ตอนที่ 82 ปะทะ

บนชั้นแรกของอพาร์ทเมนต์หลังนั้น ซากศพนอนเกลื่อนกลาดพร้อมกับเลือดไหลนองฉาบไปทั่วบริเวณ… เพราะการถูกฆ่าหมู่ก่อนหน้านี้ พวกสัตว์ประหลาดที่เหลือจึงไม่กล้าเข้าใกล้ ทำให้พื้นที่ตรงนั้นเงียบสงัดลงไปทันตาเห็น ส่วนหลัวเฟิงก็ทะลุออกมาจากห้องในชั้นที่ 2 ของอพาร์ทเมนต์ และมีดบินสีดำทั้ง 2 เล่มของเขาก็บินโฉบจากพื้นเข้ามาอยู่ในกระเป๋าที่ต้นขาของเขาตามเดิม

“เทพสงคราม 2 คนนั้น น่าจะปะทะกับมังกรเกราะเหล็กอยู่ไม่ไกลนัก ต้องรีบไปหาจุดเหมาะแอบดูซะแล้ว” หลัวเฟิงเหลือบมองซากศพขนาดใหญ่ยักษ์ของหมาสิงโตระดับบัญชาการ 2 ตัว เขาส่ายหัวพลางถอนหายใจ “เทพสงครามนั่นชำแหละซะเกลี้ยงเลย ชิ้นส่วนสำคัญๆ คงไปหมดแล้วล่ะ”

เดิมทีหลัวเฟิงกะว่าจะชำแหละเอาชิ้นส่วนของพวกมัน แต่ก็ไม่ทันแล้ว

หลัวเฟิงเคลื่อนตัวออกไปราวกับเงาผี มุ่งตรงไปยังทิศใต้ในทันที

“รังของมังกรเกราะเหล็กอยู่ห่างจากที่นี่ 10 ไมล์ ซึ่งก็คือคาร์ฟูร์ร้านนั้น…เราหาตึกที่ห่างซัก 2 กิโลน่าจะพอดี” หลัวเฟิงตัดสินใจขณะที่กำลังพุ่งทะยานไป ในเมืองที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดเช่นนี้ แม้แต่นักอ่านจิตก็ไม่อาจประมาทได้

บางครั้งเขาเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว บางครั้งเขาก็ชะลอเพื่อตรวจดูรอบๆ ก่อน แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังเร็วมากอยู่ดี

10 นาทีต่อมา หลัวเฟิงก็เข้ามาอยู่บนชั้นที่ 16 ของอพาร์ทเมนต์ขนาด 18 ชั้นแห่งหนึ่ง!

“ฉัวะ…”

เงาสีดำ 2 เงาบินโฉบกลับเข้ามาอยู่ในกระเป๋าของเขา…หลัวเฟิงยิ้มขณะที่ค่อยๆ เปิดประตูห้องบนชั้นที่ 16 ประตูห้องถูกล็อคตายเอาไว้ แต่ด้วยพลังจิตของเขาจึงเปิดออกได้อย่างง่ายดาย

“ประตูห้องนี้ถูกล็อคเอาไว้และยังไม่ถูกทำลาย ดูเหมือนจะไม่มีนักสู้หรือสัตว์ประหลาดเข้ามาที่นี่เป็นเวลา 30-40 ปีตั้งแต่ยุคมหานิพพาน” หลัวเฟิงเข้าไปข้างในแล้วปิดประตู แน่นอนว่าทั้งเฟอร์นิเจอร์และสิ่งของยังคงถูกวางไว้ ณ ที่เดิมของมัน

ตู้กระจก โซฟา โต๊ะอาหารหินอ่อน และทีวีขนาด 42 นิ้ว

ทุกอย่างเป็นสไตล์นิยมก่อนยุคมหานิพพาน

“พรึบ!”

หลัวเฟิงดึงผ้าที่คลุมโซฟาออกเผยให้เห็นหนังของโซฟาที่ยังสะอาดเอี่ยมอยู่ เขาหยิบผ้าคลุมผืนนั้นแล้วตรงดิ่งไปที่ระเบียงห้อง เช็ดกระจกที่ระเบียงจากนั้นเปิดหน้าต่างออก

“วิวสวยจริงๆ ยืนดูจากจุดนี้น่าจะเหมาะทีเดียว” หลัวเฟิงโยนผ้าคลุมไว้ข้างๆ แล้วเอนตัวพิงราวระเบียงพลางมองออกไปยังพื้นที่เป้าหมายซึ่งห่างออกไปราว 3 ไมล์ เขาเห็นกลุ่มควันโขมงลอยขึ้นมา ปกคลุมพื้นที่ร้านคาร์ฟูร์ทั้งหมดซึ่งเป็นรังของมังกรตัวนั้น หากมองด้วยตาเปล่าจะไม่อาจมองผ่านกลุ่มควันนั้นได้เลย

แต่ตอนนี้เป็นตอนกลางวัน ด้วยแสงพระอาทิตย์อันสว่างจ้า ตาเปล่าจึงมองเห็นได้มากกว่าปกติ

ด้วยกล้องส่องทางไกลในมือ หลัวเฟิงซูมตรงเข้าไปยังกลุ่มควันนั้น ภายในกลุ่มควัน พวกสัตว์ประหลาดประเภทหมูปรากฎให้เห็นได้ชัด บางตัวกำลังนอนอยู่บนพื้น บางตัวก็กำลังเดินไปมารอบๆ และมีบางตัวกำลังใช้หัวชนกันไปมาเหมือนจะเป็นการประลองกำลัง

“ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย เทพสงคราม 2 คนนั่นอยู่ที่ไหน?” หลัวเฟิงพยายามมองดูอย่างละเอียด แต่ก็ไม่พบร่องรอยของเทพสงคราม 2 คนนั้นเลย

…………

ขณะที่หลัวเฟิงกำลังมองหาเทพสงคราม 2 คนนั้น…ภายในห้องบนชั้นที่ 12 ของอพาร์ทเมนต์หลังหนึ่งที่ห่างจากหลัวเฟิงออกไปราว 500 เมตร หวังหงและชายร่างยักษ์หยี่ค่านกำลังนั่งพักดื่มน้ำเอาแรงอยู่

“อาค่าน” ชายหนุ่มหน้าตาดีนามหวังหงยกน้ำขึ้นจิบเล็กน้อย “ตอนเราบุกเข้าไปใจกลางรังเพื่อโจมตีมังกรเกราะเหล็ก…แน่นอน หมูป่าเพลิง 3 เขาระดับจ่าฝูงขั้นต่ำ 2 ตัวที่เป็นลูกสมุนของมันจะต้องปรี่เข้ามาช่วยแน่ๆ นายจัดการกับหมูเพลิง 2 ตัวนั่นละกันนะ”

“ได้สิ” ชายร่างยักษ์นามหลี่ค่านตอบเสียงทุ้มต่ำ เขาโบกพลองเขี้ยวหมาป่าเล็กน้อย ดูง่ายดายราวกับโบกไม้จิ้มฟัน

“หมูป่าเพลิง 3 เขา อันดับหนึ่งของสัตว์ประหลาดประเภทหมู! การปะทะกับมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ภารกิจของนายคือถ่วงพวกมันไว้เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องฆ่าก็ได้” ชายหนุ่มหน้าตาดีกล่าวเตือน

มังกรเกราะเหล็ก 1 ตัวและหมูป่าเพลิง 3 เขา 2 ตัว!

ด้วยการผสมผสานนี้ พวกมันมีอำนาจพอจะครอบครองทั่วทั้งเมืองหมายเลข 003 ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่ามังกรเกราะเหล็กทรงพลังตัวนั้นเพิ่งจะวางไข่และทำให้มันอ่อนแอลง หวังหงก็คงจะไม่กล้าเข้าโจมตีแบบนี้

“พี่หวัง ผมพร้อมแล้ว” หลี่ค่านลุกขึ้น

“โอเค” หวังหงลุกขึ้นและมองไปยังกลุ่มควันที่กำลังคลุ้งขึ้นในที่ห่างออกไป “ไป ลุย!”

วูบ!

วูบ!

2 เงาของมนุษย์โดดออกจากชั้นที่ 12 ของตึกนั้น ราวกับตั๊กแตนขนาดเท่ามนุษย์ พวกเขาพุ่งทะยานไปราวร้อยเมตรแล้วร่อนลงบนตักหลังถัดไป ใช้ยอดตึกเป็นจุดกระโดด พวกเขาทั้ง 2 พุ่งทะยานห่างออกไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางป่าคอนกรีตนั้น…ความเร็วของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นกว่าความเร็วเสียงในทันที!

ตูม…

เมื่อหลัวเฟิงได้ยินโซนิคบูม เขาถึงกับต้องหันไปมอง…เขาเห็นเพียงเงารางๆ 2 เงาพุ่งทะยานเข้าไปในกลุ่มควันเท่านั้น

“เข้าไปแล้วเหรอ? เร็วมาก!” หลัวเฟิงไม่กล้าผลีผลาม เขาค่อยๆ จ้องมองเข้าไปในกลุ่มควันนั้น

“โฮ่ว์…”

“โฮก…”

เสียงร้องคำรามเกรี้ยวกราดดังขึ้นมาภายในกลุ่มควันที่ครอบคลุมพื้นที่นั้น ราวกับว่าโลกจะถล่มทลาย สัตว์ประหลาดที่อยู่รอบนอกของกลุ่มควันพากันกรูกันเข้าไปทันที เป็นเหตุให้แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่นขึ้นในบัดดล!

“เริ่มกันแล้ว?” หลัวเฟิงได้แต่จ้องเข้าไปในกลุ่มควันแล้วคาดเดา เพราะเขาไม่อาจมองเห็นอะไรได้เลย

…………….

คาร์ฟูร์ที่เต็มไปด้วยฝุ่นและคราบเลือดไม่มีสัญญาณของมนุษย์ที่มีชีวิต ที่นี่กลายเป็นสวนสนุกของสัตว์ประหลาดไปแล้ว

“โฮ่ว์…โฮ่ว์…”

สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมามีเกล็ดสีเขียวปกคลุมทั่วร่าง บัดนี้กำลังนอนหลับสนิทอยู่ภายในร้านคาร์ฟูร์นั้น ไอกลิ่นคาวเลือดพวยพุ่งออกมาจากรูจมูกทั้ง 2 ของมันและฟุ้งกระจายไปทั่งพื้นที่ ทั้งชั้นแรกและชั้นที่ 2 ของร้านแห่งนี้ทลายลงมาหมดแล้ว เป็นเหตุให้กว้างขวางและโอ่อ่ามาก เพียงแค่ชั้นแรกเพียงชั้นเดียวก็สูงราว 7-8 เมตรแล้ว

ทันใดนั้น เสียงร้องคำรามเกรี้ยวกราดก็ดังขึ้นที่บริเวณด้านนอก

“โฮ่ว์…” สัตว์มหึมาขยับตัวขึ้นช้าๆ ดวงตาสีแดงเพลิงของมันสร้างความหวาดกลัวให้กับมนุษย์ทุกคนที่ได้พบ

สัตว์มหึมาตัวนี้สูงราว 5 เมตร และยาวถึง 10 เมตร! ร่างดูเพรียวและยาว และมีเขาโค้งสีดำอยู่บนหน้าผาก เมื่อมันลุกขึ้น ไข่สีเขียวใบหนึ่งสูงราวๆ 1 เมตรก็เผยออกมาให้เห็นใต้ท้องของมัน

ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวของยักษ์เกล็ดเขียวตัวนี้ มันก็หายตัวออกจากร้านไปในทันที

………….

ซูปเปอร์มาร์เก็ตเป็นศูนย์รวมของฝูงสัตว์ประหลาด! มีสัตว์ประหลาดจากทะเลอยู่รายล้อมเต็มไปหมด

วูบ!

วูบ!

เงาของมนุษย์ 2 ร่างไวราวกับแสง กระโดดขึ้นไปเหยียบบนร่างของพวกสัตว์ประหลาดขณะที่มุ่งตรงไปยังร้านคาร์ฟูร์นั่น

“เร็วเข้า! อย่ามัวเสียเวลากับพวกมัน” หวังหงตะโกน

“เข้าใจแล้ว” หลี่ค่านพยายามข่มอารมณ์ไว้

เบื้องหน้าของประตูร้านคาร์ฟูร์มี ‘รถถังกระหายเลือด’ ขนาดยักษ์ตัวหนึ่ง และหมูป่าเขาเดียวอีก 2 ตัวดักรอยอู่ เกล็ดของพวกมันแต่ละตัวสะท้อนแสงวาววับและดูสลับซับซ้อนมาก มากกว่าสัตว์ประหลาดระดับทั่วๆ ไป ทั้งยังมีแววฉลาดฉายออกมาให้เห็นอีกด้วย

ใช่…

สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ในบริเวณนี้ นับร้อยๆ ตัวล้วนเป็นพวกระดับบัญชาการ! นี่คือศูนย์รวมของพวกสัตว์ประหลาดที่แสนน่ากลัวทั้งนั้น!

ด้านหน้าของฝูงสัตว์ประหลาดระดับบัญชาการนับร้อยตัวมีสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ยักษ์ 2 ตัวที่ราวกับลูกไฟขนาดมหึมา ใครได้เห็นพวกมันก็ต้องกลั้นหายใจ ร่างกายอันใหญ่โตของพวกมันทั้งสองปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีแดงทั่วร่าง! บนหน้าผากกว้างใหญ่ของพวกมันมีเขาโค้งขนาดใหญ่ 3 เขาโผล่แหลมออกมาด้านหน้าอย่างน่ากลัว!

หมูป่าเพลิง 3 เขา! อันดับหนึ่งของสัตว์ประหลาดประเภทหมู! แม้แต่ตัวที่อ่อนแอที่สุดยังเป็นถึงระดับบัญชาการขั้นกลาง และ 2 ตัวที่ประจันหน้าอยู่นี้คือระดับจ่าฝูงขั้นต่ำ!

“โฮ่ว์…” เสียงคำรามดังราวกับฟ้าถล่ม

เงาเลือนรางร่างหนึ่งปรากฎขึ้นต่อหน้าหมูป่าเพลิงยักษ์ทั้ง 2 ตัวนั้นอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เงานั้นค่อยๆ เห็นเป็นภาพชัดขึ้น ร่างของมันสั้นกว่าหมูป่าเพลิง 3 เขาเพียงเล็กน้อย เกล็ดสีเขียวเข้มปกคลุมไปทั่วร่างของมัน ควันพวยพุ่งออกจากรูจมูกทั้ง 2 ข้างอย่างน่ากลัว และดวงตาของมันก็จ้องเขม็งมายังมนุษย์ทั้ง 2 คนที่บังอาจบุกรุกเข้ามา

“เวรเอ๊ย ตายซะเถอะ!” หวังหงคำรามลั่นขณะที่ฝูงสัตว์ประหลาดพุ่งตรงเข้ามาหาเขา แต่แล้วฝนแห่งโลหิตก็สาดกระเซ็นพร้อมๆ กับซากศพของพวกสัตว์ประหลาดที่กระเด็นลอยขึ้นไปในอากาศ

มังกรเกราะเหล็กรู้ได้ทันทีว่ามนุษย์ที่อยู่ต่อหน้าทั้ง 2 ทรงพลังมาก มันหันกลับไปมองภายในร้านคาร์ฟูร์ ไข่ของมันยังอยู่ที่นั่น…

ต่อสู้ที่นี่ล่ะ!

การต่อสู้ระหว่างเทพสงครามขั้นสูงกับสัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงขั้นสูงนั้นรุนแรงมาก ถ้าไข่ของมังกรได้รับการกระทบกระเทือน มันก็จะแตกอย่างง่ายดาย!

“โฮ่ว์…” มังกรเกราะเหล็กคำรามออกมาเสียงต่ำแล้วบินออกไปในทันที เมื่อมันเร่งความเร็ว ก็ทำให้เกิดโซนิคบูมขึ้นทันที

“ได้การล่ะ!”

หวังหงและหลี่ค่านยินดีมากที่ได้เห็นอย่างนั้น พวกเขาเดาล่วงหน้าไว้แล้วว่า…เพราะไข่ที่มังกรเกราะเหล็กวางไว้ มันอาจจะไม่ยอมต่อสู้ในบริเวณรังของมัน เป็นแบบนี้ก็จะหลีกเลี่ยงจาการปะทะกับฝูงสัตว์ประหลาดจำนวนมากได้ และโอกาสชนะของหวังหงและหลี่ค่านก็จะมากขึ้นด้วย

“ตูม!”

“ตูม!”

หวังหงกับหลี่ค่านพุ่งทะยานออกไล่ตามมันไปด้วยความเร็วเสียงในทันที

“ตูม!”

“ตูม!” หมูป่าเพลิง 3 เขาก็พุ่งทะยานตามพวกเขาไปด้วยความเร็วเสียงเช่นกัน

และพวกระดับบัญชาการอีกราวๆ 30 ตัวก็ออกไล่ตามมาเหมือนหัน ส่วนพวกระดับลดหลั่นลงไปที่เหลืออยู่คอยปกป้องรังของจ่าฝูงพวกมันไว้อย่างแข็งขัน ในจำนวนนับร้อยตัวที่เหลืออยู่ มีระดับบัญชาการขั้นสูงอยู่ราวๆ 30 ตัวเลยทีเดียว ด้วยการคุ้มกันเช่นนี้…

แม้แต่เทพสงครามก็ยังไม่สามารถบุกเข้าไปได้ง่ายๆ

……………..

บนตึกสูง หลัวเฟิงกำลังยืนอยู่บนระเบียงพลางมองออกไปผ่านกล้องส่องทางไกล เขาเห็นร่างหนึ่งร่าง ร่าง 2 ร่าง และอีกหลายๆ ร่างกำลังพุ่งไล่ตามกันออกมาจากพื้นที่ที่ควันปกคลุมอยู่นั้น

“ฮ่าๆๆๆ พวกนั้นออกมาสู้กันข้างนอกแฮะ” หลัวเฟิงตาเป็นประกาย “ระดับจ่าฝูงปะทะกับเทพสงคราม!”