951. ยินยอมซะ!
วินาทีนั้นลำแสงสีม่วงสองเส้นพุ่งออกมาจากใต้ดินพื้น หนึ่งในนั้นตรงเข้าหาหวังหลิน อีกหนึ่งพุ่งแทงผ่านชายชรา ดวงตาเบิกกว้าง วิญญาณถูกทำลาย
แสงสีม่วงส่องประกายเจิดจ้าเต็มไปทั่วโลก ยับยั้งแสงน้ำเงินผนึกดินแดนไว้อย่างสมบูรณ์ สายตาฉิงชุ่ยแวววาวจิตสังหาร นิ้วชี้ปรากฏแสงสีแดง ขอบเขตจวี่ฟื้นตัวเล็กน้อยและปะทะเข้ากับแสงสีม่วง
เกิดการระเบิดสั่นสะเทือนสรวงสวรรค์ดังกึกก้อง แสงสีม่วงถูกบังคับให้ถอยไปจากนั้นเปลี่ยนร่างกลายเป็นคนผู้หนึ่ง ชายชราผมสีม่วง แววตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร
“ข้าคือจ้าวดินแดนสังหาร หลิงหยุนจื่อ!”
“ขอบเขตจวี่!! เช่นนั้นภรรยาข้าตกอยู่ในกำมือเจ้า!” ฉิงชุ่ยถูกดันให้ถอยไปหลายก้าวพลางจ้องชายผมม่วงตาเขม็ง
‘ฉิงชุ่ยคือขุนนางเทพผู้มีชื่อเสียงโด่งดังแห่งแดนสวรรค์อัสนี ข่าวลือว่าหลังจากเขาฟื้นคืนชีพ ระดับบ่มเพาะไม่ได้ฟื้นตัว แม้จะยังแข็งแกร่งมากแต่ข้ายังมีสมบัติสวรรค์ดับสูญ แม้จะแตกหักแต่ก็เพียงพอจะต่อสู้กับเขา การฆ่าฉิงชุ่ยจะเป็นนิมิตหมายที่ดียิ่ง!’ ชายผมม่วงพ่นลมหายใจเย็นก่อเกิดหมอกม่วงจำนวนมาก ขณะพุ่งออกไป ร่างอวตารอีกหกตนปรากฏขึ้นพุ่งใส่ฉิงชุ่ยด้วยเช่นเดียวกัน
ดินแดนสังหารมีสมบัติสวรรค์ดับสูญอยู่หนึ่งชิ้น แม้มันจะได้รับความเสียหายหนักแต่ยังค่อนข้างแข็งแกร่ง มหาผู้อาวุโสแห่งพันธมิตรเซียนมอบมันให้แก่จ้าวดินแดนสังหารคนแรกเพื่อใช้เป็นสมบัติป้องกัน!
ขณะหมอกม่วงแพร่กระจายออกไป ฉิงชุ่ยพุ่งเข้าใส่หมอกด้วยจิตสังหาร เสียงดังสนั่นคับฟ้าพร้อมกับฉิงชุ่ยเริ่มต่อสู้กับชายผมม่วง
ทั้งสองต่างก็มีขอบเขตจวี่ กลิ่นอายเย็นเยียบห่อหุ้มไปทั่วภายในสายหมอก!
ส่วนหวังหลินท่าทีเยือกเย็นไม่ว่าจะเป็นตอนผสานเข้ากับโลกหรือฆ่าคน ขณะนี้เขาพึ่งก้าวออกมาจากความว่างเปล่า แต่ก็ต้องเงยศีรษะขึ้น รูม่านตาหรี่แคบ
เขาเห็นลำแสงสีม่วงโผล่ออกมาจากจุดที่ฉิงชุ่ยอยู่ แสงม่วงนี้รวดเร็วเกินไปและสิ่งที่ทำให้หัวใจหวังหลินกระชับแน่นคือเขารู้สึกถึงเศษเสี้ยวขอบเขตจวี่อยู่ในนั้น!
‘ขอบเขตจวี่!’ หวังหลินล่าถอยยามที่แสงสีม่วงเข้าใกล้ ขณะเดียวกันยื่นมือออกไป ดวงดาวระหว่างคิ้วเริ่มหมุนวน ในไม่นานลำแสงก็รวมกันที่ฝ่ามือหวังหลิน
“อาวุธสายเลือดราชวงศ์ หอกสังหารเทพเจ้า!”
ลำแสงควบแน่นเร็วยิ่งและปรากฏหอกขึ้นมาในพริบตา คราวนี้มันไม่ได้ยาวพันฟุต มีขนาดเท่าหอกทั่วไปตามปกติ หวังหลินคว้าและโยนออกไปอย่างรุนแรง!
มันเข้าปะทะกับลำแสงม่วงในทันที!
ปัง!
เกิดเสียงดังสะท้อนทั่วโลกและคลื่นกระแทกแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่ง เซียนบางส่วนไม่สามารถหลบได้เร็วพอ ร่างกายแตกสลายจนตายเลยก็มี
หอกสังหารเทพเจ้าไม่ได้รับความเสียหายเลย มันเพียงแค่หมองลงเล็กน้อยและกลับสู่ฝ่ามือหวังหลิน
‘อาวุธของเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์สามารถต่อต้านขอบเขตจวี่ระดับนี้ได้!’ ดวงตาหวังหลินส่องประกาย หอกในมือค่อยๆหายไป
‘โชคร้ายนัก ด้วยระดับบ่มเพาะของข้าในปัจจุบันจึงสามารถสร้างได้เพียงภาพมายาเท่านั้น หอกสังหารเทพเจ้าของจริงอยู่กับต้าวเสิน!’ หวังหลินล่าถอย ร่างหายวับในพริบตา ปรากฏตัวอีกครั้งด้านหลังเซียนดินแดนสังหารคนหนึ่ง ดัชนียื่นออกไป
ดินแดนสังหารเหลือเหล่าเซียนน้อยกว่าร้อยคน คนที่เหลืออยู่ไม่มีใครระดับบ่มเพาะอ่อนแอ พวกเขารวมกลุ่มก้อนและสร้างผนึกบนฝ่ามือ ทั้งหมดร่ายคาถาเข้าด้วยกันจากนั้นทั้งดินแดนสังหารก็สั่นเทา สิ่งก่อสร้างรูปกระบี่ยักษ์สิบเอ็ดแห่งแตกสลายทันที
ลำแสงสิบเอ็ดสายพุ่งออกไปผสานเข้ากับมิติว่าง วินาทีต่อมาร่างหวังหลินปรากฏตัวออกมาพร้อมกับลำแสงสิบเอ็ดสายไล่ล่าตามไปด้วย พวกมันเร็วเกินไปจนประชิดหวังหลินในพริบตา
แต่ละลำแสงมีกระบี่เงินอยู่ข้างใน ทั้งหมดทั้งมวลเต็มไปด้วยจิตสังหาร กระบี่ทั้งสิบเอ็ดเล่มถูกสร้างขึ้นจากโลหะสวรรค์จากจ้าวดินแดนรุ่นแรก หลังจากถูกหล่อหลอมมาหลายชั่วอายุคน มันจึงกลายเป็นอาวุธสังหารไร้เทียมทาน!
กระบี่ไล่ล่าตามหลังหวังหลินส่งเสียงวิญญาณร้องโหยหวน ดวงวิญญาณหมุนวนลำแสงเป็นวงกลม ไล่ล่าหวังหลินอย่างบ้าคลั่งหวังจะกลืนกินเขา ราวกับต้องการดึงหวังหลินเข้าไปข้างใน
“กระบี่ของดี!” ในแววตาหวังหลินกระพริบเย็นเยียบ กระบี่สิบเอ็ดเล่มนี้ต่างเยี่ยมยอดโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกมันถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ประสบการณ์การหล่อหลอมจึงเท่าเทียมกัน แต่ละเล่มเริ่มก่อรูปวิญญาณสมบัติของตัวเอง หากสะสมพวกมันไว้ทั้งหมดและควบแน่นจะทำให้มีความแข็งแกร่งมากกว่าสี่กระบี่ของหลิงเทียนโฮวหลายเท่า!
“หากข้าได้เก้าสิบเก้ากระบี่ แม้ระดับบ่มเพาะไม่เท่ากับของหลิงเทียนโฮว ข้าก็น่าจะยังต่อต้านได้เนื่องจากพลังอำนาจของสมบัติแบบนี้!” ดวงตาหวังหลินส่องประกาย
‘ดินแดนสังหารแห่งนี้มีสมบัติมากมายโดยแท้!’ ความคิดนับร้อยแล่นผ่านหัวสมองหวังหลิน ตามจริงฉิงชุ่ยไม่จำเป็นต้องให้เขาช่วย หวังหลินก็จะขอให้มาอยู่แล้วเพื่อโอกาสในการปล้นดินแดนสังหาร ฉิงชุ่ยทำแบบนี้เพื่อตอบแทนหวังหลินที่ช่วยเหลือในมิติว่าง
ขณะนั้นเองมีคนสามคนเหินออกมาจากเหล่าเซียนที่เหลือรอดร้อยคนใกล้เคียงพวกนั้น!
ในสามคนมีอยู่สองที่เป็นขั้นส่องสวรรค์ระดับกลาง คนที่สามเป็นชายชราระดับบ่มเพาะสูงยิ่ง ขั้นส่องสวรรค์ระดับปลาย!
ชายชราไม่ได้ก้าวออกมาตอนที่หวังหลินและฉิงชุ่ยปรากฏตัว เขาซ่อนตัวอย่างระมัดระวังและพึ่งมาเผยตัวตนตอนนี้
ขณะพวกเขาปรากฏตัว ชายชราตบกระเป๋า น้ำเต้าหยกขาวสี่ชิ้นลอยออกมา มันโปร่งใสดุจผลึกและเรียบลื่น วินาทีนั้นชายชราชี้ไปข้างหน้า
น้ำเต้าทั้งสี่เริ่มหมุนวงกลมเบื้องหน้าชายชราและหันหน้าเผชิญกับหวังหลิน
“ข้าขอวิงวอนน้ำเต้าเทพให้ฆ่าคนผู้นี้ซะ!”
วินาทีนั้นน้ำเต้าทั้งสี่สั่นเทาและมีหมอกสีขาวนวลโผล่ออกมา ก่อร่างเป็นเงาสตรีสุดสวยสี่คนและพริ้วไหวเข้าหาหวังหลิน
เซียนอีกสองคนด้านข้างชายชราต่างก็ใช้สมบัติและวิชาของตนเอง หนึ่งในนั้นตีเข้าหน้าผากตนเอง แกนสีดำลอยออกมาหมุนวนปลดปล่อยกลิ่นอายน่าขนลุก “วารีหมื่นขุนนาง!”
แกนผลึกกระพริบวูบวาบเปลี่ยนกลายเป็นน้ำสีดำและขยายตัวออกทันที ปกคลุมพื้นที่ครึ่งส่วนด้วยทะเลรุนแรงและกวาดเข้าหาหวังหลิน
เซียนคนสุดท้ายเรืองแสงโลหิตจำนวนมาก ผิวหนังปกคลุมไปด้วยเส้นเลือด ภาพลักษณ์น่าหวาดกลัวสยดสยอง ฝ่ามือสร้างผนึกชี้ไปข้างหน้าและร้องเสียงตะโกน “ตาข่ายโลหิตเทพ!”
เสียงปะทุดังสะท้อนในร่างกาย เส้นโลหิตลอยออกมาจากร่างกายเขาจริงๆกลายเป็นตาข่ายพุ่งหาหวังหลิน
ทั้งสามคนต่างใช้สมบัติและวิชาที่ทรงพลังที่สุด พวกเขาเปิดการโจมตีอย่างบ้าคลั่ง ใช้โอกาสตอนที่หวังหลินกำลังถูกกระบี่สิบเอ็ดเล่มโจมตี
ทั้งสามคนไม่ใช่กลุ่มเดียวที่กำลังโจมตี เซียนที่เหลืออีกเกือบร้อยคนทั้งหมดกระตุ้นพลังดั้งเดิมของตัวเองและเปิดการโจมตีใส่หวังหลิน
ดวงตาหวังหลินสว่างวาบ เผยรอยเหยียดหยันก่อนจะพ่นของสิ่งหนึ่งออกมา ตราประทับผนึกเทพนรกสิบแปดชั้น! วินาทีที่ตราประทับปรากฏ เสียงคำรามโผล่ออกมาภายในดุจพายุโหมกระหน่ำ
หวังหลินชี้นิ้ว ราวกับการชี้นี้คือการปลดผนึกนรกสิบแปดชั้นและยอมให้เหล่าดวงวิญญาณอาฆาตหลุดออกมา
หวังหลินร้องตะโกน “ไสยเวทย์!”
พริบตาเดียว เหล่าดวงวิญญาณนับไม่ถ้วนเต็มไปทั่วโลกและพุ่งใส่รอบด้าน วิญญาณของบรรพชนเทพโลหิตเด่นชัดที่สุด ร้องเสียงคำรามคับฟ้า
ตั้งแต่ที่หวังหลินใช้วิชาไสยเวทย์ เขาก็ไม่ให้ความสนใจพวกเซียนอีก สิ่งที่เพ่งสมาธิตอนนี้คือแสงผลึกสิบเอ็ดสายที่กำลังไล่ล่าเขา! ร่างกระพริบวูบวาบ แทนที่จะพุ่งไปข้างหน้าแต่กลับล่าถอย เขายื่นมือออกไปด้วยแขนเทพโบราณและคว้าลำแสงเส้นหนึ่ง
วินาทีนั้นรู้สึกเจ็บปวดเหมือนโดนต่อย แววตาหวังหลินเย็นเยียบ พลังดั้งเดิมและพลังเทพโบราณพรั่งพรูออกมา หวังหลินบิดกระชากอย่างรุนแรงแต่ก็ต้องประหลาดใจว่าเขาไม่สามารถสลายแสงผลึกให้ขาดกระจุยได้!
แต่ทำให้เกิดเสียงแหลมสะท้อนออกมาจากผลึกแทน ดวงวิญญาณนับหมื่นดวงลอยออกมาด้วยสีหน้าบิดเบี้ยวและพยายามกลืนกินหวังหลิน
‘ข้ามีวิชาหลายอย่างเกี่ยวข้องกับวิญญาณ แค่วิญญาณหมื่นดวงกล้ามาอวดดีเบื้องหน้าข้าได้อย่างไร?!’ แววตาเย็นเยียบหายไปและถูกแทนที่ด้วยสายฟ้า!
วิญญาณดั้งเดิมเขาคือมังกรสายฟ้าโบราณที่ควบคุมสายฟ้าแห่งสวรรค์ วังวนหนึ่งจุดปรากฏระหว่างคิ้วและวิญญาณดั้งเดิมของตัวเองลอยออกมาเผยเป็นวิญญาณร่างมังกรสายฟ้าโบราณและร้องเสียงคำรามดังสนั่น
กรรร!!!
ทั้งโลกสั่นสะเทือน สายฟ้าจำนวนมากรวมตัวกันจากทุกทิศทาง พริบตาเดียวดินแดนสังหารก็เปลี่ยนกลายเป็นนรกสายฟ้า!
เสียงสายฟ้าคำรามอึกทึกดังสะท้อนไปทั่วโลก เข้าสู่รูหูของเซียนทุกคนและกระทั่งทำให้สองคนที่กำลังต่อสู้ในสายหมอกม่วงสนใจ สายตาฉิงชุ่ยเต็มไปด้วยความชื่นช ขณะที่สายตาชายผมม่วงมืดมน
สายฟ้าเต็มไปทั่วบริเวณไม่มีที่สิ้นสุด เสียงคำรามทำให้ดูเหมือนสายฟ้าทั้งหมดในโลกรวมตัวกันและเทิดทูนต่อหวังหลิน สายฟ้าหนึ่งเส้นแล่นผ่านเข้าหาแสงผลึกในมือเขา
ราวกับหวังหลินกุมอำนาจสายฟ้าทั้งโลกเอาไว้เพื่อดึงดูดสายฟ้าทั้งหมดเข้ามา!
“ยอมจำนนให้ข้าซะ!” หวังหลินร้องคำราม ดวงวิญญาณหมื่นตนจากแสงผลึกไม่เผยท่าทีดุร้ายอีกแล้วและเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกแทน ขณะที่สายฟ้ามากมายรวมตัวกัน ทั้งหมดจึงเผยท่าทียินยอม
แสงผลึกแตกดับ จากนั้นกระบี่เงินยาวเจ็ดฟุตปรากฏขึ้นมาในมือ ดวงวิญญาณหมื่นดวงรอบด้านเข้าไปในกระบี่
บนด้ามกระบี่มี “9” สลักเอาไว้ มันร้องหึ่งๆยอมจำนนต่อหวังหลิน