№ 365 ศัตรูผู้แข็งแกร่ง!

ยามนี้เฟิ่งจิ่วหรี่ตามองเขาที่พุ่งมา เห็นกลิ่นอายแห่งความตายอันล้นหลามนั้นห้อมล้อมเธอไว้ เห็นชัดว่าสถานการณ์เข้าขั้นวิกฤตอย่างมากทว่าตอนนี้เธอกลับยิ่งเยือกเย็น

หากเป็นผู้ฝึกตนที่เพิ่งบรรลุระดับหลอมแก่นพลังเธอคงไม่โดนบีบบังคับถึงเพียงนี้ แต่ชายชราอยู่ระดับหลอมแก่นพลังขั้นสูงสุด เป็นหัวหน้าที่เหลืออีกก้าวเดียวก็จะบรรลุถึงระดับกำเนิดวิญญาณ อีกทั้งวิธีที่เขาใช้ฝึกบำเพ็ญเป็นวิชามาร พละกำลังจึงเทียบไม่ได้กับผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังทั่วไป

มิเช่นนั้นผู้ฝึกตนสี่คนนั้นคงไม่ติดกับอยู่ที่นี่

ตอนเธอเข้าป่าเก้าหมอบมาก็ไม่นึกว่าจะพบหัวหน้าระดับหลอมแก่นพลังในสถานที่เช่นนี้ ไม่คิดว่าผู้ฝึกตนจากแคว้นอื่นจะเลือกพลิกฟ้าเปลี่ยนชะตาที่นี่ และยิ่งคาดไม่ถึงว่าตัวเองจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับการสังหารครั้งนี้เพื่อช่วยเหลือหลัวอวี่

ในเวลาเช่นนี้หากประมาทแม้เพียงเล็กน้อยก็ต้องจบชีวิตลงที่นี่แน่ ด้วยเหตุนี้เธอจึงทนไม่ได้ที่จะสู้สุดกำลังโดยไม่ระมัดระวัง

ถูกต้อง เธอสู้อย่างสุดกำลัง อันตรายครั้งนี้เข้ามาอย่างโหดเหี้ยมยากจะหลบเลี่ยงและถอยหนี หากอยากรอดชีวิตมีเพียงต้องสู้เต็มกำลัง!

ทันใดนั้นเองเธอก็หยิบยาออกมากิน เพียงเห็นกลิ่นอายพลังวิญญาณรอบตัวเอ่อล้นขึ้นมาอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า แรงกดดันทรงพลังบนร่างกระจายออกมาในเวลานี้ ยามนั้นเหมือนเธอจะหลุดออกจากพันธนาการล่องหนที่โอบรัดสองขาไว้แน่นหนา ร่างกายผุดลุกขึ้นมาปล่อยกลิ่นอายพลังวิญญาณเข้าไปยังกระบี่คมพยับในมือแล้วตวัดรับการโจมตีของหัวหน้าคนนั้นพร้อมตะโกนเสียงชัดเจน

“มังกรพยับพ้นสมุทร!”

ขณะที่กล่าวจบก็เห็นพลังกระบี่คมพยับพลันกลายเป็นมังกรยักษ์จู่โจมไปทางชายชราด้วยท่าพุ่งทะยาน พลังกระบี่ทรงพลังมีกลิ่นอายขยับรายล้อมรอบทำให้ความกัดดันในอากาศแปรเปลี่ยนเป็นหนักอึ้งและรุนแรงอย่างรวดเร็ว ใบมีดลมและกระแสลมพัดยุ่งเหยิงอยู่กลางอากาศราวกับดาบสั้นอันเย็นเยียบแต่ละเล่ม ไอสังหารดุร้ายพร้อมกับแรงกดดันในตำนานอันแข็งแกร่งทำให้ใจคนหนาวเหน็บ

“กรร!”

เสียงคล้ายมังกรโหยหวนคำรามออกจากปากมังกรยักษ์สีดำตัวนั้น ระหว่างที่หัวมังกรใหญ่โตพุ่งไปหาชายชรากรงเล็บคมก็ตวัดผ่านด้วยความรุนแรง เพียงเห็นเขามีสายตาตื่นตระหนกและเสื้อคลุมสีดำบนร่างถูกฟันออกเป็นรูทีละรอยท่ามกลางกระแสลมที่ดุดัน

ทว่าไม่รอให้หางมังกรตัวนั้นไปถึงร่างชายชราก็เห็นสองมือเขารวบรวมประกายสีเลือดขึ้นมาก่อตัวเป็นมังกรสีเลือดกลืนมังกรพยับลงไป

กระแสลมทั้งสองพุ่งชนและพันเกี่ยวกันกลางเวหา เงยหน้ามองไปเห็นเพียงมังกรยักษ์สองตัวหนึ่งดำหนึ่งแดงที่ก่อตัวขึ้นจากพลังวิญญาณกำลังกัดกันปั่นป่วนเสียจนใบมีดลมส่งเสียงโหยหวนขึ้นพร้อมไอสังหารเอ่อล้น…

มังกรยักษ์สองตัวกลางอากาศต่างต่อสู้กัน ส่วนเฟิ่งจิ่วด้านล่างก็ต่อกรกับชายชราคนนั้น เพียงสองสามกระบวนท่าสั้นๆ ต่อมาเสื้อผ้าชุดโทรมบนร่างนั้นก็โดนใบมีดลมของศัตรูฟันกลายเป็นรูเล็กนับไม่ถ้วน

ระดับของเธอยังห่างไกลจากศัตรูนัก หากไม่ใช่เพราะมีความเร็วและศิลปะการต่อสู้ที่โดดเด่น คงไม่มีทางต่อกรและตอบโต้กับเขาได้เลย หลังจากผ่านไปสองสามกระบวนท่าก็ยิ่งเสียเปรียบ เห็นเช่นนี้จึงกัดฟันกรอดสบโอกาสโยนขวดสี่ใบไปให้ผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังทั้งสี่คนนั้นที่มองกันตาค้าง

“ดื่มมันซะ! แล้วเข้ามาช่วยข้า!”

“ผัวะ!”

สิ้นสุดเสียง เพราะเธอวอกแวกไปโยนของให้จึงถูกชายชราคนนั้นโจมตีเข้าตรงอก กลิ่นอายแห่งความตายที่แข็งแกร่งโถมมาใส่หน้าทำให้เธอไม่มีโอกาสแม้แต่จะหลบได้แต่รับฝ่ามือไปทั้งอย่างงั้น

และฝ่ามือนี้ก็สะเทือนเสียจนเสื้อผ้าชุดเก่าๆ บนร่างขาดรุ่ยกระจายเกลื่อนลงบนพื้น ด้วยเหตุนี้จึงเผยให้เห็นเสื้อเกราะป้องกันสีขาวเงินที่เธอสวมไว้ด้านใน…

………………………………