ตอนที่ 1266 ทำลายสำนัก

การช่วยเฉียนเฉิน ด้านหนึ่งก็เห็นแก่มิตรภาพในอดีต ในเมื่อเฉียนเฉินออกปากแล้ว เขาก็จะไม่ปฏิเสธ อีกอย่างการลบสำนักเหล่านี้ สังหารผู้ฝึกฌานขั้นดับหนึ่งคน สำหรับซูหมิงแล้ว… ง่ายมากจริงๆ หรือพูดได้ว่า ต่อให้สังหารผู้แข็งแกร่งทั้งหมดในโลกแท้จริงดาราโบราณก็ใช่ว่าเขาจะทำไม่ได้

นอกจากช่วยเฉียนเฉินแล้ว ซูหมิงยังมีวิธีของตนอีก เขาต้องการสร้างเรื่อง ให้ใหญ่โตในมหาโลกซางเซียง เขาจะดึงดูดความสนใจของผู้แข็งแกร่งในมหาโลกนี้ จะให้ตัวเองอีกคนที่เป็นบุตรแห่งซางมาหาตน

นี่ง่ายกว่าเขาไปหาเองมาก ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นมหาโลกซางเซียง หากตัวเองอีกคนคิดจะซ่อนตัว ซูหมิงก็คงไม่มีเวลาไปตามหา เขาต้องไปยังสถานที่อีกมากมาย อย่างเช่น…วิหารเหล่าเทพ

ในเมื่อเป็นอย่างนั้นเขาก็จะปลอมตัวเช่นกัน ดังนั้นแล้วทุกเรื่องที่เขาทำจะถูกส่งไปยังบุตรแห่งซางคนนั้น แบบนี้จะเท่ากับบีบให้อีกฝ่ายต้องปรากฏตัว

เขาต้องการหลอมรวมกับตัวเองอีกคน เรื่องนี้ดูเหี้ยมโหด แต่ซูหมิงที่ผ่านประสบการณ์มามากมายย่อมรู้อย่างลึกซึ้งว่าหากมีโอกาส ตัวเองอีกคนที่นี่จะต้องเลือกหลอมรวมเช่นกัน เพียงแต่ใครจะเป็นตัวหลักก็เท่านั้น

สองฝ่ายล้วนมีความมุ่งมั่น เรื่องนี้ไม่มีถูกผิด หากบอกว่ามีจริงๆ เช่นนั้นคนที่ผิดคือ โลกนี้

แต่ที่ซูหมิงไม่ได้ไปวิหารเหล่าเทพของโลกนี้เลยทันทีก็เพราะเขาคิดว่าความแกร่งของเขาอาจเป็นเพราะการมาเยือนที่นี่ในครั้งนี้ แต่ตัวเขาอีกคนก็อาจจะแกร่งขึ้นตามไปด้วย

ในโลกแท้จริงดาราโบราณ นอกจากบุตรแห่งซางที่สูงสุดแล้ว ใต้สังกัดพระราชวังหยกซึ่งเป็นขุมอำนาจที่แกร่งที่สุด อวี้ตี้ในนั้นมีฐานะผู้ยิ่งใหญ่ ต่ำกว่าเขาแบ่งเป็นสามแกนสำคัญ คือหลี่เทียนหวัง เอ้อทงเสินแล้วก็เฟิงหั่วถงจื่อ สามคนนี้สร้างเป็น สามขุมอำนาจ แต่ละฝ่ายมีสำนักอีกไม่น้อย

เหมือนกับต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งที่ฝังรากลึกในโลกแท้จริงดาราโบราณ

อีกทั้งสำนักเทพประจิมเป็นเพียงเส้นใยของกิ่งไม้บนต้นไม้ใหญ่เท่านั้น ภายใต้ การนำทางของเฉียนเฉิน เพียงหนึ่งก้านธูป ซูหมิงก็เข้ามาใกล้สำนักเทพประจิม

เฉียนเฉินมองประตูสำนักอยู่ไกลๆ ในแววตาเผยจิตสังหาร เขาคิดดีแล้ว ตอนที่พุ่งตามซูหมิงไป เขาตัดสินใจแล้วว่าจะสังหารศิษย์ผู้มีอำนาจคนนั้น ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้พลังทั้งหมดของตนบุกทะลวงสิบสามดาว

นี่คือสำนักที่รวมขึ้นจากดาวแท้จริงสิบสามดวง ศิษย์ในสำนักมีหลายหมื่นคน สำนักตั้งอยู่กลางฟ้ากระจ่างดาวมานาน เจ้าสำนักหลี่โซ่วสืบต่อมรดกสี่แม่ทัพใต้สังกัดหลี่เทียนหวังมาทุกสมัย เขาเป็นตัวแทนผู้แข็งแกร่งขั้นดับ มีความน่าเกรงขามที่ไม่อาจหยาบคายใส่ได้แม้แต่น้อย

แต่วันนี้ฟ้าดินเกิดเสียงดังสนั่น เกิดเสียงครึกโครมที่ทั้งโลกแท้จริงดาราโบราณ ได้ยินขึ้นในสำนักเทพประจิม เสียงระเบิดนี้

ทำให้เฉียนเฉินใจสั่นสะท้านและยังเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ เพราะเขาเห็นว่าซูหมิงแค่ยกมือขวากดลงไปเท่านั้น…

โลกแท้จริงดาราโบราณเหมือนพังพินาศลง ฟ้ากระจ่างดาวเกิดระลอกคลื่นกระจายออก กลายเป็นฝ่ามือยักษ์ข้างหนึ่ง ฝ่ามือนี้กว้างใหญ่ไร้พรมแดน มันปกคลุมทั้งสำนักเทพประจิมแล้วกดลงไปอย่างแรง

ท่ามกลางเสียงดังสนั่นกึกก้อง ขณะที่เฉียนเฉินกำลังเหลือเชื่อ เขาเห็นดาวแท้จริงสิบสามดวงเหี่ยวแฟบลงก่อนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ผู้ฝึกฌานนับไม่ถ้วนสูญสิ้นไป ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งบางส่วนที่หมายจะบินขึ้น แต่เพิ่งบินก็ร่างระเบิดตายในบัดดล

มีเพียงคนเดียวเป็นชายวัยกลางคนสวมเกราะนักรบร้องคำรามด้วยความสิ้นหวังพร้อมพุ่งออกมา มีสีหน้าหวาดกลัวและตระหนกจนยากจะบรรยาย เหมือนอยากพูดอะไรบางอย่าง ทว่ามือใหญ่นั้นกำหมัดอย่างรุนแรง…

แม้แต่เศษดาวทั้งหมด เศษซากคนทั้งหมดรวมถึงชายเกราะนักรบยังกลายเป็นอากาศธาตุไปด้วยการกำหมัดครั้งนี้ ตอนที่คลายมือออก…สำนักเทพประจิมหายไปจากโลกแท้จริงดาราโบราณชั่วนิรันดร์

ทุกอย่างใช้เวลาไปไม่กี่ลมหายใจ เพิ่งเริ่มก็จบลงแล้ว

“นำทางไปสำนักคลื่นอุดร” ซูหมิงเอ่ยเรียบๆ มองเฉียนเฉินที่เบิกตาค้าง อ้าปากกว้างตกตะลึงกับภาพนี้ จิตสังหารเข้มข้นของเฉียนเฉินก่อนหน้านี้กลายเป็นเหงื่อเย็นๆ การเตรียมพร้อมมาอย่างดีของเขามลายหายไปทั้งหมดเพราะเหตุการณ์นี้ กลุ่มผู้ฝึกฌานที่หมายจะบินขึ้นที่เขาเห็นก่อนหน้านี้ทุกคนทำให้เขาตัวสั่น ทุกคนเป็น ผู้แข็งแกร่งที่ย่ำไปที่ใดก็ต้องสะเทือนไปโดยรอบ

แต่คนเหล่านี้แม้แต่บินยังทำไม่ได้ ทุกคนต่างสิ้นชีพไปอย่างอนาถา

โดยเฉพาะชายสวมเกราะนับรบคนนั้น เฉียนเฉินจำไม่ผิดแน่ นั่นคือ…เจ้าสำนักเทพประจิมที่มีพลังขั้นดับ หรือก็คือ หลี่โซ่วหนึ่งในสี่แม่ทัพใหญ่ใต้บัญชาการหลี่เทียนหวัง!

เฉียนเฉินเฝ้าฝันถึงพลังของคนนี้ ถึงขั้นมีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งซึ่งนานมากที่เจ้าสำนัก หลี่โซ่วเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในสายตาเฉียนเฉิน

ทว่าตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแบบนี้กลับรับการโจมตีครั้งเดียวจากซูหมิงไม่ไหว!

ในที่สุดเฉียนเฉินก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใด…ก่อนหน้านี้ตอนที่ซูหมิงบอกว่าจะสังหารหลี่เทียนหวังถึงได้มีท่าทีสบายๆ

‘สำนักคลื่นอุดร…สำนักคลื่นอุดร!’ เฉียนเฉินตื่นเต้น เสียงแหบแล้ว ดวงตาสองข้างยังเกิดเส้นเลือดฝอยเพราะตื่นเต้น ก่อนชี้ไกลออกไป

“สำนักคลื่นอุดรอยู่ตรงนั้น!”

สองก้านธูปต่อมา…สำนักคลื่นอุดรเกิดเสียงดังกึกก้อง ทั้งสำนักสลายเป็นเถ้าธุลี ผู้ฝึกฌานทุกคน ผู้แข็งแกร่งทั้งหมด ไม่มีใครหนีรอดจากมหันตภัยครั้งนี้ ทุกคนล้วนสิ้นชีพไป

ด้วยความแกร่งของซูหมิง เขาคือเจตนารมณ์สวรรค์ ความแกร่งของดวงจิตเขาอ่อนแอกว่าสามรกร้างกับซางเซียงเท่านั้น การจะสังหารหนึ่งคนหรือหนึ่งสำนักใช้แค่หนึ่งความคิดเท่านั้น

ผ่านไปอีกสองก้านธูป สำนักหนานซวิน…ถูกลบหายไปจากโลกแท้จริงดาราโบราณ สามสำนักพังพินาศลง ใช้เวลาไปไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม ความเร็วระดับนี้ แม้แต่เฉียนเฉินที่เห็นกับตายังตั้งตัวไม่ทันเล็กน้อย จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงหลี่เทียนหวังที่อยู่ใต้บัญชาพระราชวังหยก

ตอนนี้เฉียนเฉินตื่นเต้นจนตัวเองประมาณการไม่ได้แล้ว เขารู้เพียงว่าดวงตาเขาเป็นสีแดง นี่คือตื่นเต้นจนตาแดงก่ำ เขาค้นความทรงจำเพื่อหาคนที่เคยรังแกเขาทุกคนในตลอดหลายปีมานี้ พอหาเจอไม่น้อยและกำลังบอกกับซูหมิงทีละคนนั้น พลันมีเสียงตะโกนด้วยความโกรธดังแว่วมาอย่างบ้าคลั่งจากกลางฟ้าไกลๆ

“ใคร ใครช่างหาญกล้าเช่นนี้ กล้าทำลายสำนักใต้สังกัดของแซ่หลี่!”

สิ้นเสียง เฉียนเฉินตัวสั่นงันงก เขาฟังออกทันทีว่านี่คือเสียงของหลี่เทียนหวัง นั่นคือหนึ่งในสามผู้ที่แกร่งที่สุดในโลกแท้จริงดาราโบราณนอกจากบุตรแห่งซางกับอวี้ตี้!

คำเล่าลือต่างๆ เกี่ยวกับหลี่เทียนหวังลอยขึ้นมาในความคิดเฉียนเฉินทั้งหมด กลายเป็นความหวาดกลัว

“ซูหมิง…” เฉียนเฉินมองซูหมิงโดยจิตใต้สำนึก ขณะกำลังจะเตือนนั้นกลับเห็น ซูหมิงยกมือขวาขึ้น สายตามองไปกลางสายรุ้งยาวที่กำลังพุ่งเข้ามาจากที่ไกลๆ ด้วยแววตาเย็นชาและไม่สนใจแม้แต่น้อย

“คุกเข่าพูด” ซูหมิงเอ่ยเรียบๆ เสียงดังก้องไปรอบๆ ราวกับฟ้าผ่า ดวงจิตเขาวนเวียนอยู่ข้างหลังส่งผลให้ฟ้าบิดเบี้ยว เขาจงใจเปลี่ยนมันให้กลายเป็น…ผีเสื้อยักษ์ตัวหนึ่ง!

นี่ไม่ใช่บุตรแห่งซางยืมพลังของซางเซียง แต่นี่คือซูหมิงใช้ดวงจิตตัวเองสร้างภาพมายาออกมา แต่ในมหาโลกซางเซียงแห่งนี้ ภาพนี้…สามารถสร้างความตื่นตกใจแก่จิตวิญญาณของทุกสิ่งมีชีวิต