1343. เหยื่อ

หิมะตกดุจขนห่านและปกคลุมผืนปฐพีทีละชั้น ทั้งโลกสีขาวโพลน มีชั้นหิมะหนาปกคลุมพืชพันธุ์ ชั้นน้ำแข็งสะท้อนแสงตะวัน

หิมะตกกระทบกิ่งไม้จนปล่อยสัมผัสเย็นๆ ราวกับมันจะแตกได้ทุกเมื่อ

ตอนนี้เป็นเวลาเช้า หมอกควันค่อยๆ พวยพุ่งขึ้นจากหมู่บ้าน ควันลอยขึ้นสู่อากาศเปลี่ยนสีเป็นสีเทาหิมะแต่ก็ถูกหิมะที่ตกลงมาสลายไปและเกิดสายลมเย็น

เสียงสุนัขเห่าออกมาจากหมู่บ้าน วันใหม่ได้มาถึงแล้ว

แสงอาทิตย์ที่กำลังขึ้นจากทิศตะวันออกไม่ได้ทำให้ฤดูหนาวครั้งนี้อบอุ่นขึ้นเลย มันปลดปล่อยแสงอาทิตย์ที่ดูไม่ร้อน…

ทางด้านทิศตะวันออกของโลกใบนี้มีพื้นที่ราบที่ปกคลุมที่ปกคลุมด้วยทุ่งหญ้าในฤดูร้อน ดังนั้นพวกคนธรรมดาจึงชอบให้สัตว์มากินหญ้าที่นี่ นอนบนพื้นหญ้ามองดูท้องฟ้าสีครามอย่างพอใจ

อย่างไรก็ตามตอนนี้ไม่มีหญ้าในระยะสายตา มีแต่เพียงสีขาวเนื่องจากแสงอาทิตย์สะท้อนหิมะสีขาว หากมองนานๆ อาจจะทำให้เจ็บปวดตาได้

ในฤดูหนาวไม่มีใครอยากออกมาที่นี่ ดังนั้นจึงไม่มีรอยเท้า…อย่างไรก็ตามวันนี้มีคนผู้หนึ่งนั่งอยู่อย่างโดดเดี่ยวในหิมะ!

คนผู้นี้เป็นชายวัยกลางคนหน้าตาหล่อเหลาดูสมสง่า เขามองบนท้องฟ้าด้วยความสงบนิ่งแฝงความซับซ้อน

‘ระดับบ่มเพาะของข้า…ไม่สามารถหยุดยั้งได้อีกแล้ว…’ เขาถอนหายใจมองดูหิมะรอบตัวพลางรอคอยทัณฑ์สวรรค์ให้มาถึง

หลังจากนั้นไม่นาน โลกส่งเสียงดังสนั่น เกล็ดหิมะพลันแตกสลาย สายลมรุนแรงปรากฏขึ้นในท้องฟ้าและกวาดหิมะทั้งหมดให้ออกไป สายลมยังพัดพาหิมะหนาปกคลุมพื้นหญ้ารอบๆ ตัวชายวัยกลางคนไปด้วย

หิมะถูกผลักออกไปเหมือนคลื่นมหาสมุทร เผยพื้นปฐพีอยู่ด้านล่าง! พื้นดินเป็นจุดเด่นมากกว่าหิมะรอบๆ ทันที

ขณะเดียวกันก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ปรากฏขึ้นและรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว คล้ายจะมีคนผู้หนึ่งยืนอยู่ข้างใน เขาปลดปล่อยปราณสวรรค์หนาแน่นและปลดปล่อยกลิ่นอายน่าเกรงขาม!

“เซียนชั้นต่ำ ทนต้านทัณฑ์สวรรค์และกลายเป็นเทพ!” เสียงทรงอำนาจยิ่งใหญ่ดังคำรามดุจดั่งสายฟ้า ทว่าเมื่อมันถึงหูของชายวัยกลางคนด้านล่างกลับไม่ได้ทำให้สีหน้าเขาเปลี่ยนแปลงเลย

ชายวัยกลางคนปัดเสื้อผ้าและยืนขึ้นมองดูก้อนเมฆ มองด้วยสายตาเยาะเย้ยและซับซ้อน

“กลายเป็นเทพ?” น้ำเสียงเยาะเย้ยดังออกมา

สายฟ้าในท้องฟ้าเกิดเสียงดังสนั่น เทพในก้อนเมฆยกแขนขึ้นมา ประกายสายฟ้าหนึ่งตกลงไปใส่ชายตรงหน้า!

เขานิ่งสงบไม่เคลื่อนไหว วินาทีที่มันตกลงมาจึงยกแขนขวาขึ้น สายฟ้าส่งเสียงดังลั่นและหายไป ชายวัยกลางคนใบหน้าซีดแต่ศีรษะยังคงเงยมอง!

เขาเห็นเทพในก้อนเมฆยกแขนขวาขึ้นมาอีกครั้ง สายฟ้าดังสนั่นกึกก้อง ทัณฑ์สวรรค์สายที่สองกำลังก่อตัวและปรากฏในวินาทีถัดมา!

อย่างไรก็ตามวินาทีนี้นั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงฉับพลัน

ท้องฟ้าเดิมทีปกคลุมไปด้วยก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์มากมาย แต่วินาทีนี้มีพลังสายหนึ่งปรากฏตัวขึ้นกลายเป็นมือคู่ยักษ์แทงเข้าไปในก้อนเมฆและฉีกกระชากออกมา!

เป็นผลให้เกิดเสียงดังสนั่นรุนแรงยิ่งกว่า ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ถูกฉีกเปิดออกมาเผยเป็นช่องว่าง! ชายหนุ่มชุดขาวเดินออกมาจากช่องว่างนั้น!

วินาทีที่ชายหนุ่มคนนี้ปรากฏตัว สีหน้าของเทพที่อยู่ในก้อนเมฆก็เปลี่ยนไปมหาศาลและร้องคำราม!

“เจ้าเป็นใคร!? ข้ามาที่นี่ก่อน!”

“ข้าเป็นทัณฑ์สวรรค์ของเจ้า ข้ามาที่นี่เพื่อทำลายเต๋าสวรรค์และเก็บรวบรวมจิตวิญญาณสายฟ้า!” หวังหลินยกแขนขวาชี้ใส่ก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ในท้องฟ้า!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ชายชราในก้อนเมฆสั่นสะท้าน สายฟ้าในร่างกายหลุดจากการควบคุมและสีหน้าเปลี่ยนไป ทว่าเขาไม่ได้หนีแต่กลับพุ่งออกมาจากก้อนเมฆด้วยท่าทีดุดันเกินคาด สองฝ่ามือสร้างผนึกและพ่นลูกปัดสายฟ้าเข้าหาหวังหลิน

“โอหังนัก!” ชายชราเร็วมากและเข้าใกล้ทันที เขาปลดปล่อยกลิ่นอายของเซียนขั้นส่องสวรรค์ระดับปลายซึ่งใกล้จะทะลวงไปสู่ขั้นชำระสวรรค์แล้ว

ลูกปัดสายฟ้าบรรจุสายฟ้าไว้มากมาย มันเป็นสมบัติที่เกิดจากการควบแน่นจิตวิญญาณสายฟ้าห้าสาย! ลูกปัดพุ่งหาหวังหลินด้วยพลังสั่นสะเทือนปฐพี!

“ข้าขอลูกปัดนี้แล้วกัน” หวังหลินก้าวเดินมาข้างหน้าอย่างสงบนิ่ง เพียงก้าวเดียวก็หายตัววับไปทันทีและปรากฏตัวด้านหลังชายชรา เขาชี้ใส่ด้านหลังอีกฝ่ายโดยไม่แม้แต่หันกลับมามอง จุดที่ชี้ใส่ด้านหลังศีรษะชายชรา

ชายชราหน้าซีดทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขั้นสุด กระอักโลหิต ร่างกายสั่นเทาพร้อมกับมีเส้นโลหิตสีแดงปรากฏขึ้นบนศีรษะและแพร่กระจายไปทั่วร่าง ร่างกายแตกสลาย วิญญาณดั้งเดิมถูกทำลายและอักขระถูกช่วงชิง!

มือซ้ายหวังหลินถือลูกปัดที่มีจิตวิญญาณสายฟ้าอยู่ห้าสาย การสังหารชายชราคนนี้ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรนัก แขนซ้ายบดขยี้ลูกปัด จิตวิญญาณสายฟ้าข้างในถูกดวงตาขวาหวังหลินดูดซับไป จากนั้นก็เริ่มหมุนวนในม่านตาทำให้หวังหลินดูชั่วร้ายยิ่ง

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นรวดเร็วเกินไปเพียงแค่พริบตา ชายวัยกลางคนยังตกอยู่ในอาการตะลึงและยังไม่คืนสติ

ดวงตาขวาหวังหลินดูดซับจิตวิญญาณสายฟ้าทั้งหมด เขาลอยตัวในอากาศพลางเอ่ยขึ้นเบาๆ “เจ้า เปล่งระดับบ่มเพาะทั้งหมด ให้ทัณฑ์สวรรค์ลงมาต่อไป!”

ชายวัยกลางคนสูดหายใจลึกพลางระงับความไม่สบายใจเอาไว้และมองดูหวังหลินอย่างล้ำลึก เขาแพร่กระจายระดับบ่มเพาะทั้งหมด ระดับขั้นตัดวิญญาณสูงสุดเต็มไปทั่วโลก

หลังจากผ่านไปสิบลมหายใจ สายฟ้าอีกสายโผล่ออกมาจากก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์ในท้องฟ้า ช่องว่างอีกแห่งถูกเปิดขึ้นมาในท้องฟ้าและมีคนผู้หนึ่งออกมา!

“ฮ่าฮ่า ในที่สุดข้าก็เจอคนที่จะเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์!” ชายคนที่โผล่ออกมาจากช่องว่างพลันหัวเราะ อย่างไรก็ตามก่อนที่การหัวเราะจะจบลง หวังหลินสะบัดแขนขวา

คนที่พึ่งมาถึงยังไม่ทันได้เห็นทุกอย่างชัดเจน ร่างกายก็ระเบิดไปแล้ว…

ชายวัยกลางคนผู้กำลังจะเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์รู้สึกศีรษะด้านชา ตอนนี้ไม่รู้ว่าตกตะลึงไปมาแค่ไหน แต่เขารู้แล้วว่าตนเองได้กลายเป็นเหยื่อล่อให้ชายหนุ่มชุดขาวคนนี้ไปเสียแล้ว…

‘เขาสามารถสังหารทวยเทพได้ในพริบตา!!’

เวลาผ่านเลยไป ไม่นานนักมีอีกคนก้าวเดินออกมาจากช่องว่าง เขาระมัดระวังตัวมากและวางการป้องกันอย่างรวดเร็วรอบๆ ตัวเองหลังจากปรากฏตัว ทว่าเพียงแค่หวังหลินสะบัดมือ การป้องกันทั้งหมดก็แตกสลายไปพร้อมกับร่างอีกฝ่าย เซียนคนนั้นกรีดร้องโหยหวนและถูกสังหาร!

ในเวลาสั้นๆ เพียงสิบห้านาที คนในเผ่าสายฟ้ากระจายหลายสิบคนปรากฏตัวขึ้นมาโดยมีชายวัยกลางคนเป็นเหยื่อล่อ อย่างไรก็ตามทั้งหมดถูกฆ่าสังหารหลังจากปรากฏตัวขึ้นมาโดยไม่มีข้อยกเว้น

ชายวัยกลางคนที่จะเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์รู้สึกมึนงงและเกิดความหวาดกลัวในใจรุนแรงยิ่งขึ้น เขายิ้มออกมาและตัดสินใจหยุดมองดูและหลับตาลง

วิธีนี้เร็วยิ่งกว่าการไล่ล่าเอาเอง หลังจากไปอีกครึ่งชั่วโมง หวังหลินฆ่าไปแล้วเกือบร้อยคน!

‘ในที่สุดเซียนขั้นทลายสวรรค์ก็มา…’ ดวงตาหวังหลินส่องสว่างและยิ้มมองดูชายชราผู้หนึ่งก้าวออกมาจากช่องว่างในก้อนเมฆทัณฑ์สวรรค์!

ชายชราผู้นี้สวมชุดสีดำและปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งอำนาจ ขณะที่ปรากฏตัวได้ไม่นาน สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปและมองลงมา เขาเห็นหวังหลินและกลิ่นคาวโลหิตคละคลุ้งไปทั่วโลก!

ชายชรามีใบหน้าเคร่งขรึมและเผยจิตสังหาร ไม่ถอยร่นแต่พุ่งเข้าหาหวังหลินโดยไม่คาดคิด สองฝ่ามือสร้างผนึกชี้ใส่อากาศ

“ใช้วิธีนี้สังหารเผ่าตนเอง เจ้าสมควรตาย!” ชายชราร้องคำรามพลางเปลี่ยนเป็นสายฟ้าพุ่งหาหวังหลิน ขณะเดียวกันเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นและเงานั้นก็เป็นชายชราด้วย!

ตอนนี้ร่างกายเขาแยกออกเป็นสอง หนึ่งพุ่งหาหวังหลินและอีกหนึ่งถอยร่น ใช้การเคลื่อนที่พริบตาและกำลังจะหนี!

สีหน้าหวังหลินสงบนิ่ง เซียนขั้นทลายสวรรค์ของเผ่าสายฟ้ากระจายนี้เป็นคนที่แน่วแน่มาก เขาคิดว่าการทำลายร่างอวตารจะเป็นราคาการหลบหนีที่ใหญ่หลวงยิ่งในชั่วระยะเวลาอันสั้น!

ทางด้านหวังหลินนั้นไม่ได้อยู่ในร่างดั้งเดิม หากไม่ใช่เพราะขอบเขตจวี่คงหยุดไม่ให้ชายชราหลบหนีได้ยากยิ่ง ดวงตาเขากะพริบแสงสีแดงและขอบเขตจวี่ลอยออกไปเปลี่ยนเป็นสายฟ้าแดง แทงทะลุร่างอวตารของชายชราที่กำลังขัดขวางเขา

ร่างอวตารสั่นเทา ดวงตาเหม่อลอยก่อนจะแตกสลาย สายฟ้าแดงพุ่งออกไปจากร่างอวตารและพุ่งเข้าหาร่างชายชราก่อนที่จะทันได้หลบหนีไป!

ชายชรากระอักโลหิต ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขั้นสุด ทว่าในวินาทีต่อมาวิญญาณดั้งเดิมก็ถูกทำลายและตายทันที ร่างกายหล่นลงจากอากาศ อักขระบนหน้าผากถูกช่วงชิง

“เจ้าจะซ่อนตัวอีกนานแค่ไหน?” หวังหลินมีท่าทีสงบนิ่ง หลังจากฆ่าเซียนขั้นทลายสวรรค์ไป เขามองออกไปไกล สายฟ้าขอบเขตจวี่ชี้ไปทิศทางนั้นและเกิดเสียงปริแตก พร้อมจะปล่อยออกไปได้ทุกเมื่อ

ระลอกคลื่นปรากฏขึ้นในท้องฟ้า ชายหนุมหัวล้านที่เก็บร่างไปและถูกเรียกว่า “จิตวิญญาณเต๋ากระจาย” พลันปรากฏตัวขึ้น

หวังหลินมองชายหนุ่มอย่างใจเย็นและเอ่ยขึ้น “เจ้าติดตามข้ามาจนกระทั่งวันนี้ ข้าจะให้เจ้าอธิบายเพียงประโยคเดียว หากคำอธิบายไม่เป็นที่พอใจ เจ้าตาย!”

………………………………………………