บทที่ 832 ปิดฉากสังหารครั้งที่สอง

นี่เป็นครั้งแรกที่ป๋ายเสี่ยวฉุนได้เห็นครึ่งเทพมากมายลงมือพร้อมกันแบบนี้

พวกเขาไม่ได้ต่างคนต่างสู้อย่างที่ป๋ายเสี่ยวฉุนคิด เพราะอย่างไรซะสถานการณ์ของราชสำนักขุยก็ค่อนข้างจะซับซ้อน ระหว่างครึ่งเทพเองก็มีความขัดแย้งกันไม่น้อย

แต่เขาไม่นึกเลยว่าเมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ศัตรูภายนอกเข้ามารุกราน พวกเขาจะร่วมมือกันได้อย่างประณีตยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้ และราชาผียักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังถึงขั้นยอมเผาผลาญพลังไปมหาศาลเพียงเพื่อสร้างโอกาสชนะให้กับครึ่งเทพคนอื่นๆ!

ส่วนราชาชิงชัยกับราชาเก้านรกภูมิก็ยิ่งยอมเป็นเพียงตัวประกอบที่ใช้พลังในการรบทั้งหมดมาสร้างความปั่นป่วนให้กับสถานการณ์การต่อสู้ ทั้งยังถึงขั้นยอมรับเอาความเสียหายจากฝีมือของเด็กหญิงมาสู่ตนเองโดยไม่คิดปัดภาระ

ต่อให้ต้าเทียนซือจะทำตัววางอำนาจปิดแผ่นฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว แต่พวกเขาก็ยังคงไม่ลังเลที่จะเอาการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของคนที่เก่งกล้าที่สุดมาใช้เป็นการสังหารสุดท้ายที่พวกเขามั่นใจมากที่สุด!

การลงมือครั้งนี้มองดูเหมือนเกิดขึ้นในชั่วเวลาสายฟ้าแลบ แต่ในความเป็นจริงแล้วการร่วมมือกันระหว่างครึ่งเทพที่แสดงออกมากลับสะท้อนให้เห็นถึงสถานการณ์ระหว่างครึ่งเทพด้วยกันเองอย่างชัดเจน นั่นก็คือต่อให้พวกเขาจะชิงดีชิงเด่นกันเอง แต่ก็สามัคคีปรองดองในการรับมือกับศัตรูภายนอก!!

ป๋ายเสี่ยวฉุนสะเทือนในอารมณ์อย่างลึกล้ำ ขณะที่เขาจ้องมองด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ฟ้าดินก็มีเสียงกัมปนาทที่เขย่าคลอนไปทั้งแดนทุรกันดารส่งผ่านมา เสียงกัมปนาทนี้ทำให้เด็กหญิงกรีดร้องเสียงแหลมบาดแก้วหู มือเลือดทั้งหมดของนางแหลกสลายไปหมด สุดท้ายตราอาคมนั้นก็ประทับลงไปบนทะเลเลือด!!

แผ่นดินสั่นไหว ทว่ากลับไม่เกิดลูกคลื่นลามไปไกลนัก ภายใต้การควบคุมอย่างเชี่ยวชาญไร้ที่ติของต้าเทียนซือ การระเบิดจึงเกิดขึ้นแค่ในขอบเขตของทะเลเลือด แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ แรงโจมตีที่ซัดสาดออกไปรอบด้านกลับสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวง ทำให้พืชหญ้าในรัศมีหมื่นจั้งแหลกลาญย่อยยับไปหมด

ป๋ายเสี่ยวฉุนและคนอื่นๆ ที่อยู่รอบด้านก็ถูกแรงโจมตีนี้ผลักให้กระเด็นถอยไปไกลยิ่งกว่าเดิม ในใจป๋ายเสี่ยวฉุนร้อนรน รีบหันไปมองหมายจะยืนยันให้แน่ใจว่าเด็กหญิงประหลาดผู้นั้นถูกสังหารไปแล้วจริงหรือไม่

ทว่าชั่วขณะที่ป๋ายเสี่ยวฉุนมองไปนั้น ทะเลเพลิงที่อยู่ภายใต้ตราอาคมแสนชั้นของต้าเทียนซือกำลังแตกย่อยยับ ทว่าขณะที่ทะเลเลือดแตกสลายกลับมีปราณน่าหวาดกลัวขุมหนึ่งที่ทำให้อารมณ์ของป๋ายเสี่ยวฉุนแปรปรวน หวาดกลัวถึงขีดสุดปะทุออกมา ปราณนั้นประหนึ่งคลื่นยักษ์ที่โถมตัวขึ้นมาจากในทะเลเลือด พวยพุ่งสู่ท้องฟ้า ก่อนจะระเบิดครืนครั่นซัดตลบไปสี่ทิศ!!

ต้าเทียนซือหน้าเปลี่ยนสี ราชาผียักษ์ ราชาชิงชัย ราชาเก้านรกภูมิและยังมีเจ้าพระยาสวรรค์อีกสิบคนที่อยู่รอบด้านต่างก็หน้าถอดสีติดๆ กัน!

คนเหล่านี้เตรียมจะถอยห่างอย่างไร้ซึ่งความลังเล แต่ยังไม่ทันรอให้พวกเขาได้ถอย เสียงที่เหมือนกับรวมสรรพชีวิตไว้ด้วยกันซึ่งแฝงเร้นไว้ด้วยความอึมครึมน่าสะพรึงกลัวกลับดังแผ่วโผยขึ้นมาจากความว่างเปล่ารอบด้าน…

“น่าเสียดาย พวกเจ้ายังขาดไปอีกหน่อย…” เมื่อเสียงนี้ปรากฏ การระเบิดของทะเลเลือดก็ปะทุรุนแรงในชั่วพริบตา มองไกลๆ ทะเลเลือดที่กระจายตัวออกนั้นก็เหมือนกลายมาเป็นลูกกลมสีเลือดที่พองขยายอย่างต่อเนื่อง พอปกคลุมไปทั่วร่างของทุกคนแล้ว ลูกกลมนั้นก็ระเบิดตัวเองเสียงดังตูม ทำให้แผ่นดินของแดนทุรกันดารแทบจะพินาศวอดวาย!

ต่อให้ป๋ายเสี่ยวฉุนจะอยู่ไกลมากก็ยังกระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ คนอื่นๆ ก็มีสภาพไม่ต่างกัน และหลังการระเบิดของลูกกลมสีเลือดนั้น เลือดสดก็ทะลักทลายออกมาจากปากของราชาผียักษ์อย่างบ้าคลั่ง ก่อนหน้านี้เขาเผาผลาญพลังไปมหาศาลจนอ่อนแอมากพออยู่แล้ว ตอนนี้ยังมาถูกโจมตีอีกจึงยิ่งโซเซถอยกรูดไปไกลหลายร้อยจั้ง ก่อนที่จะกระอักเลือดแดงฉานออกอีกครั้ง

ส่วนราชาเก้านรกภูมิและราชาชิงชัยต่างก็มีเลือดไหลซึมออกมาตรงมุมปาก ต่างคนต่างถอยร่นไปข้างหลัง มีเพียงต้าเทียนซือเท่านั้นที่ไม่ได้สิ้นท่าเท่าไหร่นัก แต่ถึงกระนั้นสีหน้าของเขาก็ยังขาวซีดลงไปเยอะมาก เห็นได้ชัดว่าพลังการระเบิดตัวเองของลูกสีเลือดนั้น ต่อให้เป็นเขาก็ยังแบกรับได้อย่างยากลำบาก

เวลาเดียวกันนั้น ลูกกลมสีเลือดที่ระเบิดออกก็พลันหดเข้าหากันแล้วกลายเป็นทะเลเลือดอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ขนาดเล็กกว่าก่อนหน้าครึ่งหนึ่ง แต่ความเหนียวหนืดของทะเลเลือดผืนนี้กลับมากกว่าเดิมเกินหนึ่งเท่าตัว!

ใบหน้าของเด็กหญิงลอยขึ้นมาบนทะเลเลือด ก่อนที่นางจะหัวเราะเสียงแปร่งหู

“น่าเสียดายจังเลย…แต่ข้าต้องขอบคุณพวกเจ้านะเนี่ยที่ช่วยให้ข้าผสานตัวได้ราบรื่นอีกไม่น้อย…พวกเจ้ายังมีโอกาสอีกหนึ่งครั้ง หากไม่คว้าเอาไว้…ถ้าเช่นนั้น ข้าก็จะไม่มีจุดอ่อนใดๆ อีก”

ลูกตาป๋ายเสี่ยวฉุนถลึงโตราวกับจะหลุดออกมาจากเบ้า เขารู้สึกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเบื้องหน้านี้น่าเหลือเชื่อเกินไป ตอนนี้แม้แต่หายใจก็ยังเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับเขา

“ครึ่งเทพสี่ท่านซึ่งรวมต้าเทียนซือเอาไว้ด้วย ก็…ก็ยังสังหารนางไม่ได้!!”

และชั่วขณะที่หัวใจของป๋ายเสี่ยวฉุนกำลังเต้นระรัว ดวงตาของราชาผียักษ์ที่บาดเจ็บสาหัสก็พลันโชนแสงคมกริบ ทันใดนั้นเขาก็ยกมือขวาขึ้นแล้วชี้ไปที่เด็กหญิง

เขาไม่ได้อ้าปากพูดอะไรสักคำเดียว ทว่าราชาชิงชัยกับราชาเก้านรกภูมิ หรือแม้แต่ต้าเทียนซือกลับพากันระเบิดพลังตบะทั้งหมดของตัวเองออกมาอย่างไร้ความลังเล คลื่นครึ่งเทพที่ตลบอบอวลเต็มแผ่นฟ้าพุ่งเข้าไปโจมตียังทะเลเลือดอีกครั้ง

อีกทั้งครั้งนี้ต้าเทียนซือผู้สูงส่งกลับเหมือนลืมฐานะของตัวเอง แม้จะลงมือเต็มกำลัง ทว่ากลับไม่ใช่คนที่ร่ายใช้ท่าไม้ตายที่ร้ายกาจที่สุด แต่กลับกลายมาเป็นฝ่ายที่ให้ความร่วมมือส่งเสริมผู้อื่น!

แทบจะชั่วขณะเดียวกันกับที่พวกเขาสามคนเข้ามาใกล้ หลังจากที่ราชาผียักษ์ชี้นิ้วไป ทะเลเลือดที่ใบหน้าของเด็กหญิงลอยอยู่ก็พลันมีมือยักษ์สีเลือดสิบมือปรากฏขึ้นมาหมายจะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทว่าทันใดนั้นเด็กหญิงกลับหน้าเปลี่ยนสี นางรู้สึกได้ว่าจู่ๆ หัวสมองของตนก็เปลี่ยนมาเป็นเหมือนของเหลวเหนียวหนืด ไม่แจ่มใส ยากจะรวบรวมความคิดได้

ทุกอย่างนี้ทำให้นางต้องพยายามสูดลมหายใจด้วยความยากลำบาก พลันหันขวับไปมองราชาผียักษ์!

“เจ้า!!”

วินาทีที่นางหันไปมองราชาผียักษ์ นัยน์ตาของเด็กหญิงกลับมีความงงงันวาบผ่าน และดูเหมือนว่าความคิดของนางจะช้าลง แม้แต่มือเลือดที่พุ่งขึ้นมาซึ่งไม่ว่าจะเป็นด้านความเร็วหรือด้านปฏิกิริยาตอบสนองก็เปลี่ยนมาเป็นเชื่องช้ายิ่งกว่าเดิม

นี่ก็คือแผนการที่สามในแผนดวงอาทิตย์สีดำของราชาผียักษ์!!

ในดวงอาทิตย์สีดำมีตบะของราชาผียักษ์แฝงเร้นอยู่ แม้พลังตบะนี้จะถูกเด็กหญิงกลืนกินเข้าไป ทว่าขอแค่ยังไม่ถูกนางย่อยสลายจนหมด ถ้าเช่นนั้นราชาผียักษ์ก็สามารถใช้วิธีการที่พิเศษมาควบคุมนางได้ นี่เกี่ยวข้องกับวิชาที่เขาฝึกตน ซึ่งในความเป็นจริงแล้ววิชานี้…คือวิชาอภินิหารอย่างหนึ่งที่ราชาผียักษ์รุ่นแรกสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อนำมาใช้ควบคุมคาถาผียักษ์โดยเฉพาะ!

วิชาอภินิหารนี้ ป๋ายเสี่ยวฉุนไม่คุ้นเคย ทว่าสตรีธุลีแดงที่อ่อนกำลังซึ่งยืนอยู่ข้างกายเขากลับเบิกตากว้าง วิชาอภินิหารนี้ก็คือวิชาเดียวกับที่ราชาผียักษ์มอบให้นางซึ่งช่วยให้ฝ่าทะลุขั้นได้เร็วขึ้น!

และเมื่อเขาร่ายใช้ออกมาในเวลานี้ ภาพที่เกิดขึ้นกับสตรีธุลีแดงในครานั้นก็ได้นำแสดงอีกครั้งกับตัวของเด็กหญิง อีกทั้งเมื่อเจอการควบคุมจากราชาผียักษ์ อาการของเด็กหญิงกลับร้ายแรงยิ่งกว่า นางไม่ใช่แค่ดึงดันในความคิดของตัวเอง แต่กลับมิอาจรวบรวมความคิดใดๆ ได้เลย!

ป๋ายเสี่ยวฉุนตาโต พอจะมองออกได้ถึงเส้นสนกลในบางอย่าง ขณะเดียวกันก็ถูกวิธีการของราชาผียักษ์เขย่าคลอนจิตวิญญาณ และเวลานี้ที่ความคิดของเด็กหญิงวุ่นวาย เมื่อมือเลือดลดความเร็วลง ราชาชิงชัย ราชาเก้านรกภูมิและต้าเทียนซือก็ระเบิดตบะทั้งหมดโจมตีเด็กหญิงอย่างพร้อมเพรียงกัน รวมไปถึงสิบเจ้าพระยาสวรรค์ที่ต่างก็ร่ายใช้ท่าไม้ตายของใครของมันตรงเข้าประหัตประหารในเสี้ยววินาที!!

ทว่าพวกเขา…ล้วนไม่ใช่คนที่ปิดฉากสังหาร

ขณะที่วิชาอภินิหารของคนเหล่านี้โจมตีลงมาทำให้มือเลือดทั้งหมดพังทลายและทะเลเลือดก็ซัดตลบ คนที่ปิดฉากสังหารอย่างแท้จริงก็คือลูกเนื้อขนาดใหญ่ยักษ์ที่จู่ๆ ก็ระเบิดขึ้นมาจากใต้ดินที่ทะเลเลือดลอยอยู่แล้วพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า!!

ในลูกเนื้อนี้มีพลังของครึ่งเทพอยู่ด้วย พลังนี้ระเบิดไปรอบด้านอย่างบ้าระห่ำถึงขีดสุด เมื่อลูกเนื้อพุ่งขึ้นจากพื้นดิน พื้นดินก็ยุบถล่มทลาย และทะเลเลือดผืนนั้นก็กลายมาเป็นหนังหน้าไฟ ด้านบนมีพวกต้าเทียนซือสามคน ด้านล่างมีลูกเนื้อนี้พุ่งชนขึ้นมา ไม่มีที่ให้หลบเลี่ยง มิอาจสกัดกั้น!

ชั่วพริบตานั้นทะเลเลือดก็ถูกลูกเนื้อกระแทกชนจนแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ!

เสียงตูมตามดังกึกก้องไปทั่วทั้งท้องฟ้า ทะเลเลือดพังทลาย ลูกเนื้อแกว่งตัวอยู่กลางอากาศหนึ่งทีก็กลายมาเป็นเจ้าอ้วนคนหนึ่ง นั่นก็คือ…ราชาเทพจุติ!!

ม่านตาทั้งคู่ของป๋ายเสี่ยวฉุนหดตัว เขาสะท้านสะเทือนอย่างรุนแรงไปกับฝีมือในการรบและการร่วมมือกันของครึ่งเทพเหล่านี้อีกครั้ง

“คราวนี้คงจะตายได้แล้วล่ะมั้ง!” ป๋ายเสี่ยวฉุนมองไปด้วยความหวาดหวั่น ส่วนพวกต้าเทียนซือก็เห็นได้ชัดว่าได้เก็บเอาเหตุการณ์ก่อนหน้านี้มาเป็นบทเรียน พวกเขาไม่ปล่อยให้ทะเลเลือดที่แตกสลายได้กระจายตัวออกจากกัน แต่ละคนพากันลงมือดับทำลายทะเลเลือดที่ระเบิดแตกจนสลายกลายเป็นผุยผง!

ทว่าขณะที่ทะเลเลือดเกือบจะถูกพวกต้าเทียนซือสามคนทำลายไปหมดนั้นเอง ทันใดนั้นท่ามกลางทะเลเลือดที่เป็นเศษส่วนไม่สมบูรณ์แบบกลับมีเลือดสดสีม่วงกลุ่มหนึ่งพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าซึ่งด้านในนั้นเหมือนจะมีภาพของแขนข้างหนึ่งอยู่ แต่พริบตาเดียวภาพแขนนั่นก็หายไป ก่อนที่บนกลุ่มเลือดสีม่วงจะมีภาพใบหน้าที่บูดเบี้ยวของเด็กหญิงลอยขึ้นมา!

“พวกเจ้าต้องตายกันให้หมด!!” เด็กหญิงกรีดร้องน้ำเสียงเจ็บแค้น เสียงนั้นดังเสียดฟ้ากลายมาเป็นคลื่นเสียงไร้คำบรรยายที่ซัดครืนครั่นไปสี่ด้าน ปกคลุมแปดทิศ

คลื่นเสียงนี้มีความพิเศษอย่างมาก มันเหมือนเสียงผีร้องไห้ซึ่งคล้ายจะตัดแบ่งแดนทุรกันดารในรัศมีพันลี้ออกเป็นชิ้นๆ ขณะเดียวกันก็เหมือนกลายมาเป็นกระบี่แหลมคมที่มองไม่เห็นหลายเล่มซึ่งพุ่งเข้าแทงทุกคนที่อยู่ในขอบเขตพันลี้นี้อย่างพร้อมเพรียงกัน!

อานุภาพของมันเหมือนไม่ใช่เวทคาถาของโลกใบนี้ มันถึงกับทำให้ท้องฟ้าในรัศมีพันลี้แตกสลายออกจากกัน กลายมาเป็นเพียงความว่างเปล่าโล่งโจ้ง ขณะเดียวกันในรัศมีพันลี้นี้ก็กลายมาเป็นบ่อเสียงที่ลูกคลื่นซัดตะลุยบิดเบือนทุกสิ่งอย่าง!

และนี่ยังไม่นับว่าร้ายกาจเท่าไหร่ ที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือชั่วขณะที่คลื่นเสียงนี้ดังกึกก้อง สี่ด้านแปดทิศกลับมีเงาผีร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนที่…เผยตัวออกมา เงาผีเหล่านั้นเหมือนไม่มีสติปัญญาอะไร มีเพียงสัญชาตญาณเพียงอย่างเดียว ซึ่งตอนนี้พวกมันพร้อมใจกันดิ่งไปหาบ่อเสียงราวกับฝูงชนที่ไปนมัสการสิ่งศักดิ์สิทธิ์!

อีกทั้งนาทีนี้ ไม่ได้มีเพียงที่แห่งนี้เท่านั้น…ทว่าวิญญาณทั้งหมดในแดนทุรกันดารที่ไร้เจ้านาย…ล้วนตัวสั่นเยือกกันหมด ก่อนที่พวกมันจะพากันทะยานตัวขึ้นสู่ท้องฟ้า!!