1067. ปิศาจโบราณสลายดวงดาว!

‘วิกฤตินี้อันตรายเกินไป ข้าขอเสี่ยงเผชิญหน้ากับทลายสวรรค์แรกดีกว่ามาถูกต้มทั้งที่มีชีวิตอยู่ที่นี่!’ ดวงวิญญาณดั้งเดิมของปรมาจารย์ชีกงลอยออก อ้าแขนออก สายตามุ่งมั่น

เมื่อข้าแขนออก ณ ด้านนอกดินแดนวิญญาณปิศาจ ในอวกาศไร้ขอบเขตที่ที่มีวิญญาณวิหคเพลิงอยู่ ห้าดวงดาวส่องประกายแสงสุดพรรณนา

แสงนี้แพร่กระจายไปทั่วทั้งดาราจักร ตราบใดที่อยู่ในดาราจักรพันธมิตรเซียนก็จะมองเห็นห้าดวงดาวปรากฏขึ้นในท้องฟ้า

ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน แสงจากห้าดวงดาวจะมองเห็นได้ทุกที่ จากนั้นแสงหนึ่งดวงส่องประกายเจิดจ้าและปกคลุมที่เหลืออีกสี่ดวง พอถึงจุดสูงสุด ดวงดาวก็ตกลงเข้าไปในความว่างเปล่า

ชายชราจากดินแดนฟ้ากระจ่างและมู่ปิงเหมยเคลื่อนไหวผ่านดวงดาว ชายชราเงยศีรษะขึ้นและพึมพำกับตัวเอง “มีคนกำลังเผชิญกับทลายสวรรค์ครั้งแรก…”

ห้าดวงดาวที่ตกลงไปนั้นเร็วยิ่งนัก พริบตาเดียวดวงดาวประกายแสงก็ผ่านจิตวิญญาณวิหคเพลิง เกิดเสียงดังสนั่นกึกก้องและหายวับเข้าไปในละอองฝุ่น

หลังผ่านเศษฝุ่นเข้าไป มันเข้าไปในดินแดนวิญญาณปิศาจและทำให้พลังมารที่ห่อหุ้มเอาไว้ถูกผลักกลับมา ดวงดาวแทงทะลุเข้าไปในผืนดินและพุ่งผ่านถ้ำจักรพรรดิเทพหกชั้นแรกก่อนจะร่อนลงใส่ดวงวิญญาณของปรมาจารย์ชีกงซึ่งอยู่ภายในมหาสมุทรเดือด

ระดับบ่มเพาะของปรมาจารย์ชีกงเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งแต่ก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและเริ่มกรีดร้อง เขายืมพลังทลายสวรรค์แรกนี้ทะลวงผ่านเปลวเพลิงมารในท้องฟ้าและพุ่งขึ้นไป

ดวงวิญญาณดั้งเดิมสูญสลายอย่างรวดเร็วภายใต้แสงแห่งดวงดาว สำหรับเซียนขั้นทลายสวรรค์นั้น นี่มันพึ่งแค่เริ่มต้น

มารโบราณต้าเจียกำลังยื่นมือเข้าหาปรมาจารย์ชีกง แต่ดวงตาส่องสว่างและลดแขนลง

‘เผชิญกับทลายสวรรค์แรกทั้งที่บาดเจ็บสาหัส หากไม่ตายก็กลายเป็นเศษมารของข้า…’

เป้ยหลัว หวังหลินและมังกรเพลิงยังคงถูกขังไว้ในทะเลเดือดซึ่งมาถึงจุดวิกฤติ วิชาของจักรพรรดิเทพและเปลวเพลิงมารบรรลุระดับความน่ากลัวยิ่ง

มหาสมุทรลดระดับลง อุณหภูมิเพิ่มขึ้นมหาศาล แม้แต่วิหคเพลิงและร่างเทพโบราณของหวังหลินก็ยังรู้สึกเจ็บปวดจากความร้อน แต่ไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่สามารถพุ่งออกไปได้

เปลวเพลิงมารตกเข้าไปในมหาสมุทรซึ่งทำให้วิชานี้เพิ่มพูนถึงขีดสุด

หวังหลินเริ่มร้อนใจ ความร้อนหนาแน่นเข้าสู่ร่างกายทำให้เขารู้สึกกำลังโดนต้มจนเดือดทั้งที่มีชีวิตและทำให้ร่างปวกเปียก ในขณะวิกฤติ หวังหลินเผยสีหน้าขมขื่น หายากที่จะผิดพลาดในชีวิตแต่ก็ต้องชื่นชมที่เขาคาดคำนวณผิดในครานี้

หากเขาจากไปพร้อมกับฮู่จวนและหวังเว่ย คงไม่ตกอยู่ในอันตราย แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถหนีรอดออกไปจากที่นี่ได้ ต้าเจียคงไล่ตามทันในที่สุดและพวกเขาก็ยังต้องเผชิญหน้าอีก

ไม่ว่าอย่างไร ผลสุดท้ายก็เป็นแบบเดียวกัน หวังหลินผ่านอันตรายในชีวิตไม่ว่าจะเป็นการเผชิญหน้ากับบรรพชนโลหิต การไล่ล่าของตระกูลเหยาหรือดินแดนวิญญาณปิศาจตอนที่ยังเป็นขั้นแกนลมปราณ ไม่มีครั้งไหนที่ทำให้หวังหลินยอมแพ้และเขาไม่ต้องการยอมแพ้เลย ความจริงเป็นสิ่งโหดร้าย

อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ไม่ทำให้จิตใจแห่งเต๋าของหวังหลินแตกสลายหรือพ่ายแพ้ ดวงตาหวังหลินส่องสว่างขึ้น เขายังมีลูกปัดฝืนลิขิตฟ้า! เขายังมีต้นตอดั้งเดิม!

เวลานี้ทะเลเกือบสูญสิ้นไปหมดแล้ว เหลือทิ้งไว้แต่เพลิงมารเท่านั้น คล้ายกับต้องการเผาไหม้ทุกชีวิตให้ถึงแก่ความตาย

มังกรอัคคีอ่อนแอ ร่างกายหดเล็กลงจนไม่สามารถทนต้านเปลวเพลิงมารได้อีก

เป้ยหลัวหุ้มร่างกายด้วยพลังปิศาจมหึมาแต่ทั้งหมดกลับเปล่าประโยชน์

เสียงหัวเราะบ้าคลั่งของมารโบราณดังสะท้อนไปทั่ว บนไหล่มีคนผู้หนึ่งนั่งอยู่ เป็นดวงวิญญาณของชายชุดดำที่หดลงจนนั่งอยู่ตรงนั้น

ชายชุดดำมีมังกรเพลิงล้อมรอบ ขณะจ้องมองมังกรอัคคีตรงหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความโลภ

“มังกรจิตวิญญาณอัคคีตนนี้ถูกฉิงหลินหล่อหลอมและจงรักภักดีต่อฉิงหลินเป็นอย่างยิ่ง ด้วยความฉลาดเฉลียวของมันจึงสังเกตได้ว่าข้าไม่ใช่ฉิงหลิน ลั่วโฮ ในเมื่อเจ้าเป็นศิษย์ของผู้สูงสุด ข้าจะขอมอบมันให้เจ้าได้กลืนกิน!” จ้าเจียคว้าดวงวิญญาณของชายชุดดำและโยนออกไปข้างหน้า

วิญญาณดั้งเดิมเปลี่ยนเป็นมังกรและพุ่งใส่มังกรอัคคีที่อ่อนแอภายในเพลิงทมิฬ

“ขอบคุณมาก ท่านมารโบราณ!” ชายชุดดำส่งข้อความออกไปพร้อมกับความสุข แต่ในวินาทีนั้นมังกรอัคคีเงยศีรษะขึ้นมาเผยท่าทีโอหังไม่ยอมจำนน มันร้องเสียงคำรามเปลี่ยนเป็นคลื่นกระแทกดังสะท้อนอยู่ภายในเพลิงทมิฬ แม้แต่เปลวเพลิงข้างในยังหยุดชะงักไปหนึ่งจังหวะ

ชายชุดดำร่างมังกรพลันหยุดชะงักไปด้วยและล่าถอย แต่ความโลภมีเพิ่มขึ้น! เขาไม่ได้เร่งรีบและเชื่อว่ามังกรอัคคีตัวนี้อยู่ภายใต้วิชาของต้าเจียได้อีกไม่นาน

ชายชุดดำมองไปยังหวังหลินที่กำลังดิ้นรน ดวงตาเผยแสงประหลาดใจ

‘วิหคเพลิงของมันก็จะเป็นของข้าด้วย!’

จังหวะนี้เองจึงเกิดฉากเหตุการณ์ที่ทำให้ชายชุดดำตกตะลึง เขาเห็นมังกรอัคคีดิ้นรนเคลื่อนไหวร่างกาย ร่างใหญ่ยักษ์ของมันหดลงจนเหลือเพียงร้อยฟุต พุ่งเข้าหาหวังหลิน

เจ้ามังกรอัคคีเผยแววตามุ่งมั่นและต้องการตาย!

มันยอมตายดีกว่าถูกชายชุดดำกลืนกิน หากมันต้องตายก็จะขอเลือกคนผู้นี้ เพราะอย่างน้อยก็รู้สึกถึงความใกล้ชิดและคุ้นเคย!

ฉากเหตุการณ์นี้อยู่นอกเหนือการคาดเดา มังกรอัคคีรวดเร็วเกินกว่าชายชุดดำจะตอบสนอง มันเข้าไปใกล้หวังหลินแล้ว

ขณะที่หวังหลินลืมตา มังกรอัคคีร้องคำรามเสียงสุดท้ายและพุ่งเข้าไปในจุดระหว่างคิ้วของหวังหลิน พลังดั้งเดิมไร้ที่สิ้นสุดเข้าไปในร่างและพุ่งเข้าไปในวิญญาณดั้งเดิม รอยสักวิหคเพลิงที่อ่อนแอพลันตื่นขึ้นราวกับมีพลังงานใหม่เติมเต็มเข้าไป วิหคเพลิงร้องออกมาทันที!

แม้พลังอัคคีดั้งเดิมในตัวมังกรอัคคีจะแตกต่างจากเพลิงของวิหคเพลิง ต้นตอของมันก็ยังเป็นเพลิงแห่งสวรรค์ ตอนที่มังกรอัคคีพุ่งเข้าไปในหวังหลินได้ทำให้พลังอัคคีดั้งเดิมในร่างเพิ่มขึ้นมหาศาล ยิ่งไปกว่านั้นการผสมผสานของเปลวเพลิงสองรูปแบบที่ต่างกันได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่คาดคิด!

วิหคเพลิงเคลื่อนไปในพายุเงามังกร พายุนี้บรรลุระดับสูงสุดและดูดซับเปลวเพลิงมารที่กำลังเผาไหม้โลกนี้อย่างไม่คาดคิด

ขณะที่มันดูดซับ พายุได้ก่อเกิดวังวนทรงพลังที่มีแรงดึงดูดอันรุนแรง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา แม้กระทั่งมารโบราณต้าเจียยังตกตะลึง

ชายชุดดำตกตะลึงกับสถานการณ์นี้ เขาไม่มีความคิดใดจะกลืนกินอีกแล้วและต้องการจะถอย แต่กลับอยู่ใกล้เกินไปจนถูกดึงเข้าไปในวังวน

ต้าเจียขมวดคิ้วพลางยกแขนขึ้นมาคว้าจับดวงวิญญาณของชายวัยกลางคน ขณะที่กำลังจะถอนมือออก เป้ยหลัวดวงตาส่องสว่างขึ้น

เขายอมแพ้ไปแล้วแต่ไม่คิดว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่คาดคิดหลังจากหวังหลินดูดซับมังกรอัคคีเข้าไป เขามองเห็นภายในวังวนได้อย่างชัดเจนว่ามีเปลวเพลิงสีขาวกำลังควบแน่นอยู่ในร่างหวังหลิน

‘เมล็ดพันธุ์อัคคีต้นกำเนิด!’ แม้จะเป็นเป้ยหลัวก็ยังต้องสูดลมหายใจหนาวเหน็บเข้าไป ความสิ้นหวังหายไปและเปลี่ยนเป็นโอกาสในการหนีรอด

‘แค่มีร่องรอยเพิ่มขึ้นก็จะสามารถควบแน่นเมล็ดพันธุ์อัคคีนั้นได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อเมล็ดพันธุ์อัคคีก่อตัวขึ้น เขาก็จะสามารถควบคุมเปลวเพลิงทั้งหมดในโลกได้ แม้จะมีอำนาจข้างในแฝงอยู่ในเปลวเพลิง แต่การครอบงำของต้าเจียไม่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นยังพอมีโอกาส!’

ความคิดหลายอย่างแล่นผ่านสมองเป้ยหลัว ขณะที่ต้าเจียกำลังจะดึงวิญญาณชายชุดดำกลับมา เป้ยหลัวกัดฟันแน่น ดาวเจ็ดดวงในตาขวาหมุนติ้วจากนั้นมีหนึ่งดวงแตกสลาย!

ปิศาจโบราณสลายดวงดาว!

การทำลายดาวปิศาจโบราณทำให้กระตุ้นพลังปิศาจอันรุนแรงเข้าไปในร่างเป้ยหลัว ทำให้เขาต่อสู้ขึ้นมาได้ แม้จะไม่เพียงพอที่จะหนีรอดหรือพุ่งออกไปจากเปลวเพลิง แต่ก็ยังพอให้เขาใช้วิชาได้

ดวงตาขวาส่องประกายอีกครั้งและดาวปิศาจโบราณอีกดวงแตกสลาย ด้วยสองดวงดาวนี้เป้ยหลัวจึงขยายร่างพุ่งเข้าหาดวงวิญญาณชายชุดดำที่กำลังจะถูกต้าเจียช่วยเอาไว้ เป้ยหลัวเปลี่ยนร่างเป็นสายลมปิศาจและกระแทกเข้าใส่แขนของต้าเจีย