บทที่ 948 เช่นนั้นพวกเขายังจะหนีหัวซุกหัวซุนอยู่หรือ

“ข้าไม่อยากกลายเป็นแบบพวกมัน ให้ข้าลงไปสู้ตายกับพวกมันเถอะ…ข้ายอมถูกพวกมันฉีกเป็นชิ้นๆ แต่ไม่ยอมกลายเป็นตัวประหลาด…”

เขาไม่ได้เอ่ยส่วนท้ายของประโยคออกมา เนื่องจากกู้ซีจิ่วยัดโอสถเม็ดหนึ่งใส่ปากเขาโดยตรง “กลืนลงไป!”

เชียนหลิงอวี่สำลัก เขาไว้ใจนางยิ่งนัก เหยียดคอกลืนลงไปอย่างไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้น

แต่ลำคอเขาแทบจะไร้ความรู้สึกแล้ว เกือบจะกลืนไม่ลง สมองเริ่มมึนงงขึ้นเรื่อยๆ

“เชียนหลิงอวี่ เจ้าฟังข้านะ ข้าไม่ยอมให้เจ้าตาย! นี่คือยาระงับการกลายเป็นผีดิบ เจ้าต้องยืนหยัดไว้เพื่อข้า! หลังจากออกไปแล้วข้าจะช่วยเจ้า! ได้ยินไหม?” กู้ซีจิ่วแทบจะตะโกนใส่หูเขา

จิตใจของเชียนหลิงอวี่ฮึกเหิมขึ้นมาทันที พยายามลืมตาสุดความสามารถ จากนั้นก็พยักหน้า กัดปลายลิ้นไว้สุดชีวิต ใช้ความเจ็บปวดทำให้ตัวเองมีสติ

“ซีจิ่วดินแดนผีสางแห่งนี้เข้าได้ออกไม่ได้ ไม่มีหนทางออกใดๆ เลย…” เยี่ยนเฉินบอกเล่าสถานการณ์อย่างรวดเร็ว

กู้ซีจิ่วมองดูท้องฟ้า “ข้างบนล่ะ?”

เยี่ยนเฉินส่ายหน้า “ข้างบนมีเขตแดน…”

เขาเล่าเรื่องที่ก่อนหน้านี้ตนซัดฝ่ามือโจมตีเขตแดนออกมา

กู้ซีจิ่วหลุบตามองเสาธงที่กอดไว้ต้นนี้ เสาธงนี้เหล็กก็มิใช่ทองก็มิเชิง เกลี้ยงเกลาอย่างยิ่ง เมื่อกอดไว้ยังรู้สึกอุ่นนิดๆ ด้วย…

“ผีดิบของที่นี่สามารถสังหารได้ ใช้วิธีหักคอพวกมัน!” กู้ซีจิ่วเอ่ยด้วยเสียงลุ่มลึก

เมื่อได้ยินวาจา สายตาของทุกคนล้วนทอประกาย!

เหตุผลที่พวกเขาถูกไล่ต้อนอย่างจนตรอกเช่นนี้ก็เป็นเพราะหาวิธีสังหารเจ้าพวกนี้ไม่ได้ หากว่ามีวิธีสังหารพวกมัน เช่นนั้นพวกเขายังจะหนีหัวซุกหัวซุนอยู่หรือ?!

“การหักคอพวกมันต้องได้องศาที่เหมาะสม ต้อง…” ขณะที่กู้ซีจิ่วกำลังเอ่ยขั้นตอนลงมือ อิงเหยียนนั่วที่อยู่ข้างกายก็โผลงไปข้างล่างแล้ว “ข้าจะทำเป็นตัวอย่างให้!”

เขาเคลื่อนไหวว่องไวปานฟ้าแลบ พริบตาเดียวก็พุ่งไปถึงด้านหลังของผีดิบตนหนึ่ง ยื่นแขนออกไป ออกแรงบิดอย่างคล่องแคล่ว…

คอของผีดิบตนนั้นถูกบิดจนหักล้มลงพื้นทันที

คนที่เหลือมองแล้วฮึกเหิมเร่าร้อนขึ้นมา จางฉูฉู่ไถลลงมาจากเสาธง “ยังจะรออะไรอีกเล่า?! ฆ่าไอ้ลูกหลานบัดซบพวกนี้กัน!”

นางชิงชังผีดิบเหล่านี้ยิ่งนัก บัดนี้พอทราบวิธีสังหารพวกมันแล้ว นางจึงระงับกำลังที่ลุกโหมอยู่ในร่างไม่ไหว โฉบลงบนร่างผีดิบตัวหนึ่งโดยตรงราวกับเหยี่ยวก็มิปาน หักคออีกฝ่ายอย่างรุนแรง ด้วยวิธีที่ถูกต้องทันที!

ผลคือออกแรงมากเกินไป ทำให้หัวอีกฝ่ายบิดหมุนสามร้อยหกสิบองศา ห้อยร่องแร่งเหมือนกระเป๋าขาดๆ

“ฮ่าๆๆ! มีความสุขนัก!” จางฉูฉู่หัวเราะเสียงดัง พุ่งเข้าหาผีดิบอีกตัวทันที…

เล่อจื่อซิ่ง เล่อชิงซิ่งก็กระโดดลงไปด้วย พวกเขาก็มีโทสะอัดแน่นอยู่เต็มท้องเช่นกัน ต้องการลงไปเตะต่อยระบายโทสะอย่างเร่งด่วน

ความกล้าหาญของหลานไว่หูถูกกระตุ้นขึ้นมาอยากพุ่งลงไปล้างแค้นเหมือนกัน

“จิ้งจอกน้อย เจ้าพาเชียนหลิงอวี่ไปรออยู่ข้างบนเถอะ เยี่ยนเฉิน เจ้านำคนอื่นกวาดล้างผีดิบข้างล่างให้สิ้นซาก กวาดล้างเสร็จก็หาสถานที่ปลอดภัยแล้ว ให้จิ้งจอกลงไป ข้าจะไปดูเขตแดนนั้นสักหน่อย!”

กู้ซีจิ่วสั่งการไปทีละคน จากนั้นก็ส่งเชียนหลิงอวี่ให้หลานไว่หู ใช้วิชาเคลื่อนย้าย พุ่งขึ้นไปทันที!

ดูเหมือนการมาถึงของพวกกู้ซีจิ่วทั้งสองจะทำให้ขวัญกำลังใจของทุกคนเข้มแข็งขึ้นมา แม้แต่ดวงตาของจิ้งจอกน้อยก็เบิกกว้างกลมโตขึ้นเช่นกัน อาศัยเรี่ยวแรงมากมายที่คล้ายจะผุดออกมาจากอากาศ ลากเชียนหลิงอวี่ไต่เสาธงขึ้นไปปานลากลูกไก่น้อย ด้วยเกรงว่าเขาจะหมดสติไป จึงตะโกนใส่หูเขา “เชียนหลิงอวี่ ซีจิ่วมาแล้ว พวกเรามีทางรอดแล้ว! เจ้าห้ามยอมแพ้นะ! ได้ยินไหม! ระยะนี้เจ้าทำผิดต่อนางมาโดยตลอด เจ้ายังไม่ได้ขอโทษนางกับปากตัวเองเลย ได้ยินว่านางจะอภัยให้เจ้า…”