ตอนที่ 908 กลับสู่โลก

หลังจากที่อยู่ในเมืองปฐมนคร มากว่าหนึ่งเดือน เขาเก็บสมบัติจาก

การต่อสู้ได้ไม่กี่ชิ้น อย่างพวกของที่ดีสำหรับการฟื้นตัวของร่างอมตะ

และของอื่นๆ นักรบหลายคนที่เขาฆ่ามีของแบบนั้น เป็นธรรมดาที่เขาจะเก็บมันไว้พร้อมกับยานชั้นสูงทั้งสาม

เขาได้ขายของอื่นๆ และเริ่มที่จะใช้เงินจำนวนมากในการซื้อของให้กับทีม ครอบครัวและตัวเอง จนกระทั่งมีเหลืออยู่แค่ 1 แสนล้าน หลังจากนั้นเขาก็ได้ออกจากเมืองปฐมนคร อย่างมีความสุข

******

ระบบโซล่า มีวังขนาดใหญ่ซึ่งลอยอยู่ในอวกาศเพื่อที่จะปกป้องโลก วัง แห่งนี้มีขนาดใหญ่กว่าโลกมาก

ภายในชั้นแรก

มีทางเดินที่เชื่อมต่อไปยังกองทัพองค์กรจักรวาลเสมือนพร้อมกับ

กองทัพขวานยักษ์ ธนาคารจักรวาลแรกเริ่ม ธนาคารจักรวาลกาแลคซี และพันธมิตรทหารรับจ้างแห่งจักรวาล

หวืด…หนึ่งในทางเดินนั้นมีไฟถูกจุดขึ้นมา

“มีคนกำลังมา”

“คนจากองค์กรจักรวาลเสมือนกำลังมา” ทีมทหาร ระดับห้วงมิติ

กว่าสิบคนต่างก็แสดงความเคารพ ใครก็ตามที่ใช้เส้นทางนี้ได้นั้น

จะต้องแข็งแกร่งอย่างมากหรือไม่ก็มีฐานะที่สูง พวกเขาต่างก็มองอย่างสงสัยไปยังเด็กหนุ่มเกราะดำที่เดินมาผู้เดียว

“มันคือ นายท่านหลัวเฟิง” ระดับห้วงมิติ คนหนึ่งจำเขาได้ทันที สิทธิ์

กว่าครึ่งบนโลกนั้นเป็นของเขา พวกนี้จะไม่รู้จักเขาได้ยังไง?

“นายท่าน” พวกเขาต่างก็โค้งให้ด้วยความเคารพ

“อืม” หลัวเฟิง พยักหน้าแล้วมองไปที่พวกนั้น “พวกเจ้ายืนเฝ้าที่นี่กว่าหมื่นปี มีบางอย่างพิเศษหรือไม่?”

“ไม่มี ทุกอย่างปกติดี” หัวหน้ากลุ่มทหารตอบกลับด้วยความเคารพ

หลัวเฟิง พยักหน้าแล้วทำการเทเลพอร์ทหายไป

“เทเลพอร์ท!”

“ว๊ะ แค่ ระดับห้วงมิติ แต่เขากลับเทเลพอร์ทได้ เขานี่น่าประทับใจ

จริงๆ”

“เจ้าไม่รู้รึไง เขาเพิ่งผ่าน การทดสอบภูเขาเสียดฟ้า ระดับห้วงมิติมาได้ ข้าได้ยินมาว่าใครที่ผ่านมันได้จะได้ 1 แสนล้านคะแนนเป็นรางวัล”

“1 แสนล้าน !”

“ข้ายังไม่เคยได้ถึง 100 คะแนนมาก่อน”

ทั้งกลุ่มต่างก็อึ้ง แม้ว่าระดับห้วงมิติ ที่อยู่ภายในห้าผู้ยิ่งใหญ่ นั้นจะดีกว่าหมาป่าโดดเดี่ยวมาก

แต่ความร่ำรวยพวกนี้ก็ยังคงน่าสงสาร เทียบกับนักรบอย่าง หลัวเฟิง ที่สามารถใช้เงิน 2 ล้านล้านได้ง่ายๆ มาก่อน ระดับห้วงมิติ ทั่วไปนั้นไม่ต่างจากมดสำหรับเขา เขาสามารถฆ่าพวกนั้นได้ง่ายๆ

…

ในอวกาศด้านบนโลก

“ฟู่!” หลัวเฟิง ปรากฏตัวออกมา เขาหันกลับไปมองวังที่สง่างามใน

ระบบโซล่าแล้วถอนหายใจออกมา

หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปในชั้นบรรยากาศ

“นี่คือโลก นี่คือโลก ผู้บุกรุก โปรดรายงานตัว” ยานเล็กๆ ลำหนึ่งได้

ปรากฏภายในชั้นบรรยากาศ เขาได้ส่งคลื่นอันเฉียบคมออกไปผ่านทางโลกโดยใช้ภาษาจักรวาล

“เกิดอะไรขึ้น?” หลัวเฟิง คิ้วขมวด หลังจากที่เขาใช้พลังงานโลก

ตรวจสอบปกคลุมไปทั้งโลก มียานเล็กๆ แบบนี้มากมายที่ซ่อนตัวอยู่ทั่วทั้งโลก อีกอย่างแล้วด้านบนมหาสมุทรแอดแลนติก แปซิฟิกและอื่นๆ ต่างก็มีวังสุดหรูลอยอยู่ด้านบน ในด้านของเผ่านั้น มีมนุษย์และเผ่าอื่นต่างก็อาศัยอยู่

“มันเปลี่ยนไป” หลัวเฟิง อึ้ง

“ในตอนที่ข้ากลายเป็นผู้มีอำนาจที่แท้จริง ข้าจะยึดโลกกลับมา” หลัวเฟิงคิด “แม้ว่าข้าจะต้องจ่ายไปจำนวนมากแต่มันก็คุ้มค่า”

“โปรดรายงานตัว” ยานลำเล็กยังคงพูดต่อ

หลัวเฟิง คิ้วขมวดก่อนจะมองไปที่มันแล้วคำรามออกมา “ไปซะ!”

เสียงของเขายิงออกไปอย่างกับคลื่นกระแทกแล้วทำลายยานลำนั้นทิ้งเป็นชิ้นๆ

“ข้ารู้ว่าเจ้าเห็นข้า!” หลัวเฟิง ยืนนิ่งและพูดออกมาอย่างเย็นชา “แต่จำไว้ ที่นี่คือโลกและเราเป็นเจ้าของมันครึ่งหนึ่ง ข้า หลัวเฟิง ได้มาที่โลก…มันไม่ใช่ที่เจ้าจะมาควบคุม! นี่มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก!”

ซู่!

เขาได้พุ่งลงมา

******

โลก ภายในเมืองใหญ่ที่ลอยอยู่ พลเมืองกว่าร้อยล้านนั้นอยู่ภายในตึกระฟ้า

ที่นี่คือสำนักงานของการอพยพ ภายในห้องควบคุมมีชายวัยกลางคน

สองคนและหญิงสาวอีกคน พวกเขาต่างก็มองไปที่หน้าจอ บนจอนั้น

แสดงภาพ หลัวเฟิง พูดอยู่

“หลัวเฟิง นี่หยิ่งยโสเหลือเกิน” ชายมีปีกเกราะเขียวพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “เขามีข้อตกลงอะไร เขาน่ะก็แค่ศิษย์ของผู้นำเมืองปฐมนคร เขาไม่รู้รึไงว่าพวกที่ย้ายมาที่นี่ต่างก็อยู่ภายใต้คนของผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นๆ ทั้งสำนักขวานยักษ์ และองค์กรจักรวาลเสมือน? และมีเจ้าแห่งจักรวาลหนุนหลังพวกเขา?”

โลกนั้นเป็นแหล่งหล่อเลี้ยงพิเศษ การย้ายมาที่นี่นั้นแพงอย่างมาก

เจ้าแห่งจักรวาลหลายคนต้องจ่ายเงินเพื่อให้พวกเขาได้มาที่นี่และฐานะในการมาที่นี่นั้นสูงอย่างมาก

“ควบคุมตัวเองหน่อย!” ชายสีแขนวัยกลางคนพูดขึ้นมา  “หลัวเฟิง

เป็นศิษย์ของผู้นำเมือง เขาไม่ใช่คนที่เจ้าจะไปป่วนด้วยง่ายๆ และเขาเพิ่งผ่านการทดสอบภูเขาเสียดฟ้า ในระดับห้วงมิติได้ เขาอาจจะ

กลายเป็นอัศวินได้! แม้ว่าพวกที่มาที่นี่จะมีภูมิหลังยิ่งใหญ่ ภูมิหลัง

ยังไงซะก็เป็นแค่นั้น มันไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งของตัวพวกเขาเองในตอนที่ หลัวเฟิง เป็นอัศวิน เจ้าคิดว่าเจ้าจะทนการโจมตีของเขาได้รึ?”

“ข้ายังไงซะก็เป็นจักรพรรดิ! อย่างน้อยตอนนี้ ข้าก็สามารถที่จะจัดการเขาได้” ชายเกราะเขียวพูดอย่างเย็นชา

“หุบปาก” หญิงสาวสั่งออกมา “มีคำสั่งเคร่งครัดที่ห้ามท้าทาย

หลัวเฟิง”

“ฮึ่ม!” ชายเกราะเขียวมองผ่านกระจกไปยังมหาสมุทรด้านล่าง “ดาวเคราะห์ที่สวยแบบนี้แต่มันกลับมีขยะเป็นเจ้าของ! สำนักขวานยักษ์ หนักแน่นไม่พอ เราควรที่จะลอบฆ่า หลัวเฟิง ตอนนั้น จากนั้นโลกก็จะเป็นของเรา…”

“หุบปาก” หญิงสาวสั่งออกมา

“ถ้าเจ้าหวังที่จะตาย อย่าลากข้าไปด้วย” ชายสี่แขนอีกคนหันกลับ

แล้วเดินออกไป

******

ทวีปเอเชีย เมืองหยางโจว ที่พักของ หลัวเฟิง

ที่พักนี้มีประวัติศาสตร์มากว่าหมื่นปี มันยังคงมีความหมายและ

ประเพณี ตั้งแต่ที่ได้รับข่าวว่า หลัวเฟิง กลับมา พวกชนชั้นสูงต่างก็รีบพากันกลับมา ที่พวกเขาต้องการคือเห็นผู้นำตระกูล หลัวเฟิง

…

“ข้าไม่คิดว่าบ้านที่ข้าเคยอยู่ตอนนั้นจะยังคงอยู่ดี ดูสิ นี่เหมือนกับตอนนั้นเลย แม้แต่ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม” หลัวเฟิง เดินไปพร้อมกับภรรยาและลูกสองคนของเขา

“เราดูแลให้เป็นแบบเดิมกว่าหมื่นปี แน่นอนว่ามันก็ต้องเป็นแบบนั้น”

สวีซิน หยอกออกมา

หลัวปิง หัวเราะออกมาด้วย มีแค่สีหน้าของหลัวไฮ่ที่ไม่ค่อยมีความสุข

“หลัวไฮ่” หลัวเฟิง มองไปที่ลูกชายของเขา

“พ่อ” เขาตอบกลับ

“มีเรื่องอะไร?” หลัวเฟิง ถาม

“ไม่มีอะไร แค่การกลับมาที่โลกทำให้ข้าหงุดหงิด” หลัวไฮ่ พูดด้วยท่าทีไม่พอใจ ข้างๆ เขา สวีซิน คิ้วขมวดใส่เขาพร้อมกับเงียบใส่

“พูดมา” หลัวเฟิง พูดออกมาตรงๆ เขาพอเดาบางอย่างออก

“มันคือเรื่องการอพยพ!” เขาพูดออกมา “ในตอนที่ข้ากลับมา ข้า

ได้นั่งยานตรงมาที่โลกจากอวกาศ พวกนั้นหยุดข้า ข้ายังต้องไปกับพวกนั้นในตอนแรก ใครจะไปคิดว่าพวกนั้นจะพาข้าไปยังเมืองของพวกเขาและขังข้าไว้กว่าครึ่งวัน หลังจากนั้นก็ได้มีบางคนมาเรียกข้าบอกว่ามันเป็นเรื่องผิดพลาด นี่น่ะชัดเจนแล้วว่าคือส่วนหนึ่งของแผนพวกนั้น”

“มันถือว่าไม่เป็นไร” หลัวปิง ถอนหายใจออกมา “น้องชาย เจ้าอยู่ที่นี่

มาโดยตลอด เจ้าก็รู้แค่เพียงน้อยนิดเกี่ยวกับเรื่องตระกูล ระหว่างช่วง

หลังในตอนที่ท่านพ่อหายตัวไปกว่า 6,000 ปี นี่นะไม่ใช่โลกเลยสักนิดมันคือเขตในการอพยพ พวกเขาต่างก็มาในดินแดนของเราราวกับเราคือสินค้า การกระทำที่ยโสไม่ได้แสดงท่าทีเคารพเราเลย”

“คนของเรา ไม่มีคนใดที่กล้าไปยุ่งกับพวกนั้น?”

“ไม่มี เราแค่กล้ำกลืนเกียรติของตัวเอง!”

“ไล่พวกเจ้าทั้งหมดรึ?” สีหน้าของ หลัวเฟิง เปลี่ยนไป ตอนนั้นเขาได้ทำข้อตกลงเอาไว้กับองค์กรจักรวาลเสมือน มันชัดเจนว่าการอพยพนี้จะไม่รบกวนการเป็นอยู่ของมนุษย์บนโลก ตอนนี้มันกลับมาการรังแก

“ท่านพ่อ สัญญาที่ทำก่อนหน้านี้เองก็ได้บอกเราด้วย” หลัวปิง ส่ายหน้า “แต่มันไร้ประโยชน์ แม้ว่าจะมีมันแต่พวกนั้นต่างก็ทำตัวหยิ่งและป่าเถื่อน รังแกมนุษย์ แต่พวกนั้นกลับบอกว่า…พวกนั้นแค่จะเป็นมิตรกับเขา ไม่รวบกวนการเป็นอยู่ เราจะทำอะไรได้? มันยากที่จะจัดการในเรื่องนี้”

สีหน้าของ หลัวเฟิง บิดเบี้ยวไปทันที

อันที่จริงเขาก็ถูกคุกคามในตอนที่เขากลับมาในครั้งนี้ ชัดแล้วว่ากลุ่มผู้อพยพนั้นหยิ่งยโส การทำแบบนี้ใส่เขา คนอื่นนั้นคงไม่น้อยกว่านี้

“หลัวเฟิง” สวีซิน พูดออกมาเบาๆ “ผู้อพยพเหล่านี้ต่างก็มีภูมิหลังที่มี

อำนาจ พวกนั้นเกี่ยวข้องกับตระกูลใหญ่ของจักรวาล ข้าได้ยินมาว่า

หลายคนนั้นมาจากชนชั้นสูงของสำนักขวานยักษ์ และองค์กรจักรวาล

เสมือน”

“ฮึ่ม” หลัวเฟิง โกรธขึ้นมา ตอนนั้นผู้ก่อตั้งขวานยักษ์ได้พบคุณภาพพิเศษของโลก สิ่งมีชีวิตชั้นสูงและตระกูลใหญ่มานั้นพอเข้าใจได้ พวกชนชั้นสูงต่างก็มีเกียรติ ด้วยอำนาจหนุนหลัง พวกนั้นชัดเจนแล้วว่าต้องเชื่อว่า “หลัวเฟิง เพียงคนเดียวจะกล้าคุกคามเราอย่างงั้นรึ?”

“หลัวเฟิง ใจเย็นๆ” สวีซิน พูดขึ้น

“ท่านพ่อ ตั้งแต่ที่ท่านผ่านการทดสอบ ภูเขาเสียดฟ้า พวกนั้นเริ่ม

ควบคุมคนของเขาไว้บ้าง มันจึงไม่เกินไป” หลัวปิง พูดขึ้นมา

“เจ้าหมายความว่ายังไงไม่เกินไป! พวกนั้นไม่มีสิทธิที่จะกลั่นแกล้งเรา!” หลัวเฟิง คิ้วขมวด แม้ว่าเขาจะโกรธอย่างมากในใจแต่ตอนนั้น…เขายังคิดหาวิธีที่ถูกต้องในการจัดการปัญหานี้ไม่ได้