ตอนที่ 70 ถ้ำผี…สนามรบ

จนถึงวันที่ 3 หลัวเฟิงกับเฉินกู่ก็อออกจากเขตหมิงเยว่พร้อมกับทีมของเขา เกาเฟิง เว่ยเถี่ยและเว่ยชิงที่ตลาดพันธมิตรใต้ตินมุ่งหน้าไปยังฐานเติมเสบียงในฝั่งตะวันออกเฉียงใต้

กองทัพฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ค่อนข้างใหญ่โตกว่ากองทัพฝั่งเหนือของนครเจียงหนาน!

“ฐานเติมเสบียงฝั่งนี้ใหญ่โตกว่าฐานฝั่งเหนือเยอะทีเดียวนะ”

หลังจากรับลูกกุญแจมา หลัวเฟิงกับทีมก็อดตื่นเต้นไม่ได้ขณะที่เดินเข้าไปด้านในฐานเติมเสบียงนั้น จำนวนของบ้านพักในฐานนี้มีจำนวนมากกว่าฐานทางเหนือค่อนข้างมาก และด้วยการชำเลืองมองก็สามารถเห็นได้ว่ามีนักสู้อยู่จำนวนมากในทั่วทุกพื้นที่ของบริเวณนี้

ระดับความแข็งแกร่ง…บรรดานักสู้ในฐานนี้ต่างก็เหนือกว่านักสู้ในฐานฝั่งเหนือทั้งนั้น

“มีแต่คนแข็งแกร่งทั้งนั้นเลย!” เกาเฟิงกล่าวลอดไรฟัน

เมือง 003 ใกล้ทะเล มีสัตว์ประหลาดจำนวนมหาศาลกระจายตัวอยู่ตามแม่น้ำหวงผู่ ฐานนี้ตั้งขึ้นเพื่อรับมือกับสัตว์ทะเลพวกนั้น และนักสู้ส่วนใหญ่ที่นี่ต่างก็ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดภายในเมือง 003 ทั้งนั้น

เปรียบเทียบสัตว์ประหลาดที่อยู่บนบก กับสัตว์ประหลาดที่อยู่ในทะเลแล้ว พวกอยู่ในทะเลเป็นภัยคุกคามมากกว่า

เนื่องจาก…พื้นที่ของน้ำทะเลนั้นมีมากกว่าพื้นที่ของพื้นดิน และพื้นที่น้ำทะเลล้วนเป็นอาณาเขตของสัตว์ประหลาดทั้งหมด สามารถจินตนาการได้ว่าจำนวนของพวกมันจะมากมายมหาศาลขนาดไหน

“ดูสิ…นั่นมัน ‘ปืนพิษปีศาจ’ ใช่ไหม?”

“บ้าน่า…นั่นเทพสงครามใช่ไหม?” นักสู้ระดับเทพสงครามหายากที่ฐานฝั่งเหนือ แต่ทันทีที่ถึงที่นี่เราก็ได้เห็นแล้วคนนึง”

“ไม่แปลกหรอก เมือง 003 เป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดสำหรับล่าสัตว์ประหลาดในแถบยูเรเซียแล้ว มือพระกาฬจากหัวเมืองใหญ่ๆ ต่างก็มากันที่นี่ ไม่ใช่แค่จากเจียงหนาน เพราะงั้นไม่แปลกหรอกที่จะมียอดฝีมือมากมายอยู่ที่นี่”

ทีมค้อนอัคคีต่างพากันมองลงมาจากดาดฟ้าของอพาร์ทเมนต์ด้วยความทึ่ง

บรรดานักสู้ที่นี่มาจากทุกส่วนของโลก!

“ยังไงเดี๋ยวทานมื้อเที่ยงเสร็จเราค่อยมุ่งหน้าไปที่เมือง 003 แล้วกัน” เกาเฟิงกล่าว

หลังจากนั้นต่อมา ทั้งทีมพร้อมด้วยอุปกรณ์ครบมือก็พากันเดินทางออกจากฐานเติมเสบียง

“นั่นมันทีมค้อนอัคคีนี่นา มาที่นี่ด้วยหรือเนี่ย?”

“ฉันได้ยินว่าเด็กใหม่นั้น เจ้าบ้า…เป็นคนที่เพิ่งจะเข้าร่วมทีมแต่กลับแข็งแกร่งมากทีเดียว เขาเป็นแม่ทัพขั้นต้น ต่อไปต้องพัฒนาได้เร็วแน่ๆ”

นักสู้ภายในฐานต่างสนทนาพลางหัวเราะกันสนุกปาก

“เจ้าบ้า?” ว่านตงที่กำลังสนทนากับเพื่อนของเขาใต้ร่มไม้ต้นหนึ่งหันมามองด้วยความเอะใจ ในตอนนั้น ทีมค้อนอัคคีกำลังมุ่งหน้าไปยังประตูใหญ่ของฐานพอดี

“ตงจื่อ หลัวเฟิงนั่นมันรุ่นเดียวกับนายไม่ใช่เหรอ?” ชายหน้าเหี้ยมที่อยู่ข้างๆ เขากล่าวขึ้น

“ใช่”

ว่านตงพยักหน้า “พวกเราสอบผ่านเป็นนักสู้มาพร้อมกัน ในระหว่างเหตุการณ์หนูน้ำยกฝูงถล่มล่าสุด ผมก็เจอเขา ไม่นึกว่าจะได้มาเจอกันอีกในฐานนี้”

หัวหน้าของทีมเก่าของว่านตงเสียชีวิตในเหตุการณ์ครั้งนั้นไป ดังนั้นว่านตงกับคนอื่นๆ ที่เหลือจึงเข้าร่วมทีมอื่นและมาที่นี่

“ตงจื่อ ตามเขาให้ทัน อย่าชะล่าใจล่ะ” ชายหน้าเหี้ยมตบไหล่ว่านตงไปที

ว่านตงมองดูเงาของหลัวเฟิงที่กำลังเลือนหายไปจากประตูใหญ่นั้นด้วยความคิดอันยุ่งเหยิง

ตอนที่พวกเขาเข้าร่วมทดสอบเตรียมนักสู้ด้วยกัน พวกเขาต่างก็ถูกจับตามองจากสำนัก! ใครจะรู้ว่าในพริบตาเดียว หลัวเฟิงจะสร้างชื่อในวงการนักสู้ไปแล้ว! ขณะที่เขายังคงเป็นเด็กใหม่ที่ยังต้องทำงานหนักอยู่ ถ้ากล่าวถึง ‘เจ้าบ้าแห่งเจียงหนาน’ คนส่วนใหญ่ก็จะรู้ได้ทันทีว่ากำลังพูดถึงใคร

เป็นที่รู้กันว่า การสร้างชื่อให้กับตัวเองแบบนี้เป็นสิ่งที่ยากเย็นแค่ไหน!

จะต้องต่อสู้จนโลกถล่มทลาย!

จะต้องมีสถิติต่อสู้อันยอดเยี่ยม! เหมือนหลังเฟิงที่ฆ่าสัตว์ประหลาด 10,000 ตัวภายใน 2 เดือน

หรือจะต้องสร้างขึ้นด้วยความพยายามอันเหนื่อยยากเป็นแรมปี! อย่างเฉินกู่และจางเคอที่ต้องต่อสู้มาหลายปีถึงจะมีชื่อเสียงแบบนี้!

และตอนนี้ หลัวเฟิงก็นับได้ว่าเป็นคนหนึ่งที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงแล้ว

“เมื่อก่อนเขาอยู่ในระดับเดียวกับฉัน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นคนที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงการนักสู้ ฉันคงชะล่าใจไม่ได้หรอก!” ว่านตงกำหมัดแน่น ด้วยเป้าปมายคือหลัวเฟิงที่อยู่ต่อหน้าเขา ว่านตงไม่อาจจะชะล่าใจอยู่ได้อีกแม้แต่นิดเดียว

บนถนนหลวง หลัวเฟิงและทีมของเขาเดินมาแล้วราวๆ 2 วัน กระทั่งในที่สุดก็เข้ามาถึงชายแดนของเมืองหมายเลข 003

ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา ทีมค้อนอัคคีเคลื่อนที่ไปด้วยความระมัดระวัง

“เข้าไป” เกาเฟิงตะโกน

“วูบ!”

“วูบ!”

“วูบ!”

พวกหลัวเฟิง 5 คนพุ่งเข้าไปในร้านค้าข้างถนนอย่างรวดเร็ว

“กี๊ซซซซซ…”

“กี๊ซซซซซ…”

อึดใจต่อมานกนับร้อยก็บินผ่านท้องฟ้าตรงที่ทีมค้อนอัคคีอยู่เมื่อซักครู่นี้

“แถวนี้เป็นที่ชุมนุมของสัตว์ประหลาด แหล่งของพวกมันใหญ่ที่สุดในแถวยูเรเซีย ไม่ใช่แค่สัตว์ประหลาดทางบก แต่มีพวกที่บินได้รวมอยู่ที่นี่ด้วย” เกาเฟิงกล่าวเตือนเบาๆ “และเพราะใกล้ทะเลย มันยังมีพวกสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกอยู่อีกด้วย เพราะงั้น ทุกคนต้องระวังให้มากๆ เข้าใจนะ!”

“รับทราบครับหัวหน้า” หลัวเฟิงและคนอื่นๆ พยักหน้า

ทุกคนรู้ว่าที่นี่อันตรายแค่ไหน เมื่อพวกเขาถูกโจมตีจากสัตว์ประหลาดบินได้เมื่อครั้งก่อน พวกเขารอดมาได้ก็เพราะสภาพภูมิประเทศและพลังที่หลัวเฟิงระเบิดออกมา

“เป้าหมายของพวกเราคือเขตเล็กๆ ห่างออกไป 2 ไมล์ที่เรียกกันว่าเขต ‘เมืองในฝันว่านเคอ’ ” เกาเฟิงกล่าวด้วยเสียงอันแผ่วเบา “เมืองในฝันว่านเคอนั้นค่อนข้างกว้างขวางมาก กว้างพอให้คนนับล้านเข้าไปอยู่อาศัยได้ ตอนนี้ มันมีสัตว์ประหลาดมากมายอยู่ที่นั่น เนื่องจากมันเป็นเขตรอบนอกของเมือง 003  เพราะงั้นพวกระดับจ่าฝูงจึงไม่ค่อยชุมนัก ดูแล้วน่าจะเหมาะให้เราค่อยๆ เคลื่อนไปรอบๆ ส่วนนี้”

“อืม” ทุกคนพยักหน้า

“ทุกคน ระวังตัวด้วย ไม่ว่าจะท้องฟ้า บนพื้นดินหรือกระทั่งใต้ดิน พวกนั้นมันอาจโผล่ออกมาจากที่ไหนก็ได้” เกาเฟิงโบกมือเป็นสัญญาณ “ไป!”

บัดนี้ ดาบปีศาจของหลัวเฟิงถูกชักออกมาเตรียมพร้อมแล้ว และปืนกลหนัก RG 112 ของเฉินกู่ก็ถูกเตรียมพร้อมยิงได้ในทุกขณะ สมาชิกทั้ง 5 คนของทีมค้อนอัคคีเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง ไม่มีใครกล้าประมาทเลยแม้แต่น้อย พวกเขาอยู่ในสภาพที่แตกต่างจากตอนอยู่ในเมืองเล็กๆ โดยสิ้นเชิง

“โฮ่ว์…”

“โกรว์…”

“ไปตายซะ!”

แผ่นดินสะเทือน เสียงขู่คำรามของสัตว์ร้ายดังลั่นจากระยะห่างออกไปราว 10 ไมล์ และได้ยินแม้กระทั่งเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งของมนุษย์

“บ้าจริง สัตว์อะไรกัน” เฉินกู่โพล่งออกมาพร้อมหันหน้าไปมองทางต้นเสียง

“เขตข้างหน้าเรานี่เอง สัตว์แต่ละอย่างอยู่กันปะปนจริงๆ น่าจะมีสัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงกับนักสู้ระดับเทพสงครามจำนวนมากอยู่ที่นั่น” เกาเฟิงกล่าวอย่างระมัดระวัง “ถ้าพวกนายไม่มีพลังระดับเทพสงครามไปที่นั่นก็ฆ่าตัวตายชัดๆ! ในเมือง 003 นี้ ไม่ใช่มีแค่นักสู้ผู้ทรงพลังจากจีน แต่ยังมีจากสหภาพโซเวียตและอินเดียด้วย!”

พวกหลัวเฟิงพยักหน้า

สำหรับระยะทางแค่ 2 ไมล์ ไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำหากพวกเขาจะวิ่งไป แต่อย่างไรก็ตาม ทีมค้อนอัคคีใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมงจึงจะไปถึงเขตเมืองในฝันว่านเคอที่ถูกทิ้งร่างมาหลายสิบปีแห่งนั้น ในครึ่งชั่วโมงนี้ หลัวเฟิงกับทีมของเขาช่วยกันฆ่าสัตว์ประหลาดประเภทงูไป 2 ตัว พวกระดับไพร่พลและพวกระดับบัญชาการขั้นต่ำไปอีกร่วม 30 ตัว!

“ฉันได้ยินว่ามันอันตราย แต่คิดไม่ถึงว่าจะอันตรายขนาดนี้! พวกเราทั้งระวังตัวแจและยังต้องสู้กับพวกบัญชาการขั้นต่ำอีก” เฉินกู่ตาเป็นประกาย “สมกับที่เป็นเมือง 003 จริง”

“ไปเร็ว ขึ้นข้างบน!” เกาเฟิงโบกมือเป็นสัญญาณ

พวกหลัวเฟิงพากันพุ่งเข้าไปในอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่งอย่างระมัดระวัง ตึกนี้มีความสูง 18 ชั้น และจากชั้น 1 ถึงชั้น 12 หลัวเฟิงกับทีมก็ปะทะกับสัตว์ประหลาดไปอีกราว 10 ตัว

บนชั้นที่ 12 เป็นห้องกว้างราวๆ 100 ตารางเมตร

“ในช่วงที่เราอยู่ในเมือง 003 ตึกนี้จะเป็นที่พักชั่วคราวของเรานะ” เกาเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ไม่เหมือนกับเมืองอื่นๆ เมืองหมายเลข 003 มีสัตว์ประหลาดที่บินได้อยู่จำนวนมาก ดังนั้นจึงไม่สามารถพักบนดาดฟ้าได้ ถ้าพักบนนั้นก็เท่ากัยหาเรื่องตายชัดๆ

“ดูสิ นั่น!” เกาเฟิงอยู่บนระเบียงฝุ่นเขลอะและชี้มือไปทางทิศใต้ “ดูนั่น ตรงที่มีหมอกหนา”

หลัวเฟิงและคนอื่นๆ เดินเข้ามาดู

ห่างออกไปราวๆ 10 ไมล์ หมู่ตึกน้อยใหญ่มองเห็นเลือนรางท่ามกลางสายหมอกหนา ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้มากว่านั้นแล้ว สถานที่นั้นเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยหมอก แต่อันที่จริงเมือง 003 นั้นถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นผง เสียงคำรามโหยหวนของสัตว์ประหลาด เสียงร้องของสัตว์ประหลาดประเภทนกสามารถได้ยินมาแต่ไกล และเสียงร้องเหล่านั้นเป็นเสียงของสัตว์ประหลาดจำนวนเหลือคณานับ

“นั่นเป็นจุดศูนย์กลาง มันเคยเป็นศูนย์การค้า แต่ตอนนี้มันมีสัตว์ประหลาดระดับ ‘จ่าฝูงขั้นสูง’ ตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ที่นั่น” เกาเฟิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ไม่ว่าจะยังไง อย่า…เข้าไปใกล้ที่นั่นเป็นอันขาด! ฉันได้ยินว่าระดับจ่าฝูงขั้นสูงตัวนั้นมันมีระดับจ่าฝูงขั้นต่ำ 2 ตัว มีระดับบัญชาการจำนวนมากและพวกระดับไพร่พลอีกนับไม่ถ้วนอยู่ภายใต้บังคับบัญชา แล้วพวกมันยังครอบครองแถวนี้ในรัศมี 20-30 ไมล์อีกด้วย!”

หลัวเฟิงสูดหายใจเข้าลึก

สัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงขั้นสูง 1 ตัว และระดับจ่าฝูงขั้นต่ำอีก 2 ตัว? มันเป็นฝูงแบบไหนกันแน่?

“แน่นอน พวกเราสามารถเลียบไปตามชายขอบแบบนี้เท่านั้น ภายในตัวเมือง พวกระดับจ่าฝูงมีอยู่ทุกหนทุกแห่งทีเดียว” เกาเฟิงโบกมือเป็นสัญญาณ “เอาล่ะ พวกเราจะพักกันก่อนคืนนี้ พรุ่งนี้เช้า เราจะเริ่มมุ่งหน้าเข้าไปในเมือง 003 กัน”

“ครับ หัวหน้า” หลัวเฟิงกับคนอื่นๆ ต่างก็มองหน้ากันแล้วเผยรอยยิ้มออกมา

“กี๊ซซซซ…”

สัตว์ประหลาดประเภทนกนับร้อยบินผ่านเหนือเขตเล็กๆ นั้น และบางส่วนก็บินผ่านอพาร์ทเมนต์หลังนั้นด้วย สัตว์ประหลาดพวกนั้นบินเฉียดผ่านไปในระยะแค่ประมาณ 20-30 เมตรเท่านั้น

“ทุกคนเข้าห้องไปพักกันได้แล้ว หน้าต่างของที่นี่ไม่ได้ใหญ่นัก พวกนั้นมันบินเข้ามาไม่ได้หรอก เฉินกู่กับเว่ยเถี่ยพวกนาย 2 คนสับเปลี่ยนกันเฝ้าระวังด้วยนะคืนนี้”

ในเมืองหมายเลข 003 ถ้าหากพวกหลัวเฟิงต้องการจะนอนพวกเขาต้องมอบหมายบางคนเอาไว้ให้เฝ้าระวัง!

ไม่มีใครกล้าชะล่าใจได้ เพราะที่นี่คือสวรรค์ของสัตว์ประหลาด ถ้ำผีของมนุษย์ และสนามรบของนักสู้!