บทที่ 257 การต่อสู้แย่งชิงหม้อหลอมเล็ก!
ทันใดนั้น หุ่นเชิดก็สั่นไหวอย่างรุนแรง ขณะที่กำลังจะจมหายไปในทะเลแสงสีแดง มันก็ระเบิดตัวออก เพิ่มพลังให้กับพายุหมุนรอบกายหลายเท่าตัว ส่งผลให้มันเกือบจะพาหม้อหลอมเล็กหนีไปได้อีกครั้ง
แต่กระนั้นก็ไม่สำเร็จ เหมือนทะเลสีแดงจะมีพลังประหลาดสามารถสลายคาถานั้นได้ แม้หุ่นเชิดจะเพิ่มพลังให้พายุมากมาย แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่น้อย
เฉินหุยทำได้แค่ยืนมองพายุหมุนสลายไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก หม้อหลอมเล็กที่ลอยคว้างอยู่กลางอากาศถูกทะเลสีแดงดึงดูดกลับไปที่เดิม
หญิงสาวรู้ว่าตนไม่สามารถนำหม้อหลอมเล็กนั้นมาหลอมแก่นรากฐานวิญญาณได้อีกแล้ว คนอื่นอาจจะไม่รู้ว่าทะเลสีแดงนี้คืออะไร แต่นางเคยอ่านผ่านตามาจากหอสมุดสำนัก จึงรู้ดีว่าทะเลแสงสีแดงนี้น่ากลัวเพียงใด นางกัดริมฝีปากแน่น ตัดสินใจล้มเลิกและถอยกลับออกไปทันที
ขณะที่เฉินหุยกำลังหมดหวังมองทะเลแสงสีแดงพาหม้อหลอมเล็กลอยกลับที่เดิมนั่นเอง หวังเป่าเล่อก็เริ่มลงมือบ้าง นัยน์ตาของชายหนุ่มทอประกาย พลันเมล็ดดูดกลืนในกายก็ตื่นขึ้น ปลดปล่อยแรงสูบมหาศาลออกมาจากมือทั้งสองข้าง หวังเป่าเล่อตั้งมือไปทางหม้อหลอมเล็กที่ลอยอยู่บนทะเลแสงสีแดง ออกแรง สูบดึงดูดหม้อหลอมมาหาตนเอง!
มาหาพ่อเจ้ามา!
หม้อหลอมเล็กในทะเลแสงสีแดงสั่นไหวทันใด ราวกับว่ามีมือล่องหนคู่หนึ่ง จับเอาไว้ได้ เฉินหุยยืนตะลึงงันมองหม้อหลอมเล็กลอยพุ่งไปทางหวังเป่าเล่อ ชายหนุ่มคว้าหม้อหลอมเล็กไว้ได้กลางอากาศด้วยสีหน้าปีติยินดี เขารีบใช้ เมล็ดดูดกลืนกลบปราณวิญญาณของตน ก่อนจะพุ่งไปยังปากทางเข้ารอยแยก!
เฉินหุยเบิกตากว้างมองหวังเป่าเล่อที่มีลักษณะเหมือนกับหุ่นเชิดก่อนหน้านี้ ไม่ผิดเพี้ยน ในหัวอื้ออึงไปหมด ก่อนจะเดาเรื่องทุกอย่างได้ จึงกรีดร้องเสียงหลง แล้วไล่ตามหวังเป่าเล่อไปทันที
มวลสังหารแผ่ออกมาจากเฉินหุยขณะที่นางตามหวังเป่าเล่อไปอย่างไม่ลดละ นัยน์ตาของนางลุกโชนไปด้วยความเดือดดาล เฉินหุยผู้หยิ่งยโสไม่คาดคิดว่าเจ้าอ้วนนี่จะมาวางอุบายกับตนเอง
ชายหนุ่มวางแผนปล่อยตัวปลอมออกมาก่อนจะหลบซ่อนตัว นางเดินตามตัวปลอมเหมือนคนโง่อยู่ตั้งนาน แถมยังต้องเสียหุ่นไม้สุดล้ำค่าไปอีก เจ้าชาติชั่วนั่น คงสะใจน่าดูที่ได้คอยตามหลังนาง แล้วฉวยโอกาสช่วงชิงหม้อหลอมเล็กไปได้ในสถานการณ์คับขัน!
เฉินหุยแห่งสำนักรุ่งสางจักรพิภพทนโดนหลอกให้ดูโง่เขลา แถมยังเสียโอกาส สุดล้ำค่าเช่นนี้ไปไม่ได้ มวลสังหารแผ่กระจายออกมาจากตัวนาง เลือดในกายสูบฉีดพลุ่งพล่าน
มวลสังหารรุนแรงมาก! หวังเป่าเล่อตื่นตกใจ หลังจากพุ่งตัวออกมาจากรอยแยกได้ เขาก็กำหมัดแล้วปล่อยเคล็ดเวทระเบิดดวงดารากระแทกลงกับพื้นทันที
พื้นปากรอยแยกนั้นสั่นไหวจากแรงระเบิด บังเกิดเป็นวงคลื่นกระจายออกรอบด้าน แรงปะทะจากระเบิดดวงดาราพุ่งเข้าใส่เฉินหุยอย่างจัง นัยน์ตาของหวังเป่าเล่อ ฉายแววเย็นยะเยือก ประสบการณ์เสี่ยงตายครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เขารู้ว่าเฉินหุย มุ่งหมายจะฆ่าตนเองทิ้งเสีย ชายหนุ่มจึงไม่จำเป็นจะต้องมามัวทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ หลังจากปล่อยระเบิดดวงดาราออกไป หวังเป่าเล่อก็หยิบเอาลูกประคำระเบิดออกมา ก่อนจะเขวี้ยงออกไปบ้าง!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วผืนฟ้า ผืนดินสั่นสะเทือน ดินหินถล่มลงไปในรอยแยก เมื่อเห็นเฉินหุยกำลังจะโดนกลบฝัง หวังเป่าเล่อก็ใช้จังหวะนี้พุ่งหนีไปอย่างไม่ลังเลใจด้วยความเร็วเต็มพิกัด!
ชายหนุ่มไม่มัวเสียเวลาอ้อยอิ่ง หลังจากชิงหม้อหลอมเล็กมาได้ ปราณวิญญาณของมันก็หลอมรวมเข้ากับปราณวิญญาณของชายหนุ่ม ปรากฏขึ้นเป็นมวลพลังใหม่แผ่กระจายสั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน
เมล็ดดูดกลืนพยายามกลบปราณวิญญาณนั้นแล้วแต่ก็ไม่เป็นผล หวังเป่าเล่อในตอนนี้เป็นเหมือนดังพายุหมุนขนาดยักษ์ที่กำลังเคลื่อนตัวผ่านฟากฟ้าสีดำสนิท มองเห็นได้เด่นชัดไม่ว่าจะอยู่ไกลเพียงใด ปราณวิญญาณที่พรั่งพรูออกมาจากร่างของเขาในตอนนี้ล้นเหลือกว่าปราณวิญญาณภายในรอยแยกเสียอีก!
ปราณวิญญาณเข้มข้นเป็นดังคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าใส่วิญญาณของหวังเป่าเล่ออย่างหนักหน่วง เขาอดใจรอที่จะหลอมหม้อหลอมเล็กเพื่อให้บรรลุขั้นรากฐานตั้งมั่นแทบไม่ไหวแล้ว!
ในตอนนี้ หากมัวชักช้าอีกแม้แต่นิดเดียวก็อาจเป็นอันตรายได้ ถ้าแม่นางผู้นั้นตามมาทันจนต้องปะทะกัน มิวายเขาคงต้องเอาอาวุธเวทออกมาใช้การอีก ถึงจะเสียเวลาไปบ้าง แต่ทุกวินาทีตอนนี้มีค่ามากจริงๆ หรือถ้าหากหวังเป่าเล่อได้รับบาดเจ็บขึ้นมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะสามารถปกป้องไม่ให้ผู้อื่นมาแย่งหม้อหลอมเล็กไปได้ ก่อนที่เขาจะบรรลุขั้นรากฐานตั้งมั่นหรือเปล่า
ชายหนุ่มรู้ดีว่าเมื่อชิงเอาหม้อหลอมเล็กมาแล้ว เขาจะเป็นดังคบเพลิงส่องสว่างล่อเป้าให้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายในเขตจันทราเวทเข้ามารุมแก่งแย่งด้วยความหิวโหย!
ในอดีต ทุกๆ ครั้งที่เขตจันทราเวทเปิดออก ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ประหลาดเช่นนี้ขึ้น มีการเข่นฆ่ากันเป็นปกติในการแข่งขันระหว่างสำนัก
แต่ในตอนนี้ เหตุการณ์กลับเลวร้ายขึ้นไปอีกเพราะเขตจันทราเวทถูกต้นไม้ยักษ์ปิดผนึกเอาไว้ จนตัดขาดจากโลกภายนอก แถมชายหนุ่มยังได้วัตถุเวทสมบูรณ์แบบมาไว้ในครอบครองอีก
ทุกคนต่างต้องการมันเป็นอย่างมาก เขาจินตนาการได้ถึงภาพเลือดสดเจิ่งนอง ภัยอันตรายรอเขาอยู่ทั่วทุกทิศทาง!
หวังเป่าเล่อไม่มีทางเลือกอื่น เว้นเสียแต่จะโยนหม้อหลอมเล็กทิ้งไป หรือไม่ก็พยายามบรรลุขั้นรากฐานตั้งมั่นให้เร็วที่สุด หากบรรลุขั้นรากฐานตั้งมั่นได้ เขาก็มีโอกาสพลิกสถานการณ์โต้กลับได้เช่นกัน
สิ่งที่หวังเป่าเล่อเป็นกังวลที่สุดคือเหล่าผู้ฝึกตนขั้นรากฐานตั้งมั่นและขั้นกำเนิดแก่นในจากตระกูลนภาห้าสมัย เขารู้ดีว่าจะมัวรีรออะไรอีกไม่ได้แล้ว จึงรีบรุดหนีออกมาจากรอยแยกนั้นในทันที
ชายหนุ่มพุ่งทะยานไปไกล ว่องไวราวกับสายฟ้า
เป็นดังที่หวังเป่าเล่อคิดไว้จริงๆ ในป่าไกลออกไปหลายเมตร ศิษย์สำนักสหชุมนุมสกุณาเจ็ดแปดคนกำลังมุ่งหน้าตามศิษย์คนหน้าสุดมา ศิษย์คนนั้นถือเข็มทิศที่กำลังชี้ตรงมาทางหวังเป่าเล่อ ผู้ครอบครองหม้อหลอมเล็กเอาไว้อยู่
“แหล่งกำเนิดปราณวิญญาณมีการเคลื่อนไหว แย่จริง มีคนชิงไปได้ก่อนเสียแล้ว! สวรรค์ แหล่งกำเนิดปราณวิญญาณนี้…เหตุใดจึงมีพลังล้นเหลือเหลือเกิน มากกว่าปกติถึงสิบเท่าทีเดียว!
“ต้องไม่ใช่เศษชิ้นส่วนธรรมดาแน่ เห็นทีคงเป็น…วัตถุเวทสมบูรณ์แบบ!”
ศิษย์ทุกคนต่างตาถลนเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาหายใจถี่รัว แววตาฉายแววมุ่งร้าย ก่อนจะพุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็วเต็มพิกัดอย่างไม่ลังเลใจ มุ่งหน้าไปตามแสงที่ชี้นำบนเข็มทิศ แสงนั้นจ้ากว่าเดิมถึงสิบเท่า
ขณะเดียวกัน ห่างออกไปไกลจากรอยแยก ชายหนุ่มในอาภรณ์สีดำสนิทจากสำนักรุ่งสางจักรพิภพก็กำลังมุ่งไปข้างหน้าด้วยใบหน้าเคร่งเครียด สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันใด เขาหันหน้าไปทางทิศที่หวังเป่าเล่ออยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยระคนความสุขใจ
แหล่งกำเนิดปราณวิญญาณนี่…หรือว่าจะเป็นวัตถุเวทสมบูรณ์แบบ ข้าไม่สนว่าใครจะได้ไป แต่มันจะต้องเป็นของข้า! มวลพลังอาฆาตพวยพุ่งออกมาจากร่างของ ชายหนุ่ม เขารีบปลดผ้าสีดำที่พันมือขวาอยู่ออกอย่างรวดเร็ว ไอสีดำแผ่กระจายออกมาไม่หยุดหย่อน ความเร็วของเขาพุ่งขึ้นหลายเท่าตัว ก่อนจะพุ่งทะยานไปทางแหล่งกำเนิดปราณวิญญาณที่เขาสัมผัสได้!
ไม่หมดแค่เพียงเท่านั้น เหล่าผู้ฝึกตนจากแต่ละสำนักต่างก็มารวมตัวกันอยู่ที่ เส้นแบ่งเขตแดนของดวงจันทร์ เพราะด้านสว่างถูกขุดคุ้ยจนหมดทุกซอกทุกมุมแล้ว ตอนนี้ทุกคนจึงต่างจับจ้องไปยังด้านมืดของดวงจันทร์เป็นตาเดียว
ฉะนั้นต่อให้รอยแยกจะตั้งอยู่บริเวณหนึ่งในจุดตัดจำนวนมาก แต่ก็ยังมีผู้ฝึกตนมากมายหลายร้อยคนมาออกันแน่นขนัด ท่ามกลางความชุลมุนวุ่นวายที่เกิดขึ้น จึงมีการเข่นฆ่ากันแย่งชิงเศษชิ้นส่วนอยู่เป็นระยะ พวกเขาต่างเจ็บใจที่ได้รู้ว่าบางคนน่าจะบรรลุขั้นรากฐานตั้งมั่นได้สำเร็จแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่อาจมั่นใจได้เต็มร้อย เพราะเขตจันทราเวทนั้นแสนกว้างใหญ่ แถมแผ่นหยกสื่อสารก็มาใช้การไม่ได้อีก
ขณะนั้น แหล่งกำเนิดปราณวิญญาณจากร่างของหวังเป่าเล่อ ก็กลายเป็นดั่งพายุหมุนรุนแรงสั่นคลอนไปถึงสวรรค์ เหล่าผู้ฝึกตนในรัศมีสามพันกิโลเมตรต่างสัมผัสได้ถึงพลังนี้ พวกเขาจึงมุ่งหน้ามาจากทั่วทุกทิศทางด้วยความกระหายตื่นเต้น!
ณ บริเวณรอยแยกที่หวังเป่าเล่อชิงเอาหม้อหลอมเล็กมาได้ มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากใต้พื้นดินหลังจากที่เขาออกมา เศษดินฟุ้งกระจายไปบนอากาศ ปรากฏร่าง เฉินหุยในสภาพสะบักสะบอม ผมเผ้ายุ่งเหยิง
นางกระอักเลือดเมื่อพ้นจากรอยแยกออกมาได้ ใบหน้าของนางซีดเผือด เส้นเลือดปูดโปนขึ้นในดวงตา พลันกรีดร้องเสียงแหลมลั่น
ข้าจะฆ่าเจ้า! นางหันไปมองยังทิศที่สัมผัสได้ถึงแหล่งกำเนิดปราณวิญญาณมากล้น ก่อนจะพุ่งออกไปดวงแววตาอาฆาตแค้น
หากมีใครสักคนยืนสูงอยู่บนฟ้าและก้มมองลงมา ก็จะเห็นว่าในรัศมีสามพันกิโลเมตร จากทั้งสองด้านของดวงจันทร์ มีผู้ฝึกตนหลายร้อยคนกำลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางเดียวกัน
จุดหมายของทุกคนคือ หวังเป่าเล่อ!