№ 302 ยานำโชค!

ผู้เฒ่าเฟิ่งเห็นก็ตำหนิทั้งรอยยิ้ม “ไม่เอาไหนเลยจริงๆ”

เฟิ่งจิ่วตื่นตระหนก จากนั้นจึงหัวเราะขึ้นมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ ตะโกนว่า “เหลิ่งซวง เรียกคนสองคนเข้ามาประคองท่านพ่อกลับไปพักผ่อนที”

เหลิ่งซวงด้านนอกขานรับ ก่อนจะเรียกทหารอารักขาสองคนเข้าไปพยุงเฟิ่งเซียวกลับเรือน

ในห้องโถงใหญ่ เฟิ่งจิ่วนำขวดที่เก็บยานำโชคนั้นยื่นให้ท่านผู้เฒ่า กล่าวยิ้มๆ ว่า “ท่านปู่ ยานำโชคนี้หลานให้ท่านเจ้าค่ะ”

“ให้ปู่?”

ผู้เฒ่าตะลึงเล็กน้อย จากนั้นจึงโบกบ่ายมือ “ได้อย่างไรกันเล่า? หลานไม่นอนมาสามวันสามคืนเพื่อยาอายุวัฒนะนี่ หนำซ้ำคงเสียสมุนไพรไปไม่น้อย เจ้านี่หลานเก็บไว้เองเถอะ! ปู่อายุมากปูนนี้ให้ปู่ไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก”

“ใครว่าไม่มีประโยชน์ล่ะเจ้าคะ?”

เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ บอกว่า “ท่านปู่ ท่านยังไม่รู้ฤทธิ์ของยานำโชคนี้เลย!”

น้ำเสียงเธอชะงักน้อยๆ กล่าวว่า “ท่านรู้หรือไม่ หากนักรบที่ฝึกบำเพ็ญพลังเร้นลับทานยานำโชคจะสามารถขจัดสิ่งเจือปนที่หลงเหลือในร่างมาหลายปีได้ กลั่นสกัดกระดูกเปิดขยายเส้นโลหิต ไม่เพียงแค่นี้ เพราะสิ่งเจือปนในร่างถูกชำระล้าง กระดูกได้รับการกลั่นสกัดเส้นโลหิตได้รับการเปิดขยาย ภายในสองเดือนความเร็วในการฝึกบำเพ็ญพัฒนาขึ้นได้อย่างมาก”

“หนำซ้ำ ตอนนี้ท่านปู่มีวรยุทธ์อยู่ระดับบรรพชนนักรบพลังเร้นลับขั้นเริ่มต้นช่วงที่แปด หากทานยานำโชคนี้หลานเชื่อว่าในสองเดือนท่านปู่จะสามารถก้าวข้ามธรณีประตูของระดับบรรพชนนักรบขั้นเริ่มต้นเพื่อบรรลุสู่ขั้นสูงสุด”

ฟังคำพูดเช่นนี้ ท่านผู้เฒ่าเบิกดวงตากว้างด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ กระซิบอย่างตกใจ “ยา ยานำโชคนี้มีผลมหัศจรรย์เช่นนั้นจริงรึ?”

“แน่นอนเจ้าค่ะ ยาอายุวัฒนะเม็ดเล็กๆ นี้ใช้ยาทิพย์ล้ำค่าสิบกว่าอย่าง ซ้ำยังเป็นเม็ดที่มีลายห้าสาย จึงมีผลเช่นนั้นเป็นธรรมดา”

เธอยิ้มพลางยัดขวดใส่ในมือเขา เอ่ยว่า “อีกอย่าง หากท่านปู่ไม่เชื่อ ลองดูก็รู้แล้วไม่ใช่หรือเจ้าคะ?”

“หลานกลั่นปรุงออกมาเม็ดหนึ่งไม่ใช่ง่ายๆ ให้ปู่ไว้มันจะไม่…”

ได้ยินเช่นนี้ เธอก็ขยับมาใกล้ข้างกายเขา กล่าวอย่างมีลับลมคมใน “ท่านปู่ ขอแอบบอกท่านไว้ก่อนว่าหลานปรุงไว้สามเม็ด วันหลังค่อยให้ท่านพ่อเม็ดหนึ่ง ที่เหลืออีกเม็ดจะเอาไปประมูลที่ตลาดมืด ถึงเวลาค่อยซื้อยาทิพย์มาปรุงก็จะได้มาอีกเจ้าค่ะ”

ได้ยินคำพูดนี้ ท่านผู้เฒ่าถึงจะเผยรอยยิ้มดีใจออกมา ตอบรับรัวๆ ว่า “ดีๆๆ งั้นปู่จะเก็บไว้”

เห็นหลานสาวยิ่งมีฝีมือขึ้นทุกวัน เขาพูดอย่างปลาบปลื้ม “แม่หนูเฟิ่งนับวันจะยิ่งเก่งกาจขึ้นมากจริงๆ!”

หากปล่อยให้คนรู้ว่านางสามารถกลั่นปรุงยานำโชคที่มีลายห้าสายออกมาได้จะต้องกลายเป็นหินหนึ่งก้อนที่ก่อคลื่นนับพันเป็นแน่ ซ้ำยังอายุน้อยเช่นนี้จึงไม่รู้ซึ้งถึงโลกอันโหดร้าย หากถูกคนสนใจรู้เข้าและอยากบีบคอนางเสียในเปล นั่นคงจะ…

นึกถึงตรงนี้ รอยยิ้มบนหน้าเขาก็ถูกเก็บไป กำชับอย่างจริงจังว่า “แม่หนูเฟิ่ง หลานต้องรู้ไว้ปกปิดมากกว่าเผยคมจะยิ่งสามารถป้องกันตนเองได้ พบใครก็ทำได้เพียงเชื่อเขาน้อยๆ หลานอายุยังน้อย เดิมที่มีชื่อของภูตหมอ หากนำยานำโชคลายห้าสายนี่ออกไปอีก ก็ยากจะรับประกันว่ากลุ่มอำนาจเบื้องหลังตลาดมืดจะไม่เกิดคิดคดอะไรขึ้นมา”

“ดังนั้นปู่ขอแนะนำ อย่าเพิ่งนำยานำโชคนี้ออกไปเลย หากอยากแสดงฝีมือจะทำในแคว้นเล็กๆ ระดับเก้าอย่างแสงสุริยันไม่ได้ มิเช่นนั้นเกรงว่าพอยาอายุวัฒนะนี้ออกไปจะมีปัญหาตามมาแน่”

เห็นนัยน์ตาเขามีความกังวลที่ไม่อาจปิดบัง หัวใจเฟิ่งจิ่วก็อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย พูดเสียงเบาว่า

“ท่านปู่วางใจได้ หลานรู้ดี ยานำโชคนี้จะนำออกมาต้องระวังให้มากจะได้ไม่นำปัญหามาถึงตัว แต่พอเรื่องวันนี้ผ่านไป หลานคิดว่าผู้ครองแคว้นอาจจะคิดร้ายกับตระกูลเฟิ่งเราได้”

…………………