№ 899 สำนักศึกษาสองดารา

สำนักศึกษาสองดาราที่ตั้งอยู่ในแคว้นระดับสองใกล้ๆ เทือกเขาวิญญาณสีแดงถูกสร้างขึ้นตามแนวเขา ครองพื้นที่กว้างเป็นหลายเท่าของสำนักศึกษาหกดาราแคว้นเหินเวหา ความแตกต่างทุกระดับดารา ทรัพยากรยังต่างกัน แม้แต่อาจารย์รวมถึงนักเรียนที่นี่ก็ไม่เหมือน

เป็นถึงสำนักศึกษาสองดารา เหนือว่าชื่อเสียงโด่งดัง อยู่ที่นี่ทุกคนล้วนมีความภาคภูมิในใจ ภูมิใจว่าพวกเขาเป็นคนสำนักศึกษาสองดารา และภูมิใจที่พวกเขาเหนือกว่าคนอื่น

ทุกคนในสำนักศึกษาทยอยนั่งเรือเหาะมาถึงในวันนี้ เหล่าคนสำนักศึกษาสองดาราที่เป็นถึงเจ้าบ้านแน่นอนว่าต้องรับหน้าที่ต้อนรับ ด้วยเหตุนี้ทั้งนอกและในสำนักศึกษาจึงเห็นพวกนักเรียนและอาจารย์เดินไปมาได้ทุกที่

รองเจ้าสำนักลดเรือเหาะลง ทุกคนบนเรือเหาะเดินตามหลังเขาลงมา เมื่อเห็นประตูใหญ่สำนักศึกษาตรงหน้าที่ทรงพลานุภาพกว่าสำนักศึกษาพวกเขา ก็แอบๆ ประหลาดใจในทันที

ดาราใหญ่โตสองดวงบนประตูใหญ่สำนักศึกษานั้น เหมือนจะใช้หินวิญญาณประกอบกันออกมา สะท้อนประกายแพรวพราวภายใต้แสงอาทิตย์ ประตูใหญ่สำนักศึกษาอันโอฬารเปิดกว้าง เพียงมองไปก็เห็นความรุ่งเรืองภายในได้

“ไม่ทราบว่านามว่าอะไร? ทุกท่านมาจากสำนักศึกษาใด?”

อาจารย์คนหนึ่งเดินเข้ามาถามไถ่ สายตามองผ่านบนร่างทุกคน เห็นหนุ่มหล่อสาวงามแต่ละคน เพียงมองครั้งสองครั้งก็ละสายตาออกไป ในโลกผู้ฝึกวิชาเซียน สิ่งที่ไม่ขาดที่สุดคือหนุ่มหล่อสาวงาม

“พวกเรามาจากสำนักศึกษาหกดารา ข้าแซ่กวน เป็นรองเจ้าสำนัก ท่านทั้งหลายนี้เป็นอาจารย์ที่นำคณะมา” กวนเหล่าแนะนำคร่าวๆ

“โอ้ ที่แท้เป็นสำนักศึกษาหกดารา” อาจารย์คนนั้นพยักหน้าพลางเผยรอยยิ้ม เรียกนักเรียนมาหลายคน “พวกเจ้าพาพวกอาจารย์และนักเรียนสำนักศึกษาหกดาราไปยังที่พักก่อน ค่อยจัดสองสามคนมาพาพวกเขาไปสร้างความคุ้นเคยภายในสำนักศึกษา”

“ขอรับ” เหล่านักเรียนขานรับ แล้วทำท่ามือเชื้อเชิญพวกรองเจ้าสำนัก

รองเจ้าสำนักพยักหน้า พาทุกคนด้านหลังตามพวกเขาไป

“สำนักศึกษาสองดารานี้ช่างแตกต่าง ดูสิ่งก่อสร้างในนี้ยังไม่ธรรมดาเพียงนี้” เซียวอี้หานเดินไปพลางมอง ชื่นชมอยู่เรื่อยๆ “พวกเจ้าดูที่นี่สิ นี่ค่ายกลรวมพลังวิญญาณไม่ใช่หรือ? แต่คล้ายว่าจะต่างกันไปบ้าง หนำซ้ำกลิ่นอายพลังวิญญาณในนี้ยังมากมายนัก”

“อืม สำนักศึกษาสองดาราล้วนเป็นเช่นนี้ เชื่อว่าสำนักศึกษาหนึ่งดาราคงยิ่งดีกว่า” เฟิ่งจิ่วยิ้มเอ่ย มองๆ รอบข้างเห็นเหล่านักเรียนในนี้เครื่องแบบล้วนเป็นสีขาวเหมือนๆ กัน แต่สิ่งที่แตกต่างคือบนเครื่องแบบพวกเขาเป็นเหรียญตราหกดารา แต่อีกฝ่ายเป็นเหรียญตราสองดารา

เหล่านักเรียนที่นำทางด้านหน้าแนะนำสถานที่ในสำนักศึกษาให้พวกรองเจ้าสำนัก พลางฟังคำพูดนักเรียนด้านหลัง ในใจยิ้มเยาะอย่างอดไม่ได้ ‘พวกบ้านนอกก็เป็นแค่บ้านนอก’

เหล่านักเรียนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งในนั้นพารองเจ้าสำนักกับพวกอาจารย์ไปยังยอดเขาที่เหล่าอาจารย์พำนัก อีกกลุ่มพาพวกเฟิ่งจิ่วไปยังที่พักเหล่านักเรียน แบ่งแยกชายหญิง เรือนเดียวอยู่รวมสี่คน

“พวกเจ้านักเรียนหญิงสองคนพักที่นี่แล้วกัน! ในนี้มีนักเรียนหญิงสำนักศึกษาอื่นสองคนอยู่ด้านในแล้ว ช่วงนี้สี่คนอยู่เรือนเดียวกัน หากต้องการอะไรก็มาหาผู้ดูแลสำนักศึกษาเราได้” นักเรียนชายสองคนบอกเยี่ยจิงกับโจวเซวียน ทั้งสองเป็นผู้หญิง ท่าทางคุยกันจึงค่อยข้างดี

“ขอบคุณมาก” ทั้งสองกล่าวขอบคุณ พร้อมพยักหน้า

“เฟิ่งจิ่ว ประเดี๋ยวเราค่อยออกไปเดินเล่นด้วยกันนะ” เยี่ยจิงเอ่ยกับเฟิ่งจิ่วที่ยืนนอกเรือน

…………………………….