บทที่ 1297 การประลองตัดสิน

“คนครบแปดคนแล้ว เริ่มต้นได้ ตอนนี้จะจับฉลากแล้วค่อยต่อสู้ทีละสองคนตามผลที่ได้!” ผู้ตัดสินเดินเข้ามาในสนามประลอง ก่อนเอ่ยทันใด

จากนั้นทั้งแปดคนจึงเริ่มจับฉลาก จ้าวเฟิงจับได้ลำดับที่แปด

“ลำดับที่หนึ่งต่อสู้กับลำดับที่สอง ลำดับที่สามสู้กับลำดับที่สี่ จัดการตามนี้แล้วกัน!”

ผู้ตัดสินชี้ไปที่สนามประลองสี่แห่งด้านหน้าก่อนจะเอ่ยออกมา

ทันทีที่เอ่ยจบ เสียง ‘สวบ’ ก็ดังขึ้น เทพโบราณหวังหลิงบินโฉบตรงไปที่สนามประลองลำดับแรก และยืนรออย่างสงบนิ่ง

“แย่แล้ว นั่นมันเทพโบราณหวังหลิง!”

ชายร่างสูงใหญ่มีศีรษะมังกรราวถูกสายฟ้าฟาด แต่ก็ยังคงเดินไปบนสนามประลอง

อย่างไรเสีย สนามประลองแห่งนี้มีเทพโบราณหวังหลิงอยู่ด้วย เขาก็ไร้ซึ่งโอกาสใดๆ จะแพ้ช้าหรือเร็วก็แพ้ทั้งนั้น

ส่วนคนอื่นๆ ในสนามประลองใกล้เคียงก็มีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน

“ประลองพร้อมกันทั้งสี่สนาม สุดท้ายคัดออกสี่คน!”

ผู้ตัดสินพูดชัดเจน และหยิบเอาลูกกลมสีดำขนาดประมาณศีรษะของคนทั่วไปสี่ลูกออกมา

“ข้าขอชี้แจงกติกาในการประลองเสียก่อน คู่ประลองทั้งสองฝ่ายจะใช้ได้แค่ ‘ลูกกำเนิดสวรรค์’ โจมตีกันเท่านั้น หากมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่โจมตีลูกกลมนี้กลับไปจะปรับแพ้ และจำเอาไว้ว่าจะโจมตีคู่ต่อสู้โดยตรงไม่ได้ ทำได้เพียงหลอมพลังเข้าไปภายในลูกกำเนิดสวรรค์เพื่อโจมตีฝ่ายตรงข้าม!”

ผู้ตัดสินเอ่ยอย่างง่ายๆ

คนที่เข้าร่วมการประลองนี้ต่างเคยพบเห็นกติกาเหล่านี้มาไม่มากก็น้อย หรือไม่ก็อาจเคยเห็นการแข่งขันที่นี่มาก่อน หนำซ้ำกติการในการประลองก็ง่ายดายอย่างยิ่ง

“ลูกกำเนิดสวรรค์!” แววตาจ้าวเฟิงทอประกายขณะจ้องลูกกลมลูกนั้น

เขาจำได้ว่ามีวัสดุหลักในการสร้างอาวุธเทพระดับสูงชนิดหนึ่ง มีนามว่าแร่โลหะกำเนิดสวรรค์ ดูไปแล้วเจ้าลูกนี้น่าจะสร้างขึ้นจากแร่โลหะกำเนิดสวรรค์ แร่ชนิดนี้สามารถเข้าได้กับทุกสิ่ง รองรับพลังมหาศาลได้ แต่ยังแข็งแกร่งทนทานอย่างยิ่ง ต่อให้เป็นเทพแท้จริงขั้นแปดก็ยังยากจะทำลายลง

“เจ้าหนุ่ม พวกเรามาตั้งใจประลองกันเถอะ อย่างไรเราก็จ่ายผลึกเทพระดับสูงไปแล้วห้าสิบชิ้น!”

ตรงข้ามจ้าวเฟิง ชายผู้มีผมและดวงตาสีเขียวยิ้มพลางเอ่ย

ในความคิดของเขา รอบนี้เทพโบราณหวังหลิงชนะแน่ แต่เขาเองจ่ายผลึกเทพไปมากขนาดนี้แล้ว ก็ต้องประลองให้นานเสียหน่อย

จ้าวเฟิงไม่ได้สนใจเขา ถึงแม้ว่าเทพโบราณหวังหลิงจะเป็นผู้ครอบครองเนตรมรณะ พลังไม่ธรรมดา แต่นี่ไม่ใช่การต่อสู้เอาเป็นเอาตาย ไม่จำเป็นต้องเอาชนะให้ได้

“เริ่มได้!”

ผู้ตัดสินประกาศเริ่มประลอง ก่อนจะส่งลูกทรงกลมในมือสี่ลูกให้กับคนแรกในสนามประลองทั้งสี่

เปรี๊ยะ ฟุ่บ ฟุ่บ! ลูกสีดำหนึ่งในนั้นตกลงไปในมือชายผมเขียวผู้อยู่ตรงหน้าจ้าวเฟิง

เขารีบโคจรสายเลือดดวงตาทันที เสวียนอ้าวธาตุลมที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งเกาะกลุ่มใกล้ลูกกำเนิดสวรรค์สีดำ ก่อนจะควบคุมมันเอาไว้

“พายุหมุนสังหาร!”

ดวงตาสีเขียวของชายคนนั้นหมุนวน ก่อนที่รอบๆ ลูกกลมสีดำจะปรากฏคมดาบสีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนออกมา

พรึ่บ! ลูกสีดำลูกนั้นหอบคมดาบเล็กบางนับไม่ถ้วนฟาดฟันไปหาจ้าวเฟิงด้วยความเร็วดุจพายุ

ก่อนนี้จ้าวเฟิงไม่ได้ศึกษากติกาอย่างลึกซึ้ง แต่อาศัยฟังการอธิบายของผู้ตัดสินเมื่อครู่ และดูจากพฤติกรรมของชายผมเขียวผู้นั้น เขาก็พอจะเดาได้รางๆ

ตุบ! จ้าวเฟิงพลันปลดปล่อยพลังเทพรวมศูนย์และฟาดฝ่ามือออกไป

ในวินาทีนั้น เสวียนอ้าวลมบนลูกสีดำถูกจ้าวเฟิงฟาดใส่จนกระเด็นหายไปส่วนหนึ่ง ดูดซึมเข้าไปส่วนหนึ่ง และยังแปรเปลี่ยนให้เป็นกำลังของพลังเทพรวมศูนย์พุ่งตรงไปหาชายผมเขียว

“ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่งนัก!”

สีหน้าชายผมเขียวเปลี่ยนไปทันที เขาโคจรพลังเทพควบคู่กับสายเลือดดวงตา สกัดกั้นลูกกลมสีดำเอาไว้ ก่อนจะฝืนปะทะส่งกลับไป

“จบสิ้นแล้ว!”

จ้าวเฟิงโคจรพลังเทพรวมศูนย์มหาศาลและฟาดฝ่ามือออกไปอีกครั้ง

วูบ เปรี๊ยะ!

รอบๆ ลูกกลมสีดำถูกพลังเทพที่บิดเบี้ยววุ่นวายล้อมรอบเอาไว้ มันพุ่งออกไปประหนึ่งลูกระเบิดที่ทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง

“บัดซบ!”

ชายผมเขียวคนนั้นรีบโคจรพลังเทพทันที แต่ก็ยังไม่สามารถขัดขวางลูกสีดำได้อยู่ดี

ตุบ โครม! ลูกกลมสีดำทะลวงผ่านการป้องกันของเขา พุ่งลงไปยังพื้นด้านหลังอย่างรุนแรง

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ทางฟากของเทพโบราณหวังหลิง

“หอกมรณะ!”

เทพโบราณหวังหลิงโคจรเนตรมรณะ สร้างหอกสีดำที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความตายขึ้นรอบๆ ลูกสีดำ

“แย่แล้ว!” สีหน้าคู่ต่อสู้ของเขาเปลี่ยนไปทันที ไม่กล้าไปคว้าลูกกลมนี้ ทำได้เพียงวูบไหวตัวหลบไป

โครม! ลูกกลมสีดำที่แฝงไปด้วยเสวียนอ้าวมรณะปะทะยังพื้นด้านหลัง ทิ้งไว้เพียงหลุมสีเทาเข้ม

“ไม่มีใครที่นี่เป็นคู่ต่อสู้ของเทพโบราณหวังหลิงจริงๆ ด้วย!”

“ไม่เสียทีที่เป็นเสวียนอ้าวมรณะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะทำลายสนามประลองได้!”

สองคนที่กำลังต่อสู้กันด้านข้างเทพโบราณหวังหลิงตื่นตะลึงอย่างยิ่ง

เพราะทุกคนสนใจเทพโบราณหวังหลิงมากจนเกินไป จึงแทบไม่มีใครสังเกตว่าการต่อสู้ของฝั่งจ้าวเฟิงจบเร็วกว่าเทพโบราณหวังหลิงด้วยซ้ำไป

“เจ้าก็มีฝีมือไม่เลวเลย!”

ยามนี้เอง จู่ๆ เทพโบราณหวังหลิงก็มองไปทางจ้าวเฟิงพลางเอ่ยเสียงต่ำ

การต่อสู้ครั้งแรกจบลงอย่างรวดเร็ว เหลือคนประลองครั้งที่สองแค่สี่คน

“ฝ่ามือเทพรวมศูนย์!”

จ้าวเฟิงผลักแสงฝ่ามือหลากสีขนาดใหญ่ออกมาสายหนึ่ง ล้อมรอบลูกกลมสีดำเอาไว้ ก่อนจะรุกเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว

“ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?”

สตรีชุดแดงเบื้องหน้าหน้าถอดสี รีบร้อนรับมือเขาตูม บึ้ม!

จ้าวเฟิงปลดปล่อยพลังเทพรวมศูนย์ออกมาติดต่อกัน จนควบคุมลูกสีดำนั้นได้แม่นยำยิ่ง ทุกการโจมตีของเขาแข็งแกร่งเกินจะเปรียบ เขาใช้มันผสานกับดวงตาเทพเจ้า โจมตีไปที่จุดบอดในการป้องกันของสตรีชุดแดง ประมือกันไม่ถึงห้ากระบวนท่า สตรีชุดแดงก็พ่ายแพ้ไป

ในเวลานี้ ทุกคนเพิ่งจะสังเกตเห็นความแข็งแกร่งของจ้าวเฟิง

“ต่อให้เจ้าชนะข้า เจ้าก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับเทพโบราณหวังหลิงอยู่ดี!”

สตรีชุดแดงเอ่ยอย่างเคียดแค้น

“น่าสนใจดีนี่!”

อีกฟากหนึ่ง เทพโบราณหวังหลิงก็เอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยพลังที่แข็งแกร่งเช่นกัน ตั้งแต่การต่อสู้ครั้งแรก เขาก็มองพลังความสามารถของจ้าวเฟิงออกว่าไม่ธรรมดา

แต่แรกเขาอาศัยสนามประลองครั้งนี้ทำให้คนลึกลับที่ประกาศภารกิจผู้นั้นได้ประจักษ์ในศักยภาพของตนเอง แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาเจอคู่ต่อสู้ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งเช่นนี้

“ดี ลำดับถัดไปจะเป็นการประลองตัดสิน!”

ผู้ตัดสินตะโกนเสียงกร้าว

สวบ! เทพโบราณหวังหลิงตรงไปที่ฝั่งตรงข้ามจ้าวเฟิง ทั้งสองยืนประจันหน้ากันจากไกลๆ

“เจ้าหนุ่มคนนั้นเป็นใคร? ดูไปแล้วพลังไม่ธรรมดาเลย!”

“เขาคือจ้าวเฟิงแห่งเขตเทพสวรรค์ พวกเจ้าอาจจะไม่เคยได้ยิน เขาทะลวงถึงเทพขั้นหกในรวดเดียว ก่อนจะทะลวงผ่านขั้นเจ็ดในระยะเวลาหนึ่งปี ทั้งยังเอาชนะเทพโบราณของเผ่าเปลวทองได้ด้วย!”

เทพโบราณอายุน้อยคนหนึ่งในฝั่งเขตเทพสวรรค์รีบเอ่ยขึ้น

“ฮ่าๆ ทะลวงผ่านเทพแท้จริงขั้นหกได้ทันที เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโง่หรือ ต่อให้เป็นเรื่องจริง เขาก็เพิ่งจะทะลวงถึงขั้นเทพโบราณมา ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเทพโบราณหวังหลิงได้หรอก!”

คนบางส่วนในจุดชมการประลองใกล้เคียงถกเถียงกัน

คนบางส่วนของเขตเทพสวรรค์ไม่ได้เห็นดีอะไรกับจ้าวเฟิงมากนัก แต่ก็ยังคงหวังว่าเขาจะสามารถเอาชนะเทพโบราณหวังหลิงของเขตพยับฟ้าได้

“หวังว่าเจ้าจะให้ข้าได้เล่นสนุกนานอีกสักหน่อย!”

เทพโบราณหวังหลิงหัวเราะเสียงเหี้ยม ในดวงตาดำสนิทสองข้างปรากฏความบ้าคลั่งทะลักออกมา

“การประลองตัดสิน เริ่มได้!”

ในตอนนี้เอง ผู้ตัดสินโยนลูกกำเนิดสวรรค์ให้กับเทพโบราณหวังหลิง

“หอกมรณะ!” ดวงตาของเทพโบราณหวังหลิงทะลักควันสีดำออกมา พลังเสวียนอ้าวมรณะปกคลุมรอบลูกกลมสีดำทันที หนำซ้ำยังทำให้กลายเป็นหอกสีดำเล่มหนึ่ง

เปรี๊ยะ!

ภายใต้การควบคุมของเทพโบราณหวังหลิง หอกยาวเล่มนั้นพุ่งไปหาจ้าวเฟิง

“ฝ่ามือเทพรวมศูนย์!” สีหน้าจ้าวเฟิงเคร่งขรึม ฟาดแสงฝ่ามือมืดสลัวและยุ่งเหยิงที่เป็นรูปธรรมอย่างยิ่งออกมา

“ไร้ประโยชน์ พลังเทพของเจ้าจะค่อยๆ สลายไปภายใต้เสวียนอ้าวมรณะของข้า!”

เทพโบราณหวังหลิงหัวเราะเสียงเบา

แต่ในวินาทีต่อมา ลูกสีดำที่เขาฟาดออกไปกลับถูกจ้าวเฟิงขวางกั้นเอาไว้ได้

ครืน! พลังเทพรวมศูนย์และพลังเทพมรณะห้ำหั่นกันดุเดือด จนที่สุดแล้วจ้าวเฟิงก็สะกดเสวียนอ้าวมรณะทั้งหมดเอาไว้จนได้

“เป็น…ไปได้อย่างไร?”

เทพโบราณหวังหลิงดูตื่นตระหนกมาก จ้าวเฟิงใช้พลังเทพ และขวางเอาไว้ได้โดยไม่ได้ดูลำบากมากมายนัก

เมื่อลองสัมผัสดูอย่างละเอียดแล้ว เทพโบราณหวังหลิงก็พบว่าพลังเสียนอ้าวของจ้าวเฟิงมีหลากหลายชนิดมาก อีกทั้งขอบเขตพลังยังสูงส่งมากอีกด้วย นอกจากนั้นเสวียนอ้าวทั้งหมดยังเชื่อมต่อกัน ส่งเสริมจุดด้อยของกันและกัน จนกลายเป็นพลังเทพพิเศษที่ทรงพลังยิ่งนัก

“พลังเทพรวมศูนย์เพียงอย่างเดียวรับมือเขาไม่ไหว!”

ดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงทะลักระลอกพลังดวงตากลุ่มหนึ่งออกมา

โครม! ในตอนที่ลูกกลมสีดำตรงไปโจมตีเทพโบราณหวังหลิง

ดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงพลันขยับ ลูกเพลิงสายฟ้าสีเงินม่วงพวยพุ่งออกมา หอบเอาพลังโจมตีที่แข็งแกร่งระเบิดไปที่เทพโบราณหวังหลิง

“วิชาดวงตาวิญญาณ!” เทพโบราณหวังหลิงมีท่าทีตื่นตกใจ

จ้าวเฟิงสำแดงวิชาดวงตาวิญญาณที่รุนแรงและแข็งแกร่งยิ่ง

“ใยมรณะ!” ดวงตาของเทพโบราณหวังหลิงปลดปล่อยใยสีดำนับไม่ถ้วนตรงดิ่งไปรัดตรึงลูกสีดำนั้น

พลังเทพมรณะที่แข็งแกร่งขจัดพลังที่เหลือในลูกสีดำอย่างช้าๆ

“ออกไป!” เทพโบราณหวังหลิงควบคุมลูกกลมสีดำ โจมตีจ้าวเฟิงอีกครั้ง

เหนือลูกสีดำนั้น พลังเทพมรณะทะลักออกเป็นระลอกประหนึ่งหลุมดำแห่งความตายที่เคลื่อนย้ายไปมา และดูดกลืนทุกสรรพสิ่งที่เข้าใกล้มันจนแหลกละเอียด

‘ไม่เสียทีที่เป็นแปดเนตรเทพเจ้า ต่อให้เป็นพลังเทพรวมศูนย์ที่ข้าสร้างขึ้นในตอนแรกก็ยากจะต้านทานได้!’

จ้าวเฟิงลอบอุทานในใจ กระตุ้นดวงตาซ้ายขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่เสวียนอ้าวมิติเบาบางจะค่อยๆ กระจายตัวออกไป

ทันใดนั้นเอง ความเร็วในการเคลื่อนย้ายของลูกสีดำก็ช้าลงไปหลายส่วน

ปรากฏการณ์ระดับนี้ย่อมดึงดูดความสนใจของคนอื่นอยู่แล้ว

“เสวียนอ้าวมิติ!” สีหน้าเทพโบราณหวังหลิงหนักอึ้ง เสวียนอ้าวมิติไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเสวียนอ้าวมรณะของเขาเลย ลูกกลมสีดำที่ได้รับอิทธิพลจากเสวียนอ้าวมิติถูกจ้าวเฟิงควบคุมไว้ได้อย่างง่ายดาย

เปรี๊ยะ! เงาของเสวียนอ้าวมิติรอบลูกกลมสีดำสว่างวาบขึ้นในทันที จากนั้นตรงดิ่งไปหาเทพโบราณหวังหลิง

“รวดเร็วนัก!” เทพโบราณหวังหลิงรีบร้อนโคจรเนตรมรณะ

“ใช้เจ้าทดลองกระบวนท่าใหม่ก็แล้วกัน!”

เจตจำนงดวงตาในดวงตาจ้าวเฟิงพวยพุ่งออกมาสุดแรง

กลุ่มแสงยุ่งเหยิงที่บิดเบี้ยวพุ่งออกจากภายในแล้วเข้าไปในลูกสีดำอย่างรวดเร็ว

โครม เปรี๊ยะ! ลูกสีดำราวกับบ้าคลั่ง พุ่งตรงไปด้านหน้าพร้อมพลังน่าสะพรึงที่ไม่มั่นคงเป็นที่สุด

เทพโบราณหวังหลิงรีบโคจรเนตรมรณะเพื่อลองทำลายพลังในลูกกลมสีดำ

แต่ทันใดนั้นเอง

บึ้ม! ลูกสีดำนั้นปะทุพลังรุนแรงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทำลายพลังทั้งหมดรอบทิศจนสิ้น

“ดาราทลายผืนดิน!”

ดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงฟื้นคืนสู่สภาพเดิม

แต่ในวินาทีเดียวกัน

โครม! ลูกกลมสีดำพุ่งผ่านปราการการป้องกันของเทพโบราณหวังหลิง ร่วงลงไปที่สนามประลองด้านหลังจนเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ขึ้น

รอบบริเวณตกอยู่ในความเงียบงัน

ผ่านไปสักพักใหญ่จึงจะมีเสียงร้องตกใจสงสัยดังกระหึ่ม

“คิดไม่ถึงเลยว่าเทพโบราณหวังหลิงจะพ่ายแพ้แล้ว!”

“ไม่อยากเชื่อเลย!”

การประลองจบลงรวดเร็วเกินไปแล้ว แถมผลของมันก็อยู่เหนือความคาดหมายมากด้วย

ในที่ไกลออกไป เซี่ยโหวอู่ระบายยิ้มเล็กน้อย เขาย่อมมองออกว่าวิชาดวงตาที่จ้าวเฟิงเพิ่งปลดปล่อยออกมาเมื่อครู่เรียนรู้มาจากคุณชายห่าย

ในกลุ่มคนที่อยู่ตรงขอบเวทีประลอง สตรีชุดดำนางนั้นหัวเราะเสียงเย็น “กลับแพ้เสียอย่างนั้น!”

ถึงแม้ว่าเทพโบราณหวังหลิงจะแข็งแกร่งอย่างมาก สอดคล้องความต้องการของนางพอดี แต่กลับพ่ายแพ้ให้กับคนที่มีสายเลือดดวงตาที่ไม่แน่ชัด

ขณะนี้เอง เทพโบราณเสวียนหมัวก็มาเยือนที่นี่

“เป็นอย่างไรบ้าง?”

เทพโบราณเสวียนหมัวเอ่ยเสียงต่ำ

“ยืนยันสมาชิกได้แล้ว!”

สตรีร่างผอมบางผงกศีรษะ

“เอ๋ นั่นเขานี่…ใช้เนตรทำนายของเจ้าตรวจดูคนผู้นั้นซิ!”

เทพโบราณเสวียนหมัวสะดุดตาจุดหนึ่งในสนามประลอง แววตาตื่นตะลึงเล็กน้อย เขามองสตรีร่างบางข้างกายแล้วเอ่ยดังนั้น