527. ผนึกพลังชีวิต

หวังหลินใบหน้านิ่งเรียบแต่โอวหยางฮัวหวาดกลัวและขมขื่นอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“ข้ากำลังเป็นพยานการต่อสู้ระหว่างคนต่างถิ่น…”

ในชั่วขณะนั้นลำแสงกระบี่กระพริบวาบทำให้ค่ายกลสั่นสะท้านและเกิดรอยร้าวอีกจำนวนมาก

หวังหลินเยาะเย้ยและตบกระเป๋าพลันโบกสะบัดธงกฎเกณฑ์หนึ่งครามเปลี่ยนเป็นควันกฎเกณฑ์หลายเส้นสายพุ่งเข้าไปในค่ายกลและแผ่ไปพร้อมกับรอยร้าว

รอยร้าวในค่ายกลฟื้นฟูด้วยความเร็วที่เห็นด้วยตาเปล่า และเมื่อมีการเพิ่มธงกฎเกณฑ์เข้าไป พลังของค่ายกลเพิ่มพูนขึ้นอีกหลายเท่า

หลังเสร็จสิ้นหวังหลินก้าวเท้าออกและหายตัวไปโดยสิ้นเชิง เมื่อปรากฎตัวอีกครั้งเขาก็อยู่นอกหุบเขาแล้ว

ชายชุดดำมองหวังหลินที่ห่างออกไปร้อยฟุตอย่างเย็นชา

ควันสีม่วงหลายเส้นสายเคลื่อนไหวรอบแต่ละคนราวกับภูติพราย

มือขวาหวังหลินชี้กลางอากาศและอสูรวิญญาณตนหนึ่งพลันกรีดร้องโหยหวนและสลายหายไป

ชายชุดดำศึกษาหวังหลินอย่างละเอียดและดวงตาหรี่เล็ก ความหยิ่งผยองก่อนหน้านี้หายไปและเกิดความลังเลพร้อมกับถามขึ้น “เจ้าเป็นคนของสำนักอะไร?”

ควันสีเทาสามเส้นเคลื่อนไหวระหว่างนิ้วของหวังหลินก่อเกิดเป็นเสียงโหยหวน เขาจ้องชายชุดดำด้วยท่าทีเย็นชา “พูดเรื่องไร้สาระอันใด? หากเจ้าไม่ต่อสู้ก็ออกไปเดี๋ยวนี้ซะ!”

ชายชุดดำหัวเราะในความโกรธ “คนหยิ่งยโสอะไรกัน! หากไม่ใช่ว่าเจ้าดูคุ้นหน้าคุ้นตาและข้าไม่ต้องการทำร้ายสหายหรือคนที่ข้ารู้จัก ทำไมข้าต้องมาพูดกับเจ้ากัน? เมื่อเจ้าอยากตายข้าจะสนองเจ้าเอง!”

หวังหลินไม่ได้ขัดขวางการพูดคุยกับเขา เมื่อคนผู้นี้กำลังพูด หวังหลินพลางตบกระเป๋าและกระบี่สวรรค์ปรากฎออกมา จากนั้นแทงด้วยกระบี่สวรรค์อีกหนึ่งจังหวะ พลังปราณกระบี่สูงหลายสิบฟุตลอยออกไปเข้าใส่ชายคนนั้นราวกับสายฟ้า

ขณะเดียวกันดาบครึ่งจันทราติดตามไปอย่างใกล้ชิดราวกับอัสนีบาต

เมื่อชายชุดดำเห็นปราณกระบี่ เขาถอยกลับทันทีและตะโกน “งั้นเจ้าก็เป็นสหายเซียนจากสำนักกระบี่ต้าหลัว เจ้ารู้กฎที่นี่ดี ส่งผลึกมาและข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า!”

ขณะที่ปราณกระบี่เข้าใกล้ ชายชุดดำยกกระบี่ของตัวเองขึ้นขัดขวาง เขาถูกกระเด็นกลับไปหลายฟุตแต่ปราณกระบี่ปะทะรวดเร็ว

ทว่าขณะที่ปราณกระบี่แตกสลายพลันเกิดเสียงรอยร้าวขึ้นจากกระบี่ในมือเขาและเกิดรอยร้าวบนกระบี่ทันที

เมื่อชายชุดดำมองรอยร้าวบนกระบี่เหินของตนเอง ดวงตาจึงเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที

“เจ้ากล้าทำให้กระบี่เหินของข้าเสียหาย!? วันนี้แม้เจ้าจะเป็นคนของสำนักกระบี่ต้าหลัง เจ้าจะต้องตาย!” ฝ่ามือพลันสร้างผนึกและเพลิงสีดำปรากฎในฝ่ามือ

ชายหนุ่มตะโกน “เพลิงปฐพีมรณะ จงเผาผลาญมันให้สิ้น!” จากนั้นชี้ออกมาและเพลิงสีดำพุ่งไป ขณะที่อยู่ในอากาศ เพลิงกระจัดกระจายออกเป็นเพลิงเล็กๆนับไม่ถ้วนและตกเป็นฝนเข้าใส่หวังหลิน

ขณะที่ฝนเพลิงตกลงมา มีแสงน่ากลัวกระพริบหนึ่งครา แสงนี้ทำให้ใบหน้าชายชุดดำเปลี่ยนไปมหาศาลและบังคับร่างตัวเองให้ถอยกลับไปสามนิ้ว ทว่านั่นมันสายเกินไป เขาพลันเห็นโลหิตพุ่งออกมาจากหน้าอกขวาและเกิดใบหน้าไม่เชื่อสายตา พลันรีบล่าถอยเพื่อเอาเม็ดยาออกมากลืนกินลงไป

ดาบครึ่งจันทราปรากฎตัวข้างกระบี่สวรรค์ในแสงกระพริบ ทั้งยังมีคราบโลหิตบนตัวดาบ

ม่านตาหวังหลินหรี่แคบ ระดับบ่มเพาะของคนด้านหน้าเขาทรงพลังจริงๆ ต้องกล่าวว่าดาบครึ่งจันทรานั้นเร็วมากและแม้หวังหลินเผชิญหน้าด้วยตัวเองก็คงยากที่จะหลีกเลี่ยงได้หากไม่ได้เตรียมการล่วงหน้า คนผู้นี้ยังสามารถฝืนบังคับตัวเองให้ถอยไปสามนิ้วเพื่อหลบเลี่ยงจุดสำคัญได้ นั่นหมายความว่าสัมผัสวิญญาณของเขาทรงพลังมากกว่าของหวังหลินและสามารถตรวจจับเส้นทางวิถีของดาบครึ่งจันทราได้

แววตาหวังหลินแฝงจิตสังหาร เมื่อระดับบ่มเพาะของคนผู้นี้แข็งแกร่งกว่าเช่นนั้นเข้าต้องสังหารเสียตอนนี้ หากปล่อยให้หนีรอดไป ฟื้นฟูตนเองและศึกษาการโจมตีของหวังหลิน เมื่อนั้นตอนที่กลับมาหวังหลินจะไม่อาจต่อสู้ได้

การใช้ประโยชน์ในช่วงที่ศัตรูบาดเจ็บเนื่องจากการโจมตีไม่คาดคิดของดาบครึ่งจันทรา หวังหลินพุ่งตัวออกไปไม่สนเปลวเพลิงในท้องฟ้าและกดนิ้วโป้งลงบนอากาศ

ดัชนีแห่งความตาย!

ชายหนุ่มชุดดำกดมือลงบนหน้าอกและอาการบาดเจ็บฟื้นฟูทันที ใบหน้าซีดเผือดจ้องหวังหลินด้วยสายตาดุร้าย เขาสั่นกระบี่ในมือและเอ่ยขึ้น “กระบี่กระจายตัว!”

เพียงหนึ่งเสียงตะโกน กระบี่แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้านหน้าเขาและพุ่งเข้าหาหวังหลินทันที

ดวงตาหวังหลินสว่างวาบแต่เขาไม่ได้หลบหลีก ควันสีเทาสองในสามเส้นที่กำลังเคลื่อนไหวระหว่างนิ้วพลันหายไป พวกมันเคลื่อนไปตามแขนและปรากฎบนหน้าผาก

สัญลักษณ์สองจุดปรากฎบนหน้าผากหวังหลิน

ผนึกพลังชีวิต!

ขณะที่สัญลักษณ์ปรากฎ มันกระจายครอบคลุมร่างหวังหลินอย่างรวดเร็ว หนึ่งสัญลักษณ์สร้างหนึ่งชั้นและสองสัญลักษณ์สร้างม่านพลังสองชั้น

ขณะที่เศษกระบี่และเพลิงจากบนฟ้าตกลงมา พวกมันโจมตีหวังหลินทุกทิศทุกทาง

ชั่วขณะที่เพลิงตกลงมาจากท้องฟ้า พวกมันเปลี่ยนเป็นมังกรเพลิงสองตัวพัวพันรอบกันและคำรามราวกับมังกรจริงๆพุ่งเข้าใส่หวังหลิน

เสียงนั้นเข้าสู่โสตประสาทหวังหลินอย่างรวดเร็วทำให้วิญญาณดั้งเดิมสั่นสะท้าน มังกรทั้งสองที่เข้ามาหาเขาส่งเสียงคำรามและพยายามกลืนกินเขา

เสียงดังปังสั่นสะเทือนผืนปฐพีจนแม้แต่รัศมีห้าพันลี้ยังได้ยิน มันทรงพลังจนแม้กระทั่งท้องฟ้าเปลี่ยนสีและพื้นดินเกิดรอยร้าวนับไม่ถ้วน

คลื่นระเบิดกระแทกขนาดใหญ่กระจายตัวออกมาโดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ระลอกคลื่นพลังการปะทะ แม้แต่คลื่นพลังปิศาจก็ถูกผลักออกไปไกลจนสงบลง

หลังจากนั้นไม่นานนักคลื่นพลังปิศาจพุ่งกลับมาราวกับกองทัพม้าปกคลุมพื้นที่อีกครั้ง

ชายชุดดำยืนอยู่ข้างในคลื่นกระแทกนี้ ไม่เพียงแต่เขาไม่แสดงอาการความสุขใดๆแต่ดวงตายังเผยแววเคร่งเครียด เขาสูดหายใจลึกพลางล่าถอยหลายสิบฟุต ฝ่ามือเริ่มสร้างผนึกและจ้องจุดที่เกิดการระเบิดโดยไม่กระพริบตา!

บริเวณการระเบิดกลายเป็นสีดำพร้อมกับพลังปิศาจพุ่งกลับเข้าไป แต่ข้างในความมืดมิดนี้กลับมีร่างหนึ่งค่อยๆเดินออกมาทีละก้าว

เสื้อผ้าของเขาพัดกระพือในสายลม มือขวาเกิดเสียงโหยหวนดังออกมา หากมองอย่างละเอียดมันเหมือนกับอสรพิษตัวเล็กกำลังเคลื่อนไหวระหว่างนิ้วของเขา

ขณะที่ร่างนี้ค่อยๆเดินออกมา ชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกลจากนั้นกลับมีใบหน้ามืดมนมากยิ่งขึ้น ฝ่ามือสร้างผนึกเร็วขึ้นกว่าเดิมและยังร่ายคาถาบางส่วนออกมาอีก

สำหรับร่างที่เดินออกมานั้น พลังปิศาจรอบตัวเขาถูกแบ่งครึ่งออกราวกับมีคนบังคับให้พวกมันแยกออกจากกัน

เมื่อพลังปิศาจแยกออกจากกัน ร่างนั้นก้าวออกมาและหายไปโดยไร้ร่องรอย

“ไม่เลว!” ชายชุดดำไม่ลังเลและรีบถอยกลับ ขณะนั้นเกิดแสงกระพริบสีเงินและนิ้วโป้งสีดำประทับลงบนจุดที่เขาพึ่งอยู่

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก มันเกิดขึ้นในทันทีก็กล่าวไม่ผิดนัก

ตามมากับนิ้วโป้งอย่างรวดเร็วคือร่างนั้น เขาเงยศีรษะขึ้นมองชายชุดดำที่กำลังถอยห่างออกไปไกล

“เจ้าไม่สามารถหลบครั้งต่อไปได้!”

“เจ้าไม่ใช่คนของสำนักกระบี่ต้าหลัว! เจ้าเป็นศิษย์คนใหม่ของเทียนหยุน ศิษย์ลำดับเจ็ดกองกำลังสีม่วง หวังหลิน!” ชายชุดดำกล่าวอย่างเยือกเย็น “ที่เจ้าใช้คงเป็นวิชาต้องห้ามดัชนีแห่งความตายซึ่งทำให้เจ้ามีชื่อเสียงโด่งดังในงานเฉลิมฉลองวันเกิด!”

ชายชุดดำรู้สึกหงุดหงิดมาก เขาได้ยินเรื่องหวังหลินและกระทั่งวิเคราะห์จากหินหยกเนื่องจากศิษย์ของเทียนหยุนทุกคนนั้นผู้คนบนดาวเทียนหยุนต่างให้ความสนใจ

โดยเฉพาะหวังหลินผู้ที่การปรากฎตัวทำให้ทุกคนตื่นตกใจ หากไม่ใช่ศิษย์ลำดับหกกลับมาได้ทันเวลาและเอาชนะหวังหลินเนื่องจากมีระดับบ่มเพาะขั้นเทวะ ไม่เช่นนั้นตำแหน่งศิษย์สายตรงคงต้องกลายเป็นของเขา!

ผู้คนจะไม่ให้ความสนใจคนผู้นี้ได้อย่างไร? รวมถึงวิชาต้องห้ามที่เขาใช้นั้นประหลาดมาก มันโจมตีคนที่แข็งแกร่งกว่าโดยเฉพาะ เช่นนั้นผู้คนจะไม่ให้ความสนใจเขาเพิ่มอีกหรือ?

ชายชุดดำลอบถอนหายใจ หากเขาระบุตัวตนหวังหลินได้ก่อนหน้านี้เขาคงไม่ทำอะไรผลีผลาม แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นขั้นแปลงวิญญาณระดับกลาง เขาก็ไม่สามารถประมาทศิษย์ของเทียนหยุนได้!

แม้หวังหลินคนนี้จะพ่ายแพ้ต่อเซียนขั้นเทวะ เขาแสดงตัวว่ามีการโจมตีที่ทรงพลังอย่างมากรวมถึงสมบัติหลายอย่างที่ใครหลายคนให้ความสนใจ แม้ชายชุดดำสามารถเอาชนะได้แต่คงยากมากที่จะสังหารหวังหลิน!

นอกจากนั้นแล้วทุกคนบนดาวเทียนหยุนต่างรู้ว่าศิษย์ของเทียนหยุนแต่ละคนมีสมบัติช่วยชีวิต ตราบใดที่ระดับบ่มเพาะแตกต่างกันไม่มากนักมันหมายถึงมีชีวิตเพิ่มมาอีกหนึ่งชีวิตเลยทีเดียว!