ตอนที่ 1026 อำนาจแห่งเทพของซูฉิน! (2)

“ดูเหมือนข้าจะรู้สึกได้…แต่ข้าก็ไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า”

ขณะที่เขาพูด ซูฉินก็ติดตามความรู้สึกในใจ ยกมือขวาขึ้นแล้วโบกมือไปข้างหน้า…

จู่ๆ เลือดก็หลั่งไหลเอ่อล้นออกมาจากรูขุมขนในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว หลังจากแยกออกจากร่างกายแล้ว เลือดทุกหยดดูเหมือนจะมีเจตจำนง และใบหน้าของซูฉินก็โผล่ออกมา

พวกมันรวมตัวกันหมุนไปรอบๆ ซูฉิน ค่อยๆ ก่อตัวเป็นกระแสน้ำวนสีเลือด

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงตาของกัปตันก็เบิกกว้าง และฝีเท้าของรัชทายาทก็หยุดลง

เสียงคำรามดังก้อง กระแสน้ำวนสีเลือดก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งกลายเป็นทะเลสาบครอบคลุมทุกทิศทาง ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าใหญ่โตก็โดดเด่นในทะเลสาบนั่น

นั่นคือใบหน้าของซูฉิน

ยังเฉยเมยแต่ต่างไปจากเมื่อก่อนคือ…ควบคุมได้

“ข้าไม่รู้ว่านี่เป็นอำนาจหรือเปล่า ต้นกำเนิดศักดิสิทธิ์ที่ข้าชิงมาตอนนั้นคือ…เลือด”

ซูฉินมองไปที่กัปตันและรัชทายาทแล้วพูดเบา ๆ

รัชทายาทตกตะลึง กัปตันก็สะเทือนใจ เขารู้สึกได้ว่าด้วยกระแสน้ำวนสีเลือด โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเวลาที่ใบหน้าปรากฏ เลือดในร่างกายของเขาแสดงสัญญาณที่ไม่สามารถควบคุมได้

ดูเหมือนว่า…ตราบใดที่ซูฉินต้องการมัน เลือดในร่างกายของเขาก็จะระเบิดออกมาทันที และถูกควบคุมโดยอีกฝ่าย

เป็นเช่นนั้นจริงๆ ในการรับรู้ของซูฉิน ในขณะนี้ มีเลือดที่ผันผวนนับไม่ถ้วนในทะเลทรายแห่งนี้ และตราบใดที่เขาต้องการ เขาก็สามารถชักนำเลือดทั้งหมดกลับมาภายในระยะหนึ่งได้

“มันไม่ใช่แค่การควบคุม…”

ซูฉินพึมพำหลับตา ช่วงเวลาต่อมา กระแสน้ำวนสีเลือดคำรามรอบตัวเขา ทำให้เขาจมอยู่ในนั้น ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและกลายเป็นทะเลเลือด เทพเจ้ากำลังปรากฏอยู่ข้างใน

ทันใดนั้นแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวก็ลงมาบนพื้นโลก ทะเลเลือดก็ตกลงสู่พื้นด้วยความปั่นป่วนอย่างต่อเนื่อง

ทะเลทรายหลิวฟาตรงนี้กลายเป็นสีเลือด เลือดจำนวนนับไม่ถ้วนหลั่งไหลลงสู่พื้นดินและกระจายไปในทุกทิศทาง สามลี้ สามสิบลี้ สามร้อยลี้… จนกระทั่งในที่สุดครอบคลุมถึงพันห้าร้อยลี้

ทะเลทรายภายในพื้นที่พันห้าร้อยลี้นี้สว่างไสวด้วยสีแดง ในเวลาเดียวกัน สัตว์ร้ายทั้งหมดภายในนั้นก็คร่ำครวญทันทีที่สัมผัสกับเลือด ร่างกายของพวกมันก็ทรุดลงในทันที และกลายเป็นส่วนหนึ่งของเลือด

นอกจากนี้ยังมีเห็ดยักษ์หลายต้นอยู่ในระยะ พวกมันทั้งหมดสั่น และสลายตัว รากอันหนึ่งผุดขึ้นกลายเป็นโครงร่างของยักษ์ มันต้องการหลบหนี แต่จมอยู่ใต้ทะเลเลือดที่ไหลนองพื้นดิน และกลายเป็นส่วนหนึ่งอย่างไม่จำยอม

ความรู้สึกหิวโหยปรากฏขึ้นอีกครั้งในหัวใจของซูฉิน และความกระหายเลือดก็กลับมาเช่นกัน เขาต้องการกลืนกินดินแดนขนาดใหญ่ และกระจายไปทั่วทุกทิศทาง

แต่ความยับยั้งชั่งใจ และการควบคุมจากธรรมชาติของมนุษย์ทำให้เขาเข้าใจว่า นี่คือขีดจำกัดในเวลานี้

ถ้าเขาทำต่อเขาจะสูญเสียการควบคุมอีกครั้งด้วยความสามารถที่มี ดังนั้นใน ช่วงเวลาต่อมา เลือดทั้งหมดก็กลับมาอย่างรวดเร็ว สร้างร่างของซูฉินขึ้นใหม่ต่อหน้ารัชทายาทและกัปตัน

ในตอนแรกร่างนั้นพร่ามัว แต่ก็ชัดเจนอย่างรวดเร็ว เลือดจำนวนนับไม่ถ้วน พวยพุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน และยังคงหลอมรวมกันต่อไป

ผมสีเทาของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีดำ และร่างกายที่เหี่ยวเฉาของเขาก็กลับมาเป็นปกติ

รัชทายาทยกมือขวาขึ้นแล้วจับมันเบาๆ ทันใดนั้นเลือดหยดหนึ่งก็บินออกมาจากทะเลเลือดรอบ ๆ ตัวซูฉิน และตกลงไปในมือของเขา

ใบหน้าของซูฉินปรากฏขึ้นในหยดเลือด มองดูรัชทายาทอย่างไม่แยแส

ดวงตาของรัชทายาทหรี่ลง เขาเห็นว่าหยดเลือดนี้มีอะไรมากกว่าอำนาจของเทพจันทราโลหิต

อำนาจคือ พลังเฉพาะของเทพเจ้าแต่ละองค์ซึ่งมีความแตกต่าง และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

“นี่คือที่มาของดวงจันทร์แดงเหรอ?”

จู่ๆ รัชทายาทก็ใจเต้นแรง เขารู้ดีว่าภายใต้การชี้นำของเทพจันทราโลหิต โลกจึงสับสนระหว่างดวงจันทร์แดงกับเทพจันทราโลหิต แต่แท้จริงแล้ว… ดวงจันทร์แดงอยู่ข้างหน้า และเทพจันทราโลหิตอยู่ข้างหลัง

ดวงจันทร์แดงดำรงอยู่มานานเกินไป และมีอยู่ในวันที่หวังกูถือกำเนิด

และเทพจันทราโลหิต… เธอกลายเป็นเทพเจ้าหลังจากการมาถึงของใบหน้าที่แตกเป็นเสี่ยงๆ

เหตุผลที่เทพจันทราโลหิตอาศัยอยู่ในดวงจันทร์แดงก็เพราะเธอยังคงปล้น และยึดครองพลังของดวงจันทร์แดงและแทนที่ นี่คือเส้นทางของเทพจันทราโลหิตสู่การเป็นเทพเจ้า

อำนาจของเธอได้มาจากกระบวนการนี้

การชิงอำนาจของเทพจันทราโลหิต คือการได้รับพลังแห่งความเข้าใจของเธอ

โดยไม่ต้องเปรียบเทียบความแข็งแกร่งของพวกเขา อาจกล่าวได้ในระดับหนึ่งว่าตั้งแต่วินาทีที่ตระหนักถึงเลือด ซูฉินและเทพจันทราโลหิตก็กำลังเดินบนเส้นทางเดียวกัน!

เป้าหมายของพวกเขา ไม่ว่าจะเชิงรุกหรือการโต้ตอบก็คือ ดวงจันทร์แดง

ความคิดเหล่านี้สั่นคลอนหัวใจของรัชทายาท แต่เขายังคงสงบ และพูดอย่างสงบโดยสัญชาตญาณ

“ไม่เลว สอดคล้องกับความคาดหวังของข้า”

“เลือดหยดหนึ่งสามารถเปลี่ยนรูปกาย และวิญญาณได้”

“เลือดหยดหนึ่งสามารถเติบโตได้อย่างไร้ขีดกำจัด”

“ซูฉิน เมื่อเจ้าเปลี่ยนเลือดทั้งหมดให้เป็นสีม่วง เจ้าจะเชี่ยวชาญมันมากขึ้น ต่อไปด้วยอำนาจแห่งเลือด สักวันหนึ่ง… ดวงจันทร์แดงบนท้องฟ้าจะกลายเป็นสีม่วง”

“บัดนี้ ทุกอย่างสิ้นสุดลงแล้ว กลับไปพักผ่อนเถอะ ในอีกเจ็ดวัน.. ข้าจะพาเจ้าไปที่แห่งหนึ่ง”

ท่าทางของรัชทายาทสงบ คำพูดของเขาแสดงให้เห็นว่าทุกอย่างเป็นไปที่เขาคำนวณไว้

หลังจากพูดจบในขณะนั้น เขาก็เดินไปข้างหน้าโบกมือและเลือดหยดนั่นก็กลับไปที่ระหว่างคิ้วของซูฉิน ผู้ซึ่งฟื้นฟูร่างกายกลับมาแล้ว และผสมผสานเข้าไป

ซูฉินลืมตาขึ้น มองไปที่กัปตัน

กัปตันยิ้มอย่างไม่เต็มใจ เขารู้สึกเครียดมาก อันที่จริง ความรู้สึกที่ซูฉินมอบให้เขารู้สึกในขณะนี้นั้นมากกว่าเมื่อก่อนมาก

‘ข้าสัมผัสเทพเป็นครั้งแรก ข้าก็ได้รับอำนาจจริงๆ! ข้าแค่พูดหยอกล้อเล่นๆ และอำนาจนี้…’

กัปตันหายใจเข้า และคิดกับตัวเองว่า ‘ไม่ ข้าจะปลดผนึกอันต่อไปให้เร็วที่สุด!’

เขาคิดอย่างนั้นในใจ แต่เขาทำได้เพียงบีบคำพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“เสี่ยวฉิน ไม่เลว ไม่เลว เหมือนข้าในตอนนั้นเลย…”

พูดจบ กัปตันก็รีบเดินตามรัชทายาทไปอย่างรวดเร็ว

ซูฉินพยักหน้าและเดินตามรอยเท้าทั้งสองคนแล้วเดินไปข้างหน้า

ลมสีเขียวและทรายคำรามเข้ามาเช่นเคย

ท้องฟ้าสลัวพร้อมกับท้องฟ้าสีแดงก็สว่างไสวยิ่งกว่าเดิม

มันสะท้อนบนร่างของซูฉินและคนอื่นๆ ทิ้งเงาพร่ามัวไว้บนพื้น

ทอดยาวเป็นระยะทางไกล