บทที่ 862 นี่พุ่งเป้ามาที่เธอหรือ?
ไม่ว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อตี้ฝูอีจะเป็นความรู้สึกอะไร เธอก็ไม่เคยเห็นการเรียนของตนเป็นเรื่องขำๆ
วิชาเหินหาวที่ตี้ฝูอีสอนเหมาะสมกับเธอมากจริงๆ ถึงอย่างไรเธอก็ฝึกฝนพลังวิญญาณธาตุลม การต่อสู้ในยามปกติก็อาศัยความเร็วในการชิงชัย และวิชาเหินหาวนี้ก็มีส่วนช่วยในการพัฒนาความเร็วเป็นอันมาก
เธอขาดเรียนไปหนึ่งคาบ แถมเนื้อหาที่บรรยายในคาบนั้นยังสำคัญมากด้วย ถึงแม้จะอ่านบันทึกที่หลานไว่หูคัดลอกมาให้เธอแล้ว แต่ก็ไม่กระจ่างเท่าฟังในชั้นเรียน อย่างไรเสียจิ้งจอกน้อยก็ไม่ใช่มือดีด้านการจดบันทึก เนื้อหาทั้งหมดที่จดมาไม่มากมาย หลายจุดที่ทำให้กู้ซีจิ่วอ่านแล้วงงงวย
วันนี้เธอจึงมาเรียน เตรียมจะพูดคุยแลกเปลี่ยนกับเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ตรวจสอบส่วนที่ขาดหาย ชดเชยเนื้อหาที่ขาดไปในคาบที่แล้ว
แผนการของเธอยอดเยี่ยมมาก แต่แผนการนี้กลับไม่เป็นท่า คาบนี้เป็นคาบปฏิบัติจริง!
เนื้อหาที่ปฏิบัติก็เป็นเนื้อหาที่เธอขาดเรียนในคาบที่แล้ว
….
หน้าผาแห่งหนึ่งสูงประมาณห้าสิบจั้ง พื้นราบบนหน้าผาเกลี้ยงเกลาเป็นมันวับ
บนพื้นวางโต๊ะยาวตัวหนึ่งไว้ บางโต๊ะวางผลไม้สีแดงฉ่ำวาว ขนาดแตกต่างกันไว้จำนวนหนึ่ง ผลไม้เหล่านี้มียี่สิบแปดลูกพอดี ไม่ขาดไม่เกิน
และชั้นเรียนเมฆาม่วงห้องหนึ่งก็มีศิษย์ยี่สิบแปดคนพอดีเช่นกัน
ตี้ฝูอีนั่งอยู่หลังโต๊ะยาว กวาดตามองเหล่าศิษย์ที่ยืนเรียงรายอยู่เบืองหน้าดั่งต้นไป๋หยางน้อย เอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “นี่คือผลชาดเทวะ สรรพคุณของมันข้า ไม่ต้องพูดพวกเจ้าก็คงรู้ดี วันนี้จะทดสอบความชำนาญที่พวกเจ้ามีต่อวิชาเหินหาวสักหน่อย พวกเจ้าจงกระโดดลงไปใต้ผาให้ข้าซะ จากนั้นค่อยใช้วิชาเหินหาวเหินขึ้นมา ผลชาดเทวะเหล่านี้ขนาดไม่เท่ากัน สรรพคุณย่อมแตกต่างเช่นกัน ศิษย์ที่ขึ้นมาถึงก่อนสามารถเลือกได้ตามสบาย ถึงก่อนย่อมได้เลือกผลที่ใหญ่ที่สุด ขึ้นมาคนสุดท้ายย่อมเหลือเพียงผลที่เล็กที่สุด หากมีคนที่ใช้วิชาเหินหาวขึ้นมาไม่ได้เลย เช่นนั้นผลไม้นี้ก็จะไม่มีส่วนของเขา สามารถนำผลไม้ของเขามาเป็นรางวัลให้ผู้ที่มาถึงคนแรกได้ อนุมานเช่นนี้ ทุกคนฟังทราบหรือไม่?”
“รับทราบ!” สายตาเหล่าศิษย์เปล่งประกาย ตอบอย่างพร้อมเพรียง นํ้าเสียงกึกก้องมีพลัง
ผลชาดเทวะ เป็นผลไม้ล้ำค่าที่หายากมากชนิดหนึ่ง มีส่วนช่วยในการยกระดับพลังวิญญาณอย่างมาก ผลชาติเทวะธรรมดาราคาผลละหนึ่งร้อยหินวิญญาณ ส่วนผลชาดเทวะชั้นเลิศราคาอย่างน้อยห้าร้อยหินวิญญาณขึ้นไป!
สำหรับลูกศิษย์เหล่านี้แล้ว นี่คือรางวัลที่มีค่ายิ่ง!
ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายช่างสมเป็นขาใหญ่ของแผ่นดินยิ่งนัก ใจกว้างถึงเพียงนี้!
ด้วยเหตุนี้สายตาของศิษย์แทบทั้งหมดล้วนลุกวาวแล้ว ผู้คนพากันสะบัดไม้สะบัดมือ เตรียมแย่งชิงที่หนึ่งกันอย่างฮึกเหิม ทว่าหัวใจกู้ซีจิ่วกลับจมดิ่งลงไปแล้ว!
ภาคปฏิบัติของวิชาเหินหาวนี้ต้องการพลังวิญญาณมหาศาลนัก บรรทัดฐานคือจะต้องบรรลุพลังวิญญาณขั้นหกตอนกลาง และตอนนี้เธอเพิ่งจะประมาณขั้นหกกับอีกสองส่วน เธอเรียนวิชานี้เดิมทีก็ค่อนข้างกินแรงอยู่แล้ว แผนการในใจคือเรียนรู้ทักษะไว้ก่อน รอจนพลังวิญญาณบรรลุขั้นหกตอนกลางค่อยปฏิบัติจริงก็ยังไม่สาย กลับนึกไม่ถึงเลยว่า…
ชั้นเมฆาม่วงห้องหนึ่งในเมื่อเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ ศิษย์ในชั้นเรียนย่อมไม่ธรรมดายิ่ง นอกจากตัวประหลาดอย่างกู้ซีจิ่ว คนอื่นล้วนบรรลุขั้นหกตอนกลางขึ้นไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือบางคนบรรลุขั้นแปดแล้ว…
การใช้วิชาเหินหาวนี้สำหรับศิษย์คนอื่นแล้วอาจไม่หนักหนาเกินไป แต่สำหรับกู้ซีจิ่วแล้วนับว่ายากประหนึ่งให้ปีนขึ้นสวรรค์!
ประกอบกับเธอขาดเรียนคาบก่อนที่เป็นบทเรียนสำคัญ ดังนั้นการปฏิบัติครั้งนี้เธอจึงไม่เข้าใจเลยสักนิด นี่เขาพุ่งเป้ามาที่เธอหรือ?
เขาไม่สนใจเธออีกต่อไปแล้วจริงๆ ใช่ไหม?
ด้วยเหตุนี้จึงคิดไล่เธอไปแบบอ้อมๆ สินะ?
กู้ซีจิ่วสูดลมหายใจเบาๆ ความจริงแล้วเธอไม่ได้สนใจผลไม้นั้นสักเท่าไหร่
——————————————————————
[1] ปลาหางกระรอก เป็นการนำปลาทั้งตัวมาบั้งเป็นริ้วๆ แล้วนำไปทอดให้บานฟูดูคล้ายหางกระรอก จากนั้นก็ราดด้วยนํ้าซอส