Skip to content

สู่วิถีอสุรา 1279

ตอนที่ 1279 ความจริง!

เสียงซับซ้อนของซางเซียงดังแว่วมาข้างหูซูหมิง ในเสียงนี้เหมือนแฝงไว้ด้วยความแค้นเข้ากระดูก แต่ในความแค้นนั้นก็มีความเคารพอยู่เสี้ยวหนึ่ง

“สามรกร้าง…” ซูหมิงใจสั่นสะท้าน ระดับการสั่นสะท้านครั้งนี้ก่อให้เกิดพายุคลั่งกลางวิญญาณ ไม่เป็นรองหลังจากเห็นมหันตภัยปีกซ้อนซางเซียงซ้อนทับกันก่อน หน้านี้เลย

และเป็นตอนนี้เองซูหมิงพลันเข้าใจว่าตอนแรกสุดของมหาโลกสามรกร้าง บางทีอาจไม่มีนาม จนกระทั่ง…ปรากฏบุคคลนั้นถึงได้มีมหาโลกสามรกร้าง คนนี้ก็ถูกเรียกว่า…สามรกร้าง!

ซูหมิงระงับความตื่นตะลึงในใจ ดวงตาสองข้างวาววับ เขาเพ่งมองไป ค่อยๆ เห็นชายที่มีนามว่าสามรกร้างหลอมรวมกับตัวเองอีกคนทางปีกขวาแล้วก็กลายเป็น ความสมบูรณ์แบบ

ในขณะสมบูรณ์แบบนั้น เขาเลือกนั่งขัดสมาธิอยู่ในฟ้ากระจ่างดาว รอคอยวันที่สองปีกซ้อนทับกันอีกครั้งเงียบๆ ราวกับหลับใหล ซูหมิงมองอีกฝ่าย เขาเหมือนรู้สึกถึงความไม่ยอมและบ้าคลั่งจากในจิตใจคนนี้

เขาไม่ยอมถูกภัยพิบัติทำลาย ดังนั้นเขาจึงมีความคิดบ้าคลั่งอย่างหนึ่ง เขาจะ…ยึดครองสองโลกผีเสื้อนี้ เขาจะกลายเป็นซางเซียง เขาจะเปลี่ยนซางเซียงให้ กลายเป็น…สามรกร้างนับจากนี้!

ตอนที่สองปีกของผีเสื้อซ้อนทับกันและมหันตภัยในยุคนี้มาถึงนั้น เขาลืมตาขึ้น ก่อนทำการยึดร่างซางเซียงในความกว้างใหญ่เป็นครั้งแรก

ทุกสรรพสัตว์สูญสิ้น เขา…ทำสำเร็จ แต่ก็ล้มเหลวเช่นกัน

การโต้กลับของซางเซียง การยึดร่างแห่งความเป็นตาย บอกว่าเขาสำเร็จก็เป็นเพราะขณะยึดร่าง เขายึดไปได้ครึ่งหนึ่ง เขาครองปีกทางซ้ายของซางเซียงได้ทั้งหมด ทำให้ที่นั่นกลายเป็นสามรกร้างนับจากนั้นมา!

เขายังบีบดวงจิตซางเซียงให้ออกจากน้ำวนมรณะหยินกลางสองปีกนั้น ทำให้น้ำวนนั้นกลายเป็นน้ำวนจริงๆ กลายเป็นเส้นทางเชื่อมระหว่างสองมหาโลก

ระหว่างที่ถูกบีบออกไป เขากดขี่ดวงจิตซางเซียงในปีกขวาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ส่งผลให้ซางเซียงออกมาไม่ได้ ทำได้เพียงเป็นฝ่ายถูกกระทำต้องต่อต้านอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ที่นั่น

ดูเหมือนว่าจะสูสีกัน แต่ความจริงแล้วเพราะชายคนนั้นเป็นฝ่ายยึดร่าง ดังนั้น เขาจึงถือว่าสำเร็จ และก็ถือว่าอยู่เหนือกว่า

บอกว่าเขาล้มเหลว นั่นเป็นเพราะว่าดวงจิตซางเซียงไม่ได้ถูกแทนที่อย่างสมบูรณ์ แผนการของเขาจึงสำเร็จเพียงครึ่งเดียว

ยุคใหม่เริ่มขึ้น สองปีกแยกออก สามรกร้างเข้าสู่การหลับใหล เขากำลังรอ… สองปีกซ้อนกันอีกครั้ง

ในมหาโลกของเขาปรากฏสิ่งมีชีวิตใหม่ขึ้นมา ทุกสิ่งมีชีวิตไม่ใช่ของซางเซียงอีก แต่เป็นของ…สามรกร้าง

จนกระทั่งผ่านยุคนี้ไป สองปีกของผีเสื้อก็ซ้อนทับกันอีกครั้ง สามรกร้างที่รอมายุคหนึ่งตื่นจากการหลับใหล ในทุกยุคจะมีโอกาสที่สองโลกซ้อนทับกันเพียงครั้งเดียว เขาจึงยึดร่างดวงจิตซางเซียงในปีกขวาของผีเสื้ออีกครั้ง

ผ่านไปทีละยุค…จนผ่านไปอีกหลายยุค ทุกการซ้อนทับกัน สำหรับดวงจิตซางเซียงแล้วล้วนเป็นการทดสอบที่ยากมาก มันเริ่มจากทุ่มเทแรงกายโต้กลับ จนกระทั่งต้องหลบซ่อนในท้ายที่สุด มันไม่ยอมให้ตัวเองถูกยึดร่าง ถูกกิน ดังนั้นตอนที่สองปีกซ้อนทับกันทุกครั้งมันจะซ่อนตัวโดยสัญชาตญาณ

การซ่อนยังคงดำเนินมาจนถึงตอนนี้ เมื่อผ่านไปทีละยุค จึงกลายเป็นการคาดเดาของชายชราวิญญาณสวรรค์ เขาคาดเดาว่าดวงจิตสามรกร้างเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง ตอนนี้ซูหมิงเป็นคนยืนยันให้แล้ว

ดวงจิตสามรกร้างกำลังหาดวงจิตซางเซียงที่ซ่อนอยู่ เพื่อทำการยึดร่างที่ตอนนั้นเขาทำไม่สำเร็จ

บางทีผ่านไปหลายยุคขนาดนี้ ดวงจิตสามรกร้างในอดีตอาจจะลืมชีวิตในอดีตของตนไปแล้ว ลืมไปว่าตนเป็นผู้ฝึกฌาน และเพราะไม่ยอมถูกมหันตภัยทำลายล้าง เขาเลยทำการยึดร่างอย่างบ้าคลั่ง สิ่งเหล่านี้…เขาก็ลืมไปแล้ว

แต่เขาชินกับการเป็นดวงจิตของมหาโลก เขาหลับใหลตอนที่สองปีกแยกออก ตื่นขึ้นตอนสองปีกซ้อนทับกัน ก่อนเริ่มทำลายโลกและตามหา

“นี่คือความจริงที่เจ้าต้องการ” ข้างหูซูหมิงดังก้องเป็นเสียงเลือนรางของซางเซียง เสียงนั้นแฝงไว้ด้วยการถอนหายใจ ตอนที่ดังกังวาน โลกที่ซูหมิงเห็นกลายเป็นมายา เมื่อโลกตรงหน้าเขาชัดเจนอีกครั้ง เขายังคงอยู่ในมหาโลกซางเซียง อยู่กลางฟ้า โลกแท้จริงดาราโบราณ โดยรอบยังคงเป็นพื้นที่กว้าง ทั้งมหาโลกเงียบสงัดราวกับเป็นนิรันดร์

ซูหมิงเงียบ ในความคิดลอยขึ้นมาเป็นอารมณ์ความคิดต่างๆ ทุกอย่างที่เขาเห็นก่อนหน้านี้สร้างความซับซ้อนและสับสนอย่างลึกซึ้งแก่เขา เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าดวงจิตสามรกร้างก็เคยเป็นผู้ฝึกฌานคนหนึ่งมาก่อน!

ผู้ฝึกฌานคนนี้ยึดร่างซางเซียง กลายเป็นครึ่งหนึ่ง ยึดครองปีกซ้าย กลายเป็น ดวงจิตสามรกร้าง

เขายังไม่เคยคิดมาก่อนอีกว่าโลกที่เขาอยู่เป็นเพียงสองปีกของผีเสื้อตัวหนึ่ง เป็นผีเสื้อที่กำเนิดในจักรวาลกว้างใหญ่ ชีวิตของผีเสื้อตัวนี้ยากจะบรรยาย นี่เหนือจินตนาการเขา ทำให้เขาทำได้เพียงเงียบ

‘ที่แท้ดวงจิตสามรกร้างกำลังหลับใหลจริงๆ เขาเคยเป็นผู้ฝึกฌานคนหนึ่ง’

‘ที่แท้ภัยพิบัติหลังดวงจิตสามรกร้างตื่นขึ้นเคยเป็นการทำลายโดยสัญชาตญาณของซางเซียง แต่จากนั้นก็เป็นโอกาสที่ดวงจิตสามรกร้างจะตามหาซางเซียง…’

‘ที่แท้คำตอบทุกอย่างก็เป็นเช่นนี้…’

“เจ้า…จะเลือกอย่างไร?” ดวงจิตซางเซียงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนถามขึ้นช้าๆ

ซูหมิงยังคงเงียบ เขาเข้าใจคำพูดของดวงจิตซางเซียง นั่นคือให้ตนเลือกจุดยืน แต่…จากอารมรณ์ความรู้สึก ซูหมิงเอียงไปทางดวงจิตสามรกร้าง เพราะดวงจิตสามรกร้างก็เคยเป็นผู้ฝึกฌานที่ไม่ยอมถูกมหันตภัยทำลายล้าง จึงทำการยึดร่าง จุดนี้เหมือนกับ ซูหมิงมาก

แต่แม้ดวงจิตสามรกร้างจะสำเร็จ ทว่าเขาก็ยังกลายเป็นดวงจิตสามรกร้าง เพียงแต่ว่า…เขาไม่ได้เลือกให้ไม่มีภัยพิบัติอีก การเกิดใหม่และทำลายล้างของสองปีกยังคงเหมือนกับตอนก่อนที่เขาจะยึดร่าง

มหันตภัยก็ยังเป็นมหันตภัย การทำลายล้างก็ยังเป็นการทำลายล้าง เพียงแต่ว่าจากซางเซียงในอดีตมีสามรกร้างเพิ่มมาเท่านั้น

“ดวงจิตข้าไม่ได้มีอิทธิพลต่อการเกิดใหม่และทำลายล้าง สำหรับข้าแล้ว สิ่งชีวิตในโลกสองปีก การเกิดและดับของพวกเขาล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่งที่กำเนิดบนตัวข้าในระหว่างการแยกออกและซ้อนกันของปีกข้า

บางทีนี่อาจเป็นภารกิจที่ข้ากำเนิดในจักรวาลกว้างใหญ่ แต่ว่า…ข้าเคยคิดถึงปัญหาข้อหนึ่งอยู่นานมาก…

ในเมื่อพวกเจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่กำเนิดบนตัวข้า เช่นนั้นข้า…เป็นสิ่งมีชีวิตที่กำเนิดบนตัวใคร…พวกเจ้าจะตายลงเมื่อสองปีกของข้าแยกออกและซ้อนทับกันใหม่ นี่ไม่ใช่ว่าข้ายินยอม แต่เป็นสัญชาตญาณของสองปีกข้า เว้นแต่ข้าจะตาย มิเช่นนั้นไม่มีทางที่จะไม่ขยับปีกได้…แต่หากข้าตาย พวกเจ้าก็จะหายไปด้วย

เช่นนั้นข้า…จะหายไปในระหว่างการหายใจโดยสิ่งมีชีวิตอีกชนิดที่ไม่ยินยอม แต่เป็นสัญชาตญาณหรือไม่?

นี่คือต้นกำเนิด ต้นกำเนิดของข้า ของเจ้า ของทุกสรรพสัตว์” น้ำเสียงซางเซียงแฝงไว้ด้วยการผ่านโลกมานานและปลงอนิจจัง เสียงดังกังวานเข้าถึงหูซูหมิง ทำให้เขาเงียบ เกิดความเข้าใจและสับสนขึ้นมาไม่น้อย

“สามรกร้าง เขาคือคนแรกที่หลอมรวมกับตัวเองในสองโลกแล้วกลายเป็นสิ่งมีชีวิตสมบูรณ์แบบ หลังจากเขายังมีคนส่วนหนึ่งที่ทำแบบนี้ได้

แต่ไม่มีใครเทียบกับเขาได้ เพราะพวกเขาไม่อาจยึดร่างข้ากับสามรกร้างได้ในเวลาเดียวกัน ดังนั้นคนเหล่านี้จึงถูกลิขิตไว้แล้วว่าต้องล้มเหลว และลิขิตไว้แล้วว่า พวกเขาไม่กล้าทำแบบนี้

ต่อให้เป็นข้าก็เริ่มเลือกที่จะอยู่ในมหาโลกของข้าโดยจิตใต้สำนึก สิ่งมีชีวิตที่ติดต่อกับข้าได้รับขนานนามว่าบุตรแห่งซาง แต่ก็ยังไม่มีใครตรงตามความต้องการข้า

จนกระทั่งเจ้า…ข้าเห็นความหวังในตัวเจ้า ที่เจ้ายึดครองโลกดาราสัจธรรมใน มหาโลกสามรกร้างได้ก็เพราะตัวเจ้าอีกคนที่เป็นบุตรแห่งซางในมหาโลกซางเซียง

ตัวเองอีกคนในมหาโลกสามรกร้างของบุตรแห่งซางคนอื่นๆ ก็ไม่มีใครทำแบบเจ้าได้…ดังนั้นเจ้า…จึงต่างกับทุกคน เจ้าคือสิ่งมีชีวิตเดียวที่ช่วยข้าได้ เป็นคนเดียวที่มีอำนาจคุกคามต่อดวงจิตสามรกร้าง

ช่วยข้า ข้าไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว ข้า…อยากกลับบ้าน อยากไปหาสหายของข้า ข้าหยุดอยู่ที่นี่มานานเกินไป ข้าจะกลับไปหาพวกมัน…

ช่วยข้า…ยึดร่างสามรกร้าง ฉีกปีกซ้ายข้าออก…ให้ข้าไป…ฉีกปีกซ้ายข้า นี่คือของขวัญที่ข้ามอบให้เจ้า ช่วยข้า มิเช่นนั้น…ตอนที่สองปีกซ้อนทับกัน สหายทุกคนของเจ้า…จะสลายเป็นเถ้าธุลีหายไปในมหันตภัย!

ถึงเจ้าจะหลอมรวมกับตัวเองอีกคนจนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตสมบูรณ์แบบที่แม้แต่ มหันตภัยก็ยังทำลายเจ้าไม่ได้ แต่สหายเจ้า ญาติพี่น้องเจ้า ทุกอย่างของเจ้าจะกลายเป็นอดีต

ช่วยข้า และก็ช่วยตัวเจ้าเอง เพราะถึงเจ้าจะสมบูรณ์ ไม่รับผลจากภัยพิบัติมากนักอีก แต่ก็ต้องเข้าสู่การหลับใหลที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นนิรันดร์ มีเพียงร้อยปีก่อนที่สองปีกจะซ้อนทับกันเท่านั้นถึงจะตื่นขึ้น และอีกร้อยปีหลังจากปีกแยกออกก็จะหลับใหล อีกครั้ง

หนึ่งยุคมีเวลาตื่นเพียงสองร้อยปี ที่เหลือหลับใหล มิเช่นนั้นจะรับการเปลี่ยนแปลงของยุคใหม่ไม่ไหวจนหมดกำลังลง ต่อให้ตื่นก็จะไม่ใช่คนไม่ใช่ภูตผีอีก การมีชีวิตแบบนั้น…ไม่ต่างไรกับความตาย กระทั่งยังอนาถยิ่งกว่า จนกระทั่งเจ้าเลือกความตาย ไม่อยากอยู่แบบนี้ต่อไป” ระหว่างที่เสียงดวงจิตซางเซียงดังก้อง ซูหมิง ใจสั่นสะท้าน พลันเงยหน้าขึ้น

เขาเพิ่งได้ยินแบบนี้เป็นครั้งแรก ในใจจึงเกิดคลื่นลูกใหญ่ ทำให้เขาเกิดความคิดมากมายในหัว

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าหลังจากหลอมรวมกับตัวเองอีกคนแล้วจะไม่ดับสูญใน มหันตภัย มาดูแบบนี้แล้ว ในมหาโลกสามรกร้างกระทั่งมหาโลกซางเซียง จะมีสัก กี่คน…ที่เป็นผู้แข็งแกร่งซึ่งหลอมรวมกับตัวเองอีกคนแล้วดิ้นรนรอดชีวิตในเคราะห์ภัยหลายครั้งได้ และจะตื่นขึ้นร้อยปีก่อนภัยพิบัติแบบนี้!

ถึงขนาดในตอนนี้ ในความคิดมากมายในหัวซูหมิงมีภาพความลับสวรรค์ในอดีตลอยขึ้นมา…

ในภาพนั้น ทุกคนข้างกายเขาตายตกทั้งหมด มีเพียงเขาที่ยืนอยู่กลางฟ้าที่เต็มไปด้วยซากศพ กำลังเงยหน้าคำรามด้วยความเศร้า…

“เจ้าก็เอาไปไม่ได้ ทุกคนที่นี่ ต่อให้พวกเขาใช้วิธีการพิเศษบางอย่างเข้าไป ในน้ำวนได้ แต่พวกเขา…ก็ไม่อาจเข้าไปในมหาโลกสามรกร้าง หากเข้าไปใน มหาโลกสามรกร้าง พวกเขาจะเผชิญหน้ากับภัยพิบัติสามรกร้างเพราะดวงจิตต่างกัน!

ภัยพิบัตินั้น ถึงจะเป็นเจ้าก็ไม่อาจต่อต้าน!

แต่ในโลกน้ำวน หากมีคนเดียวกันจากสองโลกปรากฏพร้อมกัน สองคนนั้น… จะถูกลบหายไปพร้อมกัน นี่คือกฏของแดนน้ำวน และก็เป็นดวงจิตสามรกร้างที่อาศัยความแกร่งที่เหนือกว่าข้าสร้างกฏนิรันดร์นี้ขึ้น” เสียงดวงจิตซางเซียงทำให้ซูหมิงเงียบ

“จะช่วยเจ้าได้อย่างไร!” ผ่านไปพักใหญ่ ดวงตาซูหมิงพลันเป็นประกายวาว แล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงน่ากลัว

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!