บทที่ 997 ราชาแห่งเซียน

“ตายไปด้วยกันซะเถอะ เจ้าเด็กจอมสาระแน!”

พ่อบ้านฉีมองจ้าวเฟิงอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ

ก่อนนี้ลอบสังหารล้มเหลวเพราะจ้าวเฟิง ต่อมาการไล่ตามของจ้าวเฟิงก็ทำให้เขาโดนเปิดเผย

เขาไม่เคยคิดเลยว่า สุดท้ายแล้วตัวเองจะมาสิ้นท่าด้วยน้ำมือเด็กหนุ่มราชันผู้นี้

วูบ วูบ! ร่างของพ่อบ้านฉีเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ชั่วพริบตาก็มาปรากฏอยู่เบื้องหน้าของจ้าวเฟิง กริชโปร่งแสงดำเมื่อมไม่สนแรงต้านของอากาศ จ้วงแทงมายังจ้าวเฟิง

“อาวุธชั้นนภาของศาสตร์เงาสังหาร!”

จ้าวเฟิงมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย อีกทั้งพลังที่ ‘พ่อบ้านฉี’ แสดงออกมาไม่ธรรมดาเลย

“เกราะอัสนีคุ้มกาย!”

เผชิญหน้ากับการโจมตีดุจสายฟ้าของ ‘พ่อบ้านฉี’ ผิวกายของจ้าวเฟิงพลันปรากฏเกราะวายุอัสนีโบราณขึ้นชั้นหนึ่ง

ฟู่ แซ่ด แซ่ด!

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการป้องกันของจ้าวเฟิง พ่อบ้านฉีเมินเฉยไปโดยสิ้นเชิง กระตุ้นพลังศักดิ์สิทธิ์แล้วแทงออกไปในชั่วพริบตา

บึ้ม ครืน ครืน! อัสนีคุ้มกายของจ้าวเฟิงแหลกละเอียดลงทันที แก่นแท้พลังสายฟ้าอันน่ากลัวสะท้อนกลับมา

วู้ม โครม! พ่อบ้านฉีโคจรพลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับมาป้องกันร่างกาย การโจมตีนั้นยังพุ่งแทงมายังจ้าวเฟิงต่อ

“อะไรน่ะ?” จ้าวเฟิงจิตใจสั่นสะท้าน

ภายใต้พลังสะท้อนจากแก่นแท้สายฟ้าของเขา เจ้านักฆ่านี่กลับไม่หลบไม่หลีก เพียงแค่โคจรพลังศักดิ์สิทธิ์ต้านเอาไว้เท่านั้น

จ้าวเฟิงสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของนักฆ่าคนนี้ เหมือนกับว่าไม่เกรงกลัวความตายอีกแล้ว

“เพลิงอัสนีวายุเทพเจ้า!”

จ้าวเฟิงรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว จึงโคจรดวงตาซ้าย สำแดงวิชาดวงตาวิญญาณ

นักฆ่าคนนี้น่าจะแฝงตัวอยู่ในวังหลวงนานแล้ว และได้ดูการทดสอบคัดเลือกรัชทายาท พลังและลูกไม้พวกนั้นของจ้าวเฟิง เขาก็อาจจะรู้ทั้งหมด อีกอย่าง พลังที่นักฆ่าคนนี้สำแดงออกมาก็ถึงเทวาเร้นลับชั้นต้น ต่อให้จ้าวเฟิงมีกายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่กล้าฝืนต้านทานการโจมตีของเขา

ในตาซ้ายของจ้าวเฟิง เปลวเพลิงพลังดวงตาอันน่าหวาดหวั่นพลันล้นออก บนนั้นมีประกายแสงสีม่วงทองหมุนวน ลวดลายอัสนีเทวะมืดหม่นลอยเอ่อ

ฟุ่บ ครืน….

กลุ่มเพลิงอัสนีสีม่วงทองที่โปร่งใส พร้อมด้วยกลิ่นอายอัสนีเทวะทำลายล้าง โจมตีไปที่ส่วนหัวของนักฆ่า

“อั๊ก….” นักฆ่าคนนี้ส่งเสียงสูดปาก

วิญญาณและกายศักดิ์สิทธิ์โดนโจมตีจากพลังอัสนีเทวะในฉับพลัน ทำให้การกระทำของเขาชะงักไปเล็กน้อย

ฟิ้ว! จ้าวเฟิงและนักฆ่าทิ้งระยะห่างกันทันที

ในวังหลวง องครักษ์พวกนั้นส่วนมากคือครึ่งก้าวสู่ราชันหรือราชันขั้นแรกเริ่ม มีเพียงหัวหน้ากลุ่มบางคนเท่านั้นที่จะเป็นจักรพรรดิ

แต่พวกเขาก็ยังคงไม่กล้าเข้าใกล้เขตการต่อสู้ของจ้าวเฟิงและนักฆ่า

หากไม่ใช่เพราะสิ่งก่อสร้างของวังหลวงแข็งแรง อีกทั้งยังมีค่ายกลและการปกปักจากพลังชะตามังกร เกรงว่าแถบใกล้ๆ นี้คงจะถูกทำลายราบเป็นหน้ากลอง

“ตายไปซะ!” ยังไม่ทันถึงครึ่งอึดใจ

นักฆ่าก็ฟื้นสภาพกลับมาพุ่งโจมตีมายังจ้าวเฟิงอีกครั้ง

เป็นนักฆ่าลอบสังหาร ล้วนต้องมีความสามารถในด้านวิญญาณพอควร

ดังนั้นการโจมตีจากวิชาดวงตาของจ้าวเฟิงจึงสร้างความบาดเจ็บให้เขาไม่ได้มาก

“วังหลวงแห่งต้าเฉียน ผู้ใดกล้าบังอาจ!”

เสียงขุ่นเคืองทรงอำนาจตะโกนก้อง ดังสนั่นหวั่นไหวมาจากด้านหลัง กระหึ่มไปทั่วทั้งวังหลวง

ครืน ครืน ครืน! ทั้งวังหลวงสั่นไหวน้อยๆ พลังชะตามังกรนับไม่ถ้วนพวยพุ่งออก

พลังชะตามังกรไร้รูปร่างและกฎเกณฑ์แห่งฟ้าดินผสานเข้าด้วยกัน ปิดกั้นทั่วท้องฟ้า แม้แต่อากาศยังจับตัวโดยสิ้นเชิง

การเคลื่อนไหวของจ้าวเฟิงก็แข็งทื่อเชื่องช้า ราวกับตกอยู่ในบ่อโคลนก็มิปาน

ปราณที่แท้จริงและสายเลือดล้วนถูกสะกด

ฟู่! เห็นเพียงเงาเเสงมังกรทองสายหนึ่งดุจแสงอาทิตย์เจิดจ้า ปรากฏอยู่เหนือวังหลวงในชั่วพริบตา

พลังยิ่งใหญ่ของเทวาเร้นลับกระจายไปทั่วบริเวณนับร้อยลี้ พลังชะตามังกรที่น่าหวาดกลัวเกาะรวมตัวดั่งวัตถุ เกลื่อนกลาดไปทั่วทุกชุ่นในท้องฟ้า

ในชั่วพริบตาเดียว ท้องฟ้าพลันเปลี่ยนสี กลางคืนเปลี่ยนเป็นกลางวัน ทุกสรรพสิ่งใต้หล้าถูกเงาแสงสีทองควบคุมไว้

“นี่มันเรื่องอะไรกัน?” เถี่ยหงหนานพลันเงยหน้าขึ้น มองไปยังท้องฟ้าไกล

“ราชาเซียนของต้าเฉียนลงมือแล้ว!”

ผู้อาวุโสวังลอยฟ้าแววตาลุ่มลึก

“ราชวงศ์ต้าเฉียนห้ามใช้พลังต่อสู้ แต่ในยามนี้ ราชาแห่งเซียนที่ปกปักวังหลวงของต้าเฉียนลงมือเอง!”

หนานเฟิงอ๋องกระวนกระวาย

ในวังหลวง ทั้งราชนิกุลทั้งหลาย ยอดฝีมือขั้วอำนาจและสำนัก จิตใจสั่นสะท้าน สัมผัสได้ถึงเสวียนอ้าวกฎเกณฑ์ที่น่าหวาดหวั่นระหว่างฟ้าดิน

วูบ ครืน ครืน! รอบด้านเงาร่างแสงสีทอง ภายใต้พลังอันยิ่งใหญ่และพลานุภาพมังกร องครักษ์นับพันรีบคุกเข่า หมอบเคารพทันที

โครม!

รอบกายของนักฆ่าคนนี้ พลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับและพลังชะตามังกรโหมซัด เพียงชั่วพริบตาก็หลอมรวมเป็นแขนลวดลายมังกรสีทองคู่หนึ่ง

หมับ! นักฆ่าถูกมือลายมังกรทองจับเอาไว้ ความคิดจะต้านทานแม้เพียงเศษเสี้ยวก็ไม่อาจโคจรได้

“หึ คิดจะล่วงล้ำต้าเฉียนของข้างั้นรึ!”

ในเงาแสงสีทองมีเสียงหยันดังมา

แกรก ครืน! มือลวดลายมังกรพลันบีบแน่น ร่างของนักฆ่าแหลกละเอียดทันที วิญญาณดำรูปร่างประหลาดกึ่งโปร่งแสงที่เหลืออยู่ถูกพลังศักดิ์สิทธิ์และกฎเกณฑ์มากมายล้อมขังเอาไว้

ครืน!

ร่างแสงสีทองมองมายังจ้าวเฟิงแวบหนึ่ง ก่อนจะหายไปในชะตามังกรที่ถาโถม

เหนือราชวงศ์ แสงสีทองลายมังกรพลันสลายหายไป ฟ้าดินกลับคืนสู่ปกติ

“รนหาที่ตาย กล้าแฝงตัวเข้ามาในวังหลวง!”

“หึ ในวังหลวงต้าเฉียน เชื้อพระวงศ์นั้นไร้พ่าย!”

“เมื่อครู่คือราชาเซียนอวี่หลิงใช่หรือไม่ นั่นคือผู้แข็งแกร่งขั้นราชาแห่งเซียนเชียวนะ!”

ในขณะที่เหล่าองครักษ์ตื่นตกใจ ก็ค่อยๆ แยกย้ายกลับไปยังตำแหน่งรักษาการณ์ของตนเอง

“ราชาแห่งเซียน!” จ้าวเฟิงจิตใจสั่นสะท้าน

ขอบเขตเทวาเร้นลับระดับบริบูรณ์ เข้าใจกฎเกณฑ์เสวียนอ้าวฟ้าดินอย่างถ่องแท้ บรรลุถึงระดับขั้นสูงโดยสิ้นเชิง ถึงจะเรียกว่าราชาแห่งเซียนได้

ราชาแห่งเซียน แทบจะอยู่ในขั้นสุดยอดของดินแดนทวีป เทียบเท่ากับการมีอยู่ของครึ่งเทพ

เมื่อครู่จ้าวเฟิงรู้สึกว่า ตอนที่ราชาเซียนผู้นั้นมาถึง ก็นำเสวียนอ้าวกฎเกณฑ์ของตนเองหลอมรวมเข้าไปในท้องฟ้า ควบคุมทุกสรรพสิ่ง อีกทั้งในวังหลวงของต้าเฉียน ราชาเซียนของราชวงศ์ควบคุมพลังชะตามังกรมากมาย ต่อให้เป็นราชาเซียนระดับเดียวกันก็คงทำได้เพียงแค่โดนบดขยี้

“ขอบคุณจักรพรรดิจ้าวที่พบเห็นร่องรอยของนักฆ่า!”

หัวหน้าองครักษ์คนหนึ่งเอ่ยอย่างหนักแน่น

จากนั้น จ้าวเฟิงกลับมายังจวนขององค์ชายเก้า ยามนี้ตาเฒ่าอิงก็มาที่จวนองค์ชายเก้าเช่นกัน

“จ้าวเฟิง นักฆ่านั่นเป็นใครกัน?”

องค์ชายเก้ารีบถามขึ้น

ราชวงศ์ต้าเฉียนไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมานับหมื่นปีแล้ว

ราชาแห่งเซียนลงมือ ก็ทำให้สมาชิกและขั้วอำนาจทั้งหมดในราชสำนักแตกตื่น นักฆ่านั่นก็ไม่น่าจะรอด

“อาจจะเป็นพวกต่างเผ่าพันธุ์!” จากเบาะแสข้อมูลบางส่วน จ้าวเฟิงวิเคราะห์ข้อสรุปออกมา

“ต่างเผ่าพันธุ์? พวกต่างเผ่าพันธุ์กล้าแฝงตัวเข้ามาในวังหลวงของต้าเฉียนงั้นรึ?”

องค์ชายเก้าประหลาดใจไปชั่วขณะหนึ่ง

อาจเป็นเพราะการทดสอบรัชทายาท พลังชะตามังกรถูกเคลื่อนย้าย ทำให้พวกต่างเผ่าพันธุ์ฉวยโอกาสแฝงตัวเข้ามา แต่พวกมันก็แฝงตัวเข้ามาในแผ่นดินใหญ่แล้ว นี่ราวกับเป็นสัญญาณถึงบางอย่าง

“มิน่าเล่า เป้าหมายของมันน่าจะเป็นองค์รัชทายาท”

สายตาของตาเฒ่าอิงลึกนิ่ง

ณ พื้นที่ต้องห้ามหลังวังหลวง

พลังวิญญาณอันน่าหวาดหวั่นกลุ่มหนึ่งกระเพื่อมลอยมา ราชาเซียนอวี่หลิงยื่นมือวางไว้บนวิญญาณดำมืดกึ่งโปร่งแสง

บึ้ม! กายวิญญาณร่างนี้เมื่ออยู่ภายใต้พลังวิญญาณที่แข็งแกร่งสุดยอด ก็ระเบิดเป็นผุยผงในทันใด

“พวกต่างเผ่าพันธุ์อาจจะแฝงตัวเข้ามาในต้าเฉียนแล้ว!”

ชั่วขณะนั้น เสียงของราชาเซียนอวี่หลิงดังขึ้น

รอบด้าน กลุ่มแสงที่เดี๋ยวสว่างเดี๋ยวมืดหลายสายนิ่งเงียบไปนาน

“หากเป็นเช่นนั้นจริง ข่าวที่ต่างเผ่าพันธุ์แฝงตัวเข้ามาน่าจะอยู่ระหว่างทางแล้ว!”

เสียงถอนหายใจแก่ชราดังขึ้น

ตะวันตกเฉียงเหนือของต้าเฉียนห่างจากส่วนกลาง ต่อให้ใช้ค่ายกลข้ามเมืองก็ต้องใช้เวลาถึงห้าเดือน แต่หากเป็นเพียงแค่ข่าวสาร ผ่านหน่วยพิเศษของราชวงศ์รวมกับค่ายกลข้ามเมืองจะใช้เวลาเพียงแค่สิบวัน

ในยามนี้ ด้านนอกก็มีเสียงดังมา

“รายงานอดีตจักรพรรดิ ชายแดนตะวันตกเฉียงเหนือส่งข่าวมาพ่ะย่ะค่ะ!”

“เข้ามา!” เสียงแก่ชราดังขึ้น

เห็นเพียงกระดาษลายมังกรสีทองค่อยๆ ลอยมา ก่อนร่วงลงในมือของราชาเซียนอวี่หลิง

วิ้ง วิ้ง! ตราลายมังกรบนนั้นหายไปในทันที

“ต่างเผ่าพันธุ์แฝงตัวเข้ามาแล้ว!”

คำพูดที่หนักหน่วงดังขึ้นในชั้นวิญญาณของทุกคน