№ 732 ดูข้านะ

“เป็นอะไรไป?”

เฟิ่งจิ่วหันกลับมามองเยี่ยจิง เห็นนางมองชายร่างสูงโปรงที่สาวก้าวเดินไปไกลอย่างขุ่นเคือง สายตาจึงหยุดพินิจมองร่างคนคนนั้น

“ไม่มีอะไร ไปกันเถอะ!” เยี่ยจิงกดโทสะในใจไว้ เอ่ยพลางดึงสายตากลับมา

เฟิ่งจิ่วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เพราะไม่ได้สังเกตจึงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เห็นนางไม่บอก คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยไม่ได้ถามอะไรมากอีก

ทว่าเมื่อสองคนเดินกลับไปอีกครั้งหลังกินอาหาร คิดจะไปดูร้านยาทิพย์เสียหน่อย ก็ยังพบชายวัยกลางคนร่างผอมสูงคนก่อนหน้านั้นบนถนนใหญ่อีก

ตรงแผงลอยบนถนนใหญ่มีหญิงอ้วนท้วนอายุสามสิบกว่าสวมชุดกระโปรงสีสันสดใสกำลังเท้าสะเอวชี้พ่อค้าหาบเร่พลางด่ากราด บริเวณรอบๆ มีคนไม่น้อยมามุงดู ชายวัยกลางคนร่างผอมสูงก็เบียดเสียดไปมาข้างกายเหล่าหญิงสาวตรงข้างทาง พร้อมยกมือชนหน้าอกพวกนางด้วยท่าทางเหมือนไม่ได้ตั้งใจ

เฟิ่งจิ่วเห็นภาพเช่นนี้ แววตาเย็นเยียบเล็กน้อย สักพักก็นึกถึงตอนที่เบี่ยงตัวผ่านในตรอกก่อนหน้านี้ ชายวัยกลางคนต้องใช้วิธีนี้เอาเปรียบเยี่ยจิงเป็นแน่ เป็นไปตามคาด มองเยี่ยจิงข้างกายก็เห็นสีหน้านางเย็นชาขึ้นมาเช่นกัน

“คนเช่นนี้ เจอหนึ่งครั้งต้องสั่งสอนหนึ่งครั้ง ก่อนหน้านี้ข้าไม่รู้ หากรู้คงทำให้เขาออกจากตรอกนั้นไม่ได้แน่” เฟิ่งจิ่วกล่าว สายตาหยุดลงบนร่างชายวัยกลางคนร่างผอมสูงคนนั้น

“ข้าหลบแล้ว แต่ยังโมโหนิดหน่อย”

หน้าตาเยี่ยจิงโดดเด่นไม่เลว แต่เพราะมีฐานะดี รวมถึงมีวรยุทธ์ติดตัว คนปกติจึงไม่กล้าเอาเปรียบนาง และนางก็ไม่เคยเจอชายปลิ้นปล้อนที่มีอายุเช่นนี้

ในความคิดนาง เป็นถึงคนมีอายุแล้ว อย่างไรก็ไม่น่าทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ ทว่าชัดเจนมากว่านางแค่ไม่เคยเจอเท่านั้น ไม่ได้แปลว่าไม่มีคนเช่นนี้อยู่

“เจ้าดูข้านะ”

เฟิ่งจิ่วเผยรอยยิ้มให้นาง สาวก้าวเดินไปยังฝูงชนที่คึกคักเบื้องหน้าแล้วเบียดเสียดเข้าไป จนมาถึงข้างกายชายวัยกลางคนร่างผอมสูง เห็นเขากำลังแสร้งโน้มตัวเข้าไปมุงดู แต่กลับแอบๆ ใช้แขนถูไถหญิงสาวข้างกาย ริมฝีปากยกโค้งขึ้นอย่างอดไม่ได้ เขายื่นมือออกไปบีบบั้นท้ายหญิงอ้วนที่กำลังเท้าสะเอวด่าทอเสียงดังคนนั้นอย่างแรง จากนั้นค่อยก้าวถอยอย่างเงียบเชียบ

หญิงอ้วนที่กำลังด่านิ่งไป ใบหน้าที่เดิมทีมีความโกรธยามนี้ยิ่งเดือดดาลกว่าเก่า ทันทีที่หันกลับไป ก็เห็นชายร่างผอมสูงด้านหลังกำลังใช้หางตามองหญิงคนหนึ่งข้างกาย ก่อนจะยกข้อศอกชนหน้าอกหญิงคนนั้นคล้ายไม่ได้เจตนา

นางเห็นเช่นนี้ก็ถลึงตาอย่างโกรธเกรี้ยว ริมฝีปากที่ทาสีแดงจัดอ้ากว้างก่นด่าราวกับกระถางเลือด “ไอ้ลูกหมาสารเลว! แม้แต่ข้ายังกล้าเอาเปรียบ ข้าว่าเจ้าคงอยากตายเสียแล้ว!”

มือนางดึงคอเสื้อเขาไว้แล้วยกเขาลากมาข้างหน้าทั้งตัว ด่าเสียงดังเสียจนน้ำลายกระเซ็น “บั้นท้ายอวบๆ ของข้าใครหน้าไหนก็จับได้หรือ? ตาแก่อย่างเจ้าไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตนเองเสียบ้าง อัปลักษณ์เช่นนั้นยังจะเบียดเสียดในกลุ่มหญิงสาวเดี๋ยวชนโน่นชนนี่? ดูท่าข้าต้องจัดการไอ้บัดซบอย่างเจ้าเสียหน่อย!”

ระหว่างด่าทอ นางที่โกรธจัดใช้สองมือดึงชายร่างผอมสูงขึ้นกลางอากาศ เตรียมจะเหวี่ยงลงพื้นอย่างรุนแรง ชายวัยกลางคนตกใจจนหน้าถอดสี “ยะ อย่าๆ…เจ้าอย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา…อ๊าก!”

ยังไม่ทันสิ้นเสียงที่สั่นเครือก็ได้ยินเสียงเขาอุทานตกใจ จากนั้นเห็นเขาถูกหญิงอ้วนเหวี่ยงลงพื้นอย่างโหดร้าย ไม่ทันไรบั้นท้ายอวบๆ ก็นั่งทับบนท้องเขาเต็มรัก…

……………………