ตอนที่ 1373
ขุนเขาพังทลาย ทะเลล่มสลาย
การใช้ดินแดนอันกว้างใหญ่บดขยี้ลงมายังอาณาจักรขุนเขาทะเล เป็นการกระทำที่บ้าคลั่งอย่างแท้จริง เป็นแผนการที่เสวียนฟางเริ่มเผยให้เห็นจากการใช้สวรรค์ชั้นที่สอง และจากนั้นก็มอบหมายให้หลีหลงดำเนินการต่อไปอย่างเต็มกำลัง แต่ค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายออกไปก็สูงลิ่วเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งก็คือความโกรธเกรี้ยวของสวรรค์ทั้งสามสิบสามชั้น
มีแต่ต้องได้รับชัยชนะเท่านั้น ถึงจะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างได้ แต่ตอนนี้…เสวียนฟางไม่มีทางจะได้เห็นชัยชนะนั้นอีกแล้ว มันกำลังจะแตกดับไปแล้ว
“หลังจากที่ข้าตายไป…หายนะของจริงก็จะมาแล้ว!”
เสียงหัวเราะของเสวียนฟางดังก้องขึ้นเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เมื่อมันใช้สวรรค์ชั้นที่สองและดินแดนอันกว้างใหญ่อื่นๆ โจมตีมาอย่างดุร้าย ก็ไม่ได้สนใจความเป็นตายของตนเองมากนัก เริ่มทำทุกวิถีทางเพื่อบดขยี้อาณาจักรขุนเขาทะเลไปให้จงได้
มีแต่ทำเช่นนี้ ถึงจะทำให้อาณาจักรขุนเขาทะเลตกอยู่ในจุดวิกฤตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มีแต่ทำเช่นนี้ ถึงจะทำให้สวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดและสูงขึ้นไปมีโอกาสที่จะได้รับชัยชนะ
“ข้าสามารถทำได้…แค่นี้เท่านั้น” มันกล่าวขึ้นโบกสะบัดชายแขนเสื้อออกไป ทำให้ดินแดนอันกว้างใหญ่ตกลงมายังอาณาจักรขุนเขาทะเล ซึ่งถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มคนนอกคอกนับล้าน
จากนั้นเสวียนฟางก็หลับตาลง ขณะที่พลังระเบิดที่ทำให้สวรรค์ต้องสะท้าน ปฐพีต้องสะเทือนถูกปลดปล่อยออกไป!
ตูมมมมมมม!
ร่างเสวียนฟางระเบิดออก นี่ไม่ใช่การระเบิดตนเองเพียงแค่บางส่วนของผู้ยิ่งใหญ่ เหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับร่างจำแลงของหลีหลง นี่เป็นการระเบิดตนเองอย่างสมบูรณ์แบบของผู้ยิ่งใหญ่ พื้นฐานฝึกตนของมันไม่ได้ลดน้อยลงไป ถึงแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส แต่ก็ยังคงมีพื้นฐานฝึกตนของผู้ยิ่งใหญ่อย่างเต็มรูปแบบ
แม้แต่แก่นแท้ของมันก็สามารถจะรวมเข้าไปในการระเบิดนี้ได้ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวลุกไหม้ขึ้นมา สวรรค์สั่นสะท้าน และอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งปวงก็สั่นไหวไปมา
พลังของการระเบิดตนเองนี้ไม่ได้พุ่งกระจายออกไปทั่ว แต่เสวียนฟางทำให้กลายเป็นพลังขับเคลื่อน ส่งผลให้ดินแดนอันกว้างใหญ่พุ่งลงมายังอาณาจักรขุนเขาทะเลด้วยความรวดเร็วอย่างที่ไม่อาจจะอธิบายออกมาได้
ถึงแม้ว่าอาณาจักรขุนเขาทะเลจะเตรียมตัวในการปะทะเข้ากับดินแดนอันกว้างใหญ่นั้น แต่แรงโจมตีนี้ก็ไม่เหมือนกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ครั้งนี้ดินแดนอันกว้างใหญ่กำลังถูกขับเคลื่อนด้วยพลังจากการระเบิดตนเองของเสวียนฟาง ทำให้คล้ายกับเป็นใบมีดอันน่ากลัว ที่แทงทะลุลงมาด้วยพลังอันน่าเหลือเชื่อ
ตอนนี้สงครามกำลังปะทุขึ้นด้วยความดุเดือดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
เสียงระเบิดดังก้องขึ้นอย่างต่อเนื่อง ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวสั่นสะท้าน และพื้นดินก็สั่นสะเทือน เมื่อดินแดนอันกว้างใหญ่เข้ามาใกล้อาณาจักรขุนเขาทะเล ทะเลก็เหือดแห้งกลายเป็นไอ และภูเขาก็พังทลายลงมา ดินแดนอันกว้างใหญ่แหลกสลาย และจากนั้นก็ระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
สามกลุ่มเต๋าอันยิ่งใหญ่โจมตีไปโดยพร้อมเพรียงกัน ใช้คัมภีร์เต๋าอันลึกล้ำมากที่สุดของพวกมัน ปลดปล่อยเวทแห่งเต๋าที่น่าตกใจมากที่สุดออกไป เซียนกู่เต้าฉ่างทุ่มออกมาจนสุดตัวเพื่อร้องเรียกภาพสะท้อนเต๋าจำนวนมาก ให้โจมตีไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่ที่ใกล้เข้ามานี้
สำนักกระบี่ไท่สิงใช้กระบี่บินหนึ่งล้านแปดหมื่นเล่มเพื่อก่อตัวเป็นค่ายกลกระบี่อันยิ่งใหญ่ ส่งเสียงหวีดหวิวแหวกฝ่าอากาศพุ่งตรงไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่
อาณาจักรแห่งท้องทะเลทั้งเก้า ประสบกับความสูญเสียมากที่สุด แต่ก็ระเบิดเป็นพลังออกไปด้วยความน่ากลัวเหมือนก่อนหน้านี้ มังกรทะเลนับไม่ถ้วนบินออกไป ตามมาด้วยผู้ฝึกตนอีกมากมาย ประตูอาณาจักรเทพจำนวนมากปรากฏขึ้น เมื่อมันเปิดออก ก็ปลดปล่อยยักษ์ตนแล้วตนเล่าออกมา
จากนั้นยักษ์ก็จับมือกันก่อตัวเป็นกำแพงขนาดใหญ่ เพื่อค้ำยันแรงกระแทกของดินแดนอันกว้างใหญ่ของสวรรค์ชั้นต่างๆ
ศิษย์ของสามบรรพจารย์ก็ทำทุกวิถีทาง ร่วมมือกันใช้ของวิเศษเพื่อปลดปล่อยการโจมตีอันน่าตกใจออกไป!
ใบหน้าไห่เมิ่งจื้อจุนซีดขาว และโลหิตก็ไหลซึมออกมาจากมุมปาก ไม่สนใจผลกระทบอันเลวร้ายใดๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นจากอาการบาดเจ็บที่สาหัสไปแล้วนั้น บินตรงไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่ และเริ่มโจมตีพวกมัน
ผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่ตอนนี้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเมิ่งฮ่าว ก็โจมตีออกไปด้วยเช่นกัน
จากนั้นก็ยังมีเมิ่งฮ่าวและตี้จ้าง ในตอนนี้คนทั้งสองกำลังทำทุกวิถีทาง เพื่อป้องกันการตกลงมาของดินแดนอันกว้างใหญ่
ดินแดนอันกว้างใหญ่ของสวรรค์ชั้นต่างๆ กำลังระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ แต่เศษชิ้นส่วนและซากปรักหักพังเหล่านั้นก็ยังคงพุ่งลงมาด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ แทงทะลุเข้าไปในอาณาจักรขุนเขาทะเล ที่ใดก็ตามที่เศษชิ้นส่วนเหล่านั้นพุ่งผ่านไป การทำลายล้างขนาดใหญ่ก็จะเกิดขึ้น ผู้ฝึกตนถูกบดขยี้จนตายไปราวกับเป็นมดปลวก ภายใต้การทำลายล้างอันทรงพลังนั้น เสียงแผดร้องโหยหวนดังก้องขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
ผู้ฝึกตนจำนวนมากของอาณาจักรขุนเขาทะเลรวมพลังกัน ปลดปล่อยทะเลแห่งวิชาเวทให้พุ่งขึ้นไปปะทะกับดินแดนอันกว้างใหญ่ แต่…ก็ไม่อาจจะทำอะไรเพื่อหยุดการโจมตีนั้นได้
ตูมมมมมมม!
เศษชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของดินแดนอันกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะแตกกระจายกลายเป็นซากปรักหักพัง แต่ก็ยังคงมีขนาดกว้างใหญ่จนเพียงพอที่จะทำให้ทะเลที่สามเหือดแห้งหายไป และยังได้กระแทกลงไปยังขุนเขาที่สามอีกด้วย
ขุนเขาที่สามเริ่มพังทลายลงไป!!
ทะเลถูกทำลายจนหมดสิ้น!!
ธนูแสงพุ่งออกมาจากตำแหน่งของเมิ่งฮ่าว กระแทกเข้าไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่ของสวรรค์ชั้นต่างๆ บดขยี้พวกมันให้กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่ก็สามารถจะทำได้เพียงแค่นี้เท่านั้น ถึงแม้ว่าจะรวมเข้ากับความพยายามของสามกลุ่มเต๋าอันยิ่งใหญ่, ไห่เมิ่งจื้อจุน และคนอื่นๆ ทั้งหมด ก็สามารถจะทำลายดินแดนอันกว้างใหญ่ไปได้ประมาณเจ็ดในสิบส่วนเท่านั้น ซึ่งไม่เพียงพอที่จะช่วยอาณาจักรขุนเขาทะเลได้
ในที่สุดขุนเขาที่สามก็พังทลายลงไปโดยสิ้นเชิง อาณาจักรขุนเขาทะเลตกอยู่ในความปั่นป่วนวุ่นวาย ผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนอดไม่ได้ที่จะต้องแผดร้องด้วยความเจ็บปวดใจออกมา ขณะที่มองเห็นขุนเขาที่สามแตกกระจายกลายเป็นซากปรักหักพังไป หยดน้ำตาไหลอาบแก้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในท่ามกลางกลุ่มผู้ฝึกตนที่มีต้นกำเนิดมาจากขุนเขาทะเลที่สาม
บ้านเกิดของพวกมัน…หายไปแล้ว…
เต่าเสวียนอู่ที่อยู่ตรงด้านบนสุดของขุนเขาที่สามตกตายไปด้วยความทุกข์ทรมาน ขุนเขาที่สามหายไปแล้ว แต่เสียงแห่งการพังทลายลงไปของมันก็ยังคงดังก้องอยู่ในหูของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล พวกมันเริ่มร้องไห้คร่ำครวญมากขึ้นไปเรื่อยๆ
ต่อจากนั้นก็เป็นการสูญสิ้นไปของทะเลที่สี่!
ทะเลที่สี่กลายเป็นกลุ่มหมอกเหือดแห้งหายไป จากนั้นก็มาถึงขุนเขาที่สี่…ขุนเขาทะเลที่สี่เป็นตัวแทนของการเกิดใหม่ และขุมนรกโลกันต์ แต่ตอนนี้มันกำลังแตกกระจายจนไม่เหลืออะไรเลย
นับจากวันนี้เป็นต้นไป ไม่มีดวงตะวันและจันทราอยู่ในอาณาจักรขุนเขาทะเล รวมทั้งการเกิดใหม่ใดๆ อีกต่อไป…
ผู้คนเริ่มร้องไห้มากขึ้น แต่หยดน้ำตาเหล่านั้นก็ทำให้มีความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวมากขึ้นด้วยเช่นกัน
เศษซากปรักหักพังของดินแดนอันกว้างใหญ่ต่างๆ เผาไหม้ทะเลที่ห้าจนเหือดแห้งหายไป ก่อนจะในที่สุดก็หยุดลง เสวียนฟางใช้การระเบิดตนเองจบชีวิตไป แต่ก็ทำให้เกิดการทำลายล้างไปยังขุนเขาทะเลอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
จำนวนของผู้ฝึกตนที่ตกตายไป ไม่อาจจะนับได้…
นอกจากนี้อาณาจักรขุนเขาทะเลก็ทุ่มพลังออกมาทั้งหมดเพื่อป้องกันการโจมตี มิเช่นนั้นการทำลายล้างนี้ก็อาจจะไม่หยุดอยู่ที่ขุนเขาที่ห้าเท่านั้น!
อาณาจักรขุนเขาทะเล มีผู้เสียชีวิตและได้รับความเสียหายมากขึ้นกว่าเดิม
ตอนนี้การกระแทกลงมาของดินแดนอันกว้างใหญ่จากสวรรค์ชั้นต่างๆ จบสิ้นลงแล้ว กองกำลังของกลุ่มคนนอกคอกหลั่งไหลเข้ามา สงครามได้บรรลุถึงจุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว จนผู้คนส่วนใหญ่ไม่มีเวลาที่จะคิดว่าต้องปฏิบัติตัวอย่างไร
ผู้ฝึกตนและกลุ่มคนนอกคอก ต่างก็เป็นเช่นเดียวกัน
แต่การต่อสู้ก็ไม่ได้หยุดลง กลุ่มคนนอกคอกนับล้านเข้าปะทะกับผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลนับไม่ถ้วน ซึ่งมีหยดน้ำตาไหลอาบแก้มขณะที่ต่อสู้โจมตีกลับไป
ผู้ยิ่งใหญ่โจมตีไป ผู้แข็งแกร่งอาณาจักรเต๋าโจมตีไป ราชันจักรพรรดิทุ่มความสามารถศักดิ์สิทธิ์ออกไปจนสุดตัว ในทันทีที่กองกำลังทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกัน โลหิตก็ไหลนอง ทุกสิ่งทุกอย่างแปดเปื้อนไปด้วยสีแดง และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวก็เปล่งแสงสีแดงเข้มขึ้นมา
เปลวไฟแห่งสงครามปะทุขึ้นมาอยู่ที่เบื้องหน้าของขุนเขาที่ห้า โลหิตหลั่งไหลราวกับเป็นน้ำทะเล เสียงการเข่นฆ่าสังหารดังก้องออกไปอย่างต่อเนื่อง เมื่อมาถึงจุดนี้นักสู้ระดับผู้ยิ่งใหญ่ก็มีขีดจำกัดในสิ่งที่สามารถจะทำได้ นอกจากนั้นกลุ่มคนนอกคอกก็มีเป็นจำนวนมาก…และยังมีผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลอยู่ในสนามรบอีกด้วย จึงยากที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่ายได้
ยิ่งไปกว่านั้นกลุ่มคนนอกคอกก็โจมตีมาด้วยความบ้าคลั่งโดยสิ้นเชิง ทำให้การต่อสู้ดุร้ายมากขึ้น ในที่สุดสนามรบก็กลายเป็นทะเลโลหิตไป
เมิ่งฮ่าวอยู่ที่นั่นในสนามรบ ที่แห่งใดก็ตามที่เขาพุ่งผ่านไป ก็จะมีคนตกตายไป ดวงตากลายเป็นสีแดงก่ำ จ้องมองไปยังกลุ่มคนนอกคอกที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้น และในตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องปลดปล่อยวิชาเวทออกไปเพื่อทำการสังหารอีกแล้ว เขากลายเป็นทะเลโลหิตที่กวาดล้างไปยังกลุ่มคนนอกคอก และดูดกลืนพลังชีวิตของพวกมันไป
ไห่เมิ่งก็อยู่ที่นั่น เช่นเดียวกับผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด คนทั้งสองกำลังใช้กลยุทธ์เช่นเดียวกับเมิ่งฮ่าว ขณะที่ปลดปล่อยพลังแห่งผู้ยิ่งใหญ่เพื่อสังหารราชันจักรพรรดินอกคอก ซึ่งตอนนี้ต่างก็ตายไปจนหมดสิ้น ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลต่อสู้ด้วยความบ้าคลั่ง และกลุ่มคนนอกคอกก็เต็มไปด้วยความดุร้ายโดยสิ้นเชิง การเข่นฆ่าสังหารดำเนินไปอย่างน่าตกใจยิ่ง
เมื่อกลุ่มคนที่อยู่ด้านหน้าเริ่มเหน็ดเหนื่อย ก็ยังมีกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลังพร้อมที่จะต่อสู้ต่อไป เกิดเป็นสงครามยืดยาวออกไปยังด้านนอกของขุนเขาที่ห้า และยากที่จะบอกได้ว่ามีจุดสิ้นสุดอยู่ที่ไหน
กลุ่มคนนอกคอกกำลังตกตายไปด้วยความรวดเร็วอย่างน่ากลัว ด้วยการมีสามกลุ่มเต๋าอันยิ่งใหญ่, ศิษย์บรรพจารย์ และการรวมพลังกันของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลอื่นๆ ทั้งหมด ทำให้มั่นใจได้ว่า ถึงแม้จะต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มคนนอกคอกนับล้าน พวกมันก็ยังคงได้เปรียบราวกับเป็นโม่ศิลาที่บดขยี้ลงไปยังกลุ่มคนนอกคอกทั้งหมด ที่พุ่งเข้ามายังขุนเขาที่ห้า
ตลอดช่วงเวลานั้น สวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดจนถึงชั้นที่สามสิบสาม ต่างก็มองลงมาอย่างเงียบกริบ พวกมันไม่ได้สอดมือเข้าไป แค่มองมาอย่างเงียบๆ เท่านั้น เฝ้าสังเกตดูกลยุทธ์และวิธีการต่อสู้ของอาณาจักรขุนเขาทะเล จดจำไว้และวางแผนล่วงหน้าเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับจัดการและต่อต้านอาณาจักรขุนเขาทะเลต่อไป
ในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง ตอนนี้ทะเลโลหิตขนาดใหญ่เกิดขึ้นอยู่ที่ด้านนอกของขุนเขาที่ห้า กองกำลังกลุ่มคนนอกคอกที่ยังหลงเหลืออยู่เริ่มถอยร่นไปทางด้านหลัง และผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเลก็ปล่อยให้พวกมันจากไป เหน็ดเหนื่อยเกินกว่าจะไล่ตามไปได้
ม่านตาเมิ่งฮ่าวกำลังเลือนรางลงไป และพลังการฝึกตนกำลังเหือดแห้งหายไป กัดปลายลิ้นเล็กน้อยเพื่อให้มีความแจ่มใสขึ้นมาบ้าง จากนั้นก็มองลงไปและพบว่าเสื้อผ้าเปียกชุ่มไปด้วยโลหิตจนเหนียวไปทั่วร่าง รู้สึกน่าสะอิดสะเอียนเป็นอย่างยิ่ง
เขามองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่จะนั่งลงขัดสมาธิ และหลับตาลงเพื่อมุ่งเน้นไปที่การรักษาอาการบาดเจ็บ เมื่อทำเช่นนั้นเสียงร้องไห้ของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลก็ดังลอยเข้ามาในหู
พวกมันร้องไห้เพราะบ้านเกิดของตนเอง ร้องไห้เพราะสหายและคนในครอบครัวที่ตกตายไปในการต่อสู้ พวกมันร้องไห้อันเนื่องมาจากความโศกเศร้าที่เต็มเปี่ยมอยู่ในจิตใจ
ความขมขื่นท่วมท้นจิตใจเมิ่งฮ่าว ขณะที่ตระหนักว่าสงครามยังไม่จบลง ถึงแม้จะแปลกประหลาด แต่อาณาจักรขุนเขาทะเล…ก็ยังคงชนะอีกครั้ง!!
พวกมันมีชีวิตรอดจากการโจมตีมาของสวรรค์ชั้นแรก ต่อต้านสวรรค์ชั้นที่สองจนถึงชั้นที่หก และปิดกั้นการโจมตีจากสวรรค์ชั้นที่เจ็ดจนถึงชั้นที่สิบหกได้ แต่ค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายออกไปก็มากมายมหาศาล ขุนเขาทะเลทั้งสี่ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น และผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนตกตายไป สูญเสียดวงตะวันและจันทราไป แต่…ก็ยังคงได้รับชัยชนะ!
ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น จิตใจของคนทั้งหมดก็มีความยินดีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทุกคนต่างก็เหน็ดเหนื่อย สวี่ชิง, สมาชิกมากมายของตระกูลฟาง และกลุ่มคนอื่นๆ ที่เมิ่งฮ่าวคุ้นเคย ต่างก็เข้าร่วมในการต่อสู้ ตอนนี้เมื่อการต่อสู้หยุดลงชั่วคราว คนทั้งหมดต่างก็สูญเสียความคิดและความรู้สึกของตนเองไป
เมื่อมองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว อารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนก็ประดังขึ้นมา คนทั้งหมดรู้ดีว่าสงครามยังคงดำเนินไปไม่ถึงครึ่งทาง ในที่สุดพวกมันก็ต้องเผชิญหน้ากับ…สวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดจนถึงชั้นที่สามสิบสาม
นั่นจะเป็น…การต่อสู้ครั้งสุดท้าย!
เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายสำหรับอาณาจักรขุนเขาทะเล! ศัตรูคงจะเตรียมตัวเพื่อโจมตีมายังกลยุทธ์ต่างๆ ที่ตนเองเคยใช้ไปในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ นอกจากนั้น…ผู้ยิ่งใหญ่ที่แข็งแกร่งมากกว่าเดิมก็จะมาด้วย
เมื่อถึงเวลานั้น…
ไม่เจ้าตาย ก็เป็นข้าสิ้น!
ในท่ามกลางความเงียบขรึมของสวี่ชิง ไห่เมิ่งจื้อจุนส่งคำสั่งออกไปยังขุนเขาทะเลต่างๆ ถึงวิธีการจัดวางกองกำลังในส่วนที่เหลือ ทะเลโลหิตตรงด้านนอกขุนเขาที่ห้า เต็มไปด้วยค่ายกลเวทป้องกัน เช่นเดียวกับขุนเขาที่ห้า
อาณาจักรขุนเขาทะเลเริ่มปฏิบัติการลงมือ ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่กล้ำกลืนความโศกเศร้า และเพ่งสมาธิไปที่การทำงานซึ่งถูกกำหนดมายังสำนักและตระกูลต่างๆ โดยไห่เมิ่งจื้อจุน
ตระกูลฟางถูกระดมพลมาโดยสิ้นเชิง รวมทั้งราชันขุนเขาทะเลทั้งปวง
ในตอนนี้เองที่เมิ่งฮ่าวได้รับข้อเรียกร้องจากไห่เมิ่งจื้อจุน…
“สามสิบสามนรก…น่าจะเปิดออกแล้ว เมิ่งฮ่าว…ข้าจะเลือกสามสิบสามผู้ถูกเลือกจากอาณาจักรขุนเขาทะเล ให้เข้าไปในสามสิบสามนรกพร้อมกับเจ้า เพื่อรับมอบมรดกที่อยู่ข้างใน!”
“เจ้าต้องแข็งแกร่งมากขึ้น! นอกจากนี้ สามสิบสามผู้ถูกเลือกที่ข้าเลือกมา ต้องไปค้นหาอยู่ภายในสามสิบสามนรก เพื่อได้ครอบครอง…เต๋าที่เป็นของพวกมันเอง!”
“ในที่แห่งนั้นจิ่วเฟิงจื้อจุน…ได้ทิ้งโชควาสนาอันน่าเหลือเชื่อไว้ สำหรับกลุ่มคนรุ่นหลังของอาณาจักรขุนเขาทะเล!”
“เจ้าและผู้ถูกเลือกจะมีเวลาสิบเดือน หลังจากที่ผ่านไปสิบเดือน สวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดจนถึงชั้นที่สามสิบสามก็จะตกลงมา และการต่อสู้ครั้งสุดท้ายสำหรับอาณาจักรขุนเขาทะเลก็จะเริ่มต้นขึ้น…”