1281. หินหยกแห่งดินแดนปิดผนึก
ฉุยต้าวหวาดกลัวจนความคิดแทบหลุดลอยเนื่องจากแก่นแท้ที่โผล่ออกมาจากร่างหวังหลิน ดวงตาถลนออกมา แก่นแท้ทั้งสามของหวังหลินเหนือล้ำเกินจินตนาการของเขา เขาไม่กล้าคิดถึงพลังทำลายล้างที่หวังหลินจะมีได้หากมีชีวิตและก้าวขึ้นสู่เซียนขั้นที่สามในอีกพันปีได้เลย!
‘เมื่อเขาบรรลุขั้นที่สาม เขาจะทรงพลังมากพอเผชิญหน้ากับพวกเซียนขั้นสวรรค์ดับสูญระดับต้นได้ ความจริงแล้วพวกนั้นไม่อาจเทียบกับเขาได้เลย แค่เป็นเซียนฝืนลิขิตฟ้าก็ทำให้สวรรค์อิจฉาแล้ว เขาไม่ควรมีตัวตน! ข้าจะฆ่าเขา! ข้าต้องฆ่าเขา! มิเช่นนั้นแล้วจะไม่มีที่ยืนให้ข้าในอนาคต!’
วินาทีนี้ฉุยต้าวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสามแก่นแท้ไม่ใช่ขีดจำกัดของหวังหลิน
เขายอมทิ้งชีวิตและเข้าใจแก่นแท้แรกนั่นคือแก่นแท้แห่งชีวิตและความตาย เขาสลายดาวเทพโบราณไปเพื่อเข้าใจแก่นแท้ที่สองคือแก่นแท้แห่งเวรกรรม เขาทำลายดวงดาวแห่งกฎเพื่อรู้แจ้งแก่นแท้ที่สาม แก่นแท้แห่งจริงเท็จ!
อย่างไรก็ตามภายในร่างเขายังไม่ได้สลายไป ยังมีวิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วย!
วิหคเพลิงตัวนี้ผ่านการเปลี่ยนร่างมาแล้วสามครั้ง แต่ละครั้งทำให้เข้าใจเปลวเพลิงได้อย่างมหาศาล การเปลี่ยนครั้งที่สามได้ทำให้ความเชี่ยวชาญด้านเปลวเพลิงของหวังหลินมาถึงระดับอันน่าหวาดกลัว!
วิชาเปลวเพลิงทั้งหมดต้องยอมจำนนเบื้องหน้าเขา!
หากมีเซียนที่ฝึกฝนวิชาเปลวเพลิง หวังหลินแค่สะบัดแขนก็กระตุ้นให้เพลิงของคนผู้นั้นฆ่าเจ้าของได้แล้ว ถึงแม้พวกนั้นจะไม่ได้ฝึกฝนวิชาเปลวเพลิง หวังหลินสามารถใช้ความโกรธของอีกฝ่ายเพื่อเผาไหม้ให้ตาย!
ในโลกนี้เปลวเพลิงที่ทรงพลังที่สุดคือเพลิงแห่งความโกรธ ทุกคนมีมันและมันก็มองไม่เห็น เมื่อมันเริ่มเผาไหม้ก็มิอาจกลั้นไว้ได้และตายทันที!
เหนือเพลิงแห่งความโกรธยังมีเปลวเพลิงเผาไหม้ที่มีพลังสั่นสะเทือนปฐพี เพลิงเผาไหม้คือการเผาไหม้ตัวเองทำให้เปลวเพลิงเผาเป็นรอบที่สอง ส่งผลให้มีพลังอำนาจอันน่าหวาดหวั่น!
อย่างไรก็ตามเหนือเปลวเพลิงเผาไหม้ยังมีเต๋าแห่งเปลวเพลิง หากหวังหลินสามารถบรรลุขอบเขตนั้น เขาสามารถตรงเข้าเผาเขตแดนของคนอื่นได้ ถึงตรงนั้นจะไม่ใช่วิชาเซียนหรือความสามารถอีกแล้ว แต่เป็นสิ่งที่ใกล้เคียงกับวิชาแห่งเต๋า!
ความเข้าใจด้านเปลวเพลิงของหวังหลินไม่ด้อยกว่าความเข้าใจเรื่องชีวิตและความตาย เวรกรรมและจริงเท็จเลย หากทั้งสามสิ่งนี้ให้กำเนิดแก่นแท้ได้ เช่นนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เปลวเพลิงจะให้กำเนิดแก่นแท้ได้ด้วย!
อย่างไรก็ตามแก่นแท้นี้ถูกซ่อนไว้เป็นอย่างดี ฉุยต้าวไม่สามารถสังเกตได้ง่ายๆแม้จะมีระดับบ่มเพาะสูงส่ง!
หากมีเป็นเซียนขั้นที่สามในขอบเขตวิญญาณดับสูญ เมื่อนั้นก็จะมองเห็นแก่นแท้ที่สี่ซึ่งทำให้เซียนขั้นที่สามทั้งหมดต้องตกตะลึง!
สี่แก่นแท้ ยิ่งกว่าราชันย์ ฉิงหลินและยิ่งกว่าจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกเสียอีก ยิ่งกว่าเซียนคนใดที่รู้แจ้งเต๋าทั้งดินแดนชั้นในและดินแดนชั้นนอก หากราชันย์รู้เรื่องนี้ เขาคงทำทุกอย่างเพื่อรับหวังหลินเป็นศิษย์ ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรก็ตาม!
หากฉุยต้าวรู้เรื่องนี้ เขาคงตกตะลึงยิ่งขึ้น สำหรับเขาแล้วหวังหลินเป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์ที่จะกลายเป็นผู้ปกครองที่แท้จริงของดาราจักรโบราณ เป็นเทพโบราณตัวจริงและเป็นเซียนขั้นที่สี่ในตำนาน แม้เขายังคงเติบโตอยู่ แต่มันก็ยังน่าตกตะลึง
ทว่าสี่แก่นแท้ไม่ใช่ขีดจำกัดของหวังหลิน!
ภายใต้แก่นแท้แห่งเปลวเพลิงที่ซ่อนอยู่ในร่างหวังหลินยังมีแก่นแท้สุดท้าย แก่นแท้ที่ห้า!
สายฟ้า!
แก่นแท้สายฟ้าสวรรค์!
หวังหลินกลืนกินวิญญาณดั้งเดิมมังกรสายฟ้าโบราณไปครึ่งดวง เปลี่ยนแปลงวิญญาณเขามาเกินพันปีและดูดซับสายฟ้าจากเผ่าสายฟ้ากระจายโบราณไปด้วย ซึ่งทำให้เขามีสิทธิ์ควบคุมสายฟ้าในสรวงสวรรค์ แต่หากก้าวไปไกลกว่านี้ เขาจะสามารถแทนที่ “ตำแหน่ง” และสั่งการสายฟ้าเป็นของตัวเอง!
จากนั้นหากเขาได้รับการรู้แจ้งและกลืนกินสายฟ้าที่แตกต่างกันเก้าแบบ เขาจะกลายเป็นปรมาจารย์แห่งสายฟ้าและบรรลุเต๋าแห่งสายฟ้า ทำให้เขามีพลังอำนาจเกินบรรยาย!
คนอื่นๆกระทำคล้อยตามสวรรค์ แต่หวังหลินทำตามความต้องการของตนเอง!
สองแก่นแท้นี้ถูกซ่อนไว้ในส่วนลึกของร่างกายและฉุยต้าวไม่สามารถตรวจพบได้เลย หากรู้ว่าหวังหลินมีห้าแก่นแท้ สีหน้าตกตะลึงเขาจะเป็นแบบไหนกัน?
อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้อ่อนแอยิ่งและอันตรายมาก! ตราบใดที่การโจมตีของฉุยต้าวตกลงใส่ เขาคงฆ่าหวังหลินได้อย่างสมบูรณ์และทำให้ตายทันที!
เมื่อตายไป ห้าแก่นแท้นี้จะหายไป การกำเนิดของห้าแก่นแท้บนคนหนึ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นทั้งดินแดนชั้นนอกและดินแดนชั้นใน ก็จะหายไป!
ตอนนี้หวังหลินอ่อนแอเกินไปเบื้องหน้าเซียนขั้นที่สาม อย่างไรก็ตามตราบใดที่เขามีเวลาและโอกาส หวังหลินจะกลายเป็นตัวตนที่ทรงพลังแม้แต่เซียนขั้นที่สามยังต้องยอมศิโรราบ!
ไม่มีสิ่งใดแน่นอน แต่เมื่อเผชิญหน้าด้วยวิกฤตแห่งชีวิตและความตายของฉุยต้าว ภายใต้แรงกดดันนี้หวังหลินได้ให้กำเนิดห้าแก่นแท้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปและหวังหลินกลายเป็นเซียนที่มีแก่นแท้มากที่สุดในประวัติศาสตร์!
“ตายไปซะ!!” ฉุยต้าวเผยอาการบ้าคลั่งพร้อมกับหวาดกลัวและตื่นเต้น อาการที่รวมกันนี้แสดงเป็นนิสัยเสียของเขา เขาต้องการฆ่าคนที่มีพรสวรรค์ฝืนลิขิตฟ้าผู้นี้ เขาต้องการฆ่าคนที่สงสัยว่าเป็นเซียนขั้นที่สี่กลับมาเกิดใหม่ เขาต้องการฆ่าคนที่สามารถเทียบได้กับสมบัติที่ทรงพลังที่สุดในโลก!
บนดาวเคราะห์เซียนที่เขาโยนไป ศิษย์ของฉุยต้าวหนึ่งพันห้าร้อยล้านคนปลดปล่อยพลังอันน่าตกตะลึงและตกลงใส่หวังหลิน!
ดวงตาหวังหลินสงบนิ่งอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้เขาเทหมดหน้าตัก มีชีวิตรอดก็ดี ตายก็ปล่อยวาง ทุกสิ่งล้วนปล่อยไปตามยถากรรม แต่สิ่งเดียวที่เขาไม่สามารถตัดใจได้คือครอบครัวเขา หวานเอ๋อร์ผู้เป็นที่รักและสหายซือถูกับฉิงชุ่ย
เขาไม่ต้องการแยกจากคนเหล่านั้น เขาอยากจะ…พาพวกเขามาทั้งหมดและก้าวเดินหาความตายไปด้วยกัน!
เปลวเพลิงแห่งความตายส่องสว่างยิ่งกว่าดาวดวงไหน หากตายโดยไม่มีคนใกล้ชิดในใจ การตายคงโดดเดี่ยวและหนาวเหน็บยิ่งนัก
อย่างไรก็ตามหากยังมีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์อยู่ในใจ แม้แต่ความตายก็ยังส่องสว่างดุจดวงดาวและส่องประกายกว้างไกล
“เจ้าต้องการฆ่าข้า เช่นนั้นเรา…มาตายด้วยกัน!” ขณะที่ดาวเคราะห์เซียนยักษ์กระแทกลงไป หวังหลินอ้าแขนออก สามวังวนเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง แก่นแท้แห่งเพลิงและสายฟ้าในร่างพรั่งพรูออกมา!
การโจมตีครั้งนี้เหนือล้ำกว่าร้อยกำปั้นแห่งชีวิต ทรงพลังยิ่งกว่าราชรถสังหารเทพ เป็นการโจมตีที่ใช้แก่นแท้ของหวังหลินซึ่งพึ่งจะรู้แจ้งให้ปล่อยการโจมตีที่ยอดเยี่ยมที่สุดในชีวิต เป็นวิชาสุดท้าย!
ฟ้าดินสั่นสะเทือนพร้อมกับสายหมอกแห่งดวงดาวล่มสลายและหายไป ทั่วทั้งเขตระดับห้าแตกสลาย รอยแยกอวกาศขนาดยักษ์ห้าแห่งปรากฏขึ้นในเขตระดับหก พวกมันกลายเป็นเส้นแบ่งขึ้นมาในทะเลเมฆา!
แม้กระทั่งในเขตระดับเจ็ด รอยแยกยังอวกาศยังแบ่งเป็นครึ่งส่วน!
การโจมตีนี้ใกล้เคียงกับวิชาของขั้นที่สาม มันมีมากพอจะทำลายเซียนขั้นทลายสวรรค์คนใดก็ได้รวมไปถึงเซียนที่ทรงพลังขั้นทะลวงสวรรค์ แม้แต่จักรพรรดิมังกรฟ้าก็คงตายโดยไม่ต้องสงสัย!
หวังหลินสามารถใช้การโจมตีนี้ได้ครั้งเดียวเพราะสิ่งที่แลกเปลี่ยนคือการพังทลายห้าแก่นแท้ที่พึ่งได้มา การทำลายห้าแก่นแท้ของเซียนตัวน้อยๆคนนี้สามารถส่งเป็นการโจมตีเทียบได้กับเซียนขั้นสวรรค์ดับสูญ!
มันยอดเยี่ยมและอัศจรรย์ยิ่ง!
ในแววตาฉุยต้าวไม่มีอาการลังเล อาการตกตะลึงของเขาท่วมท้นแต่ก็ต้องโจมตีและฆ่าหวังหลิน ถึงแม้ผลลัพธ์จะทำให้เขาบาดเจ็บจนต้องปิดด่านฝึกตนไปหลายพันปี ถึงแม้เขาจะต้องทำลายศิษย์ที่รวบรวมมาพันห้าร้อยล้านคน เขาก็ยังต้องโจมตี!
หากเขาถอยตอนนี้ เขาคงจะตายในอนาคตแน่นอน เป็นการดีเสียกว่าที่จะฆ่าหวังหลินที่นี่และทำลายปัญหา!
“ตาย!” ฉุยต้าวเผยแววตาจิตสังหาร ดาวเคราะห์เซียนหล่นลงสัมผัสกับวังวนที่มีห้าแก่นแท้!
ทว่าวินาทีนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีใครคิดถึง!!!
ก่อนการต่อสู้นี้หวังหลินได้ผสานกับเทียนหยุนและใช้ลูกปัดของผู้ฝืนลิขิตฟ้าเพื่อทะลวงผ่านสายหมอกและเห็นความหวังในการรอดชีวิต!
โอกาสรอดนั้นคือหินหยกที่กลายเป็นของหลิวจินเปียว!
ตอนนี้ดาวเคราะห์เซียนของฉุยต้าวกำลังปะทะกับวังวนแก่นแท้ของหวังหลิน หวังหลินกำลังจะระเบิดแก่นแท้ของตัวเองเพื่อให้ตายไปด้วยกันทั้งคู่ หินหยกที่ผสานเข้ากับหวังหลินดั้งเดิมซึ่งหายไปพร้อมกับลูกปัดฝืนลิขิตฟ้าและไม่อาจทำให้ฉุยต้าวค้นเจอพลันปรากฏขึ้นมา!
หินหยกส่องสว่างเจิดจ้าพร้อมกับออกมาจากร่างหวังหลินและลอยอยู่เบื้องหน้าเขา วินาทีนั้นฉุยต้าวสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและตื่นตระหนก ใบหน้าซีดเซียวไร้สีเลือด
แม้แต่ดาวเคราะห์เซียนที่สร้างขึ้นจากวิชาเขายังหยุดอยู่กลางอากาศ ศิษย์ของฉุยต้าวหนึ่งพันห้าร้อยล้านคนต่างสั่นสะท้านรุนแรง!
แรงกดดันเกินบรรยายโผล่ออกมาจากหินหยกและแพร่กระจายท่ามกลางดวงดาว!
“นี่มัน…อาจารย์!! มันเป็นกลิ่นอายของอาจารย์ นี่คือหินหยกของอาจารย์ มันคือหินหยกแห่งดินแดนปิดผนึก!! เป็นสิ่งเดียวที่อาจารย์นำมาจากแดนสวรรค์โบราณ!” ตั้งแต่ที่อาจารย์ตาย เขามักจะกังวลอยู่เสมอ ตอนนี้พอมาเห็นหินหยก ความหวาดกลัวต่ออาจารย์จึงอุบัติขึ้น!
เสี้ยววินาทีนี้ หินหยกลอยอยู่เบื้องหน้าหวังหลิน ปลดปล่อยแสงสีทองและมีนิ้วมือหนึ่งปรากฏขึ้นมา นิ้วมือพุ่งออกไปเป็นลำแสงสีทอง กดประทับลงใส่ลิ่มกลางหน้าผากฉุยต้าวอย่างรุนแรง!
ความเร็วเกินบรรยาย ฉุยต้าวคล้ายจะลืมการต่อต้าน ความหวาดกลัวที่มีต่ออาจารย์เต็มไปทั่วร่าง
เขาไม่กล้าต่อต้าน! ทั้งยังไม่มีเวลาต่อต้านด้วย ดัชนีกดลงบนลิ่มเจ็ดสีและทำให้มันจมเพิ่มไปอีกสองนิ้ว!
ลิ่มเจ็ดสีที่จมเข้าไปในกะโหลกของฉุยต้าวแล้วห้านิ้วจึงเจาะเข้าศีรษะได้อย่างสมบูรณ์!