№ 171 ตัวตนของเขา?

“ข้าจำได้ว่า เหมือนพวกท่านจะเชิญข้ามาช่วยงาน?”

เฟิ่งจิ่วมองพวกเขาเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “ไยต้องทำคล้ายว่าข้าจะไม่อยากช่วยพวกท่านเองบ้างไม่ได้เล่า?”

เธอดึงๆ เสื้อคลุมลุกยืนขึ้น กล่าวว่า “ในเมื่อเชื่อถือข้าไม่ได้ งั้นพวกท่านไปเชิญยอดฝีมือผู้อื่นเถอะ! ว่าตามตรง สำหรับเรื่องนี้ จริงๆ ข้าก็ไม่สนใจสักเท่าไหร่”

สิ้นสุดน้ำเสียง ไม่รอให้พวกเขาพูดอะไรมาก ก็สาวก้าวเดินออกไป

“ขอใต้เท้าภูตหมออยู่ก่อน”

คนตรงที่นั่งอาวุโสเอ่ยปาก หทารอารักขาด้านนอกห้องรับรองรีบขวางคนไว้ทันที แต่พอจะขวางไว้ กลับถูกเฟิ่งจิ่วสะบัดแขนเสื้อโจมตีกระเด็นออกไป

“ไสหัวไป!”

เสียงตะโกนชัดเจนเยือกเย็นเปล่งออกมา ทหารอารักขาสองนายลอยออกไปล้มลงบนพื้นส่งเสียงอู้อี้

ส่วนคนอื่นๆ ในห้องรับรองพลันลุกยืนขึ้นเพราะการลงมืออย่างกะทันหันของนาง มีคนตะคอกอย่างโมโห ชี้ไปที่นาง “ตามคนมา! จับเจ้าเด็กอวดดีนี่ไว้!”

“ทุกคนหยุด!”

ชายวัยกลางคนตรงที่นั่งอาวุโสแผดเสียงเข้ม พวกทหารอารักขาที่ล้อมเข้ามาต่างพากันเก็บมือ และหันมองเขา แม้แต่ทุกคนในห้องรับรองยังมองไปเหมือนๆ กัน

“ออกไปให้หมด!”

ชายวัยกลางคนเดินเข้ามา ตะโกนใส่ทหารอารักขาพวกนั้น ถึงจะมองไปหาเฟิ่งจิ่ว กล่าวอย่างขออภัยว่า “ใต้เท้าภูตหมอ ท่านอย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น”

“แต่การทดสอบครั้งนี้เป็นเรื่องสำคัญยิ่ง ตลาดมืดแคว้นเหินเวหาเราแพ้ติดต่อกันมาสามปีแล้ว จะปล่อยท่านผู้นี้ไปอีกไม่ได้จริงๆ หนำซ้ำ เบื้องบนมีคำสั่งลงมา หากปีนี้แพ้อีก ตำแหน่งประมุขนี้ต้องหมดวาระ ดังนั้น…” เขาบอกด้วยรอยยิ้มขมขื่น

“ท่านประมุขเคอ”

เฟิ่งจิ่วมองไปที่เขา เอ่ยว่า “เดิมทีข้าเข้ามาช่วยงาน เพราะเห็นว่าเป็นชื่อเสียงของตลาดมืด แต่พอมาถึงที่นี่ ท่านประมุขเคอกลับทำให้ข้าไม่พอใจนัก หากยังอยากให้ข้าช่วย เช่นนั้น พวกเราก็ต้องคุยกันเรื่องค่าตอบแทน”

ประมุขเคอนิ่งไปพักหนึ่ง จากนั้นจึงพยักหน้า “เรื่องนี้แน่นอน ขอแค่ชนะการทดสอบครั้งนี้ได้ ข้าจะไม่เอาเปรียบใต้เท้าภูตหมอแน่นอน”

ฟังเช่นนี้ เฟิ่งจิ่วถึงจะเผยรอยยิ้มอย่างพอใจ “งานแข่งปรุงยาทิพย์จะจัดขึ้นเมื่อไหรรึ?”

“อีกสามวันให้หลังขอรับ”

เฟิ่งจิ่วเดินเข้าไปอีกครั้ง กล่าวว่า “งั้นก็เล่าเรื่องราวให้ข้าฟังอย่างชัดเจนเถอะ! ข้าจะได้เข้าใจเสียหน่อย”

“ได้ขอรับๆๆ” ประมุขเคอเห็นคำพูดเขามั่นใจ ก็สงบใจลง ก่อนจะนำเรื่องการแข่งปรุงยาทิพย์มาเล่าให้เขาฟังอย่างละเอียด

สามวันต่อมา

วันนี้เป็นการแข่งขันของนักปรุงยาจากแต่ละถิ่นในแคว้นเหินเวหาที่จัดขึ้นปีละครั้ง เพราะนักปรุงยาที่ตลาดมืดแคว้นเหินเวหาส่งมาแพ้ติดต่อกันสามปี ด้วยเหตุนี้ จึงให้ความสำคัญกับการแข่งปรุงยาทิพย์ปีนี้อย่างมาก

เมื่อเฟิ่งจิ่วนั่งรถที่ลากด้วยสัตว์บินได้มาถึงสถานที่แข่งขัน… บริเวณยอดเขาเวหาใต้ ก็เห็นได้ว่าทั่วภูเขาล้วนเต็มไปด้วยผู้คน

เพราะมาเข้าร่วมการแข่ง จึงตรงมายังยอดเขาถึงจะลงไป เพื่อหลบเลี่ยงคนด้านล่างที่กรูกันแน่นขนัด

เฟิ่งจิ่วเดินลงจากรถ ดวงตาหลักแหลมเห็นเงาร่างคุ้นเคยกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งที่เด่นชัดบนเวที เห็นเช่นนี้ นัยน์ตาก็ฉายแววประหลาดใจอย่างอดไม่ได้ ใช้คางส่งสัญญาณ เอ่ยถามกับท่านประมุขเคอข้างกาย

“ท่านอาเคราดกนั่นเป็นใครรึ?”

“ท่านอา… เคราดก?”

ประมุขเคอผงะ หันมองไปตามสายตาเฟิ่งจิ่ว สายตาจับจ้องบนร่างชายผู้นั้นที่ร่างกายสูงโปร่งและเก็บซ่อนกลิ่นอายไว้ พอเห็นก็เผยรอยยิ้มอย่างอดไม่ได้ ส่ายหน้า “ใต้เท้าภูตหมอเพิ่งมาแคว้นเหินเวหาครั้งแรก จึงไม่รู้ว่าตัวตนท่านผู้นั้นไม่ธรรมดา”

“โอ้? ว่ายังไงนะ?” เธออยากรู้อยากเห็นนิดหน่อย

………………………………