บทที่ 1152 ดูดซับพังทลายไม่รู้สิ้น
เวลานี้กฎแตกกระจายในเตาหลอมทั้งสามกำลังปะทุ และพุ่งเข้าหาหวังเป่าเล่อ ที่อยู่ใจกลางอย่างบ้าคลั่ง หรือกล่าวให้ชัดเจนคือพุ่งเข้าหาฝักกระบี่เจ้าชะตา เบื้องหน้าเขา!
ตอนนี้ฝักกระบี่เจ้าชะตากึ่งโปร่งแสงไปกว่าหกส่วนแล้ว ความผันผวน อันน่าสะพรึงกลัวยังคงก่อตัวขึ้นภายในอย่างต่อเนื่อง ทำให้เด็กสาวที่กลายเป็น สัตว์ประหลาดหลังจากผนึกกายเข้ากับผู้ฝึกตนตระกูลหมื่นสำนักในผนึกกับดักใบไม้ยิ่งบ้าคลั่งขึ้นเรื่อยๆ
ขณะที่เสียงคำรามยังดังออกมาไม่หยุด บริเวณโดยรอบก็ดึงดูดเส้นไหมสีเขียว เข้ามามากขึ้น เนื่องจากกฎแตกกระจายถูกดูดซับ เวลาไม่นานก็มีมากถึงสี่แสนเส้น
และเพราะเส้นไหมสีเขียวรวมตัวกันมากเช่นนี้จึงทำให้จักรวาลอันว่างเปล่าแห่งนี้ค่อยๆ ถูกย้อมจนกลายเป็นสีเขียวคราม นั่นทำให้เด็กสาวผู้ถูกผนึกอยู่ในใบไม้ร้อนรนกว่าเก่า นางส่งเสียงคำรามไม่หยุด ขณะที่กำลังดิ้นรนอยู่ บนกับดักใบไม้พลันปรากฏรอยร้าวอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าใกล้จะปริแตกเต็มทน
หวังเป่าเล่อหรี่ตา เขารู้ดีว่าหากฝักกระบี่เจ้าชะตายังไม่โปร่งแสงทั้งหมดก่อนที่ผนึกใบไม้จะแตกออก คงเป็นการยากที่จะสำแดงการโจมตีที่เขามั่นใจมากที่สุด หากเป็นเช่นนั้นการต่อสู้ครั้งนี้ หวังเป่าเล่อคงทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่นเพื่อถ่วงเวลาต่อไป
ถ่วงเวลาจนกว่าศิษย์พี่จะฝ่าความแปลกประหลาดของสถานที่แห่งนี้ และเข้ามาช่วยเขา
“เจ้าโชคชะตาตัวดี ยุ่งยากเสียจริง!” หวังเป่าเล่อทอดถอนใจ แต่ก็เข้าใจกระจ่างว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคร่ำครวญ สองมือผนึกมุทราอย่างรวดเร็ว ตีตรากระตุ้น ฝักกระบี่เจ้าชะตาตรงหน้าอย่างต่อเนื่อง
ฝักกระบี่เจ้าชะตาส่งเสียงหึ่งออกมาเป็นระยะ และยิ่งกลืนกินมากขึ้นอีกครั้งจนถึงขีดจำกัดที่หวังเป่าเล่อสามารถทำได้ในตอนนี้ เกิดเสียงดังก้องกังวานไป ทั่วบริเวณ กฎแตกกระจายในเตาหลอมรอบด้านลดน้อยลงจนสังเกตเห็นได้ด้วย ตาเปล่า
ในไม่ช้ากฎแตกกระจายในเตาหลอมที่สามก็ถูกหวังเป่าเล่อดูดซับจนเกลี้ยง เกิดเสียงดังสนั่นและเตาหลอมที่สามก็แผ่แรงดูดออกมาอย่างบ้าคลั่งทำให้เส้นไหม สีเขียวจำนวนมากส่งเสียงหวีดหวิว ก่อนจะพุ่งเข้าใส่ฝักกระบี่!
พลังตอบรับก่อตัวเป็นรูปร่าง นั่นคือกลุ่มหมอกสีม่วงแผ่ออกมาจากฝักกระบี่ เจ้าชะตาแทรกซึมเข้าไปตามรูทวารทั้งเจ็ดและรูขุมขนของหวังเป่าเล่อจนเขาตัวสั่น พลังกายเนื้อระดับดารานิรันดร์ชั้นมหาวัฏจักรพลันพุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง!
ดารานิรันดร์ชั้นมหาวัฏจักรนั้นแม้จะมีคำว่ามหาวัฏจักรอยู่ แต่ความจริงแล้ว ในระดับนี้ก็แบ่งออกเป็นหนึ่งก้าวกับร้อยก้าว เนื่องจากความยากของมัน ดังนั้น เพียงแค่ก้าวเข้าสู่ระดับนี้ได้ก็ล้วนเรียกว่าเป็นชั้นมหาวัฏจักรได้แล้ว ไม่ว่าจะแค่ ก้าวเดียวหรือร้อยก้าวก็สามารถยอมแพ้ที่จะก้าวเข้าสู่ระดับจักรพิภพได้ทุกเมื่อ
แต่…โดยทั่วไปหากก้าวไปถึงสิบกว่าก้าวหลังจากทะลวงฐานการฝึกฝนได้ พลังต่อสู้ก็จะแข็งแกร่งขึ้น และในทางทฤษฎียิ่งก้าวไปได้มากเท่าไร พลังต่อสู้ หลังทะลวงขั้นได้ก็จะยิ่งสูง
แต่ความยากของมัน ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันจึงมีน้อยคนที่จะก้าวไปถึงขีดจำกัด ทว่าหวังเป่าเล่อในตอนนี้ ร่างกายที่ได้รับการหล่อเลี้ยงจากเต๋าสวรรค์ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งนั้น ในช่วงเวลาอันสั้นก็ก้าวไปถึงก้าวที่สิบได้ และยังคง ก้าวต่อไป!
ชั้นกายเนื้อของเขาแผ่แรงกดดันออกมาราวกับจะสามารถสยบทั่วทั้งจักรวาลโดยรอบได้ ความผันผวนอันทรงพลังจนน่าตกใจแผ่กระจายออกมาจากร่าง ของเขาด้วย
เสียงดังสนั่นยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เส้นไหมสีเขียวจำนวนมากที่หลั่งไหล เข้ามา ด้านหนึ่งก็ช่วยหล่อเลี้ยงกายเนื้อของหวังเป่าเล่อ ขณะเดียวกันก็ช่วย ฝักกระบี่เจ้าชะตาดูดซับกฎแตกกระจายจากเตาหลอมอื่นๆ ได้ไม่น้อย
หลังจากผ่านไปสิบกว่าอึดใจ กฎแตกกระจายในเตาหลอมที่สี่ก็ถูกดูดซับ จนเกลี้ยง แรงดูดที่ก่อตัวขึ้นพลันแผ่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ ยิ่งทำให้เส้นไหม เต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นพุ่งเข้ามามากขึ้น
เร็วขึ้นเรื่อยๆ!
มากขึ้นเรื่อยๆ!
และกลายเป็นวัฏจักร กายเนื้อของหวังเป่าเล่อก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น จนกระทั่ง ผนึกกับดักจากใบไม้แตกร้าวมากกว่าเก่า เด็กสาวสัตว์ประหลาดข้างในก็ยิ่งร้อนรน ถึงขีดสุด
เห็นได้ชัดว่ามันสัมผัสได้ว่ายิ่งเวลาผ่านไป กายเนื้อหวังเป่าเล่อก็พัฒนาขึ้น ฝักกระบี่ที่ค่อยๆ โปร่งแสงตรงหน้าทำให้มันรับรู้ถึงอันตราย และอันตรายนี้ ก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงระดับที่ทำให้มันอกสั่นขวัญแขวน ทว่า ด้านหวังเป่าเล่อ ดูเหมือนจะรู้สึกได้ว่ายังไม่พอ ดังนั้นถึงแม้จิตใจเด็กสาวจะสั่นสะท้านเพียงใด เขาก็ยังดูดซับอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาขึ้นเส้นเลือดจากการพยายามอย่างหนัก!
“ยังไม่พอหรอก!!” หวังเป่าเล่อคำรามเสียงต่ำ ครู่ต่อมากฎแตกกระจายใน เตาหลอมที่ห้าก็หมดเกลี้ยง แรงดูดพลันระเบิดขึ้นอีกครั้งทำให้เส้นไหมสีเขียวนับล้านมารวมตัวกัน และหลั่งไหลเข้าไปในฝักกระบี่เจ้าชะตาอย่างต่อเนื่อง!
ฝักกระบี่เจ้าชะตาของหวังเป่าเล่อโปร่งแสงไปเจ็ดส่วนแล้ว และกำลังจะถึงแปดส่วนในไม่ช้า ส่วนกายเนื้อระดับดารานิรันดร์ชั้นมหาวัฏจักรก็ตอบรับอย่างต่อเนื่อง จนไปถึงสามสิบก้าวแล้ว!
ผู้ที่ฝึกมาจนถึงระดับนี้ได้มีไม่มากและผู้ที่กายเนื้อจะมาถึงระดับนี้ได้ก็มีน้อย ยิ่งกว่า การฝึกฝนกายเนื้อไม่ว่าระดับใดก็ล่าช้ากว่าการฝึกตน อีกทั้งยังยากลำบาก กว่าด้วย!
แต่หวังเป่าเล่อไร้ทางเลือก ตอนนี้ดวงตาของเขาแดงก่ำและยังรู้สึกว่าพลัง ฝักกระบี่เจ้าชะตายังขาดอยู่อีกเล็กน้อย ทว่า…เด็กสาวสัตว์ประหลาดในกับดักใบไม้ ตอนนี้ดวงตาที่เบิกกว้าง และท่าทางดิ้นรนของนาง…ลดน้อยลงกว่าก่อนหน้าแล้ว
ดูเหมือนว่าในความคิดของมัน ผนึกกับดักจากใบไม้นี้…ก็ดูจะปกป้องตัวมัน ได้เช่นกัน
แต่ในยามที่เด็กสาวสัมผัสได้ถึงอันตรายเป็นครั้งแรก เตาหลอมที่ห้าก็ว่างเปล่าเช่นเดียวกับสี่เตาก่อนหน้าแล้ว และกลายเป็นแรงดูดเส้นไหมสีเขียวจำนวน หลายหมื่นในทุกๆ อึดใจ แรงดูดของฝักกระบี่เจ้าชะตาจึงยิ่งมากขึ้นเช่นกัน กฎแตกกระจายในเตาหลอมสุดท้ายถูกดูดซับจนเกลี้ยงในทันที
เวลาต่อมาเตาหลอมทั้งหกก็กลายเป็นหลุมดำ แรงดูดที่แผ่ออกทำให้เส้นไหมสีเขียวลดน้อยลงเร็วมากจนเห็นได้ด้วยตาเปล่า
หนึ่งแสน สองแสน สามแสน…จนกระทั่งหกแสน!
ส่วนฝักกระบี่เจ้าชะตาของหวังเป่าเล่อในตอนนี้ก็โปร่งแสง จากเจ็ดส่วนเป็นแปดส่วน และเก้าส่วน…
ยังมีพลังกายเนื้อของเขาที่เริ่มจากสามสิบก้าว กระโดดไปจนถึงเจ็ดสิบกว่าก้าวอย่างรวดเร็ว กายเนื้อระดับนี้นับว่าน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง เกรงว่าแม้แต่ผู้เยี่ยมยุทธ์จักรพิภพชั้นต้นก็ยังไม่สามารถทำลายได้
ในแง่หนึ่งหากจะกล่าวว่ากายเนื้อของเขาเปรียบได้กับอาวุธเทพก็ไม่เกินจริง!
ตอนนั้นเองเด็กสาวก็ไม่คิดจะดิ้นรนอีกต่อไป ขณะที่ลมหายใจถี่กระชั้น นางพ่นตราประทับออกมาทีละอันและเริ่มต้นการป้องกันอย่างแท้จริง!
ขณะเดียวกันเนื่องจากเส้นไหมเต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้นในที่แห่งนี้ถูกหวังเป่าเล่อดูดซับจนกลายเป็นหลุมลึก หลังจากดูดซับไปเกือบหนึ่งล้านเส้น เต๋าสวรรค์ไม่รู้สิ้น ในจักรวาลสีเทาก็ลดลงไปมากกว่าครึ่ง
สำหรับตระกูลไม่รู้สิ้นนั้นเรียกได้ว่าสะท้านฟ้าสะเทือนดินเลยทีเดียว ในไม่ช้า เรือรบตระกูลไม่รู้สิ้นที่ยังล่องหนอยู่ภายนอกจักรวาลสีเทาเหล่านั้นก็ไม่สามารถ ซ่อนตัวได้อีก ท่ามกลางระลอกคลื่นสะท้อนไปมาพวกมันพลันปรากฏสู่สายตาผู้ฝึกตนตระกูลหมื่นสำนักอย่างช่วยไม่ได้
ไม่เพียงแค่นั้น…ยังมีเรือบางลำที่ระเบิดตัวเองจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ภาพนั้น ทำให้ผู้คนภายนอกที่มองเห็นต่างตกตะลึงในทันที
เรือรบไม่รู้สิ้นที่ระเบิดตัวเองนั้นมีจำนวนไม่น้อย มันเป็นเรือรบที่ดูเหมือน จะไม่สามารถยืนหยัดต่อไปได้ จึงแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จำนวนมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง
สุดท้ายหลังผ่านไปสิบกว่าอึดใจ สีหน้าจักรพรรดิสวรรค์เสวียนหัวก็เปลี่ยนไป ครั้งแล้วครั้งเล่า เรือรบไม่รู้สิ้นหลายแสนลำระเบิดไปแล้วมากกว่าสามหมื่นลำ!!
เวลานี้ทุกคนด้านนอกต่างตกตะลึง หน้าเปลี่ยนสี พร้อมกับร้องอุทาน
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”
“เกิดเหตุร้ายอะไร!!”
“อาจเป็นการตายของจักรพรรดิเดือนแยก?”
“เฉินชิงจื่อจะออกมาแล้ว!!” ท่ามกลางเสียงร้องของทุกคน สีหน้า จักรพรรดิเสวียนหัวบิดเบี้ยว เขาไม่ได้เห็นการตายของเดือนแยก แต่ก็คาดเดาได้ว่า คงเป็นเฉินชิงจื่อที่ใช้เคล็ดวิชาบางอย่างอยู่ข้างใน บางทีอาจกำลังจะออกมาจริงๆ
ดังนั้นหลังจากเผยแววตาลังเล เสวียนหัวก็กำลังจะเอ่ยปากพูด…
ทว่าในตอนนั้นเอง…เรือรบไม่รู้สิ้นที่เหลือประมาณเจ็ดถึงแปดหมื่นลำ ทุกลำ พลันสั่นสะเทือนจนเกิดรอยร้าว!
แรงดูดนั้นมหาศาล ตอนนั้นเองพวกมันจึงระเบิดออกภายใต้จักรวาลสีเทากระจายไปยังโลกภายนอก และพลังปราณเต๋าสวรรค์ในเรือรบไม่รู้สิ้นพวกนั้นก็ถูก ดูดซับอย่างบ้าคลั่ง!!
ราวกับพลิกจากผู้มาเยือนเป็นเจ้าถิ่น