Skip to content

ลำนำบุปผาพิษ 359

บทที่ 359

วันนี้ท่านเป็นตัวเอก

อวิ๋นซิงหลัวตะลึงงัน เหมือนคาดไม่ถึงว่าเขาจะถามออกมาเช่นนี้ “คือว่า…”

“ฝ่าบาท โปรดเตรียมอีกโต๊ะให้อวิ๋นชิงหลัวด้วยเถิด” ตี้ฝูอีเอ่ยขึ้น

จักรพรรดิซวนลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ได้! แม่นางอวิ๋นเป็นแขกจากแดนไกล ควรนั่งในตำแหน่งที่ทรงเกียรติ” จากนั้นรีบสั่งการคนให้เตรียมโต๊ะเพิ่มอีกตัว จัดไว้ด้านขวาของตน แล้ว เชิญอวิ๋นซิงหลัวนั่งลง

ด้วยเหตุนี้ อวิ๋นซิงหลัวและตี้ฝูอีผู้หนึ่งอยู่ซ้ายอีกผู้หนึ่งอยู่ขวา แยกจากกันโดยสิ้นเชิง

อวิ๋นซิงหลัวไม่เอ่ยอันใด นั่งลงบนตำแหน่งของตนอย่างเรียบร้อย

จักรพรรดิซวนรีบส่งคนไปยกสุราอาหารมาอีก 2 ชุด สุราอาหาร 2 ชุดนี้ย่อมประณีตบรรจงเป็นที่สุด และเริ่มงานเลี้ยงอีกครั้ง

หลังจากดื่มสุราไปมากมาย นัยน์ตางดงามของอวิ๋นซิงหลัวก็กวาดมองไปทั่วงานเลี้ยง สายตานางเสมือนวารี ผู้ที่ถูกนางกวาดมองราวกับถูกแช่ในธารใส หนาวยะเยือกขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

ความจริงแล้วทุกคนไม่ค่อยเข้าใจจุดประสงค์ในการมาเยือนของอวิ๋นซิงหลัวผู้นี้

หลังจากนางถูกทดสอบพบว่าเป็นศิษย์ของสวรรค์เบื้องบน ส่วนใหญ่ก็จะปิดประตูไม่รับแขก ไม่พบปะคนนอกมากเกินไป และไม่เข้าร่วมงานใดๆ ในอาณาจักรเฟยซิงเลย

หรือเป็นเพราะทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย? ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายมานางเลยตามมาด้วยสินะ?

ฝูงชนคาดเดาอยู่ในใจ

“ท่านใดคือแม่นางกู้หรือ?” นางยิ้มนัดๆ พลางเอ่ยถาม

กู้ซีจิ่วเงยหน้าขึ้น “สตรีศักดิ์สิทธิ์อวิ๋นภามหาซีจิ่วกระมัง?”

อวิ๋นซิงหลัวเพ่งพินิจกู้ซีจิ่วตั้งแต่หัวจรดเท้าแวบหนึ่ง กล่าวอย่างอ่อนหวานว่า “ที่แท้ท่านก็คือแม่นางกู้ซีจิ่ว จริยาดั่งดอกกล้วยไม้ ปราดเปรื่องงดงาม ซิหลัวได้ยินกิตติศัพท์มานานแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็ได้พบหน้า เป็นเกียรติอย่างยิ่งๆ ซิงหลัวขอคารวะก่อนหนึ่งจอก”

นางพูดจามีมารยาท วาจาฉะฉาน มือขาวผ่องหยิบจอกสุราขึ้นมา ชูไปทางกู้ซีจิ่วแล้วเงยหน้าดื่ม

กู้ซีจิ่วเป็นผู้ที่ถ้าเจ้าเคารพข้าหนึ่งฉื่อ ข้าก็จะเคารพหนึ่งจั้ง[1] มาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงสุภาพมาก “ชมเกินไปแล้ว ซีจิ่วก็ได้ยินชื่อเสียงของสตรีศักดิ์สิทธิ์อวิ๋นมานาน ได้พบกันวันนี้ช่างสมกับชื่อเสียงที่ร่ำลือนัก” เธอหยิบจอกสุราขึ้นมาแล้วดื่มรวดเดียวหมด

“แม่นางกู้ช่างตรงไปตรงมาโดยแท้!” อวิ๋นซิงหลัวยิ้มน้อยๆ “วันนี้ท่านเป็นตัวเอก ซิงหลัวขอคารวะท่านอีกจอก” นางหยิบจอกสุราขึ้นมาดื่มอีกครั้ง

การคารวะสุราต้องคารวะทั้งสองฝ่าย ดูเหมือนอวิ๋นซิงหลัวผู้นี้จะเพียบพร้อมมารยาทยิ่ง ด้วยเหตุนี้กู้ซีจิ่วจึงดื่มอีกครั้ง

งานเลี้ยงครานี้ยิ่งใหญ่จักรพรรดิซวนย่อมสั่งให้คนจัดเตรียมสุราที่ดีที่สุด

เนื่องจากในงานมีสตรีอยู่ไม่น้อย ดังนั้นเลยย่อมมีสุราหวานที่เตรียมไว้สำหรับสตรีโดยเฉพาะ สุราชนิดนี้มีดีกรีต่ำ ดื่มแล้วเหมือนดื่มน้ำหวานเท่านั้น

สำหรับกู้ซีจิ่วที่เป็นคอสุราแล้ว สุรานี้ก็เหมือนกับเบียร์ธรรมดา ดื่มจนหมดไหก็ไม่แน่ว่าจะเมา

เนื่องจากเธอเข้ามาก่อนหน้านี้แล้ว ซ้ำเธอยังเป็นตัวเอก ดังนั้นผู้ที่มาคารวะสุราเธอจึงมีไม่น้อย เธอดื่มไปสิบกว่าจอกแล้ว ยามนี้ดื่มเพิ่มอีกสองจอกก็ไม่นับว่าเป็นอะไร

องค์รัชทายาทหรงเจียขมวดคิ้วนิดๆ ส่งกระแสเสียงเข้ามา ‘ซีจิ่ว เจ้ายังต้องเข้าสู่ป่าทมิฟันะ ดื่มให้น้อยหน่อยเถิด’

องค์ชายหรงเช่อที่นั่งร่วมโต๊ะกันเลื่อนโจ๊กน้ำผึ้งชามหนึ่งมาให้เธออย่างเงียบเชียบ “ใช้สิ่งนี้สะกดไว้สิ”

องค์ชายหรงเช่อไม่บริการใครง่ายๆ ต่อให้เป็นจักรพรรดิซวนพระบิดาของเขาก็ยังไม่ได้รับการปรนนิบัติจากเขาสักครั้ง

เจ้าลูกคนนี้กล่าวไว้ว่าข้างกายเสด็จพ่อมีคนคอยรับใช้มากมาย เหตุใดลูกชายผู้มือไม้งุ่มง่ามเช่นเขาลงมือด้วยเล่า?

บัดนี้จักรพรรดิซวนมองเห็นแววตาที่ค่อนข้างประหลาดขององค์ชายหรงเช่อ ถึงเขาจะนิ่งเงียบอยู่ตลอด แต่สายตานั้นเฉียบคมยิ่งนัก เห็นกับตาว่าหรงเช่อคีบอาหารให้กู้ซีจิ่ว 3 ครั้ง รินสุราให้ 2 ครั้ง ทั้งที่นางกำนัลซึ่งรับหน้าที่รินสุราก็ยืนอยู่ด้านหลังพวกเขา!

หรือว่าเจ้าแปดจะสนใจนาง?

หูตาของจักรพรรดิซวนกระจายอยู่ทั่วเมืองหลวง ดังนั้นจึงทราบว่า ครึ่งปีมานี้กู้ซีจิ่วค่อนข้างไปมาหาสู่กับองค์ข่ายหรงเช่อและองค์รัชทายาทหรงเจียหลัวอย่างสนิทสนม

เขามองดูกู้ซีจิ่ว ดวงตาฉายแววใคร่ครวญแวบหนึ่ง

ทุกคนในงานเลี้ยงล้วนมีความคิดเป็นของตัวเอง แต่อย่างไรการที่ผู้คนมารวมตัวสังสรรค์ก็ทำให้ครึกครื้นอย่างยิ่ง

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!
Exit mobile version