บทที่ 1120 สงสารวัฏสุดท้าย
“นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน?”
ราชาเซียนสังสารวัฏตกใจหน้าซีด
เขามีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยพบเหตุการณ์เช่นนี้เลย
ขณะนี้ เขาที่ไม่มี ‘กายวัฏสงสาร’ คุ้มกันจะเป็นคู่มือของจ้าวเฟิงได้อย่างไร
หากราชาเซียนสังสารวัฏอยู่ในช่วงยุคเฟื่องฟู มีราชาเซียนและเซียนเทวาเร้นลับชั้นสูงมากมาย ผู้แข็งแกร่งเทวาเร้นลับอื่นๆ นับไม่ถ้วน ทั้งยังมีอาวุธเทพชั้นรองสองชิ้น ต่อให้เป็นครึ่งเทพก็ไม่มีทางสังหารเขาได้
อีกทั้งราชาเซียนสังสารวัฏมีเนตรสังสารวัฏ พลังที่ช่วยคุ้มครองชีวิตสูงยิ่ง มิฉะนั้นแล้วเขาล่วงเกินขั้วอำนาจของสองราชวงศ์มากมายขนาดนั้น จะอยู่รอดมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร
แต่ตอนนี้ราชาเซียนสังสารวัฏมองไปยังจ้าวเฟิง ในใจเกิดความหวาดกลัวขึ้น
“จ้าวเฟิง เจ้าฆ่าข้าไม่ตายหรอก เจ้าช่วยหลิ่วฉินอินไปแล้ว อาวุธเทพชั้นรองก็เป็นของเจ้าแล้ว ศัตรูเพิ่มมากขึ้นคนหนึ่งมิสู้มีสหายเพิ่มขึ้นมาหนึ่งคน!”
ราชาเซียนสังสารวัฏมองจ้าวเฟิง กัดฟันพูด
สีหน้าของจ้าวเฟิงเย็นชา จิตสังหารต่อราชาเซียนสังสารวัฏไม่ลดลง
หลอกลวงตนนั้นเป็นเรื่องรอง แต่ราชาเซียนสังสารวัฏหลอกลวงหลิ่วฉินอิน คิดจะสังหารนางเพื่อทะลวงขอบเขตพลัง
จุดนี้จ้าวเฟิงไม่อาจรับได้แน่
ไม่ง่ายเลยกว่าหลิ่วฉินซินจะแก้ชะตาชีวิตและได้รับชีวิตใหม่มาได้ แต่กลับเกือบจะถูกราชาเซียนสังสารวัฏสังหารโดยที่ยังไม่ทันรู้อะไร
“จุดเริ่มต้นสังสารวัฏ!”
ราชาเซียนสังสารวัฏเห็นจ้าวเฟิงไม่สะทกสะท้าน จึงสำแดงวิชาดวงตาสังสารวัฏอีกครั้ง
ครั้งนี้ สิ่งที่ราชาเซียนเรียกมาคือกายวัฏสงสารที่เหลือทั้งหมด
เสี้ยวขณะต่อมา ในตาซ้ายของราชาเซียนสังสารวัฏมีเงาคนสีดำแต่ละร่างบินออกมา กายวัฏสงสารเหล่านี้มีมากถึงเจ็ดแปดสิบร่าง
ในนั้นมีผู้แข็งแกร่งขอบเขตเทวาเร้นลับยี่สิบกว่าร่าง ส่วนที่เหลือล้วนเป็นขอบเขตปราณเทวะ
ในบรรดากายวัฏสงสารเหล่านี้ มีจำนวนมากที่ถูกแมวขโมยน้อยและเซียนหมื่นปรากฏการณ์ควบคุมไว้เมื่อครู่ มีทั้งที่ต่อสู้อยู่กับวานรทองสะท้านฟ้า และยังมีส่วนที่ปฏิบัติภารกิจบางอย่างแทนราชาเซียนสังสารวัฏอยู่โลกภายนอก
ในหมู่คนเหล่านี้ จ้าวเฟิงเห็นจักรพรรดิแห่งความตายกับเซียนฉลามดำที่ลอบสังหารองค์ชายเก้าในตอนแรก…
“เจ้าคนชั่ว!”
จ้าวเฟิงมองไปยังราชาเซียนสังสารวัฏ
ยากจะจินตนาการได้ว่า ในชาตินี้ราชาเซียนสังสารวัฏสังหารผู้แข็งแกร่งไปมากน้อยเพียงใด
แต่ในขณะเดียวกัน จ้าวเฟิงก็เพิ่มความระมัดระวัง
ถึงแม้จ้าวเฟิงจะไม่เกรงกลัวลูกสมุนพวกนี้ แต่ราชาเซียนสังสารวัฏต้องไม่ทำเรื่องที่ไม่มีความหมายอย่างแน่นอน
“พันธนาการสังสารวัฏ!”
ราชาเซียนสังสารวัฏโคจรดวงตาทั้งสอง ปลดปล่อยเสวียนอ้าวสังสารวัฏอันแข็งแกร่งออกมา ไหลทะลักเข้าไปในร่างของกายวัฏสงสารเหล่านั้น
ฟู่ ฟู่!
กายวัฏสงสารทั้งหมด ร่างกายและวิญญาณเริ่มแตกกระจายออก แปรเปลี่ยนเป็นหมอกมืดหม่นล้อมจ้าวเฟิงเอาไว้
“บัดซบ ความพยายามของข้าตลอดหลายหมื่นปีมานี้!”
ราชาเซียนสังสารวัฏเสียดายยิ่งนัก
ในขณะเดียวกับที่สำแดง ‘พันธนาการสังสารวัฏ’ เพื่อพันธนาการศัตรู ก็ทำให้วิญญาณที่ถูกเขากักขังได้รับการปลดปล่อยอย่างสมบูรณ์
“เงาหลบหลีก!”
ราชาเซียนสังสารวัฏสำแดงเคล็ดวิชาหลีกหนี แปลงเป็นเส้นแสงสีเทาหายวับไปในท้องฟ้า
“พลังกลุ่มนี้…”
รอบกายของจ้าวเฟิงถูกหมอกมืดหม่นที่ขจัดไปไม่หมดล้อมรอบไว้
หมอกมืดหม่นกลุ่มนี้สกัดกั้นทุกสิ่ง พันธนาการทั้งพลัง ประสาทสัมผัสจิตวิญญาณ และเจตจำนงของจ้าวเฟิงเอาไว้ภายใน
ฝ่ามือสายฟ้าทลายนภา!
จ้าวเฟิงซัดเงาฝ่ามือศักดิ์สิทธิ์อัสนีสีชาดออกมา กลับพบว่าการโจมตีของตน เมื่อตกลงไปในหมอกมืดหม่นนั่นแล้วก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
เสี้ยวขณะต่อมา เบื้องหลังจ้าวเฟิงก็มีเงาฝ่ามืออัสนีสีชาดโผล่มาโจมตี
จ้าวเฟิงรีบโคจรพลังทันใด ระงับอาการบาดเจ็บเอาไว้
“พลังสังสารวัฏไม่จัดอยู่ในชั้นวิญญาณและชั้นวัตถุ เหมือนกับพลังแห่งโชคชะตา เป็นพลังอันน่าอัศจรรย์ที่ยากจะสัมผัสได้”
จ้าวเฟิงสีหน้าเคร่งเครียดเล็กน้อย
“หึ เช่นนั้นข้าก็จะใช้พลังที่แข็งแกร่งที่สุดทำลายพันธนาการทุกสิ่ง!”
วันนี้จ้าวเฟิงต้องสังหารราชาเซียนสังสารวัฏให้ได้ เขาจะไม่ยอมถูกขังอยู่ที่นี่เด็ดขาด
จ้าวเฟิงยกมือขึ้น ยื่นนิ้วสีม่วงทองโลหิตออกมา บนนิ้วมือมีความเย็นจางๆ หุ้มล้อม
ฟู่! จ้าวเฟิงปลดพลังที่แช่แข็งออกบางส่วน แล้วชี้นิ้วจู่โจมทันใด
ครืน บึ้ม!
สายเลือดพลังเทพทรงอำนาจที่เก่าแก่บรรพกาล แปรเป็นเสาแสงเลือนรางสีม่วงโลหิตต้นหนึ่ง ดุจนิ้วมือยักษ์ที่ทะลุทะลวงทุกสรรพสิ่ง
หมอกมืดหม่นรอบกายจ้าวเฟิงถูกขจัดออกไปในชั่วพริบตา!
จ้าวเฟิงปวดใจเล็กน้อย การโจมตีเมื่อครู่ เขาใช้พลังเลือดเทพไปหนึ่งส่วนกว่าๆ แล้ว
“ปีกอีสนีผ่านฟ้า!”
จ้าวเฟิงปลุกพลังศักดิ์สิทธิ์วายุอัสนี แปลงเป็นเส้นโค้งอัสนีสีชาดสายหนึ่งหายวับไปในอากาศ
ในท้องฟ้า ราชาเซียนสังสารวัฏหนีสุดชีวิต
“ผู้แข็งแกร่งที่ตายไปในร่างเทพมากมายถึงเพียงนั้น รอให้ข้าฟื้นฟูไอสวรรค์เสียก่อนเถอะ ไม่นานนักก็จะสามารถสร้างกายวัฏสงสารที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ถึงตอนนั้นต้องนำคนทุกคนที่เกี่ยวข้องกับจ้าวเฟิงมาทำเป็นกายวัฏสงสารให้หมด ให้พวกมันไม่อาจหลุดพ้นไปได้ตลอดกาล….”
ราชาเซียนสังสารวัฏรู้สึกอัปยศและถูกเหยียดหยามอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ในฐานะที่เป็นทายาทผู้ครอบครองเนตรเทพเจ้า ราชาเซียนเทวาเร้นลับระดับสุดยอดของแผ่นดินใหญ่ เขาเคยอเนจอนาถแบบนี้ที่ไหนกัน
แต่เสี้ยวขณะต่อมา ราชาเซียนสังสารวัฏที่หนีไปเกือบแสนลี้ เรือนกายหนาวเหน็บ ราวกับถูกพลังไร้รูปร่างเล็งเป้าหมายเอาไว้
ฟิ้ว ฉึก!
ลูกศรแสงสีทองแดงดอกหนึ่ง เหมือนพุ่งออกมาจากรอยแยกระหว่างมิติ ทะลุกายของราชาเซียนสังสารวัฏไปทันที
“นี่มันเรื่องอะไรกัน?”
ราชาเซียนสังสารวัฏมีสีหน้าตื่นตะลึง
ครืน เปรี้ยง เปรี้ยง!
เสวียนอ้าววายุอัสนีที่ทรงพลังและบ้าอำนาจบดขยี้มายังเขา
“เพลิงอัสนีวายุเนตรเทพเจ้า!”
เสี้ยวขณะที่จ้าวเฟิงเข้ามาใกล้ก็สำแดงวิชาดวงตา
ครืน ฉึก!
เปลวเพลิงพลังอัสนีสีม่วงทองกลุ่มหนึ่งฟาดผ่ามายังหัวของราชาเซียนสังสารวัฏ ความเจ็บปวดรุนแรงทำให้เขาชะงักลงชั่วขณะ
“เจ้าหนีออกมาได้แล้วรึ!”
ราชาเซียนสังสารวัฏหน้าซีดโดยพลัน
จ้าวเฟิงทำลายพันธนาการสังสารวัฏของเขาได้ในเวลาอันสั้นเพียงนี้!
“หนามจิตวิญญาณ!”
“โจมตีวิญญาณมายา!”
จ้าวเฟิงเห็นว่าวิชาดวงตาวิญญาณของตนส่งผลกับราชาเซียนสังสารวัฏค่อนข้างจำกัด จึงโคจรเจตจำนงดวงตา สำแดงวิชาดวงตาวิญญาณอื่นๆ ไม่หยุดหย่อน
“อ๊าก…จ้าวเฟิง คนล้มเจ้าอย่าข้าม!”
ราชาเซียนสังสารวัฏถูกวิชาดวงตาวิญญาณของจ้าวเฟิงทรมานจนอยากตายไปเสีย ไม่อาจหลีกหนีได้เลย
แต่วิชาดวงตาวิญญาณของจ้าวเฟิงก็ยากจะสังหารเขาได้ เขาครอบครองเนตรสังสารวัฏ เป็นกายวัฏสงสาร พลังป้องกันและพลังฟื้นฟูชั้นวิญญาณเกินขอบเขตของราชาเซียน
“สังหารยากจริงๆ ด้วย!”
ถึงแม้พลังป้องกันวิญญาณของราชาเซียนสังสารวัฏจะไม่สู้จ้าวเฟิงที่ครอบครองดวงตาเทพเจ้า แต่พลังฟื้นฟูของวิญญาณกลับแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง
วู้ม แซ่ด แซ่ด!
จ้าวเฟิงผสานพลังอัสนีเทวะที่เหลือเข้าไปในตาซ้าย
“เพลิงดวงตาอัสนีเทวะ!”
ในตาซ้ายของจ้าวเฟิงปรากฏกลุ่มตราประทับอัสนีเทวะขึ้น บนตราอัสนีทุกเส้นมีเพลิงดวงตาวิญญาณลอยเอ่อ สุดท้ายก่อร่างเป็นเพลิงวิญญาณอัสนีเทวะสีม่วงแวววาวกลุ่มหนึ่ง
ครืน บึ้ม!
ตราประทับอัสนีเทวะบิดเบี้ยว ลุกไหม้คดงอดุจเปลวเพลิง โจมตีไปยังหัวของราชาเซียนสังสารวัฏพร้อมด้วยกลิ่นอายวิญญาณน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างยิ่ง
“อ๊าก!” ราชาเซียนสังสารวัฏร้องเจ็บปวดอย่างไม่อยากจะมีชีวิตอยู่
เขาที่สูญเสียของวิเศษป้องกันวิญญาณ รับการโจมตีจากพลังอัสนีเทวะทั้งหมดของจ้าวเฟิง ต่อให้เป็นพลังฟื้นฟูของกายวัฏสงสารของเขาก็ไม่อาจต้านทานได้
หลังจากราชาเซียนสังสารวัฏรับ ‘เพลิงดวงตาอัสนีเทวะ’ เข้าไปเต็มๆ แล้ว ร่างกายก็ขาดวิ่น อ่อนแอเป็นที่สุด
“จ้าวเฟิง ปล่อยข้าไปเถอะ ข้ายินดีที่จะมอบวิธีรวมพลังทายาทเนตรเทพเจ้าให้เจ้า!”
ราชาเซียนสังสารวัฏเชื่อว่าจ้าวเฟิงจะต้องไม่ปฏิเสธเงื่อนไขนี้อย่างแน่นอน
ในยามนี้ จ้าวเฟิงมีเซียนหมื่นปรากฏการณ์และเนตรมรณะ ขอเพียงเขาได้รับสายเลือดของทายาทเนตรเทพเจ้าอีกชนิดหนึ่ง ก็สามารถใช้เคล็ดวิชาชนิดนั้นได้
พลังน่าสะพรึงที่ทำลายฟ้าดินชนิดนั้น ผู้แข็งแกร่งคนใดในดินแดนทวีปก็ไม่มีทางปฏิเสธ
จ้าวเฟิงที่มีใจคิดจะสังหารราชาเซียนสังสารวัฏ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“หึ ตายไปซะ!” สีหน้าของจ้าวเฟิงเย็นเยียบดุดัน
ถึงแม้จะอยากได้เคล็ดวิชาลับในมือของราชาเซียนสังสารวัฏ
แต่เขาก็เป็นคนที่มีหลักการ คนที่จะฆ่าก็ต้องฆ่า!
ครืน ครืน!
จ้าวเฟิงสำแดงวิชาดวงตาวิญญาณไม่หยุดหย่อน ทรมานและทำลายวิญญาณของราชาเซียนสังสารวัฏ
หากเป็นคนทั่วไป เวลานี้จ้าวเฟิงคงสามารถสำแดงเนตรเพ่งเทพเจ้าดูดวิญญาณออกไปได้
แต่คู่มือเป็นราชาเซียนสังสารวัฏ มีเนตรสังสารวัฏ พลังวิญญาณแข็งแกร่ง หากยามที่ฉุดดึงวิญญาณราชาเซียนสังสารวัฏแล้วอีกฝ่ายระเบิดพลีชีพ ในระยะที่ใกล้ถึงเพียงนี้ แม้แต่จ้าวเฟิงก็อาจตายได้
“ย้าก…ตายไปซะ!”
ใบหน้าของราชาเซียนสังสารวัฏบิดเบี้ยว เสวียนอ้าวสังสารวัฏ วิญญาณ และพลังศักดิ์สิทธิ์ทั่วร่างไหลทะลักเข้าไปในเนตรสังสารวัฏทั้งหมด
ครืน!
ราชาเซียนสังสารวัฏผสานพลังที่บีบอัดเข้ากับเนตรสังสารวัฏ ก่อนระเบิดออกมา
ในฟ้าดิน พลังเสวียนอ้าวอันน่าหวาดหวั่นม้วนตัวมา ฟ้าดินสั่นสะเทือน ภูเขาแม่น้ำถล่มทลาย
ฟิ้ว! จ้าวเฟิงเตรียมป้องกันเอาไว้นานแล้ว เขาสำแดงวิชาปีกอัสนีโบยบิน หลบหลีกขอบเขตการระเบิด
“หึ คิดจะหนีไปไหน!”
ดวงตาเทพเจ้าของจ้าวเฟิงเล็งวัตถุหนึ่งเอาไว้ ไล่ตามไปทันที
จ้าวเฟิงสัมผัสได้ก่อนแล้วว่าราชาเซียนสังสารวัฏแค่เพียงระเบิดดวงตาข้างหนึ่งในนั้น
เนตรสังสารวัฏแบ่งเป็นวัฏสงสารแห่งชีวิตและวัฏสงสารแห่งความตาย ส่วนที่ระเบิดคือเนตรวัฏสงสารแห่งความตาย ส่วนเนตรวัฏสงสารแห่งชีวิตนำพลังวิญญาณบางส่วนของราชาเซียนสังสารวัฏหลบหนีไปในช่วงเวลาสำคัญ
จ้าวเฟิงนำธนูเหนือนภาออกมา ยิงธนูออกไปติดๆ กันหลายดอก
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
ระหว่างวายุอัสนีสีทองแดงแต่ละดอก จะมาพร้อมพลังวิญญาณกลุ่มหนึ่ง ทะลุผ่านกายวิญญาณที่มืดหม่นกลุ่มนั้น
“จ้าวเฟิง ข้ายอมรับว่าเจ้าแข็งแกร่ง แต่เจ้าฆ่าข้าไม่ตายหรอก!”
ราชาเซียนสังสารวัฏเห็นจ้าวเฟิงไล่ตามมา ก็พลันเอ่ยอย่างบ้าคลั่ง
“สังสารวัฏ กลับชาติเกิดใหม่!”
พลังวิญญาณของราชาเซียนสังสารวัฏไหลทะลักเข้าไปในเนตรสงสารวัฏแห่งชีวิต
ราชาเซียนสังสารวัฏทั้งเคียดแค้นทั้งเสียใจ เขาแค้นจ้าวเฟิงที่บีบเขาจนไร้ซึ่งหนทาง แต่ก็เสียใจว่าตนเองไม่ควรไปตอแยกับจ้าวเฟิง
ยามนี้เขากระตุ้นเคล็ดวิชาสุดท้ายของเนตรสังสารวัฏ เริ่มต้นทุกสิ่งที่สูญเสียไปใหม่อีกครั้งหนึ่ง กลับชาติมาเกิดใหม่
“เจ้าคนชั่วร้ายเช่นนี้ ยังคิดอยากจะเกิดใหม่รึ!”
จ้าวเฟิงใกล้เข้ามา โคจรเจตจำนงดวงตา
“เนตรเพ่งเทพเจ้า!”
ในตาซ้ายของจ้าวเฟิง แผ่คลื่นวนสีม่วงลึกไม่เห็นก้นบึ้งออกมา เชื่อมต่อไปยังเขาวงกตลวงตาไร้จุดสิ้นสุดที่หมอกสีม่วงลอยวน
ราชาเซียนสังสารวัฏในยามนี้ เหลือเพียงแค่พลังวิญญาณอ่อนแอทรุดโทรม ต่อให้เขาระเบิดพลีชีพ ก็ไม่มีทางสร้างพลังมากมายอะไรได้ ดังนั้น จ้าวเฟิงสำแดงเนตรเพ่งเทพเจ้าทันที
นอกจากนั้น เนตรเพ่งเทพเจ้าที่จ้าวเฟิงสำแดงในยามนี้ ผสานกับ ‘เขตแดนคุกมายา’ พลังดวงตามายา พลังลวงตาและควบคุมยิ่งแข็งแกร่ง!
“ไม่นะ!”
พลังวิญญาณของราชาเซียนสังสารวัฏ เพิ่งจะเข้าไปในสังสารวัฏแห่งชีวิต สูญเสียพลังต้านทาน
ซ่า! เนตรสังสารวัฏแห่งชีวิตถูกจ้าวเฟิงดูดเข้าไปในมิติตาซ้าย
ส่วนพลังวิญญาณอ่อนแอทรุดโทรมของราชาเซียนสังสารวัฏ ในช่วงเวลาที่สำคัญของการเกิดใหม่สังสารวัฏ สูญเสียการเชื่อมต่อกับเนตรสังสารวัฏแห่งชีวิต สุดท้ายแล้ว การเกิดใหม่ล้มเหลว ถูกกฎเกณฑ์สังสารวัฏของฟ้าดินทำลาย
“อันตรายจริง!” จ้าวเฟิงค่อนข้างยินดี
หากเมื่อครู่เขาช้าไปอีกนิดหนึ่ง หรือพลังของดวงตาเทพเจ้าลดลงไปอีกส่วน ราชาเซียนสังสารวัฏอาจจะเกิดใหม่ตามสังสารวัฏสำเร็จไปแล้วก็ได้
ดีที่ทำลายราชาเซียนสังสารวัฏได้อย่างสมบูรณ์ ทั้งยังได้รับเนตรสังสารวัฏของสังสารวัฏแห่งชีวิต
แต่ในยามนี้ ความคิดของจ้าวเฟิงขยับเล็กน้อย สัมผัสกับอะไรบางอย่างได้ มองไปยังเบื้องหลังที่ห่างไกล
เห็นเพียง ขอบฟ้าที่ไกลๆนั่น มีสตรีนางหนึ่งที่งดงามราวกับดอกบัวในภาพวาดยืนอยู่
“เจ้าฆ่าอาจารย์ของข้า!”
ใบหน้าของหลิ่วฉินอินไร้จิตวิญญาณ ดวงตาสุกสกาวหยดน้ำไหลริน แฝงด้วยความโศกเศร้าและขาดที่พึ่งพิง