1070. ชั้นแรกของถ้ำจักรพรรดิเทพ
เทพโบราณมีอสรพิษพิฆาตจันทร์อยู่ในร่างกาย และเหล่ามารโบราณมีบางอย่างที่คล้ายคลึงแบบเดียวกัน เงาร่างมนุษย์นั่นน่าจะเป็นแบบนั้น!
เจ้าสิ่งนี้ไม่ได้มีมาก่อนที่เทพโบราณตาย แต่มันถูกปลดปล่อยระหว่างการดิ้นรนของมารโบราณและจักรพรรดิเทพ หลังจากมันแยกออกมาได้จึงเข้าไปในกะโหลกเทพโบราณลึกลงไปใต้สระฝังเทพ
แม้ปรมาจารย์ชีกงจะยืนอยู่หลังมารโบราณต้าเจีย เขาตกอยู่ในสภาวะแปลกประหลาดยิ่งนัก ดวงตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและมีอักขระรูนบนหน้าผากกำลังปลดปล่อยพลังมารทรงพลัง เห็นได้ชัดว่าเป็นผนึกแต่หวังหลินมองเห็นพลังชีวิตของปรมาจารย์ชีกำลังกำลังลดฮวบฮาบอย่างน่าใจหาย เขาตกอยู่ในขอบเหวแห่งความตาย
หลิงเทียนโฮวเผยสายตาซับซ้อนและหลีกเลี่ยงสายตาของหวังหลินโดยไม่รู้ตัว เขามองไปด้านข้าง ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ส่วนเรื่องคาดการณ์ไม่ได้ก็คือเทียนหยุน
เทียนหยุนท่าทางสงบนิ่งเหมือนตอนที่เข้ามาในถ้ำ ดวงตากระจ่างชัดราวกับมองทะลุทุกสิ่งทุกอย่าง ตอนที่หวังหลินมองเขา จึงเผยรอยยิ้มออกมา
เมื่อหวังหลินเห็นเทียนหยุนและพรรคพวกปรากฏ พลันถอนหายใจ เขารู้ว่าโลหิตบนกฏเกณฑ์มีผลเฉพาะมารโบราณต้าเจียเท่านั้น ส่วนคนอื่นๆไร้ประโยชน์
แต่นี่เป็นชั้นแรกของถ้ำจักรพรรดิเทพ ดังนั้นการจะหนีออกไปไม่ได้ยากนัก
แต่ด้วยเหตุผลนึง เขารู้สึกในใจมาตลอดว่าทุกอย่างความแปลกประหลาดแต่บอกไม่ได้ว่าอะไรผิดปกติ มีบางอย่างแย่ๆกำลังจะเกิดขึ้น เมื่อเขามาเห็นเทียนหยุนอยู่ด้านหลังต้าเจีย ความรู้สึกนั้นก็ยิ่งรุนแรง
ความจริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นรวดเร็วเกินกว่าจะคิดทัน หากมองย้อนกลับไปดูเหมือนทุกอย่างที่พวกเขาทำจะถูกมารโบราณบังคับ…
ราวกับทุกสิ่งทุกอย่างคือแผนที่ต้าเจียทำเอาไว้…ความรู้สึกน่าหวาดหวั่นนั้นเทียนหยุนมักจะมอบให้แก่ผู้คนรอบๆจิตใจหวังหลิน หวังหลินล่าถอยพร้อมกับขบคิดไปด้วย
ซือถูหนานจับสายตาไปบนหวังหลิน เมื่อเห็นหวังหลินล่าถอยจึงมุ่งหน้าหาหวังหลินและล่าถอยไปตามกัน
หวังเว่ยและฮู่จวนก็เช่นเดียวกัน วินาทีนั้นเซียนรอบด้านทั้งหมดมุ่งไปหาทางออก
เทียนหยุนเผยรอยยิ้ม จากนั้นยกนิ้วและชี้ขึ้นไป ควันสีเทากระพริบวาบ เทียนหยุนชุดเทาปรากฏจ้องมองร่างดั้งเดิมของตนเองอย่างใจเย็นและถอนหายใจ จากนั้นพุ่งไปหากฏเกณฑ์
พลังสังหารไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏขึ้นมาและพุ่งเข้าไปในกฏเกณฑ์ กฏเกณฑ์เริ่มส่องสว่างขึ้นและเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง
ทว่ากฏเกณฑ์ไม่ได้ถูกหวังหลินวางเอาไว้คนเดียว หวังเว่ยและฮู่จวนก็วางเอาไว้เช่นเดียวกัน กฏเกณฑ์ของฮู่จวนทรงพลังยิ่งกว่าของหวังหลิน มันจึงเป็นสิ่งที่เทียนหยุนชุดเทาไม่สามารถทำลายได้ง่ายๆ
นี่เป็นการซื้อเวลาให้กับทุกคน ขณะที่หวังเว่ยล่าถอย เขาชี้ขึ้นไป ปรากฏเสาวารีขึ้นมาเปลี่ยนเป็นยักษ์ตนหนึ่ง ยักษ์สะบัดกำปั้นและกระแทกเบื้องบนตรงๆจนทำให้ก้อนหินตกหล่นลงมาจำนวนมาก
ฮู่จวนไม่ได้ไปไหนแต่ยืนอยู่ไกลๆ วางกฏเกณฑ์จำนวนมากเอาไว้และเสริมสร้างความแข็งแกร่ง
หวังหลินดวงตาส่องสว่าง ฝ่ามือสร้างผนึกและใช้วิชามากมายเพื่อโจมตีท้องฟ้าพร้อมกับหวังเว่ย เซียนรอบด้านทั้งหมดโจมตีเช่นเดียวกันโดยไม่ลังเล
ถ้ำชั้นแรกส่งเสียงดังสนั่นกึกก้อง
และชั่วขณะนี้ ในมิตินอกดินแดนวิญญาณปิศาจ ผู้อาวุโสเซียนขั้นทลายสวรรค์หกคนนั่งประจันหน้ากัน ฝ่ามือสร้างผนึกและเอ่ยบทร่าย บางครั้งก็ยกนิ้วชี้ใส่จิตวิญญาณวิหคเพลิงซึ่งทำให้เปลวเพลิงรอบตัวมันรุนแรงยิ่งขึ้น
ชั่วขณะต่อมา จิตวิญญาณวิหคเพลิงพลันเอ่ยเสียงร้อง ทะเพลิงพัดกระจายออกไป เปลวเพลิงไม่มีผลต่อสมาชิกของสำนักวิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์แต่สามารถทำลายเซียนทุกคนหรือฝุ่นผงที่สัมผัสวิญญาณมองไม่เห็น
ขณะที่เปลวเพลิงแพร่กระจายออกไป ฝุ่นผงทั้งหมดถูกเผาไหม้จนไม่เหลืออะไรเลย ทิ้งไว้แต่เพียงอนุภาคฝุ่นไม่แตกสลายซึ่งมันคือตำแหน่งของดินแดนวิญญาณปิศาจ!
เปลวเพลิงเริ่มเผาไหม้จนเหลือแต่เพียงที่ตรงนั้นและเผยตำแหน่งให้แก่ทุกคน จิตวิญญาณวิหคเพลิงร้องลั่นและพุ่งใส่ละอองฝุ่นนี้
มันกระแทกเข้าใส่ผนึกบนอนุภาคฝุ่น ทุกครั้งที่ปะทะใส่ ผนึกจะคลี่คลายออกเล็กน้อย
เซียนขั้นทลายสวรรค์ทั้งหกคนเริ่มใช้วิชากระหน่ำใส่อนุภาคฝุ่น ผนึกที่ฉิงหลินวางเอาไว้ก่อนหน้าแดนสวรรค์แตกสลายกำลังสั่นเทารุนแรงยิ่งขึ้น
แรงปะทะภายนอกได้ส่งต่อมาถึงดินแดนวิญญาณปิศาจอย่างชัดเจนจนทำให้ทั้งโลกสั่นสะเทือนรุนแรง แม้แต่คนข้างในถ้ำจักรพรรดิเทพยังรู้สึกได้
แต่ไม่มีใครให้ความสนใจเลย ขณะที่ทุกคนโจมตี ม่านพลังระหว่างถ้ำจักรพรรดิเทพและดินแดนวิญญาณปิศาจจึงพลันพังทลาย
เทียนหยุนชุดเทาทะลวงผ่านกฏเกณฑ์ของฮู่จวนออกมาได้ หวังเว่ยรีบดึงฮู่จวนกลับมาและทั้งสองก็พุ่งออกไปหาม่านพลังแตกสลาย
ต้าเจียก้าวเดินออกมา จากนั้นเผยรอยยิ้มน่าขนลุกและสูดลมหายใจลึก ทันใดนั้นพลังมารผุดออกมาจากปากและเปลี่ยนกลายเป็นเหล่ามังกรดำ กลุ่มสามพี่น้องเฉินมีพี่คนที่สองถูกมังกรดำจับเอาไว้ เขาถูกมารโบราณกลืนกินด้วยแววตาสิ้นหวัง
หวังหลินอยากจะช่วยแต่สายเกินไปแล้ว
หนึ่งในศิษย์สตรีของหญิงสาววัยกลางคนถูกมังกรดำจับเอาไว้และดึงกลับมา แม้กระทั่งเฉียนฉิน(สตรีอีกคน)ถึงกับใบหน้าซีดและกำลังจะโดนมังกรดำจับตัวเอาไว้ แต่สตรีชุดชมพูคลุมร่างด้วยพายุหิมะก็มาถึงและดึงเฉียนฉินไปทางออก มังกรดำจึงปะทะกับพายุหิมะจนนางกระอักโลหิต สมบัติเกล็ดหิมะได้ปกป้องนางจากการโจมตีหลายครั้งและตอนนี้มันไม่อาจทนรับไหวได้อีกต่อไป มันเกิดรอยร้าวและแตกสลาย
แต่สตรีชุดชมพูก็ดึงเฉียนฉินออกไปได้
หัวโตและพรรคพวกคนอื่นๆพุ่งออกไปด้วยการช่วยเหลือของซือถูหนานและจ้าวสายลมหวน รวมไปถึงศพสตรีที่หวังหลินนำออกมาจากกระเป๋า
แต่อันตรายไม่จบแค่นั้น ต้าเจียก้าวออกมา แขนขวายื่นออกไปอย่างรุนแรงและบีบรัด!
ด้วยแรงบีบนี้ ทุกคนที่พึ่งหนีออกไปสู่ดินแดนวิญญาณปิศาจพลันสัมผัสถึงแรงกดดันมหาศาลรอบตัว เฉียนฉินมีระดับบ่มเพาะต่ำที่สุด นางกระอักโลหิตและทั้งร่างพังทลาย
กระทั่งสตรีชุดชมพูก็สั่นเทา ร่างกายพังทลายไปด้วยเช่นกัน แต่มีสมบัติจากดินแดนฟ้ากระจ่างในวิญญาณดั้งเดิมเข้าปกป้องนางเอาไว้ สมบัติส่องประกายและเกิดแสงเข้าปกคลุมนางและวิญญาณดั้งเดิมของเฉียนฉิน
อย่างไรก็ตามสองสาวต่างเป็นวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ภายใต้การปกป้องของแสงจากสมบัติ พวกนางจึงเริ่มผสานกัน…
ไม่เพียงแค่สองคนนี้เท่านั้น ท่ามกลางพี่น้องเฉินที่เหลืออยู่สองคน ร่างน้องสามก็พังทลายไปด้วย ปรมาจารย์ยี่เฉินรีบช่วยดวงวิญญาณเอาไว้และหลบหนี
แม้ระดับบ่มเพาะของเล่ยจีจะธรรมดาแต่ร่างกายหยาบแข็งแกร่ง ครึ่งร่างแตกสลาย อีกครึ่งถูกหัวโตช่วยเอาไว้ โชคดีที่ไม่ได้รับความเสียหายจากสภาวะวิกฤตินี้
ส่วนจ้าวสายลมหวนและซือถูหนานต่างก็เป็นขั้นชำระสวรรค์ ดังนั้นพวกเขาจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสและกระอักโลหิต ร่างกายไม่ได้พังทลายแต่สีหน้าอาการของซือถูหนานประหลาดไป พิษในร่างกายกระตุ้นขึ้นมาเนื่องจากอาการบาดเจ็บ!
เดิมทีวิชาของมารโบราณสามารถสังหารทุกคนที่นี่ได้แล้ว เหตุผลที่ไม่เป็นแบบนั้นเนื่องมาจากหวังเว่ยและฮู่จวน วินาทีที่ต้าเจียใช้วิชา พวกเขาจึงรีบใช้วิชาของตนเองเข้าแทรกแซงและรับพลังโจมตีส่วนใหญ่เอาไว้
เหตุผลที่ทำแบบนี้เป็นเพราะพวกเขารู้ว่าเหล่าคนพวกนี้ใกล้ชิดกับหวังหลิน ทั้งสองจึงต้องตอบแทนหวังหลิน!
หวังหลินช่วยต่อต้านวิชานี้ไว้ด้วยเช่นเดียวกัน เขาร่วมต่อต้านไปพร้อมกับหวังเว่ยและฮู่จวน หวังหลินกระอักโลหิตและอ่อนแอยิ่ง วิญญาณดั้งเดิมได้รับบาดเจ็บสาหัสและเริ่มแตกสลายอย่างรวดเร็ว แม้เขาจะมีพลังอัคคีดั้งเดิมจำนวนมากในร่างกาย มันก็ไม่หยุดวิญญาณจากการแตกสลาย
แม้จะมีเกราะหนังเทพโบราณก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งศัตรูของหวังหลินคือมารโบราณที่เข้าครอบครองร่างฉิงหลิน!
หวังหลินนำเม็ดยาที่หวังเว่ยมอบให้ออกมาโดยไม่ลังเล เขาบดขยี้ฝาปิดและกลืนกินเข้าไป เม็ดยาอัศจรรย์ยิ่ง วิญญาณดั้งเดิมหยุดการแตกสลายและฟื้นคืนกลับมาทันที
หวังเว่ยและฮู่จวนย่ำแย่เช่นกัน โลหิตซึมออกมาจากมุมปาก ทั้งคู่เผยรอยยิ้มขมขื่นแต่สายตามุ่งมั่น
“หวังหลิน เราสองคนจะใช้ชีวิตเพื่อยืนหยัดมารโบราณเอาไว้ ลืมเรื่องการชุบชีวิตอาจารย์ไปก่อน หากเจ้ามีโอกาสในอนาคต จงช่วยฉิงซวงเพื่อพวกเรา!” หวังเว่ยยื่นแขนเข้าหาอากาศเบื้องหน้า ปรากฏรอยร้าวขึ้นมาและโยนโจวยี่ออกไป
“เราสองคนมีชีวิตมานานเกินไปและเข้ามาในถ้ำหลายครั้ง แต่เนื่องจากเหตุผลหลายอย่าง เราไม่เคยเข้าใกล้ได้เลย ข้าไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น…” หวังเว่ยท่าทีซับซ้อน
วินาทีนี้ต้าเจียก้าวเดินออกมาจากม่านพลัง มองขึ้นไปบนท้องฟ้า แววตาตื่นเต้นและเริ่มหัวเราะ
“ฉิงหลิน อา ฉิงหลิน การป้องกันไม่ให้ข้าหนีได้สำเร็จ เจ้าถึงกับทำให้ร่างตนเองไม่สามารถทำลายกฏเกณฑ์ใดๆในถ้ำได้ แต่ข้าก็แค่ใช้ภาพมายาเท่านั้น คนทั้งหมดก็มาช่วยเจ้าทำลายกฏเกณฑ์ที่ตั้งเอาไว้เพื่อหยุดข้าเสียนี่!”
ต้าเจียกำหมัดแน่นมองไปยังโลกใบนี้ แววตาตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม
หวังเว่ยและฮู่จนวนเผยสีหน้าซีดเผือดทันที หวังหลินอ้าปากค้าง ในที่สุดก็เข้าใจความรู้สึกแย่ที่เกิดขึ้น เขามองมารโบราณและหรี่สายตาแคบ
“ให้ข้าแสดงให้เห็นถึงพลังที่แท้จริงของเจ้า!” ต้าเจียยกแขนขวาขึ้นมาพลางหัวเราะ ดวงตาบ้าคลั่งทั้งยังกระหายเลือด
พื้นดินทั้งหมดสั่นสะท้าน ท้องฟ้าบิดเบี้ยว ภาพมายาหนึ่งปรากฏขึ้นในท้องฟ้า เป็นภาพมายาของปราสาทภายในทะเลดอกไม้สีม่วง
“มารโบราณ…เจ้าสามารถทำลายแผนการของสามีข้าได้ แต่เจ้าไม่รู้หรอกว่าการก้าวออกไปข้างนอก เจ้าจะเข้าไปในกฏที่สองที่สามีข้าสร้างเอาไว้ให้เจ้า”
น้ำเสียงงดงามและเยือกเย็นดังสะท้อนไปทั่วโลก นางสวมชุดสีขาวค่อยๆเดินออกมาจากปราสาทมายาที่ปรากฏในท้องฟ้า…
“นางสนมดอกไม้สวรรค์!” หวังหลินมองขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที
ขณะเดียวกันผนึกบนอนุภาคฝุ่นได้คลี่คลายออกภายใต้การโจมตีต่อเนื่องของจิตวิญญาณวิหคเพลิง มันสามารถทำลายได้ทุกเวลา
กฏคล้ายกันได้เปลี่ยนแปลงวันและคืนบนดาวเคราะห์ดวงหนึ่งให้ส่องประกายมายังอนุภาคฝุ่นที่ตั้งดินแดนวิญญาณปิศาจ…พร้อมแสงอาทิตย์…
ตอนหน้าได้เลื่อนขั้นแล้วนะครับ ใครยังไม่ได้เลื่อนขั้นทลายสวรรค์สูงสุดให้เลื่อนไว้เลย ไม่งั้นเช้าพรุ่งนี้อาจจะช้าไป