1345. จุดสิ้นสุด

ความคิดหวังหลินตกอยู่ในอาการตะลึง ขณะฟังก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชม พรสวรรค์ของเขาเหนือล้ำเกินกว่าเซียนคนใดที่หวังหลินเคยเจอ!

ไม่ว่าจะเป็นผีเสื้อสีชาด หลี่เฉียนเหมยหรือซือถูหนาน ไม่มีใครมีพรสวรรค์เท่ากับเขา! อีกทั้งคนที่กล่าวมาก็ไม่ได้มีความมุ่งมั่นแน่วแน่ที่จะทะลวงผ่านทุกอย่างเพื่อค้นหาความจริง!

“ข้าทะลุผ่านกรงออกไปเห็นโลกภายนอกเป็นครั้งแรก…มันเป็นท้องฟ้าดวงดาราที่งดงาม งดงามมาก…สิ่งที่ข้าคาดการณ์ไว้เป็นความจริง…ข้าเห็นเซียนเช่นข้าแต่พวกเขาอ่อนแอมาก…คนที่อ่อนแอที่สุดคือขั้นตัดวิญญาณเท่านั้น…”

“อย่างไรก็ตามแม้กระทั่งเซียนขั้นตัดวิญญาณกลับสามารถกลายเป็นสวรรค์และสังหารคนของข้าได้! ข้าโกรธเกรี้ยวและเริ่มไล่สังหาร ขณะเดียวกันข้าก็เรียนรู้ความจริงจากคนที่ข้าสังหารไป!” หนุ่มหัวล้านหัวเราะเสียงดัง หยดน้ำตาไหลออกมา

“ความจริงก็คือสถานที่ที่ข้าอยู่อาศัยเรียกกันว่า ‘โลกเจ็ดล้าน’ และยังเป็นที่ที่เผ่าสายฟ้ากระจายสร้างขึ้นมา เราเหมือนสัตว์ที่รอวันเชือด เมื่อเราบรรลุขั้นตัดวิญญาณได้เมื่อไหร่ พวกเขาก็จะมาพร้อมกับทัณฑ์สวรรค์เพื่อชิงจิตวิญญาณสายฟ้าไป!”

“ข้าค้นพบด้วยว่าตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาตลอดหลายชั่วอายุคนจากบรรพชน ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องโกหก! ทั้งหมดเป็นเรื่องหลอกลวง! ตอนที่บอกว่าจะเป็นเทพ นั่นคือความตาย!!”

น้ำเสียงหนุ่มหัวล้านแฝงความบ้าคลั่งและเต็มไปด้วยความเคียดแค้นรุนแรง หวังหลินขบคิดเงียบๆ สีหน้าซับซ้อนมากกว่าเดิม

“เต๋าสวรรค์และทัณฑ์สวรรค์ ในสายตาข้าเป็นแค่ภารกิจของผู้คนแห่งเผ่าสายฟ้ากระจาย เป็นงานที่ใครก็ทำได้ในเผ่า! เรื่องน่าตลกคือแม้จะเป็นเช่นนั้น ข้าก็ไม่กล้าเชื่อเรื่องทั้งหมดนี้ ข้าไม่กล้าสังหารคนในเผ่าสายฟ้ากระจายมากเกินไป…”

“ข้ากลัว ข้าหวาดกลัว ข้ารู้ด้วยว่าคนที่ไว้ชีวิตข้ากลับกลายเป็นหัวหน้าผู้อาวุโสของเผ่าสายฟ้ากระจายไปแล้ว…ข้ากลัวว่าเผ่าสายฟ้ากระจายค้นพบว่าข้ารู้ทุกสิ่งทุกอย่าง…”

“ข้าไม่กล้าต่อต้าน…” น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย ความทรงจำนั้นเป็นความทรงจำส่วนที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต

“ข้ากระทั่งบอกตัวเองว่านี่ไม่ใช่ความจริง โลกที่ข้าอยู่ไม่ใช่กรงขัง ข้าต้องการหนี…หนีจากความจริงที่ข้าค้นพบ ดังนั้นข้าจึงเดินทางไปทั่วโลกเจ็ดล้านเหมือนดั่งตอนนี้…” หนุ่มหัวล้านกล่าวอย่างขมขื่นพลางเดินทางทะลุไปทั่ว

“จนกระทั่งวันหนึ่ง ข้ามาถึงที่นี่…” หนุ่มหัวล้านหยุดลงและมองหวังหลินพร้อมกับชี้ไปข้างหน้า!

ในระยะเวลาสั้นๆ แค่นี้หนุ่มหัวล้านได้เดินทางทะลุผ่านโลกเจ็ดล้าน ที่ที่เขาชี้อยู่ยังเป็นอวกาศแต่ปกคลุมด้วยหมอกหนึ่งชั้นและพร่ามัว

สถานที่แห่งนี้เงียบเชียบไร้สิ้นเสียงอันใด

หนุ่มหัวล้านก้าวมาข้างหน้าแต่หยุดลงเบื้องหน้าสายหมอก วางมือขวาเอาไว้และกดลงไป หมอกปั่นป่วน เกิดแสงที่มองไม่เห็นโผล่ออกมาจากอวกาศเบื้องหน้าพวกเขา

ขณะเดียวกันระลอกคลื่นแพร่กระจายออกมา ม่านยักษ์ค่อยๆ เผยตัวตนด้านหลังสายหมอก ม่านนี้เป็นเหมือนกำแพงที่ยืดยาวออกไปไม่รู้จบและล้อมรอบโลกใบนี้เอาไว้

เหล่าเซียนเล็กเท่าฝุ่นผงเบื้องหน้ามัน

หนุ่มหัวล้านเอ่ยเสียงเบา “ข้าหนีมาที่นี่และมาถึงสุดทางของโลกเจ็ดล้าน จุดสิ้นสุดของโลก…ที่นี่ความคิดการหนีของข้าพังทลาย ข้าเผชิญกับความจริงอย่างแท้จริง!”

“ข้าไม่หนีอีกแล้ว ข้าเลือกเผชิญหน้ากับมัน เลือกต่อต้าน! ข้ากลับไปที่โลกเจ็ดล้านและสร้างสำนักจิตวิญญาณสลายขึ้นมา ทุกร่างอวตารแพร่กระจายจิตวิญญาณของตัวเอง จิตวิญญาณสายของข้าควบคุมเซียนส่วนใหญ่ในโลกเจ็ดล้าน!”

“ข้าสั่งสอนวิธีการฝึกฝนที่ทำให้บรรลุขั้นตัดวิญญาณได้เร็วที่สุด ข้าเริ่มบ่มเพาะอย่างบ้าคลั่ง สร้างร่างอวตารต่อจากร่างอวตาร หลายหมื่นปีต่อมาข้าก็บรรลุถึงจุดหนึ่งที่เหล่าเทพเรียกกันว่า ‘ทะลวงสวรรค์ครั้งที่สี่!’” หนุ่มหัวล้านหันกลับมาหาหวังหลิน

“ข้ากำลังไปสังหารเหล่าเทพ ข้าจะไปล้มล้างเผ่าสายฟ้ากระจายและนำคนของข้าออกไปจากที่นี่! แต่ว่าแม้จะผ่านไปหลายหมื่นปี แม้ด้วยพลังอำนาจที่ข้ามี ข้าก็ยังไม่สามารถเอาชนะหัวหน้าผู้อาวุโสที่อยู่ในขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่ห้าได้…”

“ข้าใช้ทุกสิ่งอย่าง ดึงเซียนที่ข้าควบคุมได้ทั้งหมดมาด้วยกันและกระทั่งใช้ค่ายกลแห่งชีวิตและความตายที่ข้าวางเอาไว้เมื่อหลายหมื่นปีก่อน ข้าทำได้แค่ให้เขาบาดเจ็บสาหัส! สังหารไม่ได้! นี่คงไม่ต้องกล่าวถึงผู้อาวุโสคนอื่นๆ ที่เหลือของเผ่าสายฟ้ากระจาย…”

“ระดับบ่มเพาะของข้ามาถึงทางตัน ข้าไม่สามารถบรรลุถึงจุดที่ข้าสามารถทนต้านหายนะความเป็นความตายของขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่ห้าได้! ข้าจำเป็นต้องให้เจ้าช่วย!” หนุ่มหัวล้านมองหวังหลินด้วยสายตาอ้อนวอน

“เจ้าไม่เหมือนคนของเผ่าสายฟ้ากระจาย เจ้าเป็นความหวังแรกที่ข้าเห็น ด้วยพลังอำนาจของเจ้า เจ้าสามารถช่วยเหลือข้าได้ ข้าเห็นว่าเจ้าไม่มีเจตนาดีต่อเผ่าสายฟ้ากระจาย หากเราร่วมมือกันมันจะเป็นประโยชน์ต่อเราทั้งคู่!”

หวังหลินขบคิดเงียบๆ

ชายหนุ่มขบฟันแน่นและเอ่ยขึ้นมา “ข้าติดตามเจ้ามาตลอดทางและเห็นว่าเจ้ากำลังรวบรวมจิตวิญญาณสายฟ้า ข้ามีมัน! หากเจ้ายอมตกลงเข้าร่วมกลุ่ม ข้าสามารถยกมันให้เจ้าทั้งหมด!”

หวังหลินยังไม่พูดอะไร สายตามองม่านด้วยความสับสน

“นอกจากนี้ยังมีเซียนอีกมากมายในสำนักข้าในโลกเจ็ดล้าน หากเรื่องนี้สำเร็จและสำนักข้าออกไปได้ ข้าจะตอบรับทุกคำขอของเจ้าในอนาคต ถึงแม้ข้าจะไม่อยู่ที่นี่ สำนักของข้าจะติดตามคำบัญชานั้นไปทุกรุ่น!”

“ข้าค้นพบความทรงจำหนึ่งในเผ่าสายฟ้ากระจายในโลกของเจ้า มีดินแดนชั้นในและดินแดนชั้นนอก หากเจ้าต้องการ สำนักทั้งหมดของข้าสามารถช่วยเจ้าต่อสู้กับดินแดนชั้นในได้!”

ผ่านไปสักพักหวังหลินจึงค่อยๆ เอ่ยขึ้นมา “เจ้ามั่นใจแค่ไหนที่จะสังหารหัวหน้าผู้อาวุโส?”

หนุ่มหัวล้านดวงตาส่องสว่างขึ้น ขบคิดเล็กน้อยแล้วจึงตอบกลับ “หากเจ้าช่วยข้า ข้ามั่นใจเจ็ดในสิบส่วน!”

‘เจ็ดในสิบ…’ หวังหลินขบคิดพลางถอนสายตาจากม่านพลัง ดวงตาเผยแสงประหลาดและค่อยๆ พยักหน้า!

หนุ่มหัวล้านรู้สึกยินดียิ่ง เขามองหวังหลินอย่างลึกซึ้งและยิ้มออกมา

“เยี่ยม ข้ากำลังจะไปสังหารเหล่าเซียนเผ่าสายฟ้ากระจายทั้งหมด นี่จะทำให้พวกเขาสนใจและหัวหน้าผู้อาวุโสจะเข้ามาที่นี่แน่นอน!”

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น หากเซียนเผ่าสายฟ้ากระจายตายกันทั้งหมด พวกเขาคงไม่แค่ส่งหัวหน้าผู้อาวุโสมาหรอก หากมีผู้อาวุโสหลายคนมาที่นี่นั่นจะเป็นปัญหา”

“หากเจ้ามีวิธีเคลื่อนย้ายข้ามาที่นี่ ข้าสามารถรั้งหัวหน้าผู้อาวุโสไว้ได้! เมื่อเขาตาย เรื่องก็จะจบ!” หวังหลินมองชายหนุ่มหัวล้าน

หนุ่มหัวล้านขบคิดชั่วขณะและจึงพยักหน้าเล็กๆ

“ข้าสามารถทำลายร่างอวตารไปสองส่วนเพื่อสร้างเครื่องราง ด้วยเครื่องรางนี้จะทำให้ข้าร่ายวิชาหนึ่งข้างในได้ มันสามารถเปิดทางเดินที่คงอยู่แค่สามลมหายใจ เจ้าไม่สามารถออกผ่านทางนี้ได้แต่สามารถเข้ามาได้” เพียงแค่นั้นหนุ่มหัวล้านหลับตาลงอย่างไม่ลังเล

วินาทีที่เขาหลับตา เหล่าเซียนหลายหมื่นคนร่างกายแตกสลายกลายเป็นกองโลหิต ไม่นานทุกอย่างในร่างกายเหล่านั้นก็สลายเข้าไปในอวกาศ

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา ใบหน้าหนุ่มหัวล้านซีดลงเล็กน้อย จากนั้นฝ่ามือขวาสร้างผนึก พลังจากร่างอวตารหลายหมื่นคนรวมกันจากอวกาศ วินาทีต่อมาป้ายสิทธิ์สีโลหิตปรากฏขึ้นและยื่นส่งมันให้หวังหลิน

หวังหลินรับเอาไว้และตรวจสอบอย่างละเอียด คำนับฝ่ามือก่อนจะหันตัวไปและหายวับเพียงแค่ก้าวเดียว!

“รอคอยข้อความของข้า!”

น้ำเสียงหวังหลินดังกึกก้องและค่อยๆ หายไป

หนุ่มหัวล้านมองตำแหน่งที่หวังหลินจากไป ขบคิดอยู่นานจึงพึมพำขึ้นมา “ข้าทำได้แค่เชื่อเขาเท่านั้น…เชื่อเขา…”

ขณะที่หวังหลินเดินทางผ่านอวกาศอย่างรวดเร็ว ดวงตาเปล่งประกายและเริ่มขบคิด เขาไม่เชื่อทุกสิ่งที่หนุ่มหัวล้านพูด นี่คือนิสัยของเขา ด้วยระดับบ่มเพาะของตนเองจึงรู้ดีว่าการเปิดทางผ่านจะต้องใช้พลังมากแค่ไหน หนุ่มหัวล้านยอมเสียสละพลังนั้นในทันทีเพื่อแสดงความจริงใจ

การสังหารหัวหน้าผู้อาวุโสของเผ่าสายฟ้ากระจายเป็นแค่หนึ่งเป็นเหตุผลเท่านั้น เหตุผลที่สำคัญยิ่งกว่าคือเขาต้องกรช่วยคนเหล่านี้ทะลวงผ่านออกไป ต้องการทะลวงผ่านบางอย่าง ต้องการให้คนพวกนี้สามารถออกไปจากที่นี่ได้เพื่อพิสูจน์บางอย่าง…

หวังหลินเดินทางเร็วมากพลางพุ่งเข้าหาใจกลาง ไม่นานนักลานกลางได้ปรากฏขึ้นตรงหน้า เพียงก้าวคราเดียวข้ามผ่านระยะที่ไม่อาจวัดได้ ร่อนลงบนลานกลาง

เขาไม่สนสายตาคนรอบด้าน ร่างกายหายวับไป ปรากฏตัวอีกครั้งอยู่นอกตำหนักสูงตระหง่านแล้ว

ที่นี่คือที่ออกไปจากโลกเจ็ดล้านและกลับสู่เผ่าสายฟ้ากระจาย!

มีค่ายกลเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่อยู่ด้านข้างตำหนัก ตอนนี้ค่ายกลเคลื่อนย้ายถูกเปิดใช้งานโดยมีคนหลายสิบคนอยู่ข้างใน ค่ายกลเคลื่อนย้ายกำลังกระตุ้นและคนที่อยู่ข้างนอกรับผิดชอบค่ายกล

หวังหลินพลับปรากฏตัวขึ้นทันที เขาไม่มองรอบๆ พลางก้าวเข้าหาค่ายกลเคลื่อนย้าย

เซียนหนึ่งในเผ่าสายฟ้ากระจายผู้รับผิดชอบค่ายกลเคลื่อนย้ายจึงร้องตะโกนออกมาทันที “หยุด!! ค่ายกลเปิดใช้งานแล้ว รอกลุ่มต่อไป!”

ทว่าก่อนที่เขาจะทันได้ตะโกนจบ หวังหลินสะบัดแขนขวา ฉีกเปิดช่องว่างในค่ายกลเคลื่อนย้ายและเดินเข้าไปข้างใน

ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้สีหน้าท่าทางของเซียนด้านนอกต้องเปลี่ยนไปมหาศาล พวกเขาหวาดหวั่น แม้กระทั่งหลายสิบคนในค่ายกลเคลื่อนย้ายยังตกอยู่ในอาการตะลึง!

ค่ายกลส่องสว่าง ทุกคนข้างในรวมถึงหวังหลินพลันหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย

……………………………………..