1384. วิหคตื่นคัรศร 1
หวังหลินรีบเหาะเหินทะยานในอากาศ เขาออกมาจากเผ่ามังกรหุ้มเกราะหลังจากที่รวบรวมสมบัติจำนวนมากมาได้ ในมิติเก็บของตอนนี้มีเม็ดยามังกรทำลายและผลึกเพลิงอัคคีจำนวนมาก
ทั้งยังมีหุ่นเชิดอีกหลายตัว ระดับบ่มเพาะสูงที่สุดคืออยู่ในขั้นทะลวงสวรรค์ระดับแรก ทั้งหมดนี้ถูกหัวหน้าเผ่าคนใหม่ยกให้หวังหลินทั้งหมด
ขณะที่กำลังทะยานไปอยู่นั้น หวังหลินดวงตาส่องสว่าง ขบคิดขึ้นมาว่าในระหว่างการต่อสู้กับปรมาจารย์ซือโม่ มหาจักรพรรดิได้ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างลึกลับและท้ายที่สุดได้มอบตำแหน่งจักรพรรดิน้อยไว้ให้เขา
‘หรือว่ามหาจักรพรรดิมีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับสำนักจตุรศักดิ์สิทธิ์…หากเป็นเช่นนั้น แล้วเขาคือใคร? หากเขาไม่ใช่ ทำไมถึงทำดีกับข้าเช่นนี้…ที่เขาทำก็แค่ส่งหินหยกนี้มาและไม่มีเจตนาจะพบข้า…เบื้องหลังเรื่องนี้คืออะไรกัน…’ หวังหลินขมวดคิ้ว เหาะเหินให้เร็วกว่าเดิม
‘ตอนแรกเขาแค่บอกว่า ’ ห้าลมหายใจ ‘ ซึ่งอยู่ในการคำนวณของข้า นอกจากนี้การต่อสู้ของเราดูเหมือนทำให้เขาสนใจด้วย ปรมาจารย์ซือโม่ไล่ล่าข้ามาที่นี่ จากกฎของดินแดนตกสวรรค์ เขาต้องลงโทษและขับไล่ออกไป’
‘แต่มหาจักรพรรดิสังหารร่างอวตารของปรมาจารย์ซือโม่ การขับไล่ออกไปนับว่าดี แต่การสังหารเช่นนี้มีความคิดที่แน่นอนยิ่ง! ด้วยปรมาจารย์ซือโม่ที่เป็นเซียนขั้นที่สาม การที่มหาจักรพรรดิสังหารร่างอวตารเขาจึงเป็นข้อความส่งไปให้สภาราชันย์!’
‘เห็นได้ชัดว่ามหาจักรพรรดิเปลี่ยนความคิด เดิมทีเขาแค่เฝ้าดูอยู่นอกสนาม แต่สุดท้ายก็เข้ามาเกี่ยวด้วยตัวเอง อะไรกันถึงทำให้เขาเปลี่ยนใจได้…’
หวังหลินขบคิดมากขึ้นก่อนจะหยุดลง คิดถึงความเป็นไปได้อย่างเดียว!
‘ข้ามีห้าแก่นแท้ในร่าง และมหาจักรพรรดิมีระดับบ่มเพาะสูงส่ง ดังนั้นเขาอาจจะมองออก…หรือเขาเห็นแก่นแท้เพลิงในผลึกอัคคี หากมหาจักรพรรดิเกี่ยวข้องกับสำนักจตุรศักดิ์สิทธิ์จริงๆ เขาก็น่าจะมองออกว่าข้ามีวิหคเพลิง!’
‘บางทีด้วยความน่าจะเป็นทั้งสองนี้คือเหตุผลจริงๆ ที่เขาเปลี่ยนใจ! แต่ทั้งหมดเป็นแค่การคาดเดาของข้า ไม่รู้ว่าอันไหนจะเป็นจริง’
‘เขาลงโทษหัวหน้าเผ่ามังกรหุ้มเกราะด้วยการส่งผู้ส่งสาส์นมาถือเป็นการแสดงอำนาจให้ข้าเห็น…ท้ายที่สุดเขาก็บอกให้ข้าไปคัดเลือกผู้อาวุโสตกสวรรค์ในอีกสามเดือน…เรื่องนี้ประหลาดนัก ข้าแค่ต้องไปในอีกสามเดือนเท่านั้นและดูว่ามหาจักรพรรดิมีจุดประสงค์อะไรกัน!’ หวังหลินดวงตาส่องสว่างและเพ่งสมาธิ เขาใช้บิดมิติเพื่อมุ่งหน้าไปที่เผ่าแมงป่องทมิฬ
กลุ่มของทันหลางเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงและเข้ามาใกล้เผ่าแมงป่องทมิฬอย่างรวดเร็ว เหล่าเซียนนับพันเหาะเหินข้ามผ่านอวกาศ ก่อเกิดเป็นระลอกคลื่นขนาดใหญ่บนดาวเคราะห์
ครู่ต่อมา ลำแสงนับพันสายทะลวงผ่านชั้นบรรยากาศเข้าสู่ดาวเคราะห์และพุ่งตรงลงไป
ทันหลางถูกล้อมรอบด้วยฝูงชน ทะยานลงมาด้วยท่าทีโอหัง!
ท้องฟ้าเหนือเผ่าแมงป่องทมิฬเปลี่ยนสีสัน ก้อนเมฆกระจัดกระจาย ลำแสงแทงทะลุผ่านไปดูราวกับฉีกกระชากท้องฟ้าออกจากกัน
สีหน้าเหล่าเซียนทั้งหมดบนดาวเคราะห์เปลี่ยนไปมหาศาล พวกเขามองดูท้องฟ้าด้วยสายตาหวาดกลัว
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวออกมาจากท้องฟ้า พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับไม่สามารถทนรับแรงกดดันของเหล่าเซียนที่กำลังพุ่งออกมาจากท้องฟ้าได้!
พื้นที่แห่งใหม่ของเผ่าแมงป่องทมิฬอยู่รอบๆ ถ้ำของหวังหลิน ตอนนี้จงต้าหงกำลังเดินอยู่รอบๆ สองมือไพล่หลังพลางดุด่าสมาชิกเผ่าแมงป่องทมิฬด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เซียนชราจางติดตามจงต้าหงมาและดูเคารพยิ่ง แต่ในสายตาแฝงความพึงพอใจ โดยเฉพาะตอนที่เขาเห็นเซียนของเผ่าแมงป่องทมิฬที่มีระดับบ่มเพาะสูงกว่ากำลังตัวสั่นจากการโดนจงต้าหงดุด่า
“ไม่ใช่ว่าข้าต้องการดุด่าเจ้า แต่ดูสิ่งที่พวกเจ้าทำเมื่อไม่กี่วันก่อนสิ นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วแต่พวกเจ้าก็ยังไม่เจออะไรแม้แต่ลมตด! เมื่อไหร่ที่นายท่านกลับมา พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องรับผิดชอบ! ฮึ่ม!” จงต้าหงสะบัดแขนเสื้อและพ่นลมหายใจเย็น
ลมหายใจของเขาทำให้ใบหน้าสมาชิกเผ่าแมงป่องทมิฬต้องซีดเผือด หนึ่งในนั้นลังเลก่อนจะคำนับฝ่ามือและเอ่ยขึ้นมา “เรื่องนี้…”
ก่อนจะทันได้พูดจบ สีหน้าท่าทางพลันเปลี่ยนไป เขามองขึ้นฟ้า วินาทีนั้นสมาชิกเผ่าทุกคนต่างแหงนหน้ามองขึ้นไปด้วยความตกตะลึง
หัวหน้าเผ่าแมงป่องทมิฬกำลังนั่งอยู่ในหุบเขานอกถ้ำของหวังหลิน เขาพลันลืมตาขึ้นมาด้วยความหวาดหวั่นและลอยตัวขึ้นไปในอากาศ
จงต้าหงตกตะลึงเช่นเดียวกัน มองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าซีดขาวและเกรงกลัว ชายชราจางอ้าปากค้างและตะลึงงัน
ระลอกคลื่นปกคลุมท้องฟ้าราวกับท้องทะเล คลื่นมหึมาก่อตัวขึ้นมา ปราณกระบี่ทรงพลังมากมายก่อเกิดเป็นเสียงหวีดหวิวพุ่งเข้ามา!
ฟังดูเบาบางในทีแรกแต่ในไม่นานมันก็สั่นสะเทือนสวรรค์!
เสียงอึกทึกดังออกมาจากปราณกระบี่พันสายและดังกึกก้องในดาวเคราะห์ “เผ่าเมฆาคลาดต้องการค้นหาของบางอย่างและขอยืมดาวเคราะห์ของพวกเจ้าเป็นเวลาสามเดือน เผ่าแมงป่องทมิฬ จงออกไปทันที!”
หัวหน้าเผ่าแมงป่องทมิฬถึงกับท่าทางเปลี่ยนไปและเอ่ยขึ้นทันที “เผ่าเมฆาคลาด เจ้าวางแผนจะทำอะไร!?! แม้เผ่าแมงป่องทมิฬของข้าจะเป็นเผ่าเล็กๆ แต่ยังอยู่ในกลุ่มสภาตกสวรรค์ พวกเจ้าทั้งหมด…”
ก่อนที่เขาจะทันได้เอ่ยจบ ลมหายใจเย็นตกลงมาจากฟากฟ้า!
“หนวกหู!” คำพูดเย็นเฉียบและในไม่นานก็กลบเสียงอื่นๆ จนหมด ในเวลาเดียวกันมีคนผู้หนึ่งก้าวเดินออกมาจากกลุ่มเซียนนับพัน!
เมื่อเขาปรากฏขึ้นมา เปิดเผยระดับบ่มเพาะและมีกลิ่นเหม็นออกจากร่าง กลิ่นเหม็นแพร่กระจายทรงพลังยิ่ง หัวหน้าเผ่าแมงป่องทมิฬรีบถอยพลางอุทานขึ้น “ทันหลาง!”
…………………………………………………….