ตอนที่ 983 ล้อมจับ

ในอาณาเขตของเจ้าชาย นักสู้ระดับอมตะและระดับห้วงมิติ ได้กระจายออกไปค้นหาผู้บุกรุก แม้ว่าเจ้าชายจะมีคำสั่งล้อมจับผู้บุกรุก มันต้องใช้เวลาในการรวมตัวกัน

“ต้องเตรียมออกจากที่นี่” หลัวเฟิงคิด

“กองทัพได้กระจายอยู่ในหลายพื้นที่ พวกเขากำลังพยายามล้อมข้า แต่ก็ยังต้องใช้เวลากว่าจะมาถึงที่นี่”

หลัวเฟิงใช้ปีกเร่งความเร็วจนกลายเป็นแนวแสงสีเงินขึ้นมา

“ข้าต้องใช้ประโยชน์จากเวลาและไปไกลเท่าที่จะเป็นไปได้”

“มันจะต้องเป็นปัญหาถ้าปล่อยให้ถูกล้อม”

นักสู้พื้นเมืองจำนวนมากได้ทำการรวมตัวจากทุกทิศทาง เพื่อที่จะล้อมหลัวเฟิงจากทุกทิศ หลัวเฟิงได้ทำการหลบหนีไปเรื่อย

ในวันที่สอง หลัวเฟิงได้พบกับนักสู้พื้นเมืองสามครั้ง สองครั้งเป็นระดับอมตะ ส่วนอีกครั้งเป็นระดับห้วงมิติ

พลังงานจิตวิญญาณของหลัวเฟิง พุ่งเข้าหานักสู้ระดับห้วงมิติ แต่เขาค้นพบว่ามันมีเพียงคริสตัลพลังงานชีวิตที่คล้ายกับร่างเผ่าโมชาน ทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าการโจมตีวิญญาณไม่ได้ผลต่อพวกเขา

หลัวเฟิงเหลือบมองไปยังนักสู้ระดับห้วงมิติ และทำการขยับปีกบินหนีไป เขาไม่ต้องการจะเสียเวลาฆ่า เพราะเขารู้ว่าอีกฝ่ายไม่สามารถทำอะไรเขาได้

นักสู้ระดับห้วงมิติของชาวพื้นเมืองเกิดความสงสัย “ทำไมเขาไม่ฆ่าข้า”

นักสู้ระดับห้วงมิติชาวพื้นเมืองได้รายงายผ่านโลกเสมือน “ข้าพบผู้บุกรุกจากเผ่าพันธุ์อื่น ข้าพบผู้บุกรุก”

ในวันที่สองหลัวเฟิงพบนักสู้ชาวพื้นเมือง 3 คน

ในวันที่สามเขาพบ 12 คน

ในวันที่สี่เขาพบนักสู้ 21คน

แล้วในวันที่ห้า เขาได้พบกับนักสู้ชาวพื้นเมืองถึง 52 คน

เมื่อเวลาผ่านไปนักสู้เริ่มรวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้หลัวเฟิงรู้สึกวิกฤต

ที่เข้ามา แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะศัตรูรู้ที่อยู่ของเขา

แต่วันที่ 6 เกิดสิ่งแปลกๆ ขึ้น เขาได้พบนักสู้ชาวพื้นเมืองแค่หนึ่งคนเท่านั้น

เหตุการณ์เกิดขึ้นแบบเดียวกันในวันที่ 7 จนไปถึงวันที่ 12

“มีบางอย่างผิดปกติ นักสู้ได้ทำการล้อมเข้ามา วันก่อนนี้มีการรวมตัวกันของนักสู้ 11 คนที่พยายามฆ่าข้า ทำไมพวกเขาทั้งหมดหายไป”

หลัวเฟิงรู้สึกว่าพายุกำลังจะมา เขาอาจถูกจับเหมือนกับหนูที่ติดกับดัก ต้องมีสิ่งที่เลวร้ายขึ้นในครั้งนี้

———-

ในท้องฟ้าเหนือหุบเขา

เจ้าชายที่สง่างามกับสองข้ารับใช้ระดับอัศวินกำลังยืนบนท้องฟ้า

“ข้าคาดไม่ถึงว่านักสู้อมตะจากภายนอกจะหนีได้ดีจริงๆ” เจ้าชายยิ้ม

“นักสู้ระดับอมตะของข้าไม่สามารถที่จะตามจับเขาได้ เราควรจะปฎิบัติกับเขาให้เหมือนกับอัศวิน”

“ฝ่าบาท กับดักเกือบเสร็จสมบูรณ์แล้ว” อัศวินผอมกล่าว

“นายพลทั้ง 9 กำลังเตรียมพร้อมอยู่ในพื้นที่ เขากำลังรอคำสั่งของฝ่าบาท ผู้บุกรุกไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีจากกองทัพที่รอจับกุมเขาในครั้งนี้”

“ฝ่าบาท” สองอัศวินรอคำสั่งของเจ้าชาย

“ไปได้” เจ้าชายสั่ง

พวกเขาบินมาจากทุกทิศทางเป็นวงกลม

แม้แต่เจ้าชายอาวุโสก็ไม่มีอัศวินคอยรับใช้ นายพลทั้ง 9 เป็นพลังทั้งหมดของเขา มันเป็นเพราะ 9 อวกาศกว้างไกลเป็นพื้นที่ปลอดภัยของเขา เขาจึงสามารถส่งนายพลทั้งหมดไปได้

———-

“นักสู้ชาวพื้นเมืองได้ทำการเข้าล้อมข้าไว้” หลัวเฟิงยืนพูดอยู่ที่ขอบบึง

“อาจจะมีหลายกลุ่ม แม้จะผ่านกลุ่มแรก กลุ่มอื่นก็จะใกล้เข้ามา บางทีมอาจนำมาโดยอัศวิน มันคงไม่ดีที่จะวิ่งไปเจอกับอัศวิน”

“คงใช้แผนตัวแทน”

ร่าง 9 ร่าง โผล่ออกมารอบหลัวเฟิง พวกเขามาจากเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างกัน

“นายท่าน” พวกเขากล่าวพร้อมเพียงกัน

“เปลี่ยนให้เหมือนข้า”

“ครับนายท่าน”

ทาสอมตะมีร่างกายอมตะที่แตกต่างกัน พวกเขาทั้งหมดเปลี่ยนรูปร่างให้เป็นหลัวเฟิง แตกต่างเพียงแค่ออร่าของพวกเขา อมตะสามารถเปลี่ยนรูปร่างของเขาได้ถ้าไม่ใหญ่เกินไป ความแข็งแกร่งพวกเขาก็จะลดลง ออร่าที่แตกต่างกันไม่ใช่สิ่งสำคัญ มีเพียงเล็กน้อยของนักสู้พื้นเมืองได้เห็นเขา แล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่กองทัพทั้งหมดรู้จักเขา

“ทำตามที่ข้าบอก เจ้าเป็นหมายเลขหนึ่ง เจ้าเป็นหมายเลขสอง ทั้งสองคนออกเคลื่อนไหวก่อน”

หลัวเฟิงได้เริ่มต้นแผนการของเขา ทาสของเขาเพียงแค่อมตะทั่วไป และหนึ่งอมตะระดับผู้บัญชาการ หลัวเฟิงไม่คิดมากที่จะเสียพวกเขาทั้ง 9

“ครับ” ทายหมายเลขหนึ่งและหมายเลขสองได้บินออกไป

หลัวเฟิงใช้แผนตัวล่อทั้งเก้ากับนักสู้พื้นเมืองแล้วค่อยเปลี่ยนแผนต่อไปตามสิ่งที่เกิดขึ้น

หลังจากที่เขาดำเนินแผน เขาได้รับข้อความสั้นๆ จากโลกแห่งเกียรติ “อัศวินทรูหยันกำลังต่อสู้กับพันธมิตรแดนเหนือ”

หัวใจของหลัวเฟิงเกือบกระโจนออกมา “อัศวินน…ทรูหยัน อาจารย์ได้กลายเป็นอัศวิน และเขากำลังสู้อยู่กับพันธมิตรแดนเหนือ ทำไมอาจารย์ถึงต้องสู้กับพันธมิตรแดนเหนือ”

เรื่องของจักรพรรดิกระจกเงาก็เข้ามาในใจของหลัวเฟิง แต่เขาก็ยังคงดำเนินการแผนหลบหนี มันยังต้องใช้เวลาถึงสองหรือสามวันถึงจะสำเร็จ เขาได้ส่งส่วนหนึ่งของจิตลงไปยังโลกแห่งเกียรติ

———-

จัตุรัสกลางแจ้งในโลกแห่งเกียรติ

อีกครั้งที่หลัวเฟิงได้ปรากฎตัว ครั้งนี้เขายังคงดึงดูดความสนใจเหล่าผู้สืบทอด เขาไปถึงที่รวมตัวของกลุ่มพันธมิตรหง

“เกิดอะไรขึ้น” หลัวเฟิงพูดพร้อมกับมองไปยัง จักรพรรดิชาแมน จักรพรรดิลีลี จักรพรรดิคาซานริน

“มันบ้ามาก พวกเขากำลังต่อสู้กัน” จักรพรรดิคาซานรินแสดงความตื่นเต้นในการพูด

“อัศวินทรูหยันช่างน่าประทับใจมาก เวลาสันโดษของเขาทำให้เขาเกรี้ยวกราด แล้วเขาสามารถผ่านระดับของเขาได้ เขาดูน่าประทับใจมาก” จักรพรรดิชาแมนกล่าว

“ใช่ เขาดูดีทีเดียว” จักรพรรดิลีลีกล่าว

“บอกข้ามาเถอะว่ามันเกิดอะไรขึ้น จักรพรรดิทรูหยันได้กลายเป็นอัศวิน แล้วปัญหาของเขากับพันธิมิตรแดนเหนือกับเขาคืออะไร”

ทั้งหมดได้มองที่หลัวเฟิง มีข่าวลือว่าหลัวเฟิงคือจักรพรรดิดาบสายน้ำ และถ้ามันเป็นความจริง มันก็ย่อมเป็นที่เข้าใจได้ว่าทำไมจักรพรรดิดาบสายน้ำถึงต้องใส่ใจกับอัศวินทรูหยันมาก

“จักรพรรดิทรูหยันได้กลายเป็นอัศวินราวครึ่งเดือนก่อน แต่หลังจากนั้นเขาก็ออกจากเกาะบัวฮิเนียล เราไม่ทราบว่าเขาไปที่ไหน แต่ตอนนี้เรารู้ว่าเขาเดินทางไปที่ 9 อวกาศกว้างไกล” จักรพรรดิชาแมนกล่าว

“9 อวกาศกว้างไกลงั้นเหรอ”

“ใช่มันเกิดขึ้นวันนี้ อัศวินทรูหยันกับจักรพรรดิกระจกเงาได้เริ่มต่อสู้กันบนเกาะร็อค” จักรพรรดิชาแมนกล่าว

“อัศวินทรูหยันได้ปราบจักรพรรดิกระจกเงา” จักรพรรดิคาซานรินกล่าว

“เจ้าเชื่อไหมว่าจักรพรรดิกระจกเงาเกือบถูกฆ่า เขาเอาชีวิตรอดมาได้จากการเรียกสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ของพันธมิตรแดนเหนือ ชื่อคนที่เขาเรียกมาคืออัศวินหวังฟาง”

“อัศวินหวังฟางเป็นสมาชิกที่ทรงพลังของโรงเรียน ยังเป็นสมาชิกพิเศษด้วย”

“มันคือใคร” หลัวเฟิงถาม

นอกจากผู้ได้รับเลือกจากนายพล โดยเฉพาะผู้ที่สำเร็จในเส้นทางสัตว์เทพในระดับที่ 5 จะเป็นสมาชิกพิเศษของทางโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล ผู้ที่สำเร็จในระดับที่ 6 คือผู้ยิ่งใหญ่ อัศวินหวังฟางไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่แต่ก็ใกล้เคียง

“แล้วเป็นยังไง” หลัวเฟิงถาม

“อัศวินทรูหยันไม่ได้ดึงดันลงมือต่อ” จักรพรรดิชาแมนกล่าว

“หลังจากเกือบฆ่าจักรพรรดิกระจกเงา เขาก็เริ่มสู้กับอัศวินหวังฟาง แต่เขาที่เป็นสมาชิกพิเศษ อัศวินทรูหยันย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้กับเขา เขาได้ถอยจากการต่อสู้กลับมาที่เกาะบัวฮิเนียล”

“เขากลับมาสำเร็จใช่ไหม” หลัวเฟิงรู้สึกโล่งใจ

“ใช่ เมื่ออัศวินทรูหยันยังเป็นจักรพรรดิ เขาได้ต่อสู้กับอัศวิน และสามารถรอดมาได้ เขาหลบหนีได้เก่ง” จักรพรรดิชาแมนกล่าว

“ข้าได้ยินมาว่า จักรพรรดิกระจกเงานั้นช้ากว่าอัศวินทรูหยัน เขาไม่สามารถที่จะหนีได้ ถ้าอัศวินหวังฟางไม่โผล่มาจักรพรรดิกระจกเงาคงตายไปแล้ว”

หลัวเฟิงรู้สึกประหลาดใจกับอาจารย์ของเขาเสมอ เขาหลบอยู่ในเมืองแห่งความโกลาหลนับร้อยล้านปี ขณะที่ติดอยู่ในขั้นตอนสุดท้าย ไม่มีใครที่คาดว่าเขาจะเร็วกว่าจักรพรรดิกระจกเงาหลังกลายเป็นอัศวิน รวมถึงความก้าวร้าวของเขา

หลัวเฟิงมีความสุขกับอาจารย์ของเขา “อาจารย์สามารถต่อต้านเทคนิคพรสรรค์ของจักรพรรดิกระจกเงาได้”

หลัวเฟิงตื่นเต้นที่สุดกับการต่อสู้ครั้งนี้ เขาทำการเชื่อมต่อกับจักรวาลเสมือนและติดต่ออาจารย์ของเขา

———-

ในพื้นที่พิเศษของจักรวาลเสมือน

อัศวินแต่ละคนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้รวมตัวกัน มันเป็นภูเขาสีทองที่กำลังลอยอยู่ บนยอดภูเขาปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ เปลวไฟกำลังเผาไหม้อยู่ด้านล่างของภูเขา ตรงกลางกลับเป็นพืชสีดำ อาศัยอยู่ พวกมันพยายามที่จะเติบโต้แม้จะถูกเผาอย่างต่อเนื่อง

หลัวเฟิงปรากฎตัวที่ภูเขาและยิ้มพร้อมกับส่งเสียงดัง “อาจารย์”

ทรูหยันในชุดเกราะสีทองกำลังนั่งดื่มอยู่ในวัง

“ฮ่า ฮ่า เข้ามาเจ้าลูกศิษย์ มาดื่มกัน ตอนนี้กำลังมีความสุขมากจริงๆ”

“เจ้าลูกศิษย์รู้ไหมว่าทำไมข้าถึงมีความสุข” ทรูหยันมองที่หลัวเฟิง

“มันเป็นเพราะการต่อสู้ครั้งล่าสุดของท่านหรือไม่”

“ข้าเอาชนะจักรพรรดิกระจกเงาได้ง่ายดาย แต่ก็ต้องได้รับบาดเจ็บหนักจากอัศวินหวังฟาง 54% ของร่างอมตะข้าได้หายไป ทำไมข้าถึงต้องสนุกกับมันรู้ไหม” อัศวินทรูหยันกัดฟัน

หลัวเฟิงรู้สึกอยากรู้ “แล้วทำไมอาจารย์ถึงกำลังดูมีความสุข”