บทที่ 1193 เสี่ยวหลิงเข้าร่วมกลุ่ม

การจากไปอย่างแค้นเคืองของเผ่าหยกทองดึงดูดความสนใจของขั้วอำนาจอื่นบนยอดเขา

ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ คนของเผ่าหยกทองทั้งหมดทะยานไปยังทิศทางหนึ่ง ช่างชวนให้คนสงสัยจริงๆ

“เผ่าหยกทองเพิ่งจะส่งคนห้าคนไปไล่สังหารสามสี่คนนั่นไม่ใช่รึ? ไยตอนนี้จึงไปกันหมดเล่า?”

ชายหนุ่มที่หัวเราะเยาะจ้าวเฟิงสองคราตอนพักอยู่บนยอดเขาเมื่อครู่เอ่ยขึ้นอย่างตกใจสงสัย

“หุบปาก มาที่นี่ได้ ไม่มีที่รับมือได้ง่ายสักคนหรอก!”

ยามนี้ เทพแท้จริงขั้นสี่ของขั้วอำนาจที่ชายหนุ่มคนนี้อยู่กล่าวอย่างโมโห

……

“เทพแท้จริงเทียนหวา ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ปฐมเทพตี้หลินถามขึ้นอย่างแปลกใจ

เมื่อครู่เทพแท้จริงเทียนหวาได้รับข่าวหนึ่งก็พาทุกคนจากมาทันที คนอื่นยังไม่รู้อะไรทั้งนั้น

“หุบปาก พูดมากเสียจริง!”

เทพแท้จริงเทียนหวาถลึงตามองปฐมเทพตี้หลินอย่างดุดัน ตวาดโดยไม่เกรงใจแม้แต่น้อย

เห็นเทพแท้จริงเทียนหวาโกรธแค้นถึงเพียงนี้ เผ่าหยกทองคนที่เหลือก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก

แต่ว่าไม่นานนัก พวกเขาก็เข้าใจว่าเหตุใดเทพแท้จริงเทียนหวาจึงเดือดดาลถึงเพียงนี้

“ช่วยด้วย…”

กายวิญญาณสีทองเข้มที่อ่อนแรงดวงหนึ่งบินมายังเผ่าหยกทองคนอื่นๆ

ครืน ฉัวะ!

เพลิงอัสนีเทวะอันน่าหวาดหวั่นตกลงบนกายวิญญาณร่างนี้ ทำลายจนสิ้นซาก

เผ่าหยกทองคนอื่นยืนอึ้งอยู่กับที่ คิดไม่ถึงว่าในยามที่พวกเขามาถึง ภาพที่ได้เห็นจะเป็นเช่นนี้

“ถ้าพวกเจ้ามาเร็วกว่านี้อีกนิด ไม่แน่ว่าอาจช่วยเขาได้!”

ในยามนี้ เสียงเอ้อระเหยสบายใจลอยดังเข้าไปในหูของคนเผ่าหยกทอง

จิตใจของเผ่าหยกทองทุกคนสั่นสะท้าน ทั่วทั้งกายสั่นเทิ้มน้อยๆ ความโกรธแค้นที่ไร้รูปร่างทำเอาฟ้าดินทั่วด้านเกือบจะแข็งตัว

“จ้าวเฟิง เจ้ากล้าสังหารคนของเผ่าหยกทอง!”

ปฐมเทพตี้หลินหน้าเปลี่ยนสี ตะโกนขึ้นทันใด

จ้าวเฟิงมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา คนคนนี้ปัญญาอ่อนรึ? ตนสังหารไปเรียบร้อยแล้วยังจะพูดคำพูดโง่ๆ นี่อีก

“ปฐมเทพเทียนหวา ช่วยพวกเราด้วย!”

ข้างหลังจ้าวเฟิงไม่ไกลนัก เสียงของเทพแท้จริงจากเผ่าหยกทองลอยมา

ขณะนี้ เทพแท้จริงเผ่าหยกทองที่ล้อมจับพวกจ้าวเฟิงเหลือเพียงแค่สามคนเท่านั้น พวกเขาถูกมังกรวารีล้างโลกา ผู้เฒ่าชุดเขียว และเผ่าพันธุ์บรรพกาลมากมายล้อมเอาไว้

“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!”

สายตาโกรธแค้นของเทพแท้จริงเทียนหวามองจ้าวเฟิง เอ่ยออกไปทันที

เขาดูไม่ออกเสียที่ไหนว่าจ้าวเฟิงสามารถสังหารสามคนนี้ แต่กลับกักขังคนทั้งสามเอาไว้ ล่อให้คนของเผ่าหยกทองทั้งหมดออกมา คนหนุ่มที่บ้าคลั่งเช่นนี้ เขาเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก!

“เทพแท้จริงเทียนหวาช่างเป็นคนที่มีสำนึกคุณธรรมนัก ไม่สนใจความเป็นความตายของคนในเผ่าก็จะสังหารข้าให้ได้!”

มุมปากของจ้าวเฟิงยกยิ้มชั่วร้าย

คำนี้เพียงแค่พูดออกไป เทพแท้จริงเผ่าหยกทองทั้งสามที่ถูกล้อมขังอยู่ ทั่วทั้งร่างเย็นเยียบ ราวกับตัวอยู่ในห้องน้ำแข็ง

ส่วนในใจของเผ่าหยกทองที่เหลือก็หนาวเหน็บเช่นกัน แม้กระทั่งความเป็นตายของเทพแท้จริงสามคน เทพแท้จริงเทียนหวายังไม่สนใจ ต่อไปยามชิงของล้ำค่า ก็จะต้องไม่สนใจความเป็นตายของพวกเขาเช่นกัน

สายตาของเทพแท้จริงเทียนหวามีจิตสังหารคุกรุ่น จ้าวเฟิงกำลังทำลายความสัมพันธ์ของเขากับสมาชิกที่เหลือ

เทพแท้จริงเทียนหวาเป็นถึงเทพแท้จริงขั้นห้า แน่นอนว่าคงไม่ไปสนใจไยดีเทพแท้จริงขั้นต่ำเหล่านี้ แต่การช่วงชิงของล้ำค่าครั้งนี้มีคู่มือมากเกินไป อีกทั้งขั้วอำนาจยังใหญ่โต เขาจะต้องยืมพลังของคนในเผ่า กระทั่งใช้ชีวิตของพวกเขาปูทางให้ตน

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็เชิญสหายที่อยู่ในมุมมืดออกมาช่วยข้าอีกแรงแล้วกัน!”

จ้าวเฟิงเหลียวหลัง สายตาพุ่งไปยังส่วนลึกในป่าโบราณ

“เจ้าคนนี่ยังมีผู้ช่วยอีกรึ?”

เทพแท้จริงเทียนหวาสายตานิ่งลึกดุจน้ำนิ่ง

ในส่วนลึกของป่าโบราณ เปลวเพลิงสีฟ้าม่วงไหววูบ สตรีชุดกระโปรงยาวสีฟ้าม่วงค่อยๆ ลอยขึ้นมา

“โดนเขาจับได้แล้วงั้นรึ!”

เสี่ยวหลิงโมโหเล็กน้อย

แต่เดิมนางมาที่นี่เพื่อสืบข่าวเกี่ยวกับของวิเศษ จู่ๆ กลับสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายเพลิงที่คุ้นเคย ครั้นตามกลิ่นอายกลุ่มนี้มาก็ได้พบกับจ้าวเฟิง

ดังนั้นเสี่ยวหลิงจึงซ่อนอยู่ในที่มืด รอหลังจากที่จ้าวเฟิงและเทพแท้จริงทั้งห้าของเผ่าหยกทองบาดเจ็บทั้งสองฝ่ายแล้ว ค่อยลงมือชิงเอาขนหางยูงหางหงส์กลับไป

แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือ พวกจ้าวเฟิงแต่ละคนพลังแข็งแกร่ง เอาชนะเทพแท้จริงขั้นสามทั้งห้าได้

นางจึงแอบซ่อนตัวต่อไป รอจนกองกำลังใหญ่ของเผ่าหยกทองมา กองกำลังใหญ่กลุ่มนี้แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก กระทั่งมีเทพแท้จริงขั้นห้าอยู่ด้วย เมื่อครู่เสี่ยวหลิงยังกังวลว่าจ้าวเฟิงจะถูกเทพแท้จริงขั้นห้าสังหารหรือไม่

แต่จู่ๆ จ้าวเฟิงก็เปิดเผยที่ที่นางซ่อนตัวอยู่ออกมา

‘ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าร่วมมือกับเขารับมือศัตรู สร้างความรู้สึกดีๆ แก่เขา แล้วค่อยหาโอกาสชิงขนหาง!’

มุมปากของเสี่ยวหลิงยกขึ้นน้อยๆ รู้สึกว่าแผนการนี้ไม่เลวเลย

ฟุ่บ!

เปลวเพลิงสีฟ้าม่วงกะพริบวูบไหว สตรีงดงามในชุดกระโปรงยาวสีเดียวกันคนหนึ่งลอยลงมาข้างกายจ้าวเฟิง

“คิดไม่ถึงว่านายท่านจะยังมีผู้ช่วย!”

ผู้เฒ่าชุดเขียวอึ้งตะลึง

“ช่างงามเหลือเกิน!”

ทั้งสองฝ่ายถูกความงามและรัศมีของสตรีนางนี้ดึงดูด บรรยากาศที่คุกรุ่นสลายหายไปทันใด

“หึ!”

เสี่ยวหลิงแค่นเสียง ถลึงตามองจ้าวเฟิง จากนั้นมองไปยังเผ่าหยกทองคนอื่นๆ

“เทพแท้จริงขั้นสี่!”

ใบหน้าของเทพแท้จริงเทียนหวาพลันเคร่งเครียด

จ้าวเฟิงสามสี่คนรวมกับสัตว์วิเศษฝูงนั้น กำลังรบก็แข็งแกร่งมากแล้ว และยามนี้ยังมีเทพแท้จริงขั้นสี่เพิ่มมาอีกคนหนึ่ง

ทางฟากเผ่าหยกทอง นอกจากเทพแท้จริงเทียนหวาที่เป็นเทพแท้จริงขั้นห้าแล้ว ที่เหลือล้วนเป็นเทพแท้จริงขั้นสอง สาม และปฐมเทพ หากฝืนปะทะแล้วละก็ โอกาสชนะของเผ่าหยกทองยังคงมากอยู่ แต่ต่อให้สุดท้ายชนะ ความสูญเสียของเผ่าหยกทองก็จะหนักหน่วงยิ่ง ไม่มีทางเข้าร่วมการช่วงชิงของวิเศษได้เลย

“เทพแท้จริงเทียนหวา ข้าเชื่อว่าท่านเป็นคนที่มีเหตุผล คงไม่ทำให้คนทั้งเผ่าหยกทองต้องมารับกรรมไปด้วยเพราะคนไร้ประโยชน์คนหนึ่งกระมัง!”

จ้าวเฟิงปรายตาไปยังปฐมเทพตี้หลิน

“คนไร้ประโยชน์…”

ปฐมเทพตี้หลินสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง สองหมัดกำแน่น เล็บจิกเข้าไปในเนื้อ

ฝึกฝนจนมาถึงตอนนี้ ยังไม่เคยมีใครเรียกเขาว่าคนไร้ประโยชน์สักคน!

“เจ้าพูดมาก็มีเหตุผล แค่เพียงเจ้าปล่อยเทพแท้จริงสามคนของเผ่าหยกทองมา เรื่องนี้ก็ให้แล้วกันไปเช่นนี้!”

ใบหน้าของเทพแท้จริงเทียนหวาผ่อนคลายลงเล็กน้อย

ขุมสมบัติใกล้จะเปิดออก จะมาสูญเสียกำลังก่อนหน้านั้นได้อย่างไร รอให้ชิงของล้ำค่าเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยสังหารจ้าวเฟิงก็ยังไม่สาย

“ข้าเชื่อว่าเทพแท้จริงเทียนหวาเป็นคนที่รักษาคำพูด ไม่หลอกลวงคนรุ่นหลัง!”

จ้าวเฟิงยิ้มน้อยๆ ก่อนโบกมือ

ทันใดนั้น พวกมังกรวารีล้างโลกาก็ปล่อยเทพแท้จริงทั้งสามที่ถูกล้อมขังอยู่ออกมา

“ไป!”

สายตาเหี้ยมโหดของเทพแท้จริงเทียนหวากวาดไปยังเทพแท้จริงทั้งสาม ตะโกนเสียงต่ำ

ฟุ่บ ฟุ่บ…

จากนั้นเทพแท้จริงเทียนหวาก็นำทุกคนไปจากที่นี่

“ขอบคุณแม่นางที่ลงมือช่วยเหลือ ข้าแซ่จ้าวซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่ง!”

เวลานี้ จ้าวเฟิงมองไปยังเสี่ยวหลิง ใบหน้าอบอุ่นแย้มยิ้ม

จ้าวเฟิงสัมผัสถึงเสี่ยวหลิงที่หลบซ่อนอยู่ในมุมมืดมาโดยตลอด

“หากแม่นางยินดีก็สามารถร่วมมือกับข้า ช่วงชิงของวิเศษในแหล่งสมบัตินั่นได้!”

จ้าวเฟิงเอ่ยเชื้อเชิญ

ที่เขาบีบให้เสี่ยวหลิงออกมาก็เพราะคิดจะยืมพลังของนาง

สีหน้าของเสี่ยวหลิงตะลึงไปเล็กน้อย นางกำลังเตรียมเอ่ยปากเข้าร่วมกลุ่มของจ้าวเฟิง กลับคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเชื้อเชิญขึ้นก่อน นี่ทำให้นางรู้สึกเหมือนถูกจ้าวเฟิงมองทะลุปรุโปร่ง

‘ข้าคอยแอบสะกดรอยตามมาโดยตลอด เขาไม่มีทางรู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของข้าได้!’

เสี่ยวหลิงลังเล

“ได้ ข้าก็สนใจขุมสมบัตินั่นมากเช่นกัน!”

แววตาเสี่ยวหลิงฉายแววตัดสินใจ นางตอบตกลง

อีกข้าง มังกรวารีล้างโลกาตกตะลึง แม้กระทั่งเขาก็ไม่เข้าใจ สตรีที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นคนนี้ ไยจึงช่วยจ้าวเฟิง กระทั่งเข้าร่วมกลุ่มด้วย

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!

จ้าวเฟิงสามสี่คนตามกองกำลังของเผ่าหยกทองไปติดๆ จนกลับไปยังทิวเขาที่ทอดตัวเป็นแนวยาวเมื่อครู่

บนยอดเขาใกล้ๆ กับจ้าวเฟิงและเผ่าหยกทอง ผู้แข็งแกร่งไม่น้อยเผยสีหน้าตกใจสงสัย

พวกเขาล้วนรู้ว่าเผ่าหยกทองและจ้าวเฟิงเกิดความขัดแย้งกัน เมื่อครู่เทพแท้จริงขั้นห้าของเผ่าหยกทองจากไปด้วยความโมโห แต่ยามนี้ทั้งสองฝ่ายต่างกลับมาตามๆ กัน ปรากฏการณ์เช่นนี้ช่างน่าประหลาดนัก

แต่คนที่มีใจสังเกตก็จะพบว่า เทพแท้จริงขั้นสามห้าคนกลุ่มแรกที่ไล่สังหารจ้าวเฟิงกลับมาเพียงแค่สามคนเท่านั้น ส่วนกลุ่มของจ้าวเฟิง กลับมีสตรีใบหน้างดงามใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบนางหนึ่งเพิ่มขึ้นมา

“ท่านโปรดอย่าได้ถือสา เมื่อครู่คนหนุ่มในเผ่าของข้าปากไม่มีหูรูด!”

ยามนี้ บนยอดเขาที่จ้าวเฟิงอยู่ เทพแท้จริงขั้นสี่คนนั้นเอ่ยขึ้นก่อน

ก่อนหน้านี้ ปฐมเทพหนุ่มในกองกำลังของเขาเยาะเย้ยจ้าวเฟิงไปสองครั้ง เขาล้วนไม่ได้ไปสนใจ แต่ตอนนี้จ้าวเฟิงทำให้เผ่าหยกทองพ่ายแพ้ ในกลุ่มมีเทพแท้จริงขั้นสี่คนนี้เพิ่มขึ้นมาอีก เขาจึงยอมเอ่ยปาก

จากนั้น เทพแท้จริงขั้นสี่คนนี้ก็นำคนที่เหลือไปจากยอดเขาที่จ้าวเฟิงอยู่แห่งนี้

“ข้าน้อยจ้าวเฟิง ได้ร่วมมือกับแม่นางช่างสุขใจเป็นอย่างยิ่ง!”

จ้าวเฟิงยิ้มอบอุ่น

เสี่ยวหลิงก็ยิ้มน้อยๆ เตรียมเอ่ยไปตามมารยาทสามสี่ประโยค แต่ประโยคต่อมาของจ้าวเฟิงกลับทำนางเปลี่ยนสีหน้าทันที

“แม่นาง เจ้ามาเอาขนหางยูงหางหงส์คืนใช่ไหม?”

สายตาจ้าวเฟิงมองไปยังเสี่ยวหลิง เหมือนว่ามองทุกอย่างได้ทะลุ

“เจ้ารู้แล้วงั้นรึ?” เสี่ยวหลิงหวั่นกลัวเป็นอย่างยิ่ง

ในเมื่อรู้จุดประสงค์ของนาง เช่นนั้นเชื้อเชิญนางเข้าร่วมกลุ่มของตนเพื่อเหตุใดกัน?

เสี่ยวหลิงรู้สึกว่าสถานการณ์ตอนนี้ถูกจ้าวเฟิงควบคุมไว้อย่างสิ้นเชิง

“แม่นางตามสอดส่องข้าหลังออกจากรังหงส์มาโดยตลอด มีสตรีที่งดงามเช่นนี้คอยสอดส่อง ข้าน้อยอายหน่อยๆ เสียแล้ว!”

จ้าวเฟิงพูดอย่างหน้าด้านไร้ยางอาย

“เจ้าจะเอายังไง?”

ใบหน้าของเสี่ยวหลิงเคร่งเครียด ในดวงตาฉายจิตสังหารออกมา

“แม่นางอย่ารีบร้อน ระวังฐานะเปิดเผย!”

สีหน้าจ้าวเฟิงไม่สะทกสะท้าน

จิตสังหารในดวงตาของเสี่ยวหลิงสลายไป กัดฟันกรอดมองจ้าวเฟิง

ที่นี่เป็นผู้แข็งแกร่งในดินแดนเทพรกร้างทั้งนั้น หากฐานะของนางถูกเปิดเผย ทุกคนที่นี่ล้วนมีเหตุผลที่จะลงมือกับนาง

“ข้าน้อยเพียงแค่อยากจะร่วมมือกับแม่นางเท่านั้น แม่นางช่วยข้าอีกแรงหนึ่ง ตัวเองก็ได้ประโยชน์ไม่น้อย หลังจากเสร็จเรื่องแล้ว ข้าคืนขนหางให้เจ้าก็ได้!”

จ้าวเฟิงทำสีหน้าจริงจัง

พลังสายเลือดในขนหาง ไฟดั้งเดิม และสรรพคุณยา ล้วนถูกจ้าวเฟิงดูดซับไปหมดแล้ว คืนให้กับแม่นางคนนี้ก็ไม่เป็นไร

เสี่ยวหลิงจ้องจ้าวเฟิง กลัดกลุ้มเป็นอย่างยิ่ง นางรู้สึกเหมือนตัวเองตกหลุมพราง

“ได้!” เสี่ยวหลิงครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะตกลงทันใด

หากปฏิเสธ นางจะกลับไปได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ก็ยังเป็นปัญหา ส่วนตอบรับจ้าวเฟิง นอกจากเสี่ยงอันตรายแล้วก็ไม่มีข้อเสียอื่น

วู้ม ฟู่!

ในยามนี้ บนท้องฟ้าไกล วังโปร่งแสงแห่งนั้นเหนี่ยวนำให้เกิดพายุมิติมหึมาขึ้น

ทั่วทั้งวังปรากฏออกมาสองในสามส่วนแล้ว

……

“เอ๋? คลื่นมิติกลุ่มนี้…”

เผ่าพันธุ์บรรพกาลตัวมหึมาสองตัวหยุดค้างอยู่กลางอากาศ พวกมันมีหัวเป็นมังกร เขากวาง ตัวใหญ่หนากำยำ ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยเกล็ด

“เจ้ามานี่ซิ ข้างหน้าเกิดอะไรขึ้น?”

กิเลนเพลิงทมิฬตัวหนึ่ง ดวงตาโมโหทั้งสองมองลงไปยังเผ่าพันธุ์บรรพกาลตัวหนึ่งเบื้องล่าง

“ขอรับ… มีมนุษย์จำนวนมากค้นเจอที่แห่งของวิเศษที่ซ่อนอยู่ในมิติ ตอนนี้ที่แห่งนี้กำลังจะปรากฏขึ้น!”

เผ่าพันธุ์บรรพกาลตัวนี้ร่างกายสั่นสะท้านไม่หยุด ล้มลงบนพื้นทันที

เป็นถึงเผ่าพันธุ์บรรพกาล เขาเพิ่งเห็นเผ่าพันธุ์ที่พลังสายเลือดแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เป็นครั้งแรก

“นายน้อย ที่นั่นมีมนุษย์มากมาย อย่าได้ยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้เป็นดี!”

กิเลนแดงที่กายใหญ่มหึมาและกลิ่นอายสงบอีกตัวหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ

“ฮี่ๆ เจ้าเป็นเทพโบราณขั้นเจ็ด มีเจ้าอยู่ มนุษย์พวกนั้นจะนับเป็นอะไร!”

ดวงตาทั้งสองของกิเลนเพลิงทมิฬฉายแววเหี้ยมเกรียม

เทพแท้จริงทั้งเก้าขั้น ขั้นที่หนึ่งถึงหกคือเทพแท้จริง แต่กิเลนสีแดงตัวนี้คือเทพโบราณที่อยู่เหนือเทพแท้จริงขั้นหกขึ้นไปอีก