บทที่ 733 เทพเจ้าเผ่าฟ้าทมิฬ

สวี่ชิงเงยหน้า มองไปยังเจ้าอ้วนม่วงขนาดมหึมาที่อยู่ไกลๆ ก้าวเท้าเดินไป

จากการเข้าใกล้ ความยิ่งใหญ่ของเจ้าอ้วนม่วงก็ยิ่ง สะท้อนมาในดวงตาสวี่ชิง บนนั้นเปลวเพลิงลุกไหม้ ในขณะที่ อุณหภูมิสูงบิดม้วนฟ้าดิน ก็มีระลอกคลื่นพลังที่คุ้นเคยแผ่ มาในจิตใจของสวี่ชิง

ระลอกคลื่นนี้แบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งคือตราประทับ บนเรือเวทในอดีต

แม้ในตอนที่เรือเวทยกระดับเป็นเรือศึกบรรพกาล จะถูกลบไป แต่ก็ยังคงเป็นพื้นฐานของเรือศึกบรรพกาล

อีกกลุ่มหนึ่งมาจากดวงอาทิตย์บรรพกาล

ตอนที่สวี่ชิงอยู่แดนใหญ่เซ่นจันทราล่ามดวงอาทิตย์ บรรพกาลไว้นาน ระหว่างทั้งสองก็ได้สร้างสายสัมพันธ์ที่ สนิทสนมเอาไว้ตั้งนานแล้ว และตอนนี้ ผ่านจากระลอกคลื่น ทั้งสองประเภท สวี่ชิงไม่มีความรู้สึกแปลกหน้าอะไรกับเจ้าอ้วนม่วง

ขอแค่เขาประทับตราของตัวเองลงไปอีกครั้ง ผสาน ระลอกคลื่นพลังสองกลุ่มนี้ไว้ด้วยกัน เช่นนั้นก็จะสามารถ ควบคุมเจ้าอ้วนม่วงได้อย่างอิสระ

สัมผัสระลอกคลื่นพลัง ท่ามกลางสายตาของคน ทั้งหลายรอบๆ สวี่ชิงเดินทีละก้าวๆ มายังเหนือเจ้าอ้วนม่วง ยืนอยู่ตรงนั้น เขาสูดลมหายใจลึก ประสาทสัมผัสเทพแผ่ออก ลามไปหาเจ้าอ้วนม่วง

สัมผัสอย่างรวดเร็ว ไม่มีการขัดขวางใดๆ ผสานเข้าไป ทันที จากนั้นก็แผ่ลามไปอย่างรวดเร็ว

ขั้นตอนนี้ดำเนินไปสิบกว่าอึดใจ หลังจากประสาทสัมผัส เทพของสวี่ชิงแผ่ลามเจ้าอ้วนม่วงไปโดยสมบูรณ์แล้ว ใน ดวงอาทิตย์ดวงมหึมาก็ส่งเสียงเลื่อนลั่นครืนครัน

เหมือนอสูรยักษ์ที่หลับใหลตนหนึ่ง กำลังฟืนตื่นขึ้นมา เปลวเพลิงในนั้นก็ปะทุพวยพุ่งเช่นกัน กลิ่นอายยิ่งน่าตื่นตะลึง ทั้งดวงล้วนสั่นคลอน สุดท้ายก็ค่อยๆ ลอยขึ้น ลอย

ไปเหนือสวี่ชิง ลอยอยู่เหนือศีรษะของเขา ประดุจดวงอาทิตย์ที่ แท้จริง

สวี่ชิงยืนอยู่ใต้มัน ผมยาวปลิวพริ้ว งดงามหล่อเหลา กลิ่นอายยิ่งผสานกับดวงอาทิตย์สีม่วง ไม่แบ่งแยกกัน ทำให้บนร่างเขาเกิดพลังกดดันออกมา

อยู่ในสายตาของคนทั้งหลาย กลายเป็นพลังกดดันเข้มข้น

และในตอนนี้เอง เสียงของนายกองก็ดังมา

“สู้ๆ อาชิงน้อย ช่วงเวลาแห่งการเป็นประจักษ์พยานของ ปาฏิหาริย์มาถึงแล้ว ตอนนี้แม้พลังเจ้าอ้วนม่วงจะไม่น้อย แต่ เทียบกับดวงตะวันแห่งแสงอรุณของจริงแล้ว อย่างไรก็ยังเทียบไม่ได้”

“ดวงอาทิตย์แห่งแสงอรุณระเบิดสามารถแผ่ระลอกพลัง ได้ครึ่งแดนใหญ่ เจ้าอ้วนม่วงระเบิดอย่างมากก็แค่ครึ่งมณฑล เท่านั้น”

“แต่ไม่เป็นไร จากการอนุมานของข้า หลังจากที่มัน ผสานเลือดเนื้อของซื่อหมู่ได้สำเร็จ พลังจะเพิ่มขึ้นอย่างไม่เคย มีมาก่อน แต่ข้าไม่แนะนำให้ลองที่นี่ พวกเราเปลี่ยนสถานที่ อย่างแดนต้องห้ามมรณะดีหรือไม่’’

นายกองเลียริมฝีปาก ดวงตาทั้งสองฉายประกายแรงกล้า เผยความบ้าคลั่งออกมา

ความจริงหากไม่ใช่ว่าดวงอาทิตย์สีม่วงมีระลอกคลื่น พลังของสวี่ชิง มีเพียงสวี่ชิงที่ควบคุมเท่านั้นจึงจะมีความเป็นไปได้ว่าจะสำเร็จ เขาลงมือลองเองตั้งนานแล้ว สวี่ชิงก้มหน้า มองนายกองผาดหนึ่ง หลังจากเงียบนิ่ง ร่างก็ไหววูบ มาปรากฏบนดวงอาทิตย์สีม่วง

บัลลังก์ลอยขึ้นมาจากล่างตัวเขา สวี่ชิงนั่งลงไป จิตเทพ แผ่ออก

ทันใดนั้นดวงอาทิตย์สีม่วงสงเสียงดังสนั่นหวั่นไหว คล้ายเสียงคำรามของเทพเจ้า พุ่งออกไปที่ไกลทันที รวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง เพียงพริบตาก็พุ่งออกไปนอกอาณาเขตเกาะสิงซากสมุทร ส่วนนายกองทางนั้นก็เข้าประชิดอย่างรวดเร็ว เหาะเหินไปบนดวงอาทิตย์ด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความหวัง ยืนอยู่ข้างสวี่ชิง

เสี้ยวขณะต่อมา ดวงดวงอาทิตย์สีม่วงหายไป เหลือ เพียงวงคลื่นเป็นชั้นๆ แผ่ไปในอากาศ

บนทะเลต้องห้าม ในยามที่ดวงอาทิตย์สีม่วงปรากฏ อีกครั้งก็มาอยู่เหนือท้องฟ้าแดนต้องห้ามมรณะแล้ว

นํ้าทะเลสีดำมองไม่เห็นเลือดแต่กลับคละคลุ้งไปด้วย กลิ่นคาวเลือดรุนแรง ยิ่งมีไอพลังประหลาดที่ไม่เหมือนกับ ที่อื่นอบอวลอยู่ที่นี่ ทำให้ผิวนํ้าตลบอวลไปด้วยไอหมอกบางๆ แต่เดิมหมอกที่นี่ปกคลุมไปทั่วฟ้า แต่เห็นได้ชัดว่าเรื่องที่ เกิดขึ้นในอดีตส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งให้กับแดนต้องห้ามแห่งนี้

“ที่นี่เหมาะมากๆ เลย อาชิงน้อย สู้ๆ ลองบรรจุเลือดเนื้อซื่อหมู่ชิ้นที่ใหญ่ที่สุดดู”

นายกองมองแดนมรณะที่อยู่ข้างล่าง ดวงตาทั้งสอง เป็นประกาย ความบ้าคลั่งยิ่งรุนแรง

สวี่ชิงหันไปมองนายกอง เอ่ยราบเรียบ “ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านกระตือรือร้นถึงเพียงนี้ วางแผนอะไร กับแดนต้องห้ามมรณะเอาไว้หรือขอรับ’’

นายกองได้ยินก็ทำหน้าจริงจังทันที เอ่ยอย่างเคร่งขรึม “ศิษย์น้องเล็ก ทำไมเจ้าจึงพูดเช่นนี้ในฐานะที่ข้าเป็น ศิษย์พี่ใหญ่ของเจ้าย่อมต้องให้ความสำคัญต่อการเพิ่มกำลัง รบของเจ้าเป็นพิเศษอยู่แล้ว การยกระดับทุกครั้งของเจ้า ข้า ให้ความสำคัญมากกว่าการยกระดับของตัวเองเสียอีก”

สวี่ชิงใบหน้าไร้อารมณ์เขาไม่เชื่อคำพูดเพ้อเจ้อของนายกอง ความคิดของอีกฝ่ายจะมากจะน้อยเขาก็พอเดาได้บ้าง ดังนั้นตอนนี้จึงจ้องมอง ไม่พูดอะไร

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ภายใต้สายตาของสวี่ชิง นายกอง หัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน เอ่ยเสียงตํ่าทุ้ม

“อาชิงน้อย ตอนนี้แดนต้องห้ามมรณะไม่มีนาย ที่นี่เป็น

สถานที่ทดลองที่ดีที่สุด หาก…เจ้าอ้วนม่วงระเบิดขึ้นมาจริงๆ ไม่แน่วาอาจจะระเบิดรังของนายแห่งแดนต้องห้ามมรณะได้ ขึ้นมาจริงๆ เจ้านั้นตอนยังมีชีวิตอยู่มีสมบัติมากมาย

“แม้การระเบิดตัวเองหลังจากที่ล้มเหลวของเจ้าอ้วนม่วง จะอันตรายมาก แต่เรื่องอะไรบ้างที่ไม่อันตราย ต่อให้อันตราย แคไหนจะมากไปกว่าการจัดการซื่อหมู่หรือไร ไม่ต้องกลัว

อย่างดีชาตินี้จบสิ้น รอเมื่อข้าเริ่มชาติใหม่ ข้าจะมาฟื้นคืนชีพ ให้เจ้า!”

นายกองเลียริมฝีปาก ตบอกปุๆ “อีกทั้ง จากการคาดเดาของข้า หลังจากผสานเลือดเนื้อซื่อหมู่แล้ว มีความเป็นไปได้ที่เจ้าอ้วนม่วงจะระเบิดตัวเอง เพียงแค่สามส่วนเท่านั้น อัตราส่วนเจ็ดส่วนนั้นสำเร็จอยู่ “เจ้าลองคิดดู หากสำเร็จ เจ้านี่จะน่ากลัวยิ่งกว่าดวงตะวันแห่งแสงอรุณเสียอีก ถึงตอนนั้น พวกเราไม่ต้องฝึกบำเพ็ญแล้ว เอาเจ้านี่ไปสยบหมื่นเผ่า’’

นายกองยิ่งพูดยิ่งตื่นเต้น “เสี่ยวอาชิง ลองสักตั้ง!’’

สวี่ชิงใบหน้ากระตุกเล็กน้อย เขารู้ว่านายกองบ้าระหํ่า และรู้ว่าอีกผ่ายชอบเล่นกับชีวิต แต่การกระทำที่ไม่มีความหมายอะไรนี้ สวี่ชิงรู้สึกว่าตัวเองอย่าเข้าร่วมด้วยเลยเป็นการดี

จึงกำลังจะปฏิเสธ แต่นายกองทางนั้นเอาเลือดเนื้อซื่อ หมู่ออกมาชิ้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ในนั้นยัดแผ่นหยกสีทองแผ่น หนึ่งเอาไว้ด้วย บนนั้นมีระลอกคลื่นส่งข้ามแผ่ออกมา สวี่ชิงกวาดตามองผาดหนึ่ง นายกองกระแอม ยกมือเอาแผ่นหยกยื่นให้สวี่ชิง “นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์คิดค้นใหม่ของข้า หลังจากดูดซับพลังต้นกำเนิดเทพซื่อหมู่แล้ว แผ่นหยกแผ่นนี้สามารถแบกรับการควบคุมของคุณสมบัติสายเลือดได้ ทำการส่งข้ามได้สำเร็จ ดังนั้นไม่ต้องกลัว พวกเราไม่ตายหรอก”

สวี่ชิงเงียบนิ่ง มองๆ แผ่นหยก แล้วก็มองๆ ไปทาง ดวงอาทิตย์สีม่วง ความวาดหวังในการผสานเลือดเนื้อซื่อหมู่ ค่อยๆ ทวีเพิ่มขึ้น ดวงตาตอนนี้ค่อยๆ ฉายความบ้าคลั่งเหมือนนายกอง

ดังนั้นหลังจากลังเล ในดวงตาของเขาก็ฉายแววเด็ดเดี่ยว ขณะยกมือขวา หนอนเส้นด้าย สีม่วงตัวหนึ่งปรากฏ ขึ้นที่กลางฝ่ามือของเขา สะบัดมือผสานไปในแผ่นหยก ส่งข้ามออกไปไกล

หลังจากฝึกบำเพ็ญมาจนถึงตอนนี้ เขามีความสามารถ ที่จะฟื้นคืนชีพได้ในระดับหนึ่ง

ทำทุกอย่างเหล่านี้เสร็จ สวี่ชิงก็เอาเลือดเนื้อซื่อหมู่ชิ้น เท่ากำปั้นออกมาชิ้นหนึ่ง

ทันทีที่เนื้อชิ้นนั้นปรากฏออกมา ไอพลังประหลาดก็ปะทุ ขึ้นทันใด ฟ้าดินเปลี่ยนสี ลมเมฆหอบทะลัก

นายกองตื่นเต้น ถอยหลังไปตามสัญชาตญาณ ขณะเดียวกันก็เอาแผ่นหยกส่งข้ามแผ่นที่สองออกมา ขณะที่ กำไว้แน่นในมือก็สังเกตเห็นหนอนเส้นด้ายสีม่วงของสวี่ชิง เขา ก็รีบแบ่งหนอนสีนํ้าเงินออกมาตัวหนึ่ง ส่งออกไปก่อน

เห็นนายกองก็เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วเช่นกัน สวี่ชิงก็สูด ลมหายใจลึก กำลังจะผสานเลือดเนื้อซื่อหมู่เข้าไปในดวงอาทิตย์สีม่วง แต่ในตอนนี้เอง เสียงเย็นชาเสียงหนึ่งก็ดังก้องรอบๆ ตัวพวกเขา

“พวกเจ้ารนหาที่ตายกันเก่งจริงๆ แล้วก็เลือกสถานที่ได้ดี ที่นี่สถานที่ฮวงจุ้ยเป็นเลิศ”

“เหมาะจะเป็นหลุมฝังศพของพวกเจ้าทั้งคู่มากๆ”

นายกองกะพริบตาปริบๆ สวี่ชิงเงยหน้ามองไปทางเสียง ที่ดังมา เห็นเพียงเงาร่างของท่านปู่เก้าปรากฏออกมาจากที่

ไกลๆ เพียงก้าวเดียวก็มาปรากฏอยู่ข้างหน้าสวี่ชิง ก้มหน้ามอง ดวงอาทิตย์สีม่วง พยักหน้าเล็กน้อย

“ไม่เลว สิ่งนี้รวมกับเลือดเนื้อซื่อหมู่ ส่งพวกเจ้าเดินทาง ไปภพหน้าได้พอดี พูดตามอัตราความเป็นไปได้ที่จะล้มเหลว โดยพื้นฐานก็เก้าส่วน แม้พวกเจ้าแบ่งพลังต้นกำเนิดเทพออกไป ทว่าร่างจริงดับสลายในพริบตาจะสามารถพื้นคืนชีพได้จริงๆ หรือไม่ ก็ดูที่วาสนาก็แล้วกัน”

“แต่ว่า แผ่นหยกส่งข้ามของพวกเจ้าน่าจะส่งมรดก บางอย่างของพวกเจ้าทั้งคู่ออกไปได้ ข้าละเลื่อมใสความสา มารถในการรนหาที่ตายของพวกเจ้าจริงๆ”

“ดังนั้นตอนนี้พวกเจ้ามีอะไรจะสั่งเสียหรือไม่”

ผู้อาวุโสเก้ามองไปทางสวี่ชิง แล้วมองไปทางนายกอง สวี่ชิงไม่พูดอะไร เก็บเลือดเนื้อซื่อหมู่ลงไปเงียบๆ ยกเลิก ความคิดที่จะผสานเข้าไปทันที เขารู้สึกว่าในเมื่อโอกาสล้มเหลวสูงขนาดนี้ เช่นนั้นการระเบิดตัวเองของดวงอาทิตย์สีม่วงในอนาคตก็ควรจะเอาไว้ในสถานที่ที่เหมาะสม ถึงจะดึง ศักยภาพสูงสุดของมันออกมาได้

จะสิ้นเปลืองเช่นนี้ไม่ได้

และที่สำคัญที่สุดคือต้องรักษาระยะห่างในระดับหนึ่ง หรือก่อนที่มันจะระเบิดก็หนีไปให้ไกลให้สำเร็จ

นายกองหดคอ ในใจเสียดายนิดๆ แต่เขารู้สึกว่าคำพูดของท่านปู่เก้าน่าจะเชื่อได้ มากกว่าการคาดเดาของตัวเอง หากความ เป็นไปได้ที่จะสำเร็จเล็กน้อยแค่นั้นจริงๆ ไปทุ่มสุด ชีวิตดูเหมือนว่าจะไม่ได้คุ้มขนาดนั้นแล้ว

นึกถึงตรงนี้ นายกองยิ้มประจบ ผู้อาวุโสเก้าหัวเราะ เย็นชา

“พวกเจ้าสองคนไม่รนหาที่ตายแล้วหรือ”

สวี่ชิงส่ายหน้า นายกองก็ส่ายหน้าอย่างรวดเร็วเช่นกัน ผู้อาวุโสเก้าแค่นเสียงหึขึ้นจมูก เดินเข้าไปในความว่างเปล่า หายลับไป บนผิวน้ำเหลือแค่สวี่ชิงกับนายกองเท่านั้น ทั้งสองคนจ้องหน้ากันไปมา

นายกองถอนหายใจ เอ่ยเสียงตํ่าทุ้ม “เสียดายนิดๆ แฮะ ทำไมมีความรู้สึกเหมือนจะจุดดอกไม้ไฟแต่ถูกผู้ใหญ่ห้ามเลย แต่หากพวกเราทำสำเร็จ เช่นนั้นก็จะมีพลังทำลายล้างแดนใหญ่แห่งหนึ่ง ถึงตอนนั้น จักรพรรดิมนุษย์ก็ต้องเกรงอกเกรงใจพวกเรา!

“เสียดายจัง”

สวี่ชิงพยักหน้า ค่อนข้างเสียดายเหมือนกัน ตอนนี้ยก มือขึ้นกดดวงอาทิตย์สีม่วง ทันใดนั้นเจ้าอ้วนม่วงก็หดเล็ก กลายเป็นก้อนกลมเล็กๆ ลอยมาที่ฝ่ามือเขา ถูกเขาล่ามเอาไว้ ที่เอว จากนั้นสวี่ชิงก็มองไปรอบๆ ส่งจิตเทพไปหานายกอง ‘ศิษย์พี่ใหญ่ อย่าได้ร้อนใจไป รอเมื่อพวกเราเตรียมการ มีความมั่นใจที่มากขึ้น ครั้งต่อไปค่อยบรรจุ!’

นายกองได้ยินก็พยักหน้า สีหน้าเต็มไปด้วยความจริงจัง “ศิษย์น้องเล็กพูดถูก พวกเราเตรียมตัวให้ดีๆ มีโอกาส ค่อยไปทางเมียเกาข้าทางนั้นไปจุดดอกไม้ไฟลูกโตให้นาง!” พูดพลางเขาก็กอดคอสวี่ชิง ทั้งสองจากไปไกล กลางท้องฟ้า ผู้อาวุโสเก้าถอนหายใจ เขารู้สึกว่าสองคนนี้รนหาที่ตายได้เก่งมาก แต่ว่านึกถึงพวกเขาเมื่อหลายปีก่อน กล้าใช้พลังบำเพ็ญระดับปราณก่อกำเนิดลอบวางแผนซื่อหมู่

เขาพลันรู้สึกว่าทุกอย่างก็ไม่ได้บ้าบิ่นขนาดนั้น ในขณะเดียวกันนี้ ในแดนใหญ่วิญญาณทมิฬ บน สนามรบเผ่าฟ้าทมิฬ สงครามมาถึงช่วงเวลาสำคัญแล้ว อ๋องเทียนหลันนำผู้ใต้บัญชาการของตัวเองเข้าฆ่าฟัน สังหารกับผู้บำเพ็ญเผ่าฟ้าทมิฬ เลือดไหลเป็นแม่นํ้า วิชาเซียน เป็นทางๆ ฟาดลงมา จิตวิญญาณเป็นดวงๆ ลอยพุ่งเป็นทางๆ  เผ่าฟ้าทมิฬพ่ายแพ้อยู่ตลอด สุดท้ายก็วนล้อมอยู่ ด้วยกัน ที่ตรงกลางเป็นผู้บำเพ็ญชุดคลุมยาวสีม่วง 17 คน พวกเขากำลังหมอบกรายบนผืนฟ้า ทำพิธีกรรมอะไรบางอย่าง “จันทร์ดวงใหม่นายแห่งข้า เหนี่ยวนำพาดินแดนต้องประสงค์ ผู้คนทุกข์ยากสุดแสนระทม แต่ร่มเย็นอยู่สุขได้ ใต้บารมี”

“พลีกายาสังเวยแด่นายแห่งข้า ชั่วชีวาไร้ทุกข์เป็นสุขศรี มีทิวาราตรีเป็นม่านกั้น กายข้านั้นไม่สลายคงอยู่ชั่วกาลนาน”

“จันทร์ดวงใหม่นายแห่งข้า ถือกำเนิดบนแดนต้องประสงค์ สรรพชีวิตนับหมื่นพัน เคารพนายแห่งจันทร์สีม่วง”

“มอบวิญญาณแด่นายแห่งข้า ยามชีวาดับสิ้นช่วยปกปักษ์ จักไปสู่ดินแดนอันสุขสงบ กลับชาติภพฟื้นตื่นคืนมาใหม่”

อ๋องเทียนหลันรัศมีอำนาจท่วมท้น เห็นภาพนี้ก็แค่น เสียงหัวเราะเย็น

“อัญเชิญเทพหรือ เทพเจ้าของพวกเจ้าหลับใหล ไม่มีทางสนใจพวกเจ้า”

แม้จะพูดเช่นนี้ แต่อ๋องเทียนหลันในใจกลับสั่นสะท้าน เพราะเขาฟังออกว่าในคำอธิษฐานไม่ใช่พระจันทร์สีชาดซื่อหมู่ แต่เป็นนายแห่งพระจันทร์สีม่วงที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน อ๋องเทียนหลันหรี่ตา ไม่อยากเสียเวลา มือใหญ่เพียง สะบัดก็พุ่งออกไปทันที ผู้บำเพ็ญมหาศาลข้างหลังตามไป จะ สังหารกองทัพเผ่าฟ้าทมิฬที่อยู่ข้างหน้า

แต่ในตอนนี้เอง แสงสว่างที่สาดส่องจากดวงตะวันแห่ง แสงอรุณบนฟ้าจู่ๆ ก็มีสีม่วงเกิดขึ้น ดวงดาวสีม่วงดวงมหึมา ดวงหนึ่งปรากฏบนม่านฟ้า มาพร้อมด้วยพลังกดดันอัน น่ากลัว ค่อยๆ กดทับลงมา