ตอนที่ 80 เทพสงครามผู้มาเยือน
ทั้ง 3 เงานั้น ที่ลงมาคนแรกคือนักสู้ชราตามด้วยเด็กหนุ่มและชายผิวขาว และตามมาติดๆ ด้วยหัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์พานย่า
“โฮ่ว์…”
“คุ้มกันคุณชาย ฝ่าออกไป!” ทันทีที่ชายชราลงถึงพื้น แข้งปานขวานเหล็กของเขาก็ตวัดหวดพวกหมาสิงโต 2 ตัวที่อยู่ใกล้ๆ อย่างจัง หมาสิงโต 2 ตัวร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดขณะที่พวกมันผวาออกชนเข้ากับพวกของมันอีกเจ็ดแปดตัวที่อยู่บริเวณนั้น เป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายสับสนขึ้นทันที
ชายผิวขาวพร้อมดาบยักษ์ใหญ่ในมือพุ่งตรงเข้าใส่พวกมันอย่างบ้าคลั่ง! หัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์ก็เข้าสนับสนุนตามเขาไปติดๆ
คนหนึ่งแข็งแกร่งทรงพลัง อีกคนก็น่ากลัวและคาดเดาไม่ได้ ทั้ง 2 ประสานงานกันราวกับรถบดถนน ที่กวาดสัตว์ประหลาดที่อยู่ต่อหน้ากระจุยกระจายราบคาบ
“โฮ่ว์…”
เสียงคำรามต่ำๆ ราวกับเสียงฟ้าร้องเริ่มกระหึ่มขึ้น ห่างออกไปไม่ไกล ร่างใหญ่ยักษ์ร่างหนึ่งที่สูงราวๆ 4-5 เมตรปรากฏตัวขึ้น ทั่วร่างของมันเป็นสีเงินและสะท้อนแสงเล็กน้อยเนื่องจากมีเกล็ดปะปนอยู่บนขนของมัน ที่หน้าผากกว้างใหญ่ของมันมีนอเล็กๆ ปูดขึ้นมาตรงกลางราวกับจะโผล่แทรกขนของมันออกมาข้างนอก
นี่คือหนึ่งใน 2 ของระดับบัญชาการขั้นสูงในฝูงของพวกมัน!
หมาสิงโตระดับบัญชาการขั้นสูง!
“ตูม!” ด้วยการกระโจนเพียงครั้งเดียว หมาสิงโตระดับบัญชาการขั้นสูงนั้นก็พุ่งทะยานเป็นระยะทางถึง 20 เมตร พุ่งตรงมายังทีมสายฟ้าในทันทีราวกับแสงสีเงิน
“พานย่า…คุ้มกันคุณชายแล้วรีบหนีเร็ว” ชายชราแซ่หลิวพร้อมกับดาบในมือคำรามลั่น “ข่าหลง!”
“รับทราบ!” ชายผิวขาวคำรามลั่นเหมือนกัน
ชายชรากับชายผิวขาวเข้าปะทะกับหมาสิงโตบัญชาการตัวนั้นพร้อมๆ กัน ช่วยไม่ได้…ถ้าพวกเขาไม่เข้าปะทะกับมัน คุณชายจะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่
“โฮ่ว์…”
หมาสิงโตยักษ์ใหญ่คำรามสนั่นแล้วร่างของมันก็กลายเป็นภาพเลือนราง กรงเล็บทั้ง 2 ข้างของมันพุ่งตรงมายังมนุษย์ตัวจ้อย 2 คนตรงหน้า
“เคล้ง!”
“ผัวะ!”
“ตูม!”
การปะทะระหว่าง 2 แม่ทัพขั้นสูงกับสัตว์ประหลาดระดับบัญชาการขั้นสูงทำให้เกิดการสะเทือนเลื่อนลั่นขึ้น หมาสิงโตตัวอื่นๆ ในบริเวณนั้นพากันแตกตื่นและกระโจนหลบออกไปจ้าละหวั่น แม้แต่กำแพงที่อยู่ใกล้ๆ ก็พลอยพังถล่มลงมาด้วย ด้วยจำนวนอันมากมายของหมาสิงโตที่คอยสนับสนุน ตัวบัญชาการของพวกมันก็ยังคงดูได้เปรียบกว่าแม่ทัพทั้ง 2 นั้นมาก
ปัง! ปัง! ปัง!
มือปืนตงจื่อ ชายหัวล้านและชายตาเดียวกระโดดตามลงมาในตอนนั้นเอง
แต่อย่างไรก็ตาม ชายตาเดียว ชายหัวล้านและมือปืนตงจื่อก็ต้องตกอยู่ในความหวาดกลัว เพราะพวกนักรบชราตอนนี้ต่างถูกรุมล้อมอยู่ในฝูงของพวกหมาสิงโต ชายตาเดียวและพรรคพวกรู้ได้ทันทีว่าเหตุการณ์ย่ำแย่สุดขีดแล้ว
“เร็ว…ไป…” ชายตาเดียววัยกลางคนตะโกนลั่น
“เร็วเข้า!”
“ปังๆๆๆ…” ตงจื่อสาดกระสุนปืนกลไปอีกชุดใหญ่
ทันใดนั้น…
“โฮ่ว์…”
หลังจากเกิดเสียงคำรามอันสะเทือนเลื่อนลั่น ร่างมหึมาสีเงินก็กระโจนลงมาจากชั้นที่ 6 ของตึกหลังนั้น หมาสิงโตตัวหัวหน้าที่กำลังต่อสู้อยู่กับชายชราและนักสู้ผิวขาวร้องคำรามขึ้นมาทันทีอย่างตื่นเต้นเหมือนเป็นการขานรับยักษ์ใหญ่ที่กำลังกระโจนลงมาจากเบื้องบน
หัวหน้าของพวกมันอีกตัว! และเป็นระดับบัญชาการขั้นสูงเช่นกัน!
สีหน้าของชายชราและนักรบผิวขาวซีดเผือดลงทันที พวกเขาชำเลืองมองหัวหน้าทีมพานย่าและเด็กหนุ่มลูกครึ่งซึ่งกำลังห่างออกไป…ถ้าพวกเขายังคงถ่วงพวกสัตว์ประหลาดเอาไว้ได้ พานย่ากับเด็กหนุ่มก็จะสามารถหนีต่อไปได้
“ไปเร็ว!”
“ไป”
ชายชรากับนักสู้ผิวขาวไม่อาจเพลามือได้เลยแม้แต่น้อย ต่อให้ไม่มีฝูงหมาสิงโตรุมล้อม พวกเขาก็ไม่อาจรับมือกับหมาสิงโตระดับบัญชาการขั้นสูงถึง 2 ตัวได้อยู่ดี…แต่ตอนนี้กลับมีฝูงมหึมาของพวกมันล้อมพวกเขาไว้อยู่!
“โฮ่ว์…โฮ่ว์…”
หมาสิงโตระดับบัญชาการขั้นสูง 2 ตัวนั้นคำรามลั่นขณะที่พุ่งเข้ามา…พวกมันจะยอมปล่อยให้มนุษย์ตัวจ้อยทั้ง 2 รอดไปได้หรือ?
………….
บนชั้นที่ 2 ของตึก 6 ชั้นนั้น หลัวเฟิงกำลังมองดูเหตุการณ์ที่ดำเนินไปด้านนอกผ่านทางหน้าต่างอย่างเงียบๆ นักสู้ชรากับนักสู้ผิวขาวต่างก็วิ่งหนู่ ในขณะที่ชายตาเดียว ชายหัวล้าน และตงจื่อยังคงพยายามฝ่าวงล้อมออกไป หลัวเฟิงยิ้มออกมาเล็กน้อย
“ได้เวลาแล้ว!”
มีดปาสีดำ 2 เล่มบินโฉบออกจากหน้าต่างตรงไปยังสมาชิกทั้ง 3 ของทีมเขี้ยวพยัคฆ์ที่กำลังตกอยู่ในวงล้อมของพวกหมาสิงโตกระหายเลือด
จะดีอะไรขนาดนี้!
ถ้าเขาออกไปต่อสู้ ชายตาเดียวซึ่งเป็นแม่ทัพขั้นกลางอาจจะต้านทานเขาได้ แต่ภายใต้ที่ซ่อนแบบนี้…
“โพละ!”
“โพละ!”
มันสมองของชายตาเดียวกับขายหัวล้านระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ในทันทีราวกับลูกแตงโม หลังจากนั้นมีดบินมหากาฬก็พุ่งทะลุหัวของตงจื่อที่กำลังสาดกระสุนอย่างบ้าคลั่ง หยุดลมหายใจของเขาลงในทันที! ตอนที่ทั้ง 3 คนตาย พวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความโกรธแค้น
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครฆ่าพวกเขา
“ครืน…”
ศพของทั้ง 3 คนถูกฝูงสัตว์ประหลาดพุ่งเข้าใส่ในทันที พวกหมาสิงโตกระหายเลือดเข้ารุมฉีกทึ้งร่างของพวกเขาอย่างหิวกระหาย
ในห้องน้ำบนชั้นที่ 2 หลัวเฟิงมองดูหมาสิงโตระดับบัญชาการทั้ง 2 ตัวกำลังไล่กวดนักสู้ชราและนักสู้ผิวขาวอยู่อย่างเงียบๆ
“สมาชิกทั้ง 6 ของทีมเขี้ยวพยัคฆ์ตอนนี้ตายไปแล้ว 5! ดีมาก…ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ถึงเราจะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ยังไงพวกมันก็ไม่รู้” หลัวเฟิงพอใจกับแผนของเขาเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่ได้คิดจะทำอะไรเด็กหนุ่มนั่น หากไม่ได้โง่นักก็คงจะดูออกว่า…อิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังของเด็กหนุ่มนั่นน่ากลัวแค่ไหน!
ดังนั้น…
หลัวเฟิงจึงไม่โจมตีสมาชิกทีมเขี้ยวพยัคฆ์เมื่อพวกเขาอยู่กับเด็กหนุ่มนั่น!
แต่อย่างไรก็ตาม เพราะโดนฝูงสัตว์ประหลาดเข้าโจมตี สมาชิกทั้ง 7 จึงแยกตัวออกจากกัน ที่กำลังวิ่งนำไปคือเด็กหนุ่มและพานย่า ที่กำลังถูกไล่กวดโดยสัตว์ประหลาดระดับบัญชาการ 2 ตัวก็คือชายชราและชายผิวขาว ในขณะที่พวกรั้งท้ายก็คือชายตาเดียวกับพรรคพวก!
เพราะความปลอดภัยของเด็กหนุ่ม ชายชรากับชายผิวขาวจึงต้องวิ่งห่างออกไป พวกเขาจึงไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับชายตาเดียวกับพรรคพวกแต่อย่างใด ซึ่งตอนนั้นก็คือตอนที่หลัวเฟิงเลือกโจมตี!
“ว่าแต่ว่า เด็กหนุ่มลูกครึ่งนั่นก็อาจจะเจอปัญหาใหญ่อยู่ก็ได้” หลังเฟิงคิดในใจ
แต่ทันใดนั้น…
เงาของมนุษย์ร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นในสายตาของเขา เงานั้นปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับอาวุธประเภททวนพลองในมือ ในพริบตานั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่จนฝูงสัตว์ประหลาดในรัศมีร้อยเมตรแตกกระเจิงไป
“ครืน…”
คลื่นเสียงกระทำดังสะเทือนเลื่อนลั่นอย่างรุนแรง หมาสิงโตและหมาพยัคฆ์หลายสิบตัวรอบๆ พานย่ากับเด็กหนุ่มกลายเป็นกองเศษเนื้อไปในทันที แรงกระแทกนั้นแผ่กระจายออกไปเร็วกว่าเสียง
เงานั้นเคลื่อนไหวอีกครั้ง!
ตรงไปที่หมาสิงโตหัวหน้าทั้ง 2 ตัวนั้น หมาสิงโตระดับบัญชาการทั้ง 2 ตัวร้องลั่นออกมาด้วยความตกใจ และรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว!
“ตูม!”
อาวุธประเภททวนพลองนั้นพุ่งเข้าปะทะร่างของหนึ่งในตัวหัวหน้านั้นราวกับลำแสง หมาสิงโตตัวใหญ่สะดุ้งตัวลอยขึ้นไปราว 20 เมตรและเกล็ดบนร่างของมันก็แตกกระจายออก เลือดสดๆ พวยพุ่งออกมาในอากาศ และขณะที่มันยังลอยอยู่ในอากาศนั้น
“ตูม!”
เงานั้นก็ทะยานเข้าใส่ตัวหัวหน้าอีกตัวที่อยู่ด้านล่างอย่างรวดเร็ว เงานั้นพุ่งเข้าปะทะร่างของมันอย่างรุนแรง!
หมาสิงโตตัวนั้นกระเด็นกระดอนไปราวกับลูกโบล์ลิ่งแล้วพุ่งปะทะกับฝูงของมันที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล พวกที่ถูกชนปะทะถึงกับขาดใจตายไปก็มี ขณะที่พวกที่อยู่รอบๆ บริเวณก็เริ่มแตกหนีไม่เป็นส่ำ
สำหรับตัวหัวหน้ายังคงกลิ้งหลุนๆ ต่อไปอีกระยะหนึ่งแล้วสงบนิ่งลง เลือดจำนวนมากทะลักออกจากหูและจมูกของมัน
“ตูม!” และในตอนนั้นเอง ตัวที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง ขาดใจตายไปในทันที
ในพริบตาเดียว!
สัตว์ประหลาดระดับบัญชาการขั้นสูงตายไปแล้วทั้ง 2 ตัว!
“โฮก…ฮู้ว…วู้ว…” พวกหมาสิงโตทั้งหมดและกระทั่งพวกบัญชาการขั้นต่ำต่างก็แตกตื่นตกใจ พวกมันพากันร้องโหยหวนแล้วเริ่มออกวิ่งหนีไป
และในตอนนั้นเองเงานั้นก็เริ่มปรากฏเป็นรูปเป็นร่างให้เห็น
หลัวเฟิงเห็นอยู่ร่างๆ สูงราว 2.3-2.4 เมตร เหมือนกับสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ ใบหน้าราวกับรูปสลัก เขาสวมชุดต่อสู้สีเทาและถือ…พลองเขี้ยวหมาป่าขนาดใหญ่! หนามแหลมคมอันน่ากลัวที่ติดอยู่เต็มหัวพลองนั้น ใครเห็นก็ต้องอดสั่นสะท้านไม่ได้!
“วิปริตไปแล้ว”
หลัวเฟิงมองดูซากของหัวหน้าหมาสิงโตทั้ง 2 ตัวและรู้สึกอึ้งไป เขาตกใจจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง “นักสู้ระดับเทพสงคราม! ใช่แน่ๆ! เราต้องระวังตัว ถ้าเขาเห็นเรา ต้องยุ่งแน่ๆ”
แม้แต่มีดปา 2 เล่มของเขาที่โฉบออกไป เขาเองยังสั่งให้มันมุดลงไปในพื้น ไม่กล้าแม้แต่จะเรียกมันคืนมา
“อาหลี่!” เด็กหนุ่มลูกครึ่งวิ่งเข้าไปหาแล้วร้องออกมาอย่างยินดี
“คุณหลี่”
ชายชราและชายผิวขาวก้มหัวให้อย่างยำเกรง
ชายร่างยักษ์หัวเราะขณะที่มองดูเด็กหนุ่ม “หลี่เวย พอพ่อนายได้รหัสฉุกเฉินและเจอว่ามีเทพสงคราม 2 คนอยู่ใกล้ เป็นอากับพี่หวัง เขาเลยติดต่ออาทันที โชคดีที่อายู่ไม่ไกล…ก็เลยมาได้ทันเวลาพอดี”
“อาหวังก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอครับ?” เด็กหนุ่มตาเป็นประกาย
ในตอนั้นเอง…
ราวกับลมกรด เงารางๆ ปรากฏขึ้นในทันทีหลังจากภาพค่อยๆ ชัดขึ้น ชายหนุ่มหน้าตาดีอายุราว 20-30 ปีก็ปรากฏตัวขึ้นในชุดต่อสู้สีน้ำเงิน
“อาหวัง” เด็กหนุ่มลูกครึ่งตะโกนลั่น
“ดูสารรูปแกซิ” ชายหนุ่มกล่าวพลางหัวเราะ
ชายชรากับชายผิวขาวไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยคำใดออกมา พวกเขาได้แต่ยืนฟังเงียบๆ ขณะเดียวกันหัวหน้าทีมเขี้ยวพยัคฆ์พานย่าก็กำลังมองหาพรรคพวกไปรอบๆ เมื่อเขาเห็นชุดต่อสู้ ซากศพ และปืนกลที่วางนิ่งอยู่บนพื้น ดวงตาของเขาพลันกลายเป็นสีแดงก่ำอย่างอดไม่ได้