№ 840 การฟื้นคืนจากยาคงรูปลักษณ์

“ขอบคุณมากขอรับ” เขาก้าวเข้าไปรับผลไม้ จากนั้นกล่าวขอบคุณแล้วไปยืนข้างกายเฟิ่งจิ่ว

ซู่ซีเห็นดังนั้นก็ยิ้มเอ่ยอย่างกลั้นไม่อยู่ “เด็กคนนี้ว่าง่ายจริงๆ”

“เขาชื่อยมราชน้อย เป็นน้องชายของสหายข้า ช่วงนี้มอบหมายให้ข้าดูแลเจ้าค่ะ”

เฟิ่งจิ่วยิ้มกล่าวพลางเอื้อมมือไปโอบเด็กน้อยมาไว้ในอ้อมแขนตัวเอง ก็เห็นเด็กน้อยจอมหยิ่งมีสีหน้าไม่สบอารมณ์ ใบหูแดงก่ำท่าทางกลับระรื่นอย่างยากจะปิดบัง

ทุกคนเห็นแล้วบนใบหน้าต่างมีรอยยิ้ม เพียงรู้สึกว่าเด็กคนนี้แปลกจริงๆ และเหมือนว่าจะติดเฟิ่งจิ่วมาก ในความระรื่นจากอากัปกิริยาสนิทสนมกับเฟิ่งจิ่วยังมีความเล่นแง่กันบางส่วน

ทุกคนคุยกันสักพัก เพราะไม่ได้กลับมานาน คืนนี้เฟิ่งจิ่วจึงอยู่พักในวัง หลังจากล้อมวงกินข้าวในวันส่งท้ายปีเก่า เธอก็นำของขวัญออกมาให้พวกเขา สุดท้ายสิ่งที่ยื่นให้ท่านปู่คือยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่ง

“ท่านปู่ สิ่งนี้ข้าเตรียมมาให้ท่านเป็นพิเศษ หลอมกลั่นตั้งนานถึงจะกลั่นออกมาได้” เธอยื่นขวดที่บรรจุยาอายุวัฒนะให้เขา “ท่านปู่ ท่านกินเสียที่นี่เลยเถอะ! ให้ข้าดูผลลัพธ์หน่อย”

“แม่หนูคนนี้ ให้พ่อกับย่าล้วนเป็นของดี แต่ให้ปู่แค่ยาอายุวัฒนะเม็ดเดียวเช่นนี้? จะไม่งกเกินไปหรือ?” เขาเอ่ยอย่างแสร้งทำเป็นโกรธ มุมปากกลับกดลงอย่างอดไม่อยู่ ก่อนจะรับขวดนั้นมา ถามว่า “นี่เป็นยาอายุวัฒนะอะไร?”

“ท่านปู่ นี่สิถึงจะเป็นของดี เพราะสมุนไพรหายากมาก ข้าจึงกลั่นมาแค่เม็ดเดียวเช่นนี้ แม้แต่ของท่านพ่อยังไม่มีเลย!”

“ข้าดูซิ คงเป็นยาบำรุงสินะ?” เฟิ่งเซียวยิ้มเอ่ย เห็นว่ายาอายุวัฒนะที่ผู้เฒ่าเทออกมาแผ่กลิ่นหอมสดชื่นเป็นพักๆ

“หรือว่าเป็นยาบรรลุขั้น?” เขาคาดเดา

เฟิ่งจิ่วส่ายหน้า มองไปยังท่านปู่อย่างมีเลศนัย “ท่านกินไปก็รู้เอง”

ผู้เฒ่าเฟิ่งเห็นเช่นนี้ก็ขานรับ แล้วกินยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ต่อหน้าทุกคน เพียงยาอายุวัฒนะเข้าปาก ก็รู้สึกว่ากลิ่นหอมยากระจายไปทั่วปาก กระแสลมพลังวิญญาณพร้อมกลิ่นหอมยาไหลเข้าสู่ในร่าง กลายเป็นกระแสเล็กๆ นับไม่ถ้วนให้ความชุ่มชื้นแก่ร่างกาย

การเปลี่ยนแปลงภายในร่างกาย ในสายตาคนนอกจะมองไม่เห็น แต่เขากลับรู้สึกได้ ความรู้สึกแปลกๆ กระจายไปในร่างกาย วิ่งแล่นไปตามสรรพคุณยา รูปลักษณ์ภายนอกของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

เดิมทีเขาเหมือนชายวัยกลางคน แต่ยามนี้รูปโฉมเขากลับเปลี่ยนไปทีละน้อยๆ ฟื้นกลับมาอ่อนวัยด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า ไม่เพียงฟื้นคืนรูปลักษณ์ แม้แต่รูปร่างยังเปลี่ยนแปลงไปด้วย ท่ามกลางสายตาตกตะลึงที่เหลือเชื่อของทุกคน ในเวลาแค่ครึ่งก้านธูป ชายวัยกลางคนที่เดิมทีอายุสี่สิบห้าสิบปีก็กลายเป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบกว่า

“อึก! นะ นี่…”

เฟิ่งเซียวมองบิดาที่เปลี่ยนไปจนอ่อนวัยกว่าเขาด้วยความตกใจและอึ้งตะลึง ไม่รู้จะตอบโต้เช่นไรไปชั่วขณะหนึ่ง เพียงรู้ว่าบิดาของเขาเปลี่ยนกลับมามีหน้าตาเช่นตอนหนุ่มจริงๆ รูปลักษณ์เช่นนั้นคือหนุ่มรูปงามที่ไม่เคยมีมาก่อน

เหลิ่งซวงกับเหลิ่งหวาก็เห็นเป็นครั้งแรก แม้แต่พวกองครักษ์ตระกูลเฟิ่งข้างๆ ยังเห็นยาอายุวัฒนะที่วิเศษเช่นนี้เป็นครั้งแรก แต่ละคนแม้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาไม่น้อย แต่ตอนนี้เมื่อเห็นภาพดังกล่าวก็ยังรู้สึกว่าในใจเต็มไปด้วยความตกใจ

ยมราชน้อยเห็นภาพเช่นนี้ ดวงตาเพียงฉายประกายเล็กน้อย เฟิ่งจิ่วกลั่นยาอายุวัฒนะเช่นนี้ออกมาได้เขาไม่แปลกใจอะไร ในความคิดเขาทุกอย่างของนางล้วนยอดเยี่ยม ลำพังแค่ยาคงรูปลักษณ์เท่านั้น ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลยสำหรับนาง

ซู่ซีมองรูปโฉมอ่อนวัยในความทรงจำ เกิดความรู้สึกตื่นเต้น เบ้าตาแดงก่ำอย่างอดไม่ได้…

………………………