บทที่ 1265 ขอรับใช้ท่าน
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตลุกขึ้นยืนโดยพร้อมเพรียงกัน สีหน้าหวาดหวั่นตกใจ ดีที่พวกเขาเห็นว่าใบหน้าของผู้อาวุโสสูงสุดนิ่งเฉย ความกังวลในใจจึงค่อยๆ คลายลง
“ผู้อาวุโสสูงสุด เมื่อครู่…” กิเลนเขาหักนั่นเตรียมจะถามอะไร
“ไม่ต้องกังวลไป!” ผู้อาวุโสสูงสุดเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตตัดบทเขา
อีกด้านหนึ่ง เผ่าพันธุ์บรรพกาลใกล้ๆ จ้าวเฟิง มีผู้ที่การรับรู้ไวไม่น้อยพบว่าเมื่อครู่บนร่างเขามีคลื่นพลังที่แข็งแกร่ง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? การเปลี่ยนแปลงของฟ้าดินเมื่อครู่เป็นเขาที่ทำให้เกิดขึ้น?”
ดวงตาของเสี่ยวหลิงมองไปยังจ้าวเฟิงอย่างตกใจ ในใจสั่นสะท้านเล็กน้อย
หรือว่าเป็นเนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าที่มอบพลังชนิดนี้ให้จ้าวเฟิง?
เขาเป็นผู้ครอบครองเนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าจริงๆ?
‘อาศัยวิธีนี้ควบคุมห้วงฝันบรรพกาล เทพแท้จริงขั้นแปดไม่ใช่คู่มือของข้าเลย!’
ในใจของจ้าวเฟิงลิงโลดเล็กน้อย แต่สุดท้ายแล้วก็มีเพียงแค่ในห้วงฝันบรรพกาลเท่านั้นจึงจะมีข้อได้เปรียบนี้ จากนั้น เขาก็ทำพลังฝึกตนให้มั่นคงต่อไป อีกทั้งศึกษาพลังเนตรเทพเจ้า
ระหว่างนั้น สมาชิกเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตก็ตามมาถึงที่นี่ไม่ขาดสาย
จนหลังจากหนึ่งเดือนไปแล้ว กองกำลังในเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตก็มาถึงทั้งหมด
“ใต้เท้า เริ่มได้แล้ว!” ผู้อาวุโสสูงสุดกิเลนเพลิงโลหิตตะโกนขึ้นเสียงดัง
ฟิ้ว! จ้าวเฟิงบินมาแล้ว แต่ก็ยังคงรักษาระยะห่างกับเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตในระดับหนึ่ง
สมาชิกเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตทั้งหมดประเมินจ้าวเฟิง ซุบซิบเสียงต่ำ สายตาบ้างตกใจ บ้างดูถูกเหยียดหยาม
“ข้าขอดูหน่อยก็แล้วกันว่าเจ้าคือผู้ครอบครองเนตรเทพเจ้าหรือไม่!”
ในสมาชิกเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิต กิเลนสีแดงใบหน้าเหี้ยมเกรียมตัวหนึ่ง พุ่งออกมาทันใด
“เทพโบราณขั้นแปด!” เสี่ยวหลิงร้องอย่างตกใจ
ถึงแม้ว่าก่อนนี้จ้าวเฟิงจะเอาชนะเถียหั่วที่พลังถึงขั้นแปดได้
แต่เถียหั่วถึงอย่างไรก็อยู่ภายใต้การช่วยของผู้อาวุโสสูงสุด พลังถึงระดับแปดชั่วขณะหนึ่ง แต่ด้านอื่นๆ ล้วนเป็นระดับเจ็ด ไม่มีทางเทียบได้กับเทพโบราณขั้นแปดที่แท้จริงได้เลย
โฮก! กิเลนสีแดงตัวนั้นเงยหน้าคำราม กระตุ้นพลังสายเลือดทันที
เปลวเพลิงสีแดงสดพลันลุกโหมขึ้น ราวกับพายุหมุนเปลวเพลิงกวาดไปยังฟ้าดินอย่างบ้าคลั่ง ชวนให้คนจิตใจสั่นสะท้าน
“ในเมื่อเจ้าอยากจะรู้ ข้าก็จะให้เจ้าได้รู้!”
เส้นผมสีเงินมายาของจ้าวเฟิงสะบัดพลิ้วโดยไร้แรงลม ตาซ้ายของเขายิ่งส่องประกายประหลาด
วู้ม! ประกายแสงดุจความฝันฉายขึ้นในตาซ้าย
พลังดวงวิญญาณบางส่วนของจ้าวเฟิงแฝงด้วยพลังเนตรเทพเจ้าดั้งเดิม ผสานไปในฟ้าดิน ทันใดนั้น จ้าวเฟิงรู้สึกว่าฟ้าดินผืนนี้ราวกับเป็นร่างกายของตัวเอง
ความคิดเพียงขยับ แรงกดดันทรงพลังในฟ้าดินก็พลันแผ่กระจายมา พลังฟ้าดินมหาศาลบดขยี้ไปยังกิเลนแดงตัวนั้น
ฟู่ ฉัวะ! เพลิงร้อนแรงมหาศาลบนร่างของเขาราวกับเจอกับมหาสมุทร พลังลดลง เปลวเพลิงค่อยๆ หม่นแสงลง
“นี่มัน…เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” กิเลนเพลิงตัวนั้นตกใจไปทันใด
พลังที่เขาเพิ่งได้รับจากการกระตุ้นสายเลือดถูกควบคุมในชั่วพริบตา พลังของเขาในตอนนี้อ่อนแรงกว่าตอนที่ยังไม่ได้กระตุ้นสายเลือดหนึ่งขั้นด้วยซ้ำ
“ปรากฏการณ์ประหลาดก่อนหน้านี้เป็นเพราะเขานี่เอง!”
กิเลนเพลิงโลหิตจำนวนน้อยในเผ่าเข้าใจทันที จึงร้องออกมาอย่างตกใจ
ในตอนแรกพวกเขาเข้าใจกันอยู่ช่วงหนึ่งว่าผู้แข็งแกร่งชั้นยอดที่ใกล้เคียงกับผู้อาวุโสสูงสุดมาเยือน
“นี่คือพลังฟ้าดินดั้งเดิม!” ผู้อาวุโสสูงสุดกิเลนเพลิงโลหิตตกใจ พึมพำเสียงต่ำ
เขามองไปยังดวงตาของจ้าวเฟิง ตื่นเต้นขึ้นในทันใด!
“เจ้าเป็นเพียงแค่เทพโบราณขั้นเจ็ด ต่อให้พลังของข้าถูกควบคุม เจ้าก็ไม่ใช่คู่มือของข้า!”
กิเลนร้อนแดงตัวนั้นคำรามอย่างบ้าคลั่ง
ครืน! เขาแปลงเป็นลูกไฟร้อนระอุโจมตีขยี้มายังจ้าวเฟิง
“งั้นรึ?” จ้าวเฟิงยิ้มน้อยๆ
ฟ้าดินก็สะเทือนเลื่อนลั่นไปเช่นกัน
วู้ม ครืน! พลังดวงวิญญาณบางส่วนผสานไปในฟ้าดิน ความคิดขยับเล็กน้อย พลังที่ควบคุมมิติกลุ่มหนึ่งก็สกัดกั้นไปรอบๆกิเลนเพลิงแดงตัวนั้น
กิเลนเพลิงแดงกำลังคิดจะสำแดงเสวียนอ้าวมิติ แต่กลับพบว่าไม่อาจโคจรพลังมิติได้แม้แต่น้อย กระทั่งว่าตัวเขายังถูกพันธนการจากมิติ พลังการเคลื่อนไหวช้าลงเป็นอย่างมาก
พรึ่บ! รอบด้านของชุดคลุมมิติปรากฏเงามิติชั้นหนึ่งขึ้น ร่างของเขาพลันกะพริบแล้วมาปรากฏข้างหลังกิเลนเพลิงแดงทันที
“ฝ่ามือสวรรค์!”
จ้าวเฟิงโคจรเสวียนอ้าวมิติ
เสี้ยวขณะนี้ เสวียนอ้าวมิติของเขาไม่เพียงแต่ได้รับพลังเพิ่มขึ้นจากชุดคลุมมิติ แต่ยังได้พลังเพิ่มขึ้นจากมิติห้วงฝันบรรพกาลด้วย เสี้ยวขณะที่ฝ่ามือเลือนรางนั้นปรากฏขึ้นก็หายวับไป
ครืน บึ้ม! ในยามที่ฝ่ามือเลือนรางปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่งก็มาอยู่เบื้องหน้าของกิเลนแดง บดขยี้ร่างของเขาทันที
“อ๊าก…” กิเลนเพลิงแดงร้องอย่างอนาถ ร่างลอยไปกระแทกลงกับพื้นดินอย่างรุนแรง ต่อให้ร่างเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตของเขาเป็นร่างของเทพโบราณขั้นแปดก็ไม่อาจรับพลังของฝ่ามือนี้ได้ แต่ว่าเขาจะยอมแพ้ง่ายๆ อย่างนี้ได้อย่างไรกัน
ครืน บึ้ม!
ใต้พื้นดิน พายุเปลวเพลิงกลุ่มหนึ่งหอบม้วนมา กิเลนเพลิงแดงตัวนั้นแปลงเป็นแสงเปลวเพลิง พุ่งไปยังจ้าวเฟิงเต็มแรง
“แสงเพลิงอาทิตย์แผดเผา!”
ระหว่างทาง กิเลนเพลิงแดงร้อนสำแดงเคล็ดวิชาสายเลือด ในปากพ่นแสงเจิดจ้าสีแดงร้อนแรงออกมา ทุกที่ที่แสงเจิดจ้าสีแดงนั้นผ่านก็เผาไหม้ทุกอย่างสิ้น พลังที่ร้อนแรงทำให้เผ่าพันธุ์บรรพกาลทั้งหลายแสบร้อนเจ็บปวด
“เนตรเทพ…แยกส่วน!”
ตาซ้ายของจ้าวเฟิงโคจรช้าๆ คลื่นพลังดวงตากลุ่มหนึ่งพร้อมด้วยแสงมายาแผ่กระจาย
ฟู่! แสงเจิดจ้าสีแดงที่พุ่งมายังจ้าวเฟิง จากตรงจุดนี้ไปยังอีกจุดหนึ่ง ก่อนค่อยๆ สลายหายไป
สำหรับคนข้างนอก รอบกายของจ้าวเฟิงก็เหมือนกับพื้นที่ต้องห้ามอย่างไรอย่างนั้น พลังข้างนอกที่เข้าใกล้พื้นที่ต้องห้ามนี้จะต้องหายไป!
วูบ! วูบ! ร่างของจ้าวเฟิงส่องประกายขึ้นในท้องฟ้า ทำให้กิเลนเพลิงแดงไม่อาจคาดการณ์ได้ว่าสุดท้ายแล้วจ้าวเฟิงจะโจมตีเขาจากทางใด
“เนตรเทพลอกแบบ เพลิงอาทิตย์แผดเผา!”
จ้าวเฟิงไม่ได้เข้าไปใกล้กิเลนเพลิงแดงมากนัก ใช้เนตรเทพลอกแบบทันที
วู้ม! หมอกแสงดุจความฝันแผ่ขยายออกมาจากตาซ้ายของเขาพร้อมด้วยคลื่นพลังดวงตาที่น่าหวาดหวั่น
ทันใดนั้น แสงเจิดจ้าสีแดงร้อนแรงพุ่งออกมาจากหมอกแสง
“นี่มัน…ไพ่ตายของข้า!” กิเลนเพลิงแดงตระหนกตกใจเป็นอย่างยิ่ง
“นี่ก็คือพลังเนตรเทพเจ้าของเขารึ?” จากที่ไกลๆ เถียหั่วใจสั่นสะท้าน
ครั้งนี้เขาได้เห็นถึงความสามารถที่คาดไม่ถึงของจ้าวเฟิงอีกครั้งในฐานะผู้ชม แม้กระทั่งเถียหั่วก็ไม่ทันได้สังเกต เขายอมรับฐานะเนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าของจ้าวเฟิงไปโดยไม่รู้ตัว
ครืน บึ้ม! แสงเจิดจ้าสีแดงร้อนแรงกลุ่มนั้น โดนกิเลนเพลิงแดงอย่างแม่นยำ
หลังจากที่โจมตีสำเร็จแล้ว จ้าวเฟิงยังสำแดงเสริมวิชาดวงตาวิญญาณเข้าไปอีกหลายกระบวน
“อ๊าก…” กิเลนแดงร้องอย่างเจ็บปวดอยู่ในหลุมเปลวเพลิงไหม้เกรียม
การโจมตีทั้งสองด้านทั้งวัตถุและวิญญาณ รวมกับการควบคุมและขับไล่ของฟ้าดิน ทำให้เขาสูญเสียพลังต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง
“แพ้แล้ว!” จากที่ไกลๆ เผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตทั้งหมดยืนอึ้งอยู่กับที่
หากไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง พวกเขาไม่มีทางเชื่อเลยว่าเทพโบราณขั้นเจ็ดคนหนึ่งจะสามารถเอาชนะกิเลนเพลิงโลหิตเทพโบราณขั้นแปดได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
“มาสู้กับข้า!” ในเมฆสีแดงโลหิต เทพโบราณที่กลิ่นอายแข็งแกร่งยิ่งกว่า ไปถึงขั้นแปดสุดยอดตัวหนึ่ง ปรารถนาจะสู้กับจ้าวเฟิง ล้างความอัปยศของเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิต
“หึ!” จ้าวเฟิงแค่นเสียงเย็น คลื่นเจตจำนงดวงตาที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งแผ่กระจายออกมาจากดวงตาของเขา
เสี้ยวขณะต่อมา ตาซ้ายของจ้าวเฟิงก็เปลี่ยนกลับมาเป็นสีดำธรรมดา แต่ว่าบนท้องฟ้านั่นกลับมีเนตรสวรรค์สีเงินข้างหนึ่งปรากฏขึ้น ดวงตาสีเงินนั่นใหญ่โตเป็นอย่างมาก ข้างในไหลวนด้วยประกายแสงหลากสี เย็นชาไร้จิตใจ ราวกับเป็นตัวแทนแห่งอำนาจสวรรค์ มองลงมายังสิ่งมีชีวิตเบื้องล่าง
วิ้ว ฟู่ ~ ทันใดนั้น เนตรสีเงินดุจความฝันมหาศาลพลันหมุนวนขึ้น ปรากฏการณ์นี้ทำเอาสิ่งมีชีวิตทั้งหมดเบื้องล่างในใจเกิดความหวาดกลัว
ดวงตาข้างนั้นมันช่างใหญ่ยิ่งนัก หากตาข้างนี้เป็นดวงตาของสิ่งมีชีวิตตัวใดตัวหนึ่ง ยากที่จะจินตนาการได้ว่าร่างของสิ่งมีชีวิตตัวนั้นจะใหญ่โตเพียงใด สุดท้าย ดวงตาสีเงินดุจความฝันเพ่งไปยังกิเลนเพลิงโลหิตที่เตรียมจะพุ่งมา
ครืน! พลังฟ้าดินมากมายมหาศาลกลุ่มหนึ่งพร้อมด้วยพลังจิตวิญญาณที่ยากจะบรรยาย ซัดมายังร่างของกิเลนเพลิงโลหิตตัวนั้น
“นี่…มัน!” กิเลนเพลิงโลหิตตัวนั้นรู้สึกขึ้นทันใดว่าท้องฟ้าอันเป็นอนันต์นี้ราวกับจะถล่มลงมาอย่างไรอย่างนั้น เขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว ต้านทานอำนาจสวรรค์กลุ่มนี้อย่างยากลำบาก วิญญาณก็หวาดกลัวสั่นงันงกอยู่ภายใต้พลังจิตวิญญาณกลุ่มนั้น
ส่วนคนในเผ่ารอบกิเลนเพลิงโลหิตตัวนี้ก็ได้รับคลื่นพลังไร้รูปร่างเช่นกัน
กิเลนเพลิงโลหิตพวกนั้นเหลือบมองไปยังท้องฟ้า ในใจเกิดความรู้สึกเล็กจ้อย ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
สายตาของผู้อาวุโสสูงสุดกิเลนเพลิงโลหิตก็มองไปยังดวงตาสีเงินดุจความฝันขนาดมหึมาที่ราวกับเทพเจ้าสูงส่งในท้องฟ้าเช่นกัน ในใจสั่นสะท้านอย่างที่ไม่อาจบรรยายออกมาได้
“นายท่านผู้ปกครอง!”
ผู้อาวุโสสูงสุดกิเลนเพลิงโลหิตพลันเอ่ยปากขึ้น
คนของเผ่ากิเลนเพลิงโลหิตที่เหลือกายใจสั่นสะท้านรุนแรง
“นายท่านผู้ปกครอง!” กิเลนเพลิงโลหิตตัวหนึ่งเรียกขึ้นเช่นกัน
“นายท่านผู้ปกครอง!”
“นายท่านผู้ปกครอง!”
กิเลนเพลิงโลหิตอีกหลายตัวร้องเรียกตาม
เสียงเคารพบูชาเป็นระลอกๆ ดังก้องไปทั่วฟ้าดิน
อีกด้านหนึ่ง เผ่าพันธุ์บรรพกาลของจ้าวเฟิงก็ตะโกนร้อง ‘นายท่านผู้ปกครอง!’ ออกมาจากใจ
ในขณะเดียวกัน สิ่งมีชีวิตทั้งหลายทั่วบริเวณหลายล้านลี้ล้วนเงยหน้ามองไปยังดวงตาสีเงินที่อยู่ไกลลิบในท้องฟ้าโดยมีที่นี่เป็นศูนย์กลาง จากเสียงเรียก ‘นายท่านผู้ปกครอง’ ที่ดังก้องฟ้า พวกเขาร้องเรียกตามกัน
บนท้องฟ้า ความคิดส่วนใหญ่ของจ้าวเฟิงดำดิ่งลงไปในเนตรสวรรค์มหึมาโดยสิ้นเชิง
เขาก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าใช้พลังเนตรเทพเจ้าดั้งเดิมสำแดงเนตรสวรรค์แล้วจะกลายเป็นเช่นนี้
ขณะนี้ ครรลองสายตาของเขากว้างไกลเป็นอย่างยิ่ง เขาก้มลงมองสิ่งมีชีวิตมหาศาลในฟ้าดิน ฟังเสียงเคารพบูชาของพวกเขา
ใจของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรงขึ้น ราวกับว่าเขากลายเป็นนายเหนือหัว ครอบครองทุกอย่างที่นี่
“แย่แล้ว พลังเนตรเทพเจ้าหายไปอย่างรวดเร็ว!”
วิญญาณของเขาจู่ๆ ก็เกิดความเหนื่อยล้าขึ้น เสี้ยวขณะต่อมา เนตรสวรรค์สีเงินดุจความฝันในท้องฟ้าก็หายไป
ฟ้าดินกลับคืนสู่ปกติ และในที่ไกลๆ ตาซ้ายของจ้าวเฟิงกลับคืนสู่สีเงินมายาดังเดิม
“ใช้พลังสูงมาก!” จ้าวเฟิงรู้สึกว่าตาซ้ายของเขาไม่อาจใช้พลังดั้งเดิมได้แล้ว
ในเมื่อการต่อสู้ก่อนหน้านี้เขาใช้พลังนี้มาโดยตลอด ภายหลังตอนที่สำแดงเนตรสวรรค์ พลังดั้งเดิมก็ยิ่งลดลงเร็วเป็นอย่างยิ่ง
ตอนนี้เอง จ้าวเฟิงรู้สึกว่าข้างหน้ามีความเคลื่อนไหว
เห็นเพียงสมาชิกเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตทั้งหมดก้มหัวลงเล็กน้อย ส่วนผู้อาวุโสสูงสุดเผ่าพันธุ์กิเลนเพลิงโลหิตก้าวออกไปช้าๆ
“นายท่านผู้ปกครอง ได้โปรดให้เผ่าของข้าได้รับใช้ท่านเถิด!”