้ขอบเขตโผล่ออกมาจากทุกทิศทางก่อตัวเป็นวังวนและบิดเบือนพลังดั้งเดิมที่นี่เพื่อป้องกันไม่ให้นางหนีไป!
ขณะที่สีหน้าเปลี่ยนไปยิ่ง หวังหลินก้าวออกมาจากอวกาศพร้อมสายตาเย็นเยียบ เขาสะบัดมือขวาโดยไม่ได้เอ่ยอะไรสักคำ ก้อนเมฆปรากฏขึ้นอีกครั้งก่อตัวเป็นฟ้าดิน ประทับพลิกสวรรค์!
ขณะที่โลกกลับตาลปัตร ฟ้าดินทับซ้อนกันส่งเสียงดังสนั่นกึกก้อง ยามที่ฟ้าดินทับซ้อนกันนางพลันกระอักโลหิต รีบถอยตัวแต่กลับมีแสงสีโลหิตกะพริบ กระบี่โลหิตแทงทะลุผ่านด้านหลัง!
นางกรีดร้องโหยหวน เสื้อผ้าสีขาวย้อมด้วยโลหิตสีแดง ภาพบิดเบือนปรากฏขึ้นจำนวนมากและกะพริบวูบวาบ!
ภายในรูปภาพเหล่านี้มีสตรีคนหนึ่งกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น ฝ่ามือดุจหยกเนื้อละเอียดยื่นออกมาจากความว่างเปล่า กดใส่หินหยกสีขาวตรงกลางหน้าผาก
ใช้เวลาเพียงชั่วครู่ รูปภาพบิดเบี้ยวพวกนั้นก็แตกสลาย กลิ่นอายสีขาวนวลจำนวนมากโผล่ออกมาจากศีรษะ กลิ่นอายนี้แทบเป็นรูปร่างและเผยเป็นเส้นสีทองจางๆ!
หวังหลินไม่ประหลาดใจกับกลิ่นอายสีขาวนวลนี้ เพราะมันคือเพลิงนรกานต์!
อย่างไรก็ตามเพลิงนรกานต์ของนางช่างมีมากมายจนหวังหลินประหลาดใจ แค่เพียงเพลิงของนางก็มีมากจนเทียบได้กับเพลิงนรกานต์ในโลกแห่งสายลมและสายฝนของหวังหลินกว่าสามในสิบส่วนแล้ว!
ยามที่กลิ่นอายสีขาวนวลเต็มไปทั่วร่างกาย โลหิตจากการโดนกระบี่โลหิตแทงพลันหยุดไหล นางถอยหนีอย่างร้อนรนโดยที่กลิ่นอายสีขาวห่อหุ้มร่างตัวเองอยู่ นางไม่สนการบิดเบือนพลังดั้งเดิมและผสานเข้ากับโลก!
‘หากนางกลายเป็นวิญญาณในโลกแห่งสายลมและสายฝนของข้า…’ จิตใจหวังหลินเต้นรัว วินาทีที่นางจากไปเขาก็หายตัวไปในเวลาเดียวกันและเริ่มไล่ล่าอีกครั้ง!
ณ พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของดาราจักรโบราณมีดาวเคราะห์ดวงหนึ่งซึ่งเป็นที่ตั้งของเผ่าแมงป่องปีศาจ แม้จะไม่ใช่เผ่าใหญ่แต่มีชื่อเสียงด้านความเหี้ยมโหด!
ระลอกคลื่นดังกึกก้องอยู่นอกดาวเคราะห์ในพื้นที่เผ่าแมงป่องปีศาจ สตรีชุดขาวก้าวออกมา โลหิตไหลจากมุมปาก หลังจากนั้นนางผสานเข้ากับโลกโดยไม่ลังเล
‘อีกแค่สองครั้งเท่านั้น หลังจากข้าไปถึงที่นั่นจะไม่มีอันตรายอะไรอีก!’
ทว่าขณะที่นางกำลังผสานกับโลกนั้นแสงสีโลหิตกะพริบวาบแทงใส่อวกาศพุ่งตรงเข้าหาหน้าผาก มันเต็มไปด้วยจิตสังหารและรวดเร็วยิ่ง นางไม่มีเวลาหลบเลี่ยงเลย!
ในวินาทีวิกฤต หมอกสีขาวนวลแพร่กระจายออกมาขัดขวาง ปะทะใส่กระบี่โลหิตทันที
กระบี่โลหิตแทงทะลุผ่านกลิ่นอายขาวนวลแต่วงโคจรมันเปลี่ยนไปจนแทงทะลุผ่านหัวไหล่ขวา!
นางกรีดร้องโหยหวนและรีบถอยหนีพลางจ้องมองตรงหน้าอย่างเคร่งเครียด หวังหลินก้าวออกมาจากความว่างเปล่ายื่นมือขวาเข้าหานาง!
“เจ้าจะหนีไปไหน?!”
พอเห็นว่ากำลังจะถูกจับ นางกัดปลายลิ้นพ่นโลหิตออกมาเข้าหากลิ่นอายสีขาวนวล เสียงคำรามตกตะลึงกลับมาอีกครั้งและมีพลังรุนแรงแพร่กระจาย!
ด้วยพลังนี้ร่างกายนางจึงกระเด็นออกไปและหลบหนีการจับของหวังหลินได้ จากนั้นนางมุ่งหน้าหาดาวเคราะห์เซียนด้านล่าง!
ขณะเดียวกันนางแผดเสียงร้อง!
“เผ่าแมงป่องปีศาจอยู่ไหน? ข้าเป็นหนึ่งในอวตารของนางสนมฟ้า รีบมาหยุดเขาเร็ว!”
วินาทีที่เสียงนางแพร่กระจายออกไป เหล่าเซียนพุ่งออกมาทันที เพียงพริบตาก็มีเซียนเกือบพันคนพุ่งออกมาจากดาวเคราะห์!
พวกเขาพุ่งเข้าหาหวังหลินโดยไม่ลังเล ส่วนนางหยิบเม็ดยาออกมากลืนกิน จ้องมองหวังหลินด้วยสายตาอาฆาตและกำลังจะผสานกับโลกเพื่อหลบหนีอีกครั้ง
แต่หวังหลินจะปล่อยให้นางหนีได้อย่างไร? เขาสะบัดแขนขวา ร่างกายขยายออกไปเป็นเทพโบราณหมื่นฟุต พุ่งไปข้างหน้าและกวัดแกว่งกำปั้นผ่านทุกคนอย่างรุนแรง!
เพียงกำปั้นเดียว โลกสั่นสะท้าน พื้นที่ดวงดาวดูเหมือนกำลังพังทลาย รอยแยกอวกาศขนาดใหญ่โผล่ออกมาและยืดยาวออกไปไม่มีที่สิ้นสุดราวกับทั้งพื้นที่ดวงดาวกำลังถูกผ่าเปิดออก!
สตรีชุดขาวที่ผสานเข้ากับโลกถูกบังคับให้ออกมาจากรอยแยก นางเผยใบหน้าซีดเหมือนใกล้ตายและรีบถอยหนี
ขณะที่หวังหลินพุ่งมา วิชาและสมบัติวิเศษของเหล่าเซียนเกือบพันคนก็มาถึง หวังหลินกระทั่งไม่ได้มองพวกเขาและเพียงมุ่งหน้าไป เหล่าแสงรวมตัวกันจากทุกทิศทางและก่อตัวเป็นเงาแสงรอบๆหวังหลิน!
วิชาและสมบัติทั้งหมดถูกสะท้อนกลับ!
หวังหลินเป็นเหมือนยักษ์แสงสูงหมื่นฟุต ขณะที่เดินทางไปข้างหน้า เหล่าเซียนถูกการโจมตีของตัวเองสะท้อนกลับมาจนเกิดเสียงร้องโหยหวน บางส่วนร่างกายแตกสลายจากแรงกระแทกของร่างหวังหลิน!
หวังหลินเข้ามาใกล้ในพริบตาและโยนกำปั้นใส่สตรีชุดขาวที่กำลังหนี!
……………………………