NO 407 ตระกูลเกิ่งออกหน้า

ว่ากันว่าผู้เฒ่าเกิ่งกับผู้เฒ่าเฟิ่งเป็นสหายเก่าแก่ที่คบหากันมาหลายปี แต่พวกเขาคนรุ่นหลังไม่เห็นทั้งสองไปมาหาสู่ เพราะเวลาส่วนใหญ่ท่านผู้เฒ่าเก็บตัวฝึกบำเพ็ญ พวกเขาก็ไม่กล้านำเรื่องพวกนี้ไปรบกวน แต่ยามนี้ดูเหมือนเจตนาเขาคือต้องการออกหน้าแทนตระกูลเฟิ่ง?

ชายวันกลางคนที่นั่งตรงตำแหน่งรองอาวุโสครุ่นคิดพักหนึ่ง มองยังผู้เฒ่าที่ตำแหน่งอาวุโส เอ่ยเสียงทุ้มว่า “ท่านพ่อ ตามที่ข้ารู้มา ช่วงนี้มู่หรงป๋อกำลังผลักดันให้บางตระกูลกดดันจวนตระกูลเฟิ่งเหมือนคิดจะรวบองครักษ์ตระกูลเฟิ่งมาใช้เสียเอง แต่ว่ารัชทายาทแคว้นเหินเวหามาถึงพอดี เรื่องนี้จึงถูกพับไว้ยังไม่จัดการ หากพวกเราจะออกหน้าแทนตระกูลเฟิ่ง ลำพังอาศัยแค่ตระกูลเกิ่งเราเกรงว่ายังไม่พอ”

“งั้นเจ้าเห็นว่าอย่างไร?” ผู้เฒ่าเกิ่งมองลูกชายตัวเองพลางถามเสียงเนิบๆ

“ผู้นำตระกูลเฟิ่งล้มป่วย ประกอบกับการกดขี่จากมู่หรงป๋อ ยามนี้หลายตระกูลเลี่ยงตระกูลเฟิ่งได้ก็เลี่ยง แต่ยังมีตระกูลอื่นไม่เห็นด้วย โดยเฉพาะเมื่อผู้เฒ่าเฟิ่งกับเฟิ่งเซียวต่างเป็นนักรบผู้เที่ยงธรรม มีคนไม่น้อยได้รับความเมตตาจากพวกเขา หากให้พวกเขาออกหน้าเสียเอง คงต้องล่าถอยเพราะไม่มีกำลังจะต่อต้านราชวงศ์ ทว่าหากมีตระกูลเกิ่งเรานำหน้า ข้ากล้ายืนยันว่าพวกเขาจะก้าวออกมาโดยไม่อาจปฏิเสธได้แน่นอน”

ได้ยินเช่นนี้ ไม่เพียงผู้เฒ่าเกิ่งแอบพยักหน้า แม้แต่ทุกคนที่นั่งอยู่ด้านล่างดวงตาก็ยังเผยความชื่นชม

ถูกต้อง ไม่ต้องพูดถึงถิ่นอื่น เหล่ากลุ่มอำนาจตระกูลเล็กๆ ในเมืองอวิ๋นเยวี่ยก็มีคนไม่น้อยได้รับความกรุณาจากผู้เฒ่าเฟิ่งกับเฟิ่งเซียว หากพวกเขาต่อกรกับราชวงศ์ คงไม่มีกำลังถึงเพียงนั้นแน่นอน ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ออกหน้าและทำแค่แอบเฝ้ามอง

แต่หากมีตระกูลที่แข็งแกร่งนำหน้า พวกเขาจะก้าวออกมาช่วยอีกแรงอย่างไม่อาจปฏิเสธได้แน่! ตระกูลเกิ่งพวกเขาเป็นหนึ่งในตระกูลใหญ่ของเมืองอวิ๋นเยวี่ย แม้กำลังจะยังห่างชั้นจากตระกูลเฟิ่ง แต่หากร่วมมือกับตระกูลเล็กและกลุ่มอำนาจเล็กส่วนหนึ่ง ก็รวมตัวเป็นกลุ่มอำนาจใหญ่ได้เช่นกัน

ผู้เฒ่าเกิ่งพยักหน้า บอกว่า “ได้ เรื่องนี้เจ้าไปจัดการเสีย ตาเฒ่าเฟิ่งกับข้าเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายกันมา ยามนี้เขาหายตัวไปไม่รู้เบาะแส ซ้ำเฟิ่งเซียวยังหมดสติไม่ฟื้น เหลือเพียงแม่หนูตระกูลเฟิ่งคนเดียวคอยรับมือ ตระกูลเกิ่งเราไม่ใช่คนไร้น้ำใจไร้คุณธรรมพวกนั้น เวลานี้ไม่อาจนิ่งดูดายได้ มิเช่นนั้นต่อให้คนอื่นไม่พูด มโนธรรมของพวกเราก็คงละอายใจยิ่ง”

“ขอรับ ท่านพ่อวางใจเถอะ ข้ารู้ว่าต้องทำเช่นไร”

ผู้นำตระกูลเกิ่งขานรับเสียงเข้ม สั่งการให้คนเบื้องล่างส่วนหนึ่งไปติดต่อตระกูลอื่น อีกส่วนเตรียมไปดูที่ตระกูลเฟิ่งเสียหน่อย ดึกดื่นมืดค่ำเช่นนี้มู่หรงป๋อคิดจะทำอะไรกันแน่?

ภายในจวนตระกูลเฟิ่ง เฟิ่งจิ่วอาบน้ำเสร็จสวมเพียงชุดซับในนั่งอยู่ข้างโต๊ะหินในลานบ้าน ปล่อยให้เหลิ่งซวงช่วยบิดผมให้แห้ง ในมือกำลังถือหนังสืออ่าน รอผมแห้งแล้วจะไปพักผ่อน

“นายท่านได้แล้วเจ้าค่ะ” เหลิ่งซวงก้าวถอยออกไป ช่วยเธอรวบผมสีหมึกนุ่มสลวยขึ้นมา

“อืม” เธอขานรับ เก็บหนังสือในมือกลับเข้าห้วงมิติ หาวพลางเตรียมตัวจะกลับเรือนไปพักผ่อน ก็เห็นร่างหนึ่งลนลานเข้ามา

“นายท่าน กองทหารรักษาพระองค์มากมายล้อมจวนเราไว้แล้วขอรับ!”

…………………….