№ 768 อิจฉาและเสียใจ

“คุณชายเฟิ่งนี่เอง คุณชายเฟิ่ง ข้าเป็นผู้อาวุโสของหัวหน้าตลาดมืด แซ่หลี่” เขาหยีตายิ้ม สีหน้าท่าทางประจบที่มีความเอาอกเอาใจอยู่บางส่วน “ครั้งก่อนพี่ชายท่านเข้ามา ข้าเป็นคนรับรองเอง”

ได้ยินดังนี้ เฟิ่งจิ่วก็ยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า “ที่แท้ก็ผู้อาวุโสหลี่ เป็นเกียรติที่ได้พบ”

ยามนี้ผู้อาวุโสหลี่คนนั้นโบกมือบอกกับผู้ดูแลข้างๆ “เจ้าไปข้างหน้าเถอะ! ข้าพาคุณชายเฟิ่งเข้าไปพบหัวหน้าตลาดมืดเอง”

“ขอรับ” ผู้ดูแลขานรับแล้วถึงจะเดินออกไป ในใจยังนึกแปลกใจว่าทำไมท่าทีของผู้อาวุโสหลี่ถึงเปลี่ยนไปมากเพียงนี้

“คุณชายเฟิ่ง เชิญด้านใน” ผู้อาวุโสหลี่ผายมือเชื้อเชิญ แล้วนำทางไปข้างๆ

เฟิ่งจิ่วเห็นเช่นนั้นก็เดินตามเข้าไป

“คุณชายเฟิ่งเชิญนั่ง ข้าจะให้คนไปเชิญท่านหัวหน้ามา” เขาพูดจบก็สั่งทหารอารักขาคนหนึ่งไปเชิญหัวหน้าเข้ามา ส่วนตนเองเข้าไปรับรองเฟิ่งจิ่วด้านใน

สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้เขาเสียใจเพียงใด หลังจากกวนสีหลิ่นเข้ามาส่งของขวัญขอบคุณในวันนั้น ภายในหนึ่งเดือนสั้นๆ วรยุทธ์ของหัวหน้าตลาดมืดที่เดิมทีอยู่หลอมแก่นพลังขั้นสูงสุดก็บรรลุขั้น กลายเป็นผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณ ส่วนท่านอาของอีกฝ่ายคนนั้นก็กลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุด ยังมีเสี่ยวหลิวเช่นกัน จากระดับหลอมแก่นพลังขั้นเริ่มต้นกลายเป็นขั้นสูงสุดไปแล้ว

การบรรลุขั้นอย่างต่อเนื่องนี้ หากเขาเดาสาเหตุไม่ได้ คงไม่ได้เป็นถึงตำแหน่งผู้อาวุโสแห่งตลาดมืด

ทุกครั้งที่นึกถึงว่าหัวหน้าบรรลุเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณ พละกำลังก็ไล่เลี่ยกับตนแล้ว ส่วนผู้อาวุโสกงอาของเขา เดิมทีพละกำลังยังต่ำกว่าตนหนึ่งขั้น ยามนี้กลับสูงกว่าสองขั้น เป็นผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุดแล้ว

ด้วยระดับเช่นนี้ พวกเขายื่นเรื่องย้ายไปทำงานยังสมาคมตลาดมืดที่สูงกว่าได้แล้ว แต่กลับยังคงเฝ้าอยู่ที่นี่ แค่เพราะภูตหมอยังอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือไร?

ถึงแม้ได้ยินมานานแล้วว่ายาของภูตหมอเป็นของล้ำค่าที่ต้องแย่งชิงกัน แต่ก็ไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเอง เดิมทียังไม่สนใจเท่าไร แต่หลังจากเห็นพวกหัวหน้าทั้งสามคนบรรลุขั้นก็ทั้งอิจฉาและเสียใจ

หากรู้แต่แรกว่าจะได้ประโยชน์เช่นนี้ วันนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องตามไปด้วย ไม่รู้ว่าภายหลังจะยังมีโอกาสดีๆ เช่นนี้อีกหรือไม่?

“เหอะๆๆ คุณชายเฟิ่ง ไม่ทราบว่าวันนี้มามีเรื่องอะไร? หากมีอะไรที่ข้าช่วยได้ ท่านเอ่ยปากได้เต็มที่เลย ถึงบุกน้ำลุยไฟข้าก็ไม่ปฏิเสธ” ผู้อาวุโสหลี่เอ่ยด้วยสีหน้าคาดหวัง

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มๆ ไม่ปริปาก

อีกด้านหนึ่ง หัวหน้าตลาดมืดกับผู้อาวุโสกงได้ฟังทหารอารักขารายงานและรู้ว่าภูตหมอมาก็ต่างยินดี รีบตรงไปยังห้องโถงด้านหน้าทันที ยังไม่ทันเข้าไปข้างในก็ได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสหลี่ อาหลานสองคนจึงมองหน้ากัน ก่อนจะสาวก้าวเดินเข้าไป

“ไม่รู้ว่าคุณชายเฟิ่งมา ขออภัยด้วยที่เสียมารยาท”

หัวหน้าตลาดมืดประสานมือยิ้มกล่าว พลางเดินไปนั่งตรงตำแหน่งผู้อาวุโส จากนั้นมองเฟิ่งจิ่ว กล่าวด้วยความซึ้งใจว่า “อยากหาโอกาสไปขอบคุณคุณชายเฟิ่งมาตลอด เพียงแต่จะพบหน้าคุณชายยังยาก วันนี้ในที่สุดก็ได้โอกาสนี้”

เฟิ่งจิ่วยกถ้วยชาขึ้นจิบน้ำชาเบาๆ แล้วยิ้มขึ้นมา “ไม่ต้องขอบคุณแล้ว อันที่จริงวันนี้ข้าเข้ามาซื้อพวกยาทิพย์กลับไป ไม่รู้หัวหน้าจะหามาให้ข้าได้ครบภายในวันนี้หรือไม่?”

“ไม่ทราบว่าคุณชายเฟิ่งต้องการสมุนไพรเช่นไร?”

หัวหน้าเอ่ยถาม เห็นอีกฝ่ายหยิบกระดาษจากในแขนเสื้อออกมายื่นให้ เขาอ่านดูสมุนไพรในนั้นก่อนยิ้มเอ่ยว่า “หาได้ สมุนไพรในนี้ไม่ได้หายากมาก หาให้ครบได้ แต่จำนวนค่อนข้างมากอาจต้องการเวลาหน่อย แต่คุณชายเฟิ่งโปรดวางใจ จะจัดการให้เรียบร้อยก่อนพระอาทิตย์ตกดินแน่นอน”

………………………