968. หนึ่งดัชนีทะลวงชะตาสวรรค์
ป๋ายเว่ยหรี่สายตา จากนั้นมองหวังหลินและพยักหน้า ขณะที่เวลาใกล้จะหมดลง ป๋ายเว่ยสูดหายใจลึกมองไปยังโลกรอบตัวอย่างมีความหมาย ท้ายที่สุดแล้วสายตามองไปทางทิศตะวันออกราวกับเห็นบ้านเกิด…
ดวงตาเศร้าค่อยๆปิดลง วินาทีที่เขาหลับตา พลังงานหยินสุดขั้วเพิ่มขึ้นมหาศาล
วินาทีนั้นพืชพันธุ์ที่แห้งเหี่ยวทั้งหมดระเบิดกลายเป็นฝุ่นผง เสียงแตกร้าวดังขึ้นมา ชั้นน้ำแข็งปรากฏรอบผาหุบเขา
พลังงานหยินโผล่ออกมาจากร่างกายและเกิดวังวนขึ้นเหนือศีรษะ วังวนหมุนวนทั้งยังขยายขนาดไปด้วย!
พลังงานหยินร้องคำราม ดวงตาหวังหลินเป็นประกายมองป๋ายเว่ยอย่างเงียบเชียบ
วังวนหมุนเร็วขึ้นและเร็วขึ้นจนกระทั่งกลายเป็นพายุ ทั้งหุบเขาปกคลุมอยู่ในน้ำแข็ง แม้แต่พืชพันธุ์ที่แห้งเหี่ยวยังโดนแช่แข็งไปหมด
กฏเกณฑ์ตรงปากหุบเขาอันบอบบางพลันแตกกระจาย
หากมองจากด้านนอกจะเห็นเพียงสายฝนหล่นมา สายฟ้ากระแทกลงเป็นบางครั้งราวกับสวรรค์โกรธเกรี้ยว
น้ำจำนวนมาไหลรินลงและรวมตัวกันเป็นแอ่ง ขณะที่สายฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่อง เสียงเป๊าะแป๊ะในแอ่งน้ำดังขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด
ทว่าในพายุสายฝน หุบเขาแห่งนี้คล้ายจะถูกตัดออกไปจากภายนอก ราวกับมีม่านที่มองไม่เห็นกั้นระหว่างสายฝนทั้งหมด สายฝนหยุดชะงักด้านนอกหุบเขาและไหลอ้อยอิ่งลงมาพร้อมกับม่านพลัง
ขณะที่สายฝนเริ่มรุนแรงขึ้นและรุนแรงขึ้น จะเห็นแสงโค้งเหนือหุบเขา แสงโค้งนี้คือสายฝนที่ทำให้เกิดม่านรอบหุบเขาจนมองเห็นได้ชัด!
วินาทีพลังงานหยินในหุบเขารุนแรงยิ่นจนม่านพลังไม่สามารถทนรับไหวได้อีก รอยร้าวโผล่ออกมาในม่านพัง
พลังงานหยินโผล่ออกไปจากม่าน แม้มันจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าแต่กลับทำให้เกิดเสียงแตกร้าวสั่นสะเทือนสวรรค์
ก่อนที่สายฝนจะตกลงไปในรอยร้าวที่ปรากฏขึ้นมานั้น มันเปลี่ยนกลายเป็นน้ำแข็งจากพลังงานหยิน พลังงานหยินพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เหตุการณ์ประหลาดยิ่งตีแผ่ออกมา!
ที่ไหนตามที่พลังงานหยินผ่านไป ฝนทุกเม็ดจะโดนแช่แข็ง ยามที่แสงสาดส่องจากบนฟ้า ดูคล้ายกับสร้อยไข่มุกส่องสว่างเป็นประกายต้องแสงจันทรา
ยังไม่จบแค่นี้ รอยร้าวแตกออกมาบนม่านพลังมากขึ้นทำให้พลังงานหยินรั่วไหลออกมาจำนวนมาก และยิ่งทำให้สายฝนกลายเป็นน้ำแข็งมากไปอีก
วินาทีต่อมาม่านพลังก็แตกกระจายเป็นเศษเล็กเศาน้อย พลังงานหยินจำนวนมากแพร่กระจายออกไปทั่วดินแดน
ครานี้เม็ดฝนทุกเม็ดรอบด้านเปลี่ยนกลายเป็นน้ำแข็งโดยไม่หุบเขาอยู่ใจกลาง เพียงไม่กี่ลมหายใจ หยาดฝนทั้งหมดก็เปลี่ยนกลายเป็นน้ำแข็ง
หวังหลินดวงตาเป็นประกายประหลาด พลังงานหยินนี้ทรงพลังยิ่ง แม้เขาจะมีร่างเทพโบราณก็พบว่ามันหายใจลำบากเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะก้าวถอยไปสองสามก้าว
ป๋ายเว่ยนั่งอยู่เบื้องหน้าหวังหลิน เส้นผมพริ้วไหวไร้แรงลม เสื้อผ้ากระพรือราวกับโดนสายลมตีเข้าใส่ พลังงานหยินในร่างกายพุ่งขึ้นถึงขีดสุด ร่างกายกำลังถูกชั้นน้ำแข็งสีน้ำเงินเข้มปกคลุมอย่างรวดเร็ว
พริบตาเดียวน้ำแข็งสีน้ำเงินเข้มก็ปกคลุมเขาอย่างหมดจด จากนั้นควบแน่นตรงระหว่างคิ้วกลายเป็นหนามและชี้ออกมา
รอยประหลาดปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วป๋ายเว่ย รอยนี้เป็นรอยเดียวที่หวังหลินเห็นตอนที่พลังงานหยินเคลื่อนไหวในตัวป๋ายเว่ย!
รอยอักขระกระพริบแสงน่ากลัว ทุกครั้งที่กระพริบป๋ายเว่ยจะเผยสีหน้าเจ็บปวด พลังงานหยินบางส่วนในร่างกายถูกมันดูดเข้าไป
ชั้นน้ำแข็งสีน้ำเงินเข้มรอบป๋ายเว่ยหนาแน่นขึ้น ร่างกายหลอมรวมกับน้ำแข็งจนกระทั่งกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน
ยิ่งรอยอักขระกระพริบมากขึ้นก็ยิ่งมีพลังงานหยินถูดดูดซับเข้าไปมากขึ้น ในไม่นานพลังงานหยินส่วนสุดท้ายก็ถูกรอยอักขระดูดซับเข้าไป
ร่างกายสั่นสะท้าน ทุกอย่างตั้งแต่คอลงมากลายเป็นน้ำแข็ง รอยอักขระระหว่างคิ้วเปลี่ยนกลายเป็นสีม่วงดำ พลังงานหยินภายในน่าตื่นตะลึงยิ่ง!
ความเจ็บปวดที่มิอาจอธิบายออกมาได้ทำให้ป๋ายเว่ยร้องเสียงคำรามออกมาเป็นคำสุดท้ายในชีวิต เสียงคำรามเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ความเกลียดต่อเทียนหยุน ความเศร้าและการไร้พลังอำนาจ การดิ้นรนทั้งหมดของเขาเพื่อฝืนชะตา!
ทั้งยังมีความโล่งอกอยู่เล็กน้อย…
หวังหลินคล้ายจะได้รับผลกระทบจากเสียงคำรามนี้ด้วย สีหน้าซับซ้อนและก้าวถอยหลังไปอีก เขาเข้าใจความคิดของป๋ายเว่ย มันคือการท้าทาย ขัดขืนต่อเทียนหยุน!
กล่าวได้ว่านี่เป็นอีกรูปแบบของการต่อต้าน!
เสียงคำรามของป๋ายเว่ยแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งข้ามผ่านระยะหมื่นลี้ ทว่าเสียงนี้จมไปกับสายฝนกระหน่ำและสายฟ้ารุนแรง
“เทียนหยุน ข้าขอแลกชีวิตข้าเพื่อให้เจ้าผิดพลาดสักครั้ง ข้าป๋ายเว่ยจะไปหัวเราะในนรก! ข้าจะจะแลกเปลี่ยนชีวิตที่ไร้ประโยชน์ของข้านี้เพื่อให้เทียนหยุนผิดพลาดสักครั้ง!”
ป๋ายเว่ยหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง อักขระบรรจุพลังงานหยินทั้งหมดผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างประหลาด มันควบแน่นซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับวังวนหมุนเป็นวงกลม เสียงคำรามดังสนั่นออกมาจากภายใน
พริบตานั้นวังวนจากรอยอักขระก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุด แสงสีทองปรากในส่วนลึกของวังวน พลังงานหยินทั้งหมดรวมเข้าไปหามันอย่างรุนแรง
เพียงเสี้ยววินาที พลังงานหยินทั้งหมดก็หายไป หลงเหลือทิ้งไว้แต่เพียงจุดสีทองส่องประกายลอยเข้าหาหวังหลิน
ร่างป๋ายเว่ยแน่นิ่ง เขาแทบหมดพลังชีวิตและเปลี่ยนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งด้วยสีหน้าดุดัน!
รูปปั้นน้ำแข็งปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งการต่อต้านอันทรงพลังและการไม่ยอมแพ้ต่อการโดนควบคุมดวงชะตา!
จุดสีทองลอยเข้าหาหวังหลิน สัมผัสถึงพลังชีวิตอันทรงพลังและความร้อนยิ่งยวด!
“เสี้ยวพลังหยางสุดขีด!” หวังหลินยกแขนขึ้นมาเอื้อมเข้าหาจุดแสงสีทอง
วินาทีนี้น้ำแข็งทั้งหมดในหุบเขาละลายอย่างรวดเร็ว ใบไม้ใบหญ้าสีเขียวเจริญเติบโตขึ้นมาใหม่และหุบเขาแห่งนี้กลายเป็นฤดูใบไม้ผลิในไม่นาน
ด้านนอกหุบเขา หยาดฝนทั้งหมดที่ถูกแช่แข็งพลันละลายและตกหล่นลงมา การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ทำให้พลังงานหยินกลับคืนสู่สภาวะปกติ
วินาทีที่แขนหวังหลินสัมผัสพลังหยางสุดขีด เวลาก็หมดลง
ในสำนักชะตาสวรรค์มีภูเขาหนึ่งที่ประหลาดยิ่ง มันดูเหมือนตรีศูลยักษ์ที่ฝังลึกลงไปใต้ดิน สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ด้านบนคือปลายยอดทั้งสาม!
วงแหวนเจ็ดสีแตกต่างกันระเบิดออกมา พลังปราณสวรรค์เต็มไปทั่วบริเวณทำให้ดูเหมือนแดนสวรรค์
เทียนหยุนกำลังนั่งปลายยอดตรงกลางภูเขา สวมชุดสีขาว เสื้อผ้าขาวพริ้วไหวตามสายลม แม้เขาจะแก่ชราทว่าไม่ได้รู้สึกว่ากำลังทรุดโทรม แต่ราวกับเขากลายเป็นเทพ
วินาทีที่เวลาหมดลง เขาพลันลืมตาขึ้น ก้อนเมฆจำนวนมากกำลังผ่านไป สิ่งที่ตกตะลึงก็คือภายในแววตาเขา ดวงอาทิตย์และจันทรากลับตาลปัตรพร้อมกับก้อนเมฆที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ราวกับกาลเวลาคงอยู่ภายในดวงตาเทียนหยุน!
เขามองออกไปบนพื้น หลังจากนั้นสักพักก็ถอนหายใจ
“ทุกคนแสวงหาชีวิตอันยืนยาว ยืนยาวให้เท่ากับโลก…ทว่าจะมีสักกี่คนที่รู้ว่าความยืนยาวนี้นับเป็นอะไรได้? มีชีวิตให้ยืนยาวเท่ากับโลก…โลกคงอยู่มาตลอด เช่นนั้นใครจะกล้าบอกว่ามีอายุยืนยาวเท่ากับโลกกัน?”
“สิ่งที่แสวงหาเป็นเพียงภาพมายาเท่านั้น และนี่ก็เป็นโลกทัศน์ของมดตัวหนึ่ง! ข้าเทียนหยุนไม่ได้เสาะแสวงหาชีวิตให้ยืนยาวเท่ากับโลก ข้าต้องการให้โชคชะตาข้ากลายเป็นโชคชะตาแห่งสวรรค์ ข้าต้องการให้อำนาจข้ากลายเป็นอำนาจแห่งสวรรค์ ข้าต้องการให้เต๋าสวรรค์ผสานเข้ากับเต๋าของข้า!”
เทียนหยุนส่งสายตาออกไปในทิศทางของเมืองเนตรภูติ ในดวงตามีแสงประหลาดและพึมพำ “หวังหลิน…เจ้ากล้า!”
เขาไม่ได้ขยับไปไหน เพียงยกแขนขวาขึ้น นิ้วชี้ค่อยๆชี้ไปข้างหน้า!
วินาทีนี้พายุก่อตัวขึ้นมาด้านนอกดาวเทียนหยุน ส่งเสียงดังสนั่น พลังดั้งเดิมมหาศาลของโลกรวมตัวกัน
พลังดั้งเดิมทั้งหมดภายในระยะหมื่นลี้คล้ายจะได้รับเสียงเรียกและรวมตัวกันอย่างบ้าคลั่ง
ดัชนียักษ์ปรากฏขึ้นมานอกดาวเทียนหยุนแทบในเสี้ยววินาที ดัชนีนี้ยาวหมื่นฟุตและกว้างพันฟุต มันโปร่งแสงราวกับไม่มีตัวตน
พลังดั้งเดิมมหาศาลรวมกันที่ดัชนีนั้นด้วยความเร็วเหนือจินตนาการ ดุจหลุมดำที่ดูดพลังดั้งเดิมทั้งหมดนั้นเอาไว้
ดัชนีเปลี่ยนจากไร้ตัวตนเป็นมีรูปร่างในเสี้ยววินาที แม้แต่ลายนิ้วมือยังเห็นได้อย่างชัดเจน รอยบนนิ้วเหมือนภูเขาและช่องเขา
มันค่อยๆตกลงมาเข้าหาดาวเทียนหยุน!
ดัชนีนี้ใหญ่เกินไปแต่มันไม่ใช่ดัชนีของเทพโบราณ มันคือวิชาที่เทียนหยุนสร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง หนึ่งดัชนีทะลวงชะตาสวรรค์!