บทที่ 106 เก้านิ้วจอมดื้อดึง
ชั่วขณะที่รังสีเย็นยะเยือกแผ่ออกมา รากฐานวิญญาณเก้านิ้วพุ่งกลับมาเขา อย่างฉับไว หวังเป่าเล่อยังไม่ทันได้มองให้ชัดๆ รากฐานวิญญาณเก้านิ้วก็มาถึงตรงหน้าเขาแล้ว พร้อมยกมือขวาขึ้นชก
เร็วเกินไปแล้ว!
ใจหวังเป่าเล่อสั่นวูบ ปราณโลหิตมหาศาลรอบตัวเขาระเบิดออกกลายเป็น เกราะป้องกันรากฐานวิญญาณเก้านิ้ว หวังเป่าเล่อล่าถอย ร่างกายสั่น หากแต่เขาก็ ไม่ยอมหยุด แล้วใช้ความเร็วเต็มกำลังหลบไปด้านข้าง
พริบตาที่หวังเป่าเล่อหลบ รากฐานวิญญาณเก้านิ้วตามมาปรากฏตรงหน้าเขาอีกครั้ง มันเหยียบหินแตก เศษหินพุ่งกระจายไปทุกทาง!
ด้วยความเร็วระดับนี้ พลังของตัวมันซึ่งไม่ได้โดดเด่นก็แข็งแกร่งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด! หวังเป่าเล่อคิดขณะที่ลมหายใจของเขายิ่งเร่งจังหวะ เขาถอยหลังไปอีกครั้งพร้อมปิดตาลง ตัวเขายิ่งจริงจังและตั้งสมาธิมั่นกว่าครั้งไหนๆ
ไม่ใช่พลังของผู้ฝึกตนระดับลมหายใจเที่ยงแท้ด้วยซ้ำ!
มันอยู่ในขั้นบำรุงชีพจรเหมือนข้า แต่เหตุใดจึงเคลื่อนไหวได้รวดเร็วขนาดนี้
หวังเป่าเล่อสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาหลงคิดว่าตนเองบรรลุขั้นสุดยอดของ ขั้นบำรุงชีพจรแล้ว แต่เมื่อได้เห็นการโจมตีของรากฐานวิญญาณเก้านิ้ว เขารู้สึกตัวอย่างรวดเร็วว่าขั้นปราณบำรุงชีพของตนอ่อนด้อยลงไปถนัดตา
ข้าสู้กับความเร็วระดับนี้ไม่ได้! ข้าต้องหาทางทำให้มันช้าลง!
ขณะที่หวังเป่าเล่อถอยหลังไป เขารีบคลายจากสภาวะสรีระทองคำ ในตอนก่อนหน้านี้ที่ถูกรากฐานวิญญาณจำนวนมากไล่ล่า เขาชะลอพวกมันลงได้ด้วยการ รวมสรีระทองคำกลับเข้ามา
ในคราวนี้เองก็ไม่ได้ต่างกัน เมื่อหวังเป่าเล่อคลายสรีระทองคำ รากฐานวิญญาณเก้านิ้วเปลี่ยนจากแผ่รังสีเยือกเย็นกลายเป็นสงบนิ่งลง มันเลิกมองหวังเป่าเล่อแล้วลอยจากไปในอากาศช้าๆ แทน
หวังเป่าเล่อกะพริบตาปริบๆ เริ่มเข้าใจว่าการปล่อยและผนึกสรีระทองคำมีผลต่อรากฐานวิญญาณเก้านิ้ว เขาจัดตำแหน่งตน แล้วปล่อยสรีระทองคำออกมาอีกครั้งพร้อมพุ่งตัวออกไป
วินาทีที่สรีระทองคำปล่อยออกมา รากฐานวิญญาณเก้านิ้วที่กำลังไปทางอื่นหันกลับมาแผ่รังสีเย็นยะเยือกใหม่ทันใด มันพุ่งเข้าหาหวังเป่าเล่อเร็วยิ่งกว่าเมื่อครู่ เมื่อถึงตัวหวังเป่าเล่อ มันยกมือขวาตรงเข้าหมายจะคว้าลำคอหวังเป่าเล่อ
เมื่อเข้ามาใกล้ ปราณวิญญาณรอบด้านเริ่มขยับรวมตัวกันเป็นลมหมุน ขังหวังเป่าเล่อไว้กับที่!
หวังเป่าเล่อผงะไปกับระดับความเร็วของอีกฝ่ายเล็กน้อย แต่เขาเตรียมตัวมาพร้อมสำหรับการนี้ เมล็ดดูดกลืนข้างในตัวเขาแผ่ขยาย ปลดปล่อยพลังสูบออกมารุนแรง ชายหนุ่มบิดมือขวาของรากฐานวิญญาณเก้านิ้วที่กำลังเคลื่อนเข้ามาไปทางอื่น ทำให้มือนั้นพลาดจากเป้าหมาย วินาทีนั้นเอง หวังเป่าเล่อใช้มือข้างที่สวมถุงมือสู้กับรากฐานวิญญาณเก้านิ้ว ดวงตาเขาเผยแววโหดเหี้ยม!
หวังเป่าเล่อบิดข้อมือนั้น ก่อนยกขาซ้ายขึ้นถีบบริเวณหน้าท้องของ รากฐานวิญญาณเก้านิ้ว ร่างของมันถูกเตะกระเด็นไปข้างหลังพร้อมเสียงดังโครม หวังเป่าเล่อใช้จังหวะนี้แผ่ปราณโลหิตออกจากร่าง แล้วรวมเข้ากับแรงสะท้อนกลับจากลูกเตะ
เขาเป็นอิสระจากลมหมุนปราณวิญญาณ เคลื่อนถอยหลังไปไกลหลายกิโลเมตร เขามองไปยังรากฐานวิญญาณเก้านิ้วด้วยความประหลาดใจ จนไม่ได้สนใจเท้าซ้าย ซึ่งปวดจากแรงสะเทือน
ตอนมันพยายามจะจับตัวข้า มันรวมปราณวิญญาณจากรอบตัวมาขังข้าไว้ใน ลมหมุนได้! ดูไปคล้ายกับกระบวนท่าของเฉินเยี่ยเหมิง แต่เฉินเยี่ยเหมิงใช้ วงแหวนปราณ เห็นได้ชัดว่าพวกรากฐานวิญญาณใช้กระบวนท่าเดียวกับพวก สาขาการยุทธ์ แต่นี่ใช่วิธีที่เหมาะสมกับพวกมันจริงหรือ
หัวใจหวังเป่าเล่อเต้นถี่ขณะที่เขาวิเคราะห์สถานการณ์อย่างสงสัยใคร่รู้
เจ้าสำนักได้เคยกล่าวว่า รากฐานวิญญาณลมหายใจเที่ยงแท้ส่วนใหญ่จะทำหน้าที่เหมือนเมล็ดพันธุ์ บรรจุวิญญาณของเหล่าผู้รอดชีวิตจากอารยธรรมนิรนามเอาไว้!
เมื่อคิดตามนั้น หมายความว่าในอารยธรรมโบราณที่มีผู้ฝึกตนอยู่ทุกหนแห่งนี้ อาจมีรากฐานวิญญาณที่แข็งแกร่งและอ่อนแอเป็นร่างกลับมาเกิดของคนต่างกันออกไป ดำรงอยู่โดยมีคุณภาพที่ต่างกันออกไปตามระดับขั้นอย่างนั้นหรือ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงจะอธิบายได้ว่าเหตุใดจึงมีรากฐานวิญญาณหนึ่งนิ้ว ไล่ไปถึง รากฐานวิญญาณเก้านิ้วนั่นเอง!
ถ้ารากฐานวิญญาณหนึ่งนิ้วคือ ปุถุชนทั่วไป เป็นไปได้หรือไม่ว่ารากฐานวิญญาณเก้านิ้ว…จะเป็นร่างอวตารของผู้ฝึกตนชั้นสูงในอารยธรรมนั้น แต่…ความท้าทายของรากฐานวิญญาณเก้านิ้วนี้อยู่ที่ความเร็วและวิธีควบคุมปราณวิญญาณประหลาดๆ ถ้าข้าเข้าใจได้ ข้าก็น่าจะทำลายมันได้!
ความคิดมากมายทะยานอยู่ข้างในใจหวังเป่าเล่อพร้อมแรงปรารถนาจะต่อสู้ พวยพุ่งขึ้น
รากฐานวิญญาณเก้านิ้วที่ถูกเขาเตะหยุดห่างออกไปประมาณหลายสิบฟุต มันยกหัวขึ้นมองหวังเป่าเล่อ
หวังเป่าเล่อมองมันด้วยแววตาจริงจัง รากฐานวิญญาณเก้านิ้วยกมือขวาขึ้นช้าๆ และตวัดบิดกะทันหัน มันควบคุมปราณวิญญาณรอบด้านได้ และเริ่มรวมเอา ปราณวิญญาณทั้งหมดในหุบเขามาสร้างเป็นลมหมุนล่องหน ระเบิดเสียงดัง
นัยน์ตาของหวังเป่าเล่อหรี่ลงขณะที่เขามองภาพน่าตื่นตานี้ ปราณวิญญาณก่อนหน้านี้แปลงเป็นลมขังตัวเขาไว้ ทำให้เขาประหลาดใจ หนนี้เขาได้เห็นอีกครั้งแล้ว เริ่มเกิดความเข้าใจขึ้นมาบ้าง ว่ารากฐานวิญญาณทำเช่นนี้ได้โดยใช้กระบวนท่า ปราณโลหิตที่ไม่เป็นที่รู้จัก ทว่าเขายังไม่รู้รายละเอียด จึงเริ่มถอยหลังไป หมายจะเพิ่มระยะห่างระหว่างกัน
แต่ในตอนที่หวังเป่าเล่อกำลังถอย รากฐานวิญญาณเก้านิ้วยกหมัดขวาขึ้น เหวี่ยงหมัดตัดผ่านอากาศมายังหวังเป่าเล่อ ทั้งที่อยู่ห่างกันเป็นกิโลเมตร การโจมตีส่งผ่านมาทางอากาศ แต่หมัดดูจะตกลงไปตรงกลางลมหมุนปราณวิญญาณ กระตุ้นปราณวิญญาณที่รวมตัวกันจากทั่วทุกด้านระเบิดตัวออก ซัดสาดเข้าใส่ หวังเป่าเล่อดั่งคลื่นในทันที
“มีกระบวนท่านี้ด้วยรึ”
สีหน้าหวังเป่าเล่อเปลี่ยนทันใด เขาพยายามใช้วัตถุเวทป้องกันตัวเอง แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกคลื่นยักษ์ซัดใส่พร้อมกับเสียงดังกึกก้อง เลือดสดกระอักออกจากปากตามร่างเขาที่ถูกกระแทกถอยหลัง รากฐานวิญญาณเก้านิ้วโผล่พรวดขึ้นมา แววสังหารรุนแรงยิ่งกว่าแต่ก่อน มันยกมือขวาแล้วหมุนอีกครั้งหนึ่ง รวมปราณวิญญาณรอบด้านเข้ามาใหม่ ทำให้ปราณวิญญาณพุ่งหาหวังเป่าเล่อราวกระแสคลื่น
หวังเป่าเล่อหายใจเร็วยิ่งขึ้นขณะเซถลา ทว่าดวงตาเขาจับจ้องทุกสิ่งตรงหน้า ไม่ลดละ
รากฐานวิญญาณใช้กระบวนท่าเดิมซ้ำกันสามครั้งแล้ว ในครั้งแรก หวังเป่าเล่อตกใจ ครั้งที่สอง เขาเริ่มจับทางได้
ในครั้งที่สาม หวังเป่าเล่อเบิกตามองไว้ แต่ยังไม่อาจเข้าในกระบวนท่าของรากฐานวิญญาณเก้านิ้วได้ทั้งหมด ทว่าเขาเริ่มเข้าใจกระบวนท่าเหล่านั้นขึ้นมาบ้าง เพราะตนเองก็ไวต่อปราณวิญญาณรอบตัว!
สร้างพายุแล้วเพิ่มพลังลงไปยังใจกลางเพื่อให้ปราณวิญญาณที่มองไม่เห็นนี้ แตกตัวแล้วสลายลง กระบวนท่าอันก่อให้เกิดกระแสคลื่นนี้…เปรียบเสมือน ปราณวิญญาณนั้นเป็นดั่งน้ำทะเล!
พอเข้าใจว่าทุกอย่างเป็นเช่นไรจากการมุ่งความสนใจไปที่ความเร็วของ รากฐานวิญญาณ หัวใจหวังเป่าเล่อตื่นเต้นสั่นเทิ้ม
ความเร็วของมันเชื่อมโยงกับพลังที่มันควบคุมปราณวิญญาณ!
ความคิดอ่านหวังเป่าเล่อพบจุดกระจ่างแจ่มแจ้ง ชายหนุ่มลิงโลดขึ้นมาทันที กลายเป็นความร้อนรนอันฮึกเหิม วิธีที่รากฐานวิญญาณใช้ควบคุมปราณวิญญาณดูจะให้ความกระจ่างแก่หวังเป่าเล่อ ช่วยให้เขาเข้าใจกระบวนท่าของอีกฝ่ายได้ถ่องแท้ยิ่งขึ้น
แต่แม้จะได้ข้อสรุปแล้ว ตัวเขาเองก็ยังติดปัญหา ไม่อาจเข้าใจกระบวนท่าของมันจนคาดคะเนล่วงหน้าได้ แต่สำหรับหวังเป่าเล่อแล้ว กระบวนท่านั้นไม่สำคัญเท่าที่สิ่งที่เขาเข้าใจ
ถึงแม้ตัวเขาจะไม่อาจลอกเลียนกระบวนท่าของมันได้สมบูรณ์แบบ แต่เขายังเลียนแบบด้วยวิธีอื่นได้!
เมื่อรากฐานวิญญาณเก้านิ้วพุ่งเข้าใส่เขา แววตาหวังเป่าเล่อเป็นประกาย เมล็ดดูดกลืนข้างในตัวส่งพลังไปยังมือขวา เปลี่ยนให้กลายเป็นมวลพลังคล้ายหลุมดำพร้อมระเบิด ปราณวิญญาณรอบด้านที่เหมือนทะเลล่องหนถูกดูดเข้าหามือขวาของเขาทันที
หวังเป่าเล่อคำรามเสียงดังเมื่อปราณวิญญาณหลั่งเข้ามา เขายกมือขวาขึ้นแล้วเหวี่ยงขึ้นไป!
ปราณวิญญาณที่เขาสูบเข้ามา ถูกขว้างออกไปตามการเคลื่อนไหวของเขา เกิดเป็นกำแพงปราณเข้าขวางทางรากฐานวิญญาณเก้านิ้วที่กำลังพุ่งเข้าใส่หวังเป่าเล่อ
หมัดของรากฐานวิญญาณเก้านิ้วกระแทกเข้าใส่เกราะปราณนั้นอย่างจัง เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ร่างของมันถลาถอยไปด้านหลังวินาทีที่ชนเข้า หวังเป่าเล่อพุ่งตามไป แต่เขาเคลื่อนไหวไม่รวดเร็วเท่า ทั้งคู่จึงยังห่างกันเป็นกิโลเมตรเช่นเดิม
เห็นดังนั้นหวังเป่าเล่อก็หยุดชะงักไป เขาอยู่ไม่สุข การต่อสู้ครั้งนี้มีความหมายต่อเขานัก
ปราณระดับการฝึกตนโบราณทำเช่นนี้ได้ด้วยรึ!
เมล็ดดูดกลืนของข้าดูดซับได้อย่างเดียว ถ้าข้าต้องการจะปลดปล่อยพลังของมัน ข้าต้องพึ่งวัตถุเวท ข้าพอจะจับทางกระบวนท่าของเจ้ารากฐานวิญญาณเก้านิ้วนั่น แล้วนำมาปรับใช้กับตัวเองได้บ้างแล้ว!
ขณะที่เขาระริกระรี้ รากฐานวิญญาณเก้านิ้วหันกลับมา หมายจะพุ่งเข้าใส่ หวังเป่าเล่ออีกครั้ง แต่หวังเป่าเล่อกลับยกมือขวาขึ้นออกแรงยันมวลอากาศตรงหน้าเพื่อขวางมันไว้ แล้วคลายสรีระทองคำ
“หยุดก่อน! ขอข้าทำความเข้าใจทุกอย่างก่อนจะลุยต่อแล้วกันนะ”