1289. ความแข็งแกร่งเป็นที่เคารพนับถือ!
หลังจากเข้าสู่สำนักอมตะอีกครั้ง หวังหลินมุ่งหน้าออกไปโดยไม่หยุดชะงัก หญิงชราติดตามเขาอย่างรวดเร็ว
ด้วยการเปิดใช้งานของค่ายกลเคลื่อนย้าย เหล่าศิษย์สำนักอมตะจึงสังเกตได้ทันที คนเฝ้าที่อยู่ใกล้ที่สุดเหาะเหินเข้ามาทันที
ทว่าก่อนที่จะเข้าใกล้ได้ หวังหลินเคลื่อนร่างดุจสายฟ้าและผ่านศิษย์สำนักอมตะไป พายุที่เขาสร้างขึ้นทำให้ศิษย์สำนักอมตะต้องล่าถอยและเผยท่าทีหวาดกลัว
ความเร็วของหวังหลินบรรลุถึงขีดจำกัดแล้ว พริบตาเดียวจึงปรากฏเบื้องหน้ายอดภูเขายักษ์จากเมื่อตอนนั้น!
‘ใช่มันแน่นอน!’ สิ่งที่หวังหลินต้องการคือกระบี่เทพโบราณที่เปลี่ยนกลายเป็นภูเขา เขาคาดว่ามันถูกสร้างขึ้นจากเทพโบราณระดับเก้าดาว! มีเพียงสิ่งนี้ที่เขามั่นใจว่าจะช่วยหลี่เฉียนเหมยจากสนามรบอันตรายนั่นได้!
ไม่มีเวลามากพอให้หวังหลินคิดมาก เขาเพียงรู้ว่าต้องได้อาวุธเทพโบราณนี้มาครอบครองและต้องเร็วที่สุด! เร็ว! เร็ว!
ตอนนี้เขาเข้าไปใกล้บนภูเขาและปรบมือใส่พื้นดิน
“ข้าจะเอาภูเขาลูกนี้ไป แต่ข้าจะตอบแทนท่านคืนในอนาคตแน่นอน ข้าจะขอจ่ายคืนด้วยอะไรก็ได้! ข้าหวังว่าสหายเซียนของสำนักอมตะจะช่วยข้าครั้งนี้!” เพียงแค่นั้นหวังหลินก็ก้าวเท้าร่อนลงบนภูเขา
ยามที่เท้าสัมผัส หวังหลินไม่ลังเลเปิดใช้งานพลังเทพโบราณของตนออกมาหมด พริบตานั้นภูเขาดูเหมือนจะตื่นขึ้นและมีกลิ่นอายโบราณระเบิดออกมาจากภายใน
กลิ่นอายนี้แข็งแกร่งมากและสั่นสะเทือนสวรรค์ แฝงพลังเทพโบราณทรงพลังและร้องคำรามกู่ก้องทันที ทันใดนั้นปรากฏวังวนยักษ์ขึ้นด้านนอกภูเขาและวังวนก็เริ่มหมุน
กลิ่นอายเทพโบราณระเบิดจากภูเขาในพริบตา ทั่วทั้งภูเขาสั่นไหว แม้แต่พื้นดินก็ยังสั่นเทา พลังเทพโบราณพรั่งพรูอย่างบ้าคลั่งในร่างหวังหลินตั้งแต่เท้าขึ้นมา!
ดวงดาวเทพโบราณปรากฏขึ้นตรงกลางหน้าผากหวังหลินในพริบตา แม้ดวงดาวของเขาจะแตกสลายไปแล้ว แต่พลังเทพโบราณไม่ได้จากไปไหน ตอนที่เขาเปลี่ยนกลายเป็นหิน พลังเทพโบราณได้กลับเข้าสู่ร่างเขาในสภาพปั่นป่วน!
ตอนนี้พลังเทพโบราณจากภูเขาพรั่งพรูเข้าไปในหวังหลิน ดวงดาวเทพโบราณหนึ่งดวงปรากฏขึ้นมา!
หลังจากนั้นไม่นานจึงเป็นดาวดวงที่สองกะพริบและปรากฏขึ้นมาอีกครั้งด้วย!
ราวกับกลิ่นอายเทพโบราณหลับใหลมานานเข้าสู่ร่างหวังหลิน เสียงปะทุดังไปทั่วร่าง ภูเขาสั่นเทารุนแรง พลังดั้งเดิมของโลกเริ่มปั่นป่วน!
ท้องฟ้าเปลี่ยนสีสัน ก้อนเมฆกระจัดกระจาย!
ราวกับเทพโบราณกำลังพยายามดิ้นรนลืมตาขึ้นมาภายใต้ภูเขาแห่งนี้ ส่งเสียงคำรามดิ้นรนเพื่อหนีออกมา!
รอยแตกร้าวจำนวนมากปรากฏขึ้นบนภูเขาพร้อมกับเสียงดังปะทุ ภูเขาดูเหมือนกำลังพังทลาย ก้อนหินร่วงหลินและพื้นดินแตกสลาย!
เรื่องราวทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา ขณะที่หวังหลินดูดซับกลิ่นอายเทพโบราณ กลิ่นอายทรงพลังยิ่งจำนวนหกจุดโผล่ออกมาจากรอบด้าน รวมถึงสองคนที่กำลังออกมาจากภูเขา
กลิ่นอายทั้งหกคนต่างก็เป็นเซียนทรงพลังยิ่งทั้งหมดในขั้นทะลวงสวรรค์ระดับแรก!
“หลิวจื่อฮ่าว!!! นั่นเจ้า!! เจ้ากำลังทำอะไร?!” เสียงคำรามดังกึกก้องจากหนึ่งในสองกลิ่นอายที่กำลังโผล่ออกมาจากภูเขา เขามีผมสีขาวและสวมชุดคลุมสีดำ หลังจากส่งเสียงคำราม เขาเห็นว่าหวังหลินกำลังทำอะไรและเผยจิตสังหาร!
หวังหลินไม่เคยเห็นชายชราผู้นี้มาก่อน แต่จากระดับบ่มเพาะเห็นได้ชัดว่าเป็นหนึ่งผู้อาวุโสระดับสูงของสำนักอมตะ!
ชายชราเผยดวงตาจิตสังหารพลางสะบัดแขนขวาส่งสายฟ้ากึกก้อง สายฟ้าปรากฏขึ้นในท้องฟ้าและถูกฝ่ามือของชายชราดูดซับไปหมด จากนั้นก้อนสายฟ้าทลายสวรรค์จำนวนสิบหกก้อนพุ่งเข้าหาหวังหลิน!
มีอีกคนหนึ่งยืนอยู่ด้านข้างเขา เขามองหวังหลินด้วยความมืดมนเพราะอีกฝ่ายคือจ้าวสำนักอมตะ!
เมื่อก้อนสายฟ้าสิบเก้าลูกเข้าใกล้ หวังหลินพลันมองขึ้นไป ตอนนี้เขากำลังดูดซับพลังเทพโบราณจากภูเขาอย่างรวดเร็วและดาวเทพโบราณดวงที่สามพลันปรากฏขึ้น
“สายฟ้า!” หวังหลินเผยดวงตาเป็นแสงแปลกประหลาด!
วินาทีที่หวังหลินเอ่ยคำพูดนั้นออกมา ก้อนสายฟ้าพลันหยุดชะงักและเริ่มสั่นเทา จากนั้นหยุดโจมตีหวังหลินและพุ่งกลับไปหาชายชราชุดดำ
ราวกับหวังหลินเป็นเจ้านายที่แท้จริงของพวกมัน จ้าวแห่งสายฟ้าทั้งมวลในโลกนี้!
สีหน้าของชายชราชุดดำเปลี่ยนไป เขาสะบัดแขนปะทะกับก้อนสายฟ้า ส่งเสียงดังสนั่นจนกึกก้องไปทุกอย่าง!
“สหายเซียนหลิว สำนักอมตะของเราทำดีต่อเจ้า ตอนนั้นเจ้าต้องการหยินสุดขั้วและข้าก็มอบให้เข้า เจ้าฆ่าจ้าวสำนักเพลงสวรรค์และข้าไม่ตามเอาเรื่อง ข้ากระทั่งย้ายสำนักต้นกำเนิดมาที่เขตระดับเจ็ด! ถึงแม้เจ้าจะหายไปสิบปีและลือกันว่าตายไปแล้ว ข้าก็ยังดูแลสำนักต้นกำเนิดเหมือนเดิม!! เจ้าปรากฏตัวอีกครั้งและเดิมทีเป็นแขก แต่ตอนนี้เจ้าต้องการเอาภูเขาสำนักอมตะไป!! เจ้าคิดว่ามีคุณสมบัติพอจะต่อสู้กับสำนักอมตะใช่ไหม!?” จ้าวสำนักจ้องมองหวังหลิน คำพูดเขาดุจดั่งสายฟ้าฟาด
หวังหลินขบคิดเงียบๆพลางมองจ้าวสำนักอมตะ หลังจากผ่านไปสักพักจึงเอ่ยกล่าวขึ้นมา “ข้าเป็นหนี้บุญคุณสำนักอมตะและจะคืนสิ่งที่อยู่ในภูเขาแห่งนี้ในอนาคต! แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างข้าต้องเอามันไปกับข้า! ในอนาคตข้าจะคืนและตอบแทนท่านทั้งหมด!”
กลิ่นอายเทพโบราณด้านใต้หวังหลินเคลื่อนไหวอีกครั้งและพุ่งใส่เข้า ทำให้เสื้อผ้าสะบัดพลิ้ว กลิ่นอายเทพโบราณในตัวพุ่งพล่าน ดาวดวงที่สี่ตรงกลางคิ้วก่อตัวขึ้นมา!
“เป็นที่โปรดปรานเช่นนั้นหรือ? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? เจ้ามีคุณสมบัติอะไรถึงจะเป็นหนี้บุญคุณต่อสำนักอมตะ? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นหัวหน้าผู้อาวุโสของสำนักเทพเจ้าหรืออย่างไร?!” ชายชราชุดดำที่เริ่มโจมตีด้วยสายฟ้าใส่หวังหลินในที่สุดก็ต่อต้านวิชาของตนเองได้ ใบหน้าซีดเซียวเล็กน้อยและเยาะเย้ยถากถาง เขาพุ่งหาหวังหลิน ฝ่ามือสร้างผนึก วิชาสั่นสะเทือนสวรรค์เริ่มก่อตัวและมีสายฟ้าสีม่วงปรากฏขึ้นรอบๆ!
จ้าวสำนักอมตะเย็นเยียบยิ่งขึ้น หลังจากรู้เรื่องการหายตัวไปของหวังหลินและคาดว่าตายไปแล้ว เขาไม่ได้เก็บสำนักต้นกำเนิดให้ปลอดภัยเหมือนที่พูดไป แต่เก็บให้พร้อมจะส่งต่อให้แก่สำนักเทพเจ้า เขาคงไม่ยอมกลายเป็นศัตรูกับสำนักเทพเจ้าเพื่อคนเพียงคนเดียว สำนักสาขาเดียว! คงไม่ต้องกล่าวถึงสำนักต้นกำเนิดเล็กๆที่ไม่มีค่าด้วยซ้ำ
ตอนนี้เขาเองก็พุ่งไปข้างหน้าและชี้นิ้วใส่ท้องฟ้า กระบี่เหินยาวเจ็ดฟุตปรากฏขึ้นในมือ กระบี่เล่มนี้รูปร่างเหมือนมังกร วินาทีนั้นมังกรก็ส่งเสียงคำรามดังกึกก้อง!
ทั้งสองเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุดเข้าไปหาหวังหลิน!
เมื่อวิชาของตัวองและกระบี่มังกรมาถึง หวังหลินชี้ไปข้างหน้าด้วยนิ้วชี้ขวา นาทีนั้นปรากฏกลิ่นอายสีขาวและดำ เปลี่ยนกลายเป็นกวางสองตัว ขณะเดียวกันปราณกระบี่หนึ่งแสน หนึ่งล้าน ห้าล้าน สิบล้านสายระเบิดออกมา!
ปราณกระบี่สิบล้านสายปกคลุมทั่วผืนฟ้า!! แม้แต่ฉุยต้าวก็ยังบาดเจ็บด้วยปราณกระบี่สิบล้านสายนี้เพราะมันทรงพลังยิ่ง! เป็นครั้งที่สองแล้วที่มันปรากฏขึ้นในมือหวังหลินและก่อตัวเป็นพายุ
เสียงดังสนั่นกึกก้องไปทั่วดาวเคราะห์เซียน แม้แต่สายหมอกรอบๆดาวเคราะห์ยังถูกผลักดันกลับไปราวกับไม่กล้าเข้ามา! ยามที่ชายชุดดำพุ่งเข้าไปในเหล่าปราณกระบี่ สายฟ้ารอบๆตัวพังทลาย เขากระอักโลหิตและล่าถอยทันที เผยสีหน้าหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยแสดงให้เห็นมาก่อน!
จ้าวสำนักเองก็ท่าทีเปลี่ยนไป จากนั้นสะบัดกระบี่มังกรสร้างกระบี่นับไม่ถ้วน ส่งเสียงปะทุดังสนั่นพร้อมกับพยายามต่อต้าน แต่เขาก็ถูกพายุปราณกระบี่สิบล้านสายผลักดันให้ล่าถอย เขาไม่สามารถเข้าใกล้หวังหลินได้เลย
‘หลิวจื่อฮ่าวแข็งแกร่งอยู่แล้ว ผ่านไปสิบปีเขากลับแข็งแกร่งยิ่งขึ้นอีก!!!’
“ข้าไม่อยากกลายเป็นศัตรูกับสำนักอมตะ ข้าเพียงต้องการยืมสิ่งที่อยู่ในภูเขา ข้ารับประกันว่าสักวันจะนำมาคืน!” หวังหลินใช้ปราณกระบี่สิบล้านสายล้อมรอบเอาไว้ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความจริงใจ
จ้าวสำนักอมตะหลีกเลี่ยงปราณกระบี่และเอ่ยอย่างมืดมน “ทำไมสำนักอมตะควรให้เจ้ายืม? ทำไมสำนักอมตะควรจะเชื่อเจ้า?”
“ความจริงแล้วฉุยต้าวแห่งสำนักเทพเจ้าต้องการฆ่าข้าแต่กลับล้มเหลวและถูกบังคับให้ปิดด่านบ่มเพาะแทนด้วยอาการบาดเจ็บสาหัส! หากไม่เป็นจริงเช่นนั้นข้าขอสาบานด้วยโลหิต!” หวังหลินกัดปลายลิ้นและพ่นโลหิตออกมาเปลี่ยนกลายเป็นอักขระสีโลหิตแฝงวิญญาณหวังหลิน!! อักขระลอยออกมาจากพายุปราณกระบี่และลอยเบื้องหน้าจ้าวสำนักอมตะ
คำพูดของหวังหลินเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางใจของจ้าวสำนักอมตะและชายชราชุดดำ!
“ฉุยต้าวแห่งสำนักเทพเจ้าฆ่าเจ้าไม่ได้!?!” จ้าวสำนักอมตะอ้าปากค้าง แววตาไม่เชื่อ
“ไร้สาระ ไม่มีใครในโลกนี้เชื่อเจ้า คำสาบานโลหิตของเจ้าไร้ประโยชน์ในสายตาข้า!” ชายชราชุดดำล่าถอยจากคำพูดหวังหลินสองครั้ง ด้วยระดับบ่มเพาะและสถานะของเขานี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาเยาะเย้ยพลางดวงตาส่องสว่าง แขนขวายื่นเข้าหาคำสาบานโลหิตที่สร้างขึ้นจากเลือดหวังหลิน เขาบดขยี้มันอย่างรุนแรง!
อักขระโลหิตพังทลายเสียงดังปัง!
หวังหลินหน้าซีดทันที แต่แววตาเย็นเยียบ เขาเป็นคนมีเมตตา สมบัติเทพโบราณนี้ไม่ได้เป็นของสำนักอมตะและเนื่องจากสำนักอมตะ เขาจึงกล่าวอย่างจริงใจ กระทั่งทิ้งคำสาบานโลหิตเอาไว้โดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้มันกลับไร้ประโยชน์!
‘ความแข็งแกร่งมีสิทธิ์พูดในโลกแห่งเซียน ความแข็งแกร่งเป็นที่เคารพนับถือ…’ หวังหลินดวงตาส่องสว่าง
วินาทีนั้นกลิ่นอายทรงพลังอีกสี่คนพลันเข้ามาใกล้ ทั้งสี่ต่างก็เป็นผู้อาวุโสระดับสูงของสำนักอมตะ และทั้งหมดก็ทรงพลังเช่นกัน!
ยามที่เข้ามาใกล้ พวกเขาไม่พูดพร่ำทำเพลงกับหวังหลิน เพียงแค่ยิงวิชาของตัวเองออกไปหาหวังหลินที่กำลังยืนอยู่บนยอดภูเขา!
……………………………..