Skip to content

ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 13

ลำนำบุปผาพิษ

นักเขียน : 穆丹枫(มู่ตานเฟิง)

คำโปรย

เธอคือนักฆ่าสาวผู้คร่ำหวอดอยู่ในวงการมืด แต่ดันตายเพราะโดนคนที่เชื่อใจตลบหลัง! ไม่รู้ว่านรกชังหรือสวรรค์เป็นใจ เธอถึงตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างเด็กสาวอัปลักษณ์ที่ถูกลวงให้เอาชีวิตมาทิ้ง

ผู้คนในโลกนี้ยึดถือในเรื่องของพลังวิญญาณ

ทว่าร่างนี้ไม่มีพลังวิญญาณอยู่เลยสักนิด เป็นสวะไร้ค่าชิ้นใหญ่ที่พบเจอได้ยากยิ่ง แต่ไม่มีพลังวิญญาณก็ไม่เห็นเป็นไร ร่างนี้มีเธอมารับช่วงต่อแล้ว เธอจะทวงคืนทุกอย่างแทนเจ้าของร่างเดิม ทวงเอาทุกสิ่งที่ควรมีกลับมา!

สารบัญลำนำบุปผาพิษ

ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 1 ตอนที่ 1-100
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 2 ตอนที่ 101-200
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 3 ตอนที่ 201-300
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 4 ตอนที่ 301-400
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 5 ตอนที่ 401-500
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 6 ตอนที่ 501-600
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 7 ตอนที่ 601-700
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 8 ตอนที่ 701-800
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 9 ตอนที่ 801-900
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 10 ตอนที่ 901-1000
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 11 ตอนที่ 1001-1100
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 12 ตอนที่ 1101-1200
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 13 ตอนที่ 1201-1300
ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 14 ตอนที่ 1301-1400

ลำนำบุปผาพิษ เล่ม 13

ตอนที่ 1201-1300

1201 สะใภ้ขี้เหร่ถึงอย่างไรก็ต้องเจอพ่อแม่สามี
1202 ข้าทนรับไหว
1203 เด็กโง่ หายใจสิ
1204 แล้วเมื่อไหร่จะทำได้?
1205 จินตนาการ
1206 สตรีหมกมุ่น!
1207 ไม่อยากมอบเธอให้ผู้อื่นอีก
1208 เธอคิดถึงร่างเดิมของตัวเอง…
1209 เธอคิดถึงร่างเดิมของเธอ 2
1210 เป็นเพราะการสลับร่างนั่นเอง!
1211 เกี่ยวกับการสลับร่าง
1212 การสลับร่างที่แสนวุ่นวาย
1213 การสลับร่างที่แสนวุ่นวาย 2
1214 การสลับร่างที่แสนวุ่นวาย 3
1215 ข้าเกือบจะมองเห็นเขาแล้วจริงๆ!
1216 ไม่มีทางสิ่งสู่เข้าร่างได้สำเร็จ
1217 ไปแล้วเดี๋ยวเจ้าก็จะรู้
1218 เข้าสู่ห้วงทะเล
1219 ประมุขเงือกงามมากหรือ?
1220 ว่าที่ภรรยาของข้า
1221 เจ้าก่อเรื่องอะไรมาอีก?
1222 ใครเล่าจะรู้ได้ว่าคนผู้หนึ่งจะรักได้เนิ่นนานเพียงใด?
1223 เจ้าเก็บใจเอาไว้เถิด
1224 อีกฝ่ายยอมตายเพื่อเขา?
1225 เจ้า…เจ้ามิอาจฆ่าข้าได้
1226 เจ้าสงบเสงี่ยมหน่อยไม่ได้หรือไร?
1227 นางก็…ก็หนีไปเองเลย…
1228 ใครลงมือก่อน?
1229 ไม่หรอก!
1230 มาที่นี่เป็นครั้งแรกใช่หรือไม่?
1231 ไม่เป็นไรหรอก
1232 โลกมนุษย์ไหนเลยจะมีโอกาสได้ยิน
1233 แม่นางท่านนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร?
1234 มีเรื่องจะขอร้องท่าน
1235 พวกเราไปคุยกันที่อื่นดีหรือไม่?
1236 ข้ารู้สึกว่าไม่มีอะไรที่ข้าอยากซื้อเลย
1237 วิธีขอแต่งงานเช่นนี้ของเขาช่างพิลึกโดยแท้!
1238 ตอนนี้ข้าอ่อนแออยู่ เจ้าเบามือหน่อยสิ
1239 ก้าวเดินผิด ชีวิตเปลี่ยน
1240 ทิวาร่วมเคียง ราตรีแยกเตียง
1241 ท่านอยากเรียกเขาว่าพ่อตาอย่างนั้นรึ
1242 คำถามยากเกินไป เจ้าคิดไม่ทันแล้ว?
1243 สตรีเติบใหญ่ในวัยสิบแปดปี
1244 ไม่ชมชอบรูปโฉมเช่นนี้
1245 เหตุใดอารมณ์จึงฉุนเฉียวถึงเพียงนี้
1246 เป็นเพียงการตัดชุดวิวาห์ให้ผู้อื่นหรือ?
1247 เธอก้าวข้ามอุปสรรคภายในใจต่อไปไม่ได้แล้ว
1248 น่าจะถือเป็นการชดเชยที่ล้นเหลือแล้วกระมัง?
1249 คิดถึงแค่พวกมัน ไม่คิดถึงข้าบ้างหรือ?
1250 เช่นนั้นข้างามหรือไม่?
1251 อันที่จริงแล้วต้องการครอบครองยิ่งนักจริงๆ!
1252 ราตรีสวยสด ผู้คนงดงาม
1253 จากไปตอนไหน?
1254 ปล่อยมือจากไปอย่างไร้เยื่อใย…
1255 ตาท่านแดงจังเลย
1256 เธอถูกควันรม
1257 ข้าไม่อยากเป็นตัวฟาร์มเวล
1258 ผู้ล่วงลับ พี่ชาย?
1259 ล่วงลับ พี่ชาย? 2
1260 ผู้ล่วงลับ พี่ชาย? 3
1261 เจ้าดูเถอะว่านางจะยังแก่นได้หรือไม่!
1262 เจ้าสารเลว
1263 เช่นนี้…ก็ดีแล้ว…
1264 ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หานางให้พบก่อนแล้วค่อยว่ากัน
1265 เดินไปทางไหนล้วนเป็นดั่งองค์หญิง
1266 เป็นดั่งเครื่องยืนยันไมตรีอย่างหนึ่ง…
1267 ไม่ถอดใจ
1268 ไม่ต้องการการปกป้องจากพวกเขา
1269 เขาดีต่อเธอเสมอมา…
1270 ล้วนเป็นจิ้งจอกเฒ่าพันปีกันทั้งนั้น จะมาเล่นละครอันใดกันอีก?!
1271 ออกหน้าให้เธอ
1272 ออกหน้าให้เธอ 2
1273 ออกหน้าให้เธอ 3
1274 ออกหน้าให้เธอ 4
1275 พี่ชาย
1276 สุนัขมากเนื้อน้อย
1277 ข้ารู้สึกว่าท่านเหมือนพี่ชายของข้าเลย!
1278 ต่อไปข้าเรียกท่านว่าพี่ได้ไหม
1279 มีตัวเลือกที่เหมาะสมก็มาบอกข้า
1280 เมื่อพานพบคาบสมุทรชางไห่ คงคาใดก็ไม่อาจทัดเทียม
1281 โชคดีที่เป็นแค่ความฝัน!
1282 วาจานี้ของท่าน…เอามาจากไหนกัน?
1283 ความหวังที่จะออกไป
1284 เขาทำอะไรอยู่นะ?
1285 ช้าจนมิใช่แค่หนึ่งจังหวะครึ่งจังหวะ
1286 ล้อเล่นอันใดกัน?
1287 เปิ่นจุนบอกแล้วไงว่าไม่กลัวขายหน้าคน
1288 ไปจัดการตามที่เปิ่นจุนบอก
1289 ผลลัพธ์คืออีกฝ่ายตระบัดสัตย์!
1290 เพราะข้ามีความสามารถมากกว่าเจ้า
1291 นางเข้าไปไม่ได้หรอก!
1292 แต่กลับโดนเธอเท…
1293 ไม่รู้ว่าห้องหอนั้นจะยังอยู่หรือไม่?
1294 หาใช่หมกมุ่น แต่เป็นความคำนึงที่ซึมลึกถึงกระดูก
1295 ตี้ฝูอี เจ้ามันจอมหลอกลวง…
1296 อย่าเอ่ยถึงเขา
1297 ไม่น่าเชื่อว่านางจะวิ่งไปถึงตาค่ายกลของยอดเขาที่แปดแล้ว!
1298 เขาทุบสัตว์ร้ายจนปางตายน่าจะไว้ใจได้มากกว่า!
1299 นี่ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะชนะอีกแล้วหรือ?!
1300 ไอ้สารเลวคนใดที่กล้ารบกวนการนอนของข้าผู้เฒ่า?

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!