Skip to content

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน 1081

Cover Renegade Immortal 1

1081. ความฝันยุคบรรพกาล

ชั่ววินาทีนี้ กลุ่มลำแสงปรากฏขึ้นภายในอวกาศไร้ขอบเขต ลำแสงรวดเร็วยิ่ง พุ่งผ่านท้องฟ้าในดินแดนวิญญาณปิศาจ

คนที่กำลังนำทางอยู่คือเทพตนหนึ่งพลังปราณสวรรค์เต็มทั่วร่าง! ด้านหลังคือเหล่าเทพมากมายถูกฆ่าสังหารระหว่างทาง เหล่าเซียนฝ่ายพันธมิตรจำนวนมากเข้ามาถึงและล้อมรอบบริเวณ

สำหรับฝ่ายพันธมิตรเซียน ไม่ว่าจะเป็นสำนักจตุรศักดิ์สิทธิ์ เทียนหยุนหรือมารโบราณต้าเจีย ทั้งหมดคือศัตรู! มีแม้กระทั่งเทพที่ไม่ต้องการให้ฉิงหลินตื่นขึ้น บางคนถึงกับมีมารโบราณครอบงำร่างกาย

อย่างไรก็ตามมารโบราณต้าเจียก็เป็นคนที่พวกเขาต้องการฆ่า!

ชื่อเสียงของฉิงหลินมากพอสั่นสะเทือนเหล่าเทพผู้เคียดแค้น แม้แต่ขุนนางเทพที่นำทางมาที่นี่ยังเคยเคารพฉิงหลินอย่างมากมาก่อน เขาไม่กล้าคิดก่อกบฏเลยแม้แต่น้อย

แต่เทพเหล่านี้ได้รับความเคารพนับถือมานานเนื่องจากพันธมิตรเซียน ไม่มีใครอยากจะยอมกลับไปเหมือนในอดีต

ซึ่งทำให้พวกเขาไม่อยากให้ฉิงหลินตื่นขึ้น! มารโบราณต้องตาย!

“ตั้งค่ายกล!” ขณะพุ่งเข้าไปในดินแดนวิญญาณปิศาจ อดีตขุนนางเทพคนหนึ่งร้องคำราม เหล่าพันธมิตรเซียนรีบสร้างผนึก พลังดั้งเดิมไร้ขอบเขตเต็มไปทั่วท้องฟ้า เก้ากระบี่ยักษ์อร่ามสดใสปรากฏขึ้น!

เก้ากระบี่ยักษ์ลอยอยู่ในอากาศและล้อมรอบพื้นที่ระยะห้าสิบลี้

“ขัดเกลาเต๋า!” เหล่าเซียนนับไม่ถ้วนร้องตะโกนพร้อมกัน กระบี่ทั้งหมดส่งเสียงสะท้อนดุจสายฟ้าคะนอง ค่ายกลเปิดใช้งานและวินาทีนั้นพื้นที่ระยะห้าสิบลี้ถูกห่อหุ้มด้วยแสงกระบี่ไร้ที่สิ้นสุด

เหล่าเทพพุ่งออกไปใส่ผู้คนด้านล่าง ส่วนใหญ่อยู่หลังหมอกดำของมารโบราณและมีชายชราอยู่ด้านใน

อีกกลุ่มตรงเข้าหาเทียนหยุน!

พริบตานั้นทุกอย่างตกอยู่ในความโกลาหล

ทว่าในความโกลาหลนั้น แสงสีฟ้ามหึมาโผล่ออกจากตาขวาหวังหลิน เสาที่เทียนหยุนสร้างขึ้นมาเริ่มพังทลาย แสงสีฟ้าแทงทะลุผ่านเข้าไป

เสาพังทลายกลายเป็นกองเศษหิน ฝุ่นหนาเตอะสะพัดขึ้น ทุกคนที่อยู่บนเสาจัดกระจัดกระจายกันออกไป

หวังหลินกระโจนขึ้นไปในอากาศและพุ่งหาเทียนหยุน

ทันใดนั้น จากการปรากฏตัวของพันธมิตรเซียนและวิชาของหวังหลินทำให้จับความสนใจของเทียนหยุน สีหน้าท่าทางมืดมนยิ่งพลางใช้ตรีศูลสะบัดมู่ปิงเหมยให้ออกไป เขาร้องตะโกน “เมื่อเจ้ารนหาที่ตาย ข้าจะสนองเจ้าให้เอง!”

มู่ปิงเหมยลังเลชั่วครู่แต่จากนั้นเสียงเย็นเยียบของหวังหลินดังสะท้อนออกมา “ข้าไม่ต้องการให้เจ้าช่วย!!! ส่วนเรื่องเม็ดยาก่อนนี้ ข้าจะหาทางตอบแทนคืนหลายสิบเท่า! เพราะเจ้าช่วยชีวิตข้า ข้าจะตอบแทนคืนให้อีกหลายเท่า!!”

มู่ปิงเหมยใบหน้าซีดพร้อมกับล่าถอย นางกัดริมฝีปากจนเลือดซึม จ้องมองหวังหลินและร้องตะโกน “ข้าไม่อยากเห็นเจ้า!!!” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเศร้า นี่คือความต้องการที่แข็งแกร่งที่สุดในใจนาง สะท้อนดังก้องในควาวมคิดมาหลายปีและนางยังรู้สึกซับซ้อน

เขาไม่ใช่คนนอกที่จะไม่รู้หรือไม่เข้าใจอะไร อย่างไรก็ตามร่างหวังหลินสั่นสะท้าน หรือเขาจะไม่รู้? ‘เขา’ ที่ว่าคือ…หวังผิง!

การเอ่ยถึงหวังผิงทำให้จิตใจหวังหลินรู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัส หากไม่พบเจอด้วยตัวเองคงไม่มีวันเข้าใจ!

“เจ้าไม่คู่ควร!!” หวังหลินพุ่งใส่เทียนหยุน

มู่ปิงเหมยเผยรอยยิ้มทนทุกข์ นางต้องการพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่อาจเอ่ยสักคำออกมาได้ ขณะที่เหล่าเทพของพันธมิตรเซียนเข้ามาใกล้ มู่ปิงเหมยจ้องพวกเขาด้วยสายตาเย็นเยียบ

ความโกรธจากอารมณ์อันซับซ้อนในใจถูกระบายใส่เหล่าเทพ นางพุ่งใส่พวกเทพด้วยกระบี่สั้นในมือ

หวังหลินเหาะเหินเข้าหาเทียนหยุนโดยไม่สนใจนาง ดวงตาแสงสีฟ้าเหมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่างขึ้นในโลก ซึ่งทำให้ร่างเขาปลดปล่อยสัมผัสแห่งบารมีมิอาจบรรยายได้

เทียนหยุนถือตรีศูลเกิดความรู้สึกกลัว แสงสีฟ้าแฝงวิชาที่เขาไม่อาจมองทะลุได้

“นี่มัน…”

“เทียนหยุน มาจบการตต่อสู้ของเรากัน!” หวังหลินร้องคำราม ดวงตาขวาส่องแสงสีฟ้าเจิดจ้าและปรากฏโล่ห์ฟ้าครามขึ้นมา โล่ห์แตกเป็นสองส่วนไปแล้ว แต่นาทีนี้มันผสานเข้าด้วยกัน ชิ้นส่วนที่แตกกระจายเปลี่ยนกลายเป็นละอองแสงล้อมรอบพื้นที่อย่างไม่คาดคิด

วินาทีนี้จิตใจเทียนหยุนสั่นเทาและเกิดสัมผัสอันตรายขึ้นซึ่งหายากนักจะเกิดขึ้นกับเขา กระนั้นมันก็แข็งแกร่งจนทำให้ต้องสูดลมหายใจหนาวเหน็บ เขายื่นมือเข้าหาตรงกลางหน้าผากโดยไม่ลังเลและฉีกออกอย่างรุนแรง!

ผนึกชิ้นที่สองกลางหน้าผากถูกฉีกเปิดครึ่ง!

ก่อนที่จะฉีกมันได้หมดจด ฝ่ามือยักษ์ตกลงมาจากฟากฟ้าด้วยความเร็วเหนือจินตนาการ มันกำหมัดและกระแทกเข้าไปในร่างเทียนหยุน

พื้นดินสั่นไหวรุนแรง ส่งเสียงดังคะนองกึกก้อง หลังจากกำปั้นยักษ์นั้น กำปั้นยักษ์หนึ่งคู่ร่อนลงบนพื้นเสียงดังตุบ

อวกาศเหนือดินแดนวิญญาณปิศาจเกิดการเปลี่ยนแปลงมิอาจจินตนาการถึง ท้องฟ้าส่งเสียงคะนองรุนแรง วังวนยักษ์หมุนก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

วังวนขนาดใหญ่มากและไร้ขอบเขต ดวงดาวทั้งหมดอยู่ภายในระยะ ปรากฏฉากเหตุการณ์เสมือนจริงขึ้นมากมาย

ข้างในเป็นสิ่งก่อสร้างโอ่อ่าสง่างามมากมาย สิ่งก่อสร้างเรียบง่ายแต่ดูโบราณยิ่ง พื้นดินสีแดงโลหิต แต่ดูเหมือนสิ่งก่อสร้างเหล่านี้ค้ำจุนโลกให้ตั้งอยู่ได้โดยไม่สะทกสะท้าน

ขณะนั้นเท้ายักษ์ตกลงมาจากท้องฟ้าและร่อนลงบนพื้นดิน พื้นดินแตกกระจายเสียงดังลั่น

ฝ่าเท้าเหยียบย่ำไปบนสิ่งก่อสร้างและพังทลายกลายเป็นกองเศษหิน ขณะเดียวกันเสียงดังคำรามสั่นสะเทือนปฐพีกึกก้องไปทั่วฟ้า

ภายในฉากเหตุการณ์เสมือนจริงข้างในวังวน เจ้าของฝ่าเท้าคือร่างใหญ่ยักษ์!

มันคือเทพโบราณ! ทั้งยังเป็นเทพโบราณแปดดาว!

หากแค่นั้นคงไม่ตกตะลึงเท่าไหร่นัก ถัดจากเทพโบราณแปดดาวมีร่างยักษ์ขนาดไล่เลี่ยกันจำนวนมาก!

ทั้งหมดทั้งมวลคือเทพโบราณแปดดาวเกือบร้อยตน!

ห่างออกไปไกลมีร่างใหญ่กว่าอีกตนหนึ่งยืนอยู่ เทพโบราณแปดดาวธรรมดาเทียบไม่ได้กับร่างนี้ มันเหมือนเอามดมาเทียบช้าง ถึงกระนั้นก็ไม่อาจอธิบายความใหญ่ของร่างนี้ได้!

ห่างไกลออกไป พลังมารมหึมาพรั่งพรูขึ้นมหาศาล เหล่าปิศาจโบราณปรากฏตัวขึ้นจากพลังปิศาจ พลังพวกนั้นไหลข้ามผ่านโลกาพร้อมกับส่งเสียงคำรามและร้องตะโกนกึกก้อง

อีกด้านหนึ่งมีพลังมารสั่นสะเทือนสรวงสวรรค์ เหล่ามารโบราณพุ่งเข้ามาด้วยดวงตาแดงก่ำบ้าคลั่ง!

นี่คือการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ระหว่างสามเผ่าบัญชาโบราณ!

บนพื้นดินมีเซียนฉีนับไม่ถ้วน แต่พวกเขากลับทรงพลังยิ่งกว่าเหล่าเซียนคนใดในวันนี้ พวกเขาจับกลุ่มก้อนเป็นตระกูล แต่ละคนมีรอยสักเลือนลางตรงกลางคิ้ว และเริ่มการล่าสังหาร!

สนามรบนี้ใหญ่เกินไป วังวนดวงดาวแสดงเพียงมุมหนึ่งของการรบเท่านั้น!

ทุกคนในดินแดนวิญญาณปิศาจพลันสังเกตได้ว่าแผ่นดินเลือนหายไป…

ทุกสิ่งทุกอย่างเบื้องหน้าพวกเขาหายไปและทั้งหมดปรากฏตัวภายในสนามรบ ฉากเหตุการณ์รอบด้านเป็นความเสมือนจริงน่าหวาดกลัว!

อย่างไรก็ตามมีคนที่ไม่เชื่อมันและคิดว่าทั้งหมดเป็นภาพมายา แม้จะตกตะลึงแต่เทพตนหนึ่งจากพันธมิตรเซียนมองด้วยสายตาดูถูก เงาร่างหนึ่งพลันปกคลุมเหนือเขา ฝ่าเท้าเทพโบราณกระทึบลงไปอย่างโหดเหี้ยม

เขาไม่แม้แต่หลบเลี่ยง เพียงพริบตานั้นฝ่าเท้าก็เข้ามาเยียบย่ำจนทำให้พื้นดินสั่นเทา พอเท้ายกขึ้นมาเทพตนนั้นก็หายไปแล้ว เหลือไว้เพียงเศษซากเนื้อกระจัดกระจาย วิญญาณดั้งเดิมสลายไปเช่นเดียวกัน!!

ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนต้องสูดลมหายใจหนาวเหน็บ ขณะนั้นวิหคยักษ์ตัวหนึ่งขนาดหมื่นฟุตส่งเสียงขู่ดุร้ายและลอยเข้ามา

ยามวิหคยักษ์ลอยผ่านไป ปีกมันดุจใบมีดกวาดผ่านเหล่าเซียนฝ่ายพันธมิตรที่สร้างค่ายกล หลายร้อยคนถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน โลหิตสาดกระจายทุกหนแห่ง…

“ความฝัน…ความฝันยุคบรรพกาล!!” มารโบราณต้าเจีย ชายชราและเหล่าเทพที่กำลังต่อสู้พลันหยุดชะงักและจ้องมองอย่างตกตะลึง

ยามที่ต้าเจียเห็นทั้งหมดนี้ ในแววตาเกิดความหวาดกลัว

“ยุคก่อกำเนิด!! หรือจะเป็นสนามรบก่อกำเนิด?” ชายชราจากดินแดนฟ้ากระจ่างพลันอ้าปากค้าง

นี่คือสมบัติช่วยชีวิตที่เทพโบราณแปดดาวทิ้งเอาไว้ในโล่ห์ฟ้าคราม วิชาที่เห็นไม่ใช่ของธรรมดา!

ความฝันของเทพโบราณ คือความฝันยุคบรรพกาล!

ขณะนี้พื้นดินสั่นเทารุนแรงยิ่งขึ้น เทพโบราณเกือบร้อยตนก้าวเดินไปบนพื้นดินและเริ่มพุ่งเข้าหาทุกคน

เผ่ามารโบราณและปิศาจโบราณส่งเสียงคำรามพุ่งออกไป ดูเหมือนตำแหน่งที่ทุกคนอยู่คือตำแหน่งใจกลางสนามรบ!

ร่างใหญ่ยักษ์ด้านหลังเหล่าเทพโบราณเกือบร้อยกำลังยกเท้าขึ้นเช่นเดียวกัน…

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!