บทที่ 1212 การสลับร่างที่แสนวุ่นวาย

“ความหมายของคุณก็คือความสอดคล้องด้านยีนส์พันธุกรรมร่างโคลนนิ่งนี้ของฉันมีจุดที่คล้ายคลึงกับความสอดคล้องยีนส์พันธุกรรมของหลงฟั่นมากใช่ไหม? ฉันกับเขามีโทรจิตสื่อถึงกันได้เหมือนฝาแฝดงั้นเหรอ?!”

หลงซือเย่พยักหน้า “ร้ายกาจยิ่งกว่าโทรจิตระหว่างฝาแฝดเสียอีก เขาทำเช่นนี้คงมิใช่เพราะอยู่ว่างเป็นแน่ เขาน่าจะมีวิธีพีเศษในการสัมผัสรับรู้ถึง โทรจิตได้ ไม่แน่ว่าอาจสัมผัสตำแหน่งของเธอได้ทันที ถึงขั้นที่รับรู้อารมณ์รักชอบทุกข์สุขของเธอได้ด้วย…”

กู้ซีจิ่วหนาวยะเยือก “ไม่น่ากลัวขนาดนั้นมั้ง?! หลงฟั่นวิจัยเรื่องนี้ได้ด้วยเหรอ?”

หลงซือเย่สูดหายใจเบาๆ แล้วกล่าว “เชื่อฉันเถอะ ด้วยสติปัญญาของนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องคนนั้น เขาทำได้แน่! เสริมโทรจิตให้แข็งแกร่งหน่อยก็ใช้ได้แล้ว จนถึงตอนนี้ในการวิจัยด้านชีววิทยายังไม่มีใครสามารถก้าวข้ามเขาได้เลย หลังจากกลับไปฉันก็ลองศึกษาโครงสร้างพันธุกรรมของเขากับร่างนี้ของเธอดูแล้ว เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าเธอกับเขาไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ ทางสายเลือดเลย แต่โครงสร้างพันธุกรรมของพวกเธอกลับคล้ายคลึง กันมากกว่าฝาแฝดเสียอีก…นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ!”

กู้ซีจิ่วตกตะลึง นั่นน่าขยะแขยงเกินไปแล้ว!

เธอหลุบตาอยู่ครู่หนึ่ง ยามที่ช้อนตาขึ้นมาอีกครั้งก็งงงวยอยู่บ้าง “โทรจิตน่าจะมีกันทั้งสองฝ่ายกระมัง? เมื่อกี้ฉันลองสัมผัสดูแล้ว สัมผัสถึงข่าวคราวของเขาไม่ได้เลยสักนิด…”

หลงซือเย่ก็ค่อนข้างฉงนเช่นกัน “ใช่เหรอ? ตามที่ฉันศึกษามา เธอก็น่าจะสัมผัสถึงเขาได้เหมือนกัน เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะทำให้เป็นการสัมผัสได้เพียงทางเดียว มีแค่เขาที่สัมผัสถึงเธอได้? ”

นั่นก็แฟนตาซีเกินไปแล้ว!

กู้ซีจิ่วส่ายหน้าไม่พูดอะไร หลงซือเย่ขมวดคิ้วนิดๆ ดูเหมือนจะใคร่ครวญอยู่ว่าหลงฟั่นทำเช่นนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?

กู้ซีจิ่วสูดหายใจเบาๆ เฮือกหนึ่ง “ไม่ว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไรฉันก็รู้สึกอยู่เสมอว่าร่างนี้ไม่ค่อยปลอดภัยนัก ฉันยังคิดจะสลับร่าง

คืนอยู่ คุณว่าคุณสามารถดำเนินการได้ไหม?”

หลงซือเย่พยักหน้า “ทำได้!”

เดิมทีเขาก็เชี่ยวชาญด้านนี้อยู่แล้ว

“แบบนั้นสิ้นเปลืองพลังวิญญาณไหม?”

หลงซือเย่ส่ายหน้า “นี่อยู่ในขอบเขตของการแพทย์ ไม่ต้องสิ้นเปลืองพลังวิญญาณ”

กู้ซีจิ่วสบายใจแล้ว เพียงแต่เธอยังสงสัยอยู่นิดหน่อย ตี้ฝูอีไม่อยากให้เธอสลับร่างกลับเธอยังนึกว่าเป็นเพราะต้องสิ้นเปลืองพลังวิญญาณมากมายเกินไปเสียอีก ตอนนี้เขากำลังอ่อนแออยู่ทำไม่ได้ ดังนั้นจึงถ่วงเวลาเธอไว้ แต่ในเมื่อไม่สิ้นเปลืองพลังวิญญาณ ถ้างั้นทำไมเขาถึงคัดค้านกัน?

หรือว่าจะเกิดปัญหาขึ้นกับร่างเดิมนั้นของเธอ?

ร่างนั้นผิดปกติหรือ?

เธอพาหลงซือเย่ไปที่ตำหนักนํ้าแข็งแห่งนั้น ให้เขาดูร่างเดิมของเธอที่อยู่ในโลงแก้วผลึก

ตำหนักนี้ถึงแม้จะหนาวเหน็บ แต่บางทีอาจเป็นเพราะมีสัตว์วิญญาณปกปักอยู่ ร่างนั้นของกู้ซีจิ่วจึงไม่ถูกแช่แข็งจนกลายเป็นก้อนนํ้าแข็ง ผิวพรรณอ่อนนุ่มเสมือนคนที่ยังมีชีวิตอยู่ นอกจากไม่มีลมหายใจแล้ว ก็ไม่ต่างไปจากคนเป็นเลย

หลงซือเย่นำเครื่องมือการแพทย์มาด้วยไม่น้อยเริ่มตรวจสอบทันที และผลการตรวจสอบก็ทำให้กู้ซีจิ่วยินดียิ่งนักอาการบาดเจ็บของร่างนี้หายดีเรียบร้อยแล้ว ค่าดัชนีบ่งชี้ว่าแข็งแรงมาก ขอเพียงเธอเข้าครองร่างก็สามารถลุกมากระโดดโลดเต้นอย่างมีชีวิตชีวาได้เลย

เธอรบเร้าให้หลงซือเย่สลับร่างให้เธอทันที

ตี้ฝูอีใกล้จะออกจากการกักตนแล้ว เธออยากใช้ร่างเดิมไปพบเขา

หลงซือเย่ก็ตรงไปตรงมาเช่นกัน ตอบรับทันที สะบัดแขนเสื้อเรียกเตียงอ่อนนุ่มหลังหนึ่งออกมา แล้วจัดท่าทางให้กู้ซีจิ่วนอนลงไปดีๆ

เขาหยิบเข็มฉีดยาเล่มหนึ่งออกมา ก้าวไปอยู่เบื้องหน้าเธอ “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะฉีดยาให้เธอหนึ่งเข็ม พอเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ก็จะอยู่

ในร่างเดิมแล้ว”

พลางม้วนแขนเสื้อกู้ซีจิ่วขึ้น เผยให้เห็นท่อนแขนขาวกระจ่างดั่งหยกของเธอ…

ขณะที่เข็มของเขากำลังจะแทงเข้าไป จู่ๆ ลำแสงสีขาวสายหนึ่งก็พุ่งวาบเข้ามา ลำแสงสีขาวสายนั้นปรากฏขึ้นอย่างฉุกละหุกและรวดเร็วเกินไป

โจมตีใส่หลอดเข็มฉีดยาของหลงซือเย่เกิดเสียงดังเพล้ง หลอดเข็มฉีดยาแตกกระจาย นํ้ายาเย็นเฉียบหกลงบนแขนของกู้ซีจิ่ว