№ 668 ขนนกเคลือบหลากสี

ได้ยินเช่นนี้ชายชราก็เลิกคิ้วเล็กน้อย จากนั้นมองตรงไปยังหนุ่มน้อยเบื้องหน้า “ได้ยินนักเรียนตรงตีนภูเขาบอก? ข้าอยู่ที่นี่มาหลายปีเพียงนี้ เคยแนะนำแค่ไม่กี่คนเท่านั้น นักเรียนตรงตีนภูเขาไม่มีเกียรติพอจะได้รับคำชี้แนะจากข้าหรอก”

เฟิ่งจิ่วได้ยินคำพูดชายชรา รอยยิ้มบนใบหน้ายิ่งกดลึกขึ้น “ขอรับๆ ข้ารู้ว่าท่านอาจารย์แนะนำใครไม่บ่อย หากแนะนำต้องช่วยนักเรียนเลือกของล้ำค่าที่เหมาะสมที่สุดได้แน่นอน ท่านอาจารย์ เช่นนั้นท่านเห็นว่าอย่างไร? ภายในหอสวรรค์มีของชิ้นไหนเหมาะกับข้าบ้างขอรับ?”

เธอมองเขาด้วยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ และเฝ้ารอเขาชี้แนะ

ชายชราเห็นเช่นนี้ก็เผยรอยยิ้มโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าเคร่งขรึม นักเรียนคนไหนบ้างที่มาที่นี่แล้วไม่เคารพหรือมีมารยาท? เจ้าเด็กคนนี้กลับยังหน้าด้านตีสนิทด้วย

“ช่างเถอะ ข้าขอถามว่าเจ้าอยากได้ของวิเศษสำหรับใช้งานอะไร?”

“ข้าบินไม่ได้ไม่ใช่หรือ? ข้าอยากได้ยานพาหนะเหาะเหิน ไม่ต้องหรูหราและใหญ่เกินไป ใช้เดินทางเข้าออก หากเป็นอาวุธหรือมีคุณสมบัติป้องกันตัวได้ยิ่งดีขอรับ” เธอยิ้มหน้าเก้กัง แววตาฉายประกายจ้องมองชายชรา

“หึ! คำขอไม่น้อยเลย”

เขาหลุดหัวเราะ ชำเลืองมองเฟิ่งจิ่ว “บนสุดชั้นวางของที่ด้านในสุดชั้นสองมีกล่องไม้สีแดง ข้างในมีขนนกเคลือบหลากสี หลังจากหยดเลือดแสดงความเป็นเจ้าของก็ใช้เป็นพาหนะได้ และยังเป็นของประดับข้างเอวได้ ขณะเดียวกันขนนกชิ้นนี้ยังมีคุณสมบัติป้องกันตัว ของวิเศษชิ้นนี้สร้างโดยช่างทำอาวุธผู้อาวุโสท่านก่อนของสำนักศึกษา ทนต่อการโจมตีของผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังได้สามครั้ง ผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณหนึ่งครั้ง นักเรียนในสำนักศึกษามีคนที่ต้องการขนนกเคลือบหลากสีนี้อยู่ไม่น้อย เพียงแต่คะแนนคุณงามความดีสำหรับแลกขนนกคือหนึ่งล้านแปดแสน”

กล่าวถึงตรงนี้เขาก็เหลือบมองหนุ่มน้อย “ของดีคะแนนคุณงามความดียิ่งสูง ของที่คะแนนคุณงามความดีต่ำไม่ใช่ว่าไม่มี ชั้นหนึ่งตรงชั้นที่สองแถวที่สามก็มีพาหนะเหาะเหิน ต้องการคะแนนคุณงามความดีเพียงห้าพัน”

“ขอบคุณท่านอาจารย์มากขอรับ”

เฟิ่งจิ่วคารวะไปทางเขาด้วยความเคารพ คะแนนคุณงามความดีหนึ่งล้านแปดแสน นี่มันแทบจะทั้งเนื้อทั้งตัวเธอเลย คิดว่าแลกคะแนนคุณงามความดีมามากมายเพียงนี้จะไม่ต้องกลุ้มใจเพราะมันไปอีกนาน นึกไม่ถึงว่าเดินมาหอสวรรค์ก็ไม่เหลือแล้ว

ขนนกเคลือบหลากสี? ต้องดูเสียหน่อยว่าเป็นขนนกแบบไหนกัน ถึงมีมูลค่าเท่าคะแนนคุณงามความดีมากมายเพียงนี้

ตามที่ชายชราพูดไว้ เธอมายังชั้นวางด้านในสุดชั้นสองทันที หยิบกล่องไม้สีแดงจากชั้นบนสุด ทันทีที่เปิดออกเพียงเห็นลำแสงเจ็ดสายส่องออกมาราวกับสายรุ้ง ลำแสงงดงามแพรวพราวนั้นทำให้เธอเห็นแล้วถูกใจทันใด

ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธสิ่งของสวยงาม ขนนกชิ้นนี้งามเหลือเกินจริงๆ มันมีความยาวแค่ฝ่ามือ ดูแล้วคล้ายกับขนนกทั่วไป สิ่งที่แตกต่างคือลำแสงเจ็ดสีที่ไหลเวียนอยู่ ลำแสงแต่ละชั้นบนขนนกวาววับ ซ้อนกันทีละชั้นราวกับลายน้ำ ช่างงดงามแวววาวจริงๆ

“มันนี่แหละ!” เธอถือกล่องไม้สีแดงใบนั้นเดินออกไปหาชายชรา และวางกล่องลงตรงหน้าเขา “ท่านอาจารย์ ข้าแลกมันขอรับ”

ชายชราชำเลืองมองกล่องไม้สีแดง ถามว่า “คะแนนคุณงามความดีเจ้ามีมากมายเพียงนั้นเชียว?”

“มีขอรับ! ข้าเพิ่งทำภารกิจกลับมาแลก” เธอฉีกยิ้มกว้าง แล้วยื่นป้ายหยกไปให้อีกครั้ง

ชายชรารับมาอย่างเชื่อครึ่งสงสัยครึ่ง ก่อนหน้านี้ไม่ได้ตรวจดูคะแนนคุณงามความดีในป้ายหยก ด้วยเหตุนี้จึงไม่รู้ว่าในนั้นมีคะแนนคุณงามความดีเท่าไร ยามนี้พอตรวจดู เมื่อเห็นจำนวนแม้แต่เขาที่หน้าบูดบึ้งเป็นนิจยังเบิกตาโตขึ้นมาด้วยความตะลึงอย่างกลั้นไม่อยู่

……………………………