ตอนที่ 1269

ทัณฑ์อันน่าตกใจ

ระลอกคลื่นกระจายตัวออกไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ม้วนกวาดไปมา ปกคลุมไปทั่วยังบริเวณที่อยู่รอบๆ เมิ่งฮ่าวทั้งหมดในทันที

ระลอกคลื่นเหล่านั้นประกอบด้วยชั้นแห่งเต๋ามากมาย และขณะที่พวกมันกระจายตัวออกไป ใครก็ตามที่ได้ยินก็จะรู้สึกราวกับว่าพวกมันกำลังรับฟังเสียงจากสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนกำลังกระซิบเข้ามาในหู

สีหน้าของห้าปรมาจารย์ตระกูลเมิ่งเปลี่ยนไป ขณะที่มองขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวยัง…ต้นกำเนิดของระลอกคลื่นทั้งหมดเหล่านั้น

ในตอนนี้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวเงียบกริบไปโดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับตระกูลเมิ่งที่อยู่ในทวีปตรงกลาง และทวีปย่อยทั้งเก้า เสียงเดียวเท่านั้นที่สามารถจะได้ยินก็คือ เสียงหอบหายใจด้วยความวิตกของกลุ่มผู้ชมที่เพิ่มขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

สมาชิกของสายโลหิตทั้งเก้า ไม่ว่าพวกมันจะมีพื้นฐานการฝึกตนอยู่ที่ระดับใด ต่างก็สามารถจะรับรู้ได้ถึงระลอกคลื่นที่กำลังแผ่กระจายปกคลุมไปทั่วพื้นดิน และแรงกดดันอย่างที่ไม่อาจจะอธิบายออกมาได้ ซึ่งกำลังกดทับลงมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว

ตูม!

พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน ทำลายความเงียบไป ขณะที่ภูเขาพังทลายลงมา และแม่น้ำก็หยุดชะงักนิ่งไปในทันที

สีหน้าของคนในตระกูลเมิ่งทั้งหมดเปลี่ยนไป และจิตใจก็เต็มไปด้วยเสียงกระหึ่มกึกก้อง

“นั่นคือ…”

“มีอะไรเกิดขึ้น?”

“เกิดอะไรขึ้น? ข้ารู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาล…ที่ดูเหมือนกับทัณฑ์สวรรค์!!”

ดวงตาไว่ผอเบิกกว้างขึ้น ขณะที่มองขึ้นไป ท่านคาดเดาได้ถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ แต่ก็แทบจะอยากจะเชื่อว่าเป็นความจริง ไม่เพียงแต่ท่านเท่านั้น ผู้ฝึกตนอาณาจักรโบราณคนอื่นๆ ทั้งหมดที่อยู่ในตระกูล ต่างก็เต็มไปด้วยความตกใจและประหลาดใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกมันตระหนักว่า ทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้นนี้ก็เนื่องมาจากเมิ่งฮ่าว จากนั้นความประหลาดใจของพวกมันก็บรรลุถึงขีดสุด

“เป็นไปไม่ได้!”

“ประตูอาณาจักรโบราณ!? กลิ่นอายและแรงกดดันเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นการบ่งบอกว่าประตูอาณาจักรโบราณกำลังตกลงมา!!”

“ไม่มีทาง! นั่นไม่ใช่ประตูอาณาจักรโบราณ แรงกดดันนี้รุนแรงกว่ามาก ถ้านี่คือประตูอาณาจักรโบราณจริงๆ ถ้าเช่นนั้น…มันก็ทรงพลังมากกว่าประตูอาณาจักรโบราณทั่วไปนับพันเท่า!!”

“ทั้งหมดนั้นล้วนไม่สำคัญ สิ่งสำคัญมากที่สุดเท่าที่ข้าจำได้ก็คือ…

ประตูอาณาจักรโบราณนี้กำลังมาเพราะว่าเมิ่งเฉิน ถ้าเช่นนั้น…เป็นไปได้หรือไม่ว่าพื้นฐานฝึกตนของมัน…อยู่ในอาณาจักรเซียน!?!?” กลุ่มคนเหล่านั้นรู้สึกว่าจิตใจตนเองกำลังจะระเบิดออกไป

ห้าปรมาจารย์ที่อยู่ในท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวเริ่มถอยไปทางด้านหลัง สีหน้าเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ในที่สุดก็เริ่มมองเห็นรูปร่างขนาดใหญ่ของประตู กลิ่นอายอันเก่าแก่โบราณเริ่มกระจายออกมา สีหน้าไม่อยากจะเชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของห้าปรมาจารย์

“ประตูอาณาจักรโบราณ มัน…มันเป็นประตูอาณาจักรโบราณจริงๆ!”

“มัน…มันอยู่ในอาณาจักรเซียนจริงๆ แต่เหล่าฟูไม่เคยได้ยินมาว่าจะมีเซียนที่แข็งแกร่งจนสามารถจะต่อสู้กับพลังแห่งอาณาจักรเต๋าได้มาก่อน!!”

“ข้านึกออกแล้ว…มีเซียนอยู่ชนิดหนึ่ง…”

“เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า!!” จิตใจของห้าปรมาจารย์กำลังหมุนคว้าง และขณะที่พวกมันสบตากันไปมา ก็บอกได้ว่าแต่ละคนต่างก็มีความตกใจมากแค่ไหน

ตอนนี้คนทั้งหมดในตระกูลเมิ่งกำลังมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน หลังจากที่รับรู้ว่ามันคือประตูอาณาจักรโบราณจริงๆ คลื่นแห่งความตกตะลึงขนาดใหญ่ก็ซัดเข้ามาในจิตใจ แทบจะราวกับว่าพวกมันกำลังเกิดภาพหลอน

เมิ่งฮ่าวยืนอยู่เพียงลำพังในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว มองขึ้นไปยังระลอกคลื่นที่กำลังขยายออกไปอย่างไร้ขอบเขต ในที่สุดก็เริ่มมีรูปร่างก่อตัวขึ้นมาเป็น…ประตูอาณาจักรโบราณ!

ประตูอาณาจักรโบราณของเมิ่งฮ่าว!

ด้วยพลังที่มารวมกันของผลไม้เต๋าและผลักประตูนั้นให้เปิดออก เขาก็จะผ่านการยอมรับจากขุนเขาทะเล ราวกับการกลับไปในช่วงสมัยโบราณ เขาสามารถ…ค้นหาเส้นทางโบราณที่ตะเกียงดับลงแต่ผู้ฝึกตนยังคงอยู่ และกลายเป็น…ผู้แข็งแกร่งอาณาจักรโบราณ!

“ประตูอาณาจักรโบราณของข้า!” เมิ่งฮ่าวพึมพำเป็นเสียงแผ่วเบา ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยแสงอันเจิดจ้า และแทบจะในเวลาเดียวกับที่เขาพูดขึ้น เสียงทุ้มต่ำก็ได้ยินดังก้องออกมา เต็มไปด้วยพลังที่สามารถจะทำให้สวรรค์ต้องสะท้านปฐพีต้องสะเทือน

ในท่ามกลางเสียงกระหึ่มนั้น ระลอกคลื่นจำนวนมากพุ่งกระจายออกไป และประตูอาณาจักรโบราณก็เริ่มมีขนาดใหญ่มากขึ้นไปเรื่อยๆ…จนในที่สุดกลุ่มเมฆก็ปรากฏขึ้นในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว กระจายออกไปปกคลุมทุกสรรพสิ่ง

อย่างน่าตกใจยิ่ง มองเห็นเงาร่างมากมายอยู่ภายในกลุ่มเมฆเหล่านั้น เป็นกลุ่มคนที่สวมใส่เสื้อผ้าในชุดสมัยโบราณ และเริ่มกระจายกลิ่นอายอันน่าตกใจออกมาในทันที

แม้แต่เสียงร้องตะโกนอย่างเลือนรางก็ได้ยินออกมาจากภายในกลุ่มเมฆ และเริ่มดังก้องออกมามากยิ่งขึ้น จนกระทั่งในที่สุดก็กลายเป็นเสียงที่คล้ายกับสวรรค์กำลังแผดร้องคำรามออกมา ระลอกคลื่นเริ่มมีความเข้มข้นมากขึ้น และกลุ่มเมฆก็พลุ่งพล่านปั่นป่วน ปกคลุมไปยังประตูอาณาจักรโบราณไว้ทั้งหมด ทำให้กลิ่นอายที่เก่าแก่โบราณของมันยิ่งเด่นชัดมากขึ้นกว่าเดิม

ในที่สุดบริเวณรอบๆ ประตูอาณาจักรโบราณก็เริ่มบิดเบี้ยวไปมา แทบจะราวกับว่าเวลาที่กำลังไหลผ่านไปมีความแตกต่างไปจากบริเวณอื่น ทำให้บริเวณนั้นดูเหมือนกับเป็นโลกอื่น!

แรงกดดันระเบิดออกมาในทันที แรงกดดันอันน่ากลัวนั้นทำให้สีหน้าเมิ่งฮ่าวต้องเปลี่ยนไป โดยไม่ต้องขบคิดใดๆ เขารีบถอยไปทางด้านหลังเล็กน้อย

เส้นผมเมิ่งฮ่าวเริ่มกระพือพลิ้วไปมา และเสียงแตกร้าวก็ได้ยินออกมาจากภายในร่างกาย ราวกับว่าแรงกดดันอันน่าเหลือเชื่อจากสวรรค์และปฐพี ปรารถนาที่จะบดขยี้การคงอยู่ของเมิ่งฮ่าวไป ทำให้จิตใจเริ่มหมุนคว้าง

“ไม่ถูกต้อง!” ม่านตาเมิ่งฮ่าวหดเล็กลง และถอยไปทางด้านหลังอีกครั้ง สำหรับห้าปรมาจารย์ตระกูลเมิ่ง พวกมันหลบหนีออกไปยังที่ห่างไกลนานแล้ว

ตอนนี้พวกมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างเข้มข้น และใบหน้าก็ซีดขาวราวไร้สีเลือด

“นั่น…นั่นคือประตูอาณาจักรโบราณ? ทำไมถึงดูเหมือนว่าจะน่ากลัวกว่าทัณฑ์อาณาจักรเต๋า!?!?”

“บันทึกโบราณไม่ได้พูดถึงประตูอาณาจักรโบราณเช่นนี้ ข้าไม่เคยได้ยินสิ่งใดๆ เช่นนี้มาก่อน ประตูเช่นนี้ตกลงมาได้อย่างไร!?”

“นี่คือทัณฑ์อันยิ่งใหญ่แห่งฟ้าดิน แม้แต่ทัณฑ์อาณาจักรเต๋าก็ยังเทียบกับประตูอาณาจักรโบราณนี้ไม่ได้…” ห้าปรมาจารย์ไม่เคยคิดว่าจะมีใครสามารถผ่านทัณฑ์ประตูอาณาจักรโบราณเช่นนี้ได้

ห้าปรมาจารย์ตระกูลเมิ่งไม่มั่นใจว่าจะสามารถจัดการกับประตูนี้ได้ด้วยสถานะในตอนนี้ของพวกมัน และไม่ต้องการจะคิดไปถึงกลิ่นอายอันน่ากลัวที่รู้สึกได้จากกลุ่มเมฆที่ปกคลุมอยู่รอบๆ ประตู

ใบหน้าเมิ่งฮ่าวดูน่าเกลียดอย่างถึงที่สุด สำหรับสมาชิกของตระกูลเมิ่งที่ด้านล่าง พวกมันจ้องมองไปยังประตูและกลุ่มเมฆด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ซึ่งแน่นอนว่านั่นคือสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดเท่าที่พวกมันเคยพบเห็นมาในชีวิตนี้

พวกมันคือหนึ่งในกลุ่มคนเล็กๆ แห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล…ที่ได้เห็นทัณฑ์โบราณที่แท้จริงแล้ว…ก็แข็งแกร่งเกินกว่าทัณฑ์เต๋าด้วยสองตาของตนเอง!

ใบหน้าเมิ่งฮ่าวบิดเบี้ยวขึ้นอย่างถึงที่สุด เขาเชื่อมาโดยตลอดว่าแค่สูดลมหายใจเข้าไปก็สามารถจะผ่านเข้าไปในอาณาจักรโบราณได้แล้ว นอกจากนี้เขายังแข็งแกร่งเพียงพอที่จะต่อสู้กับอาณาจักรเต๋าได้ อันที่จริงทั่วทั้งอาณาจักรขุนเขาทะเล มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถเอาชนะเขาได้ในการต่อสู้ ดังนั้นเมิ่งฮ่าวจึงสำคัญว่าตนเองอยู่ในจุดสูงสุดของอาณาจักรขุนเขาทะเลแล้ว

แต่ตอนนี้เขาตระหนักแล้วว่าตนเองคิดผิดไป คิดผิดเป็นอย่างมาก ความผิดพลาดนี้ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจถึงระดับพลังการต่อสู้ของตนเอง แต่เป็นเพราะว่า…เซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าสามารถจะเอาชนะผู้แข็งแกร่งอาณาจักรเต๋าในการต่อสู้ได้ ซึ่งเป็นการบ่งบอกว่าพลังการต่อสู้ของเขาคือ…การต่อต้านสวรรค์อย่างแท้จริง!

บุคคลที่ต่อต้านสวรรค์จะได้รับการลงโทษจากสวรรค์ที่ถูกต่อต้านนั้น บางทีมันอาจจะไม่ใช่แค่เรื่องการต่อต้านธรรมดาทั่วไป บางที…ก็เหมือนกับเรื่องอื่นๆ ที่ต้องจ่ายค่าตอบแทนออกไปเพื่อที่จะได้ครอบครองสิ่งของบางอย่าง เมิ่งฮ่าวได้ครอบครองพลังการต่อสู้อันน่าเหลือเชื่อ และสิ่งที่เขาต้องจ่ายออกไปในตอนนี้ก็คือ…ทัณฑ์โบราณอันน่ากลัวอย่างสุดแสนจะพรรณนา!

เขามองไปยังกลุ่มเมฆ และประตูที่แทบจะมองไม่เห็นอยู่ภายในนั้น และสามารถจะรู้สึกได้ถึงความตาย!

“นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปิดประตูและก้าวเดินเข้าไปในอาณาจักรโบราณ จากนั้นก็ผ่านเข้าไปในขั้นตอนของการดับตะเกียง…สำหรับข้าแล้ว อาณาจักรโบราณคงไม่อาจจะผ่านไปได้อย่างลวกๆ มันต้องเป็นวิกฤตอันน่ากลัวอย่างต่อเนื่อง…ในฐานะที่เป็นเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า มันเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นเช่นนี้…” ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วในตอนนี้ จนต้องถอนหายใจออกมา

“ไม่รู้ว่าในสมัยอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่ จะมีเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้า…ผ่านเข้าไปในอาณาจักรโบราณและอาณาจักรเต๋าได้สำเร็จบ้างหรือไม่?”

นี่เป็นคำถามที่จู่ๆ ก็ทำให้เมิ่งฮ่าวต้องรู้สึกสั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง จากประตูอาณาจักรโบราณอันน่าตกใจนี้ เขาอยากจะรู้อย่างแท้จริงว่า จะมีเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าเคยทำได้สำเร็จมาก่อนหรือไม่

ในตอนนี้เองที่เสียงกระหึ่มกึกก้องก็ได้ยินออกมาจากภายในกลุ่มเมฆ คล้ายกับเป็นเสียงของคนตะโกน ทำให้ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือนไปมา จิตใจของคนทั้งหมดที่อยู่สูงขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวเริ่มสั่นสะท้าน

สีหน้าของห้าปรมาจารย์ซีดขาว โดยไม่ลังเลใดๆ พวกมันรีบพุ่งกลับลงไปยังทวีปของตระกูลเมิ่ง และกระตุ้นให้ค่ายกลเวทป้องกันอันยิ่งใหญ่แห่งตระกูลเมิ่งทำงานขึ้น ปิดกั้นพวกมันออกไปจากเมิ่งฮ่าวโดยสิ้นเชิง

เห็นได้ชัดว่าพวกมันหวาดกลัวว่าทัณฑ์แห่งประตูอาณาจักรโบราณจะดึงตนเองเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย…

ถึงแม้พวกมันจะรู้ว่าทัณฑ์นั้นมีเป้าหมายเพียงแค่ผู้ฝึกตนคนเดียวเท่านั้น ไม่ใช่พวกที่เฝ้าดู แต่ธรรมชาติอันน่ากลัวของทัณฑ์โบราณนี้ก็ทำให้พวกมันต้องรู้สึกหวาดกลัวไปโดยสิ้นเชิง

ตอนนี้เหลือเมิ่งฮ่าวเพียงคนเดียวในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว เผชิญหน้ากับกลุ่มเมฆอันไร้ขอบเขตและประตูขนาดใหญ่ของอาณาจักรโบราณ เมื่อเทียบกับพวกมันแล้ว เมิ่งฮ่าวคล้ายกับเป็นมดตัวเล็กๆ เท่านั้น

ถึงแม้ว่าจะรู้สึกได้ถึงวิกฤตอันน่ากลัวอย่างเข้มข้น แต่เมิ่งฮ่าวก็ยังมีท่าทางเยือกเย็น ขณะที่ทำการศึกษากลุ่มเมฆ ในตอนนี้เองที่เขาได้ยินเสียงของไว่ผอกำลังร้องตะโกนออกมาด้วยความวิตกจากทวีปด้านล่าง

“ฮ่าวเอ๋อร์ ลงมาอยู่ในค่ายกลเวทนี้!” ขณะที่ท่านร้องตะโกนออกมา ค่ายกลเวทเกราะป้องกันก็เปิดออก

การเปิดออกนั้นทำให้ห้าปรมาจารย์รีบร้องตะโกนขึ้นด้วยความหวาดกลัวในทันที “ไม่ได้!!”

เมิ่งฮ่าวมองกลับลงไปยังไว่ผอ ความวิตกที่เห็นได้อย่างเด่นชัดของท่านทำให้จิตใจเขาอบอุ่นขึ้น แต่ก็ส่ายหน้ากล่าวว่า

“ไว่ผอ นี่คือ…ทัณฑ์ของข้า!” จากนั้นเขาก็หันหลัง ปลดปล่อยพลังจากพื้นฐานฝึกตนออกมา พุ่งตรงไปยังกลุ่มเมฆ “ไม่ว่าขั้นตอนนี้จะยุ่งยากหรือง่ายดาย ข้าก็จะต้องลองพยายามดูสักครั้ง!”

“ข้า, เมิ่งฮ่าวฝึกตนมานับร้อยปี จนกระทั่งมาอยู่บนจุดสูงสุดในตอนนี้ ไม่อาจจะพูดได้ว่ามีคนเช่นข้าอยู่ในสมัยโบราณ แต่เมื่อทั้งหมดนี้…เนื่องมาจากการเป็นเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าของข้า เมื่อได้รับมามากเท่าใด ก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนไปมากเท่านั้น!”

“ทัณฑ์โบราณนี้คือค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายออกไปนั้น และเป็นแค่ขวากหนามบนเส้นทางอันยืดยาวตรงหน้าข้าเท่านั้น”

“ข้าก็แค่กำจัดขวากนามและก้าวเดินต่อไป ถ้ามีเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าในอดีตก้าวเดินเข้าไปในอาณาจักรโบราณได้ ข้าก็กำลังจะทำในสิ่งเดียวกันนี้!” เมิ่งฮ่าวแหงนหน้าขึ้นและหัวเราะออกมา จากนั้นก็พุ่งตรงไปยังกลุ่มเมฆราวกับเป็นสายฟ้า

เขากำลังพุ่งตรงไปเผชิญหน้ากับทัณฑ์แห่งประตูอาณาจักรโบราณ!