1378. ปรมาจารย์แห่งยุค
สีหน้าปรมาจารย์ซือโม่เปลี่ยนไปและยืนขึ้นทันที ดวงตามองออกไปดุจสายฟ้าคล้ายจะสามารถแทงทะลุม่านพลังทั้งหมดและเห็นหวังหลินยืนอยู่บนยอดภูเขา
‘ข้าประเมินความเจ้าเล่ห์ของมันต่ำไป! อย่างไรก็ตามเบื้องหน้าพลังของจริง ทั้งหมดมันไร้ประโยชน์!’ ปรมาจารย์ซือโม่เยาะเย้ยพลางก้าวเท้าไปข้างหน้าและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
มีเพียงพ่อลูกจากเผ่ามังกรหุ้มเกราะที่นิ่งเงียบ สีหน้ามืดมน
“ท่านพ่อ ระดับบ่มเพาะเซียนคนนั้นสูงส่งและเขาไม่ใช่คนธรรมดา…เขากำลังซ่อนตัวอยู่ที่นี่ เรา…” ปรมาจารย์น้อยแห่งเผ่ามังกรหุ้มเกราะเอ่ยเสียงเบา
หัวหน้าเผ่าพูดขึ้น “เขาไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน…หากข้าเดาไม่ผิด เขาคือคนที่กวาดล้างเผ่าสายฟ้ากระจายและสังหารหัวหน้าผู้อาวุโส จากนั้นถูกสภาราชันย์ไล่ล่าทั้งยังผนึกเซียนไปแสนคน!”
“อะไรนะ?!” ปรมาจารย์น้อยตกตะลึง อาการเปลี่ยนไป
“ไม่เช่นนั้นทำไมเซียนขั้นที่สามเช่นปรมาจารย์ซือโม่ถึงมาที่นี่? นอกจากนี้คนที่ทำลายเผ่าสายฟ้ากระจายก็ไม่ใช่เซียนขั้นที่สาม ไม่เช่นนั้นพ่อคงไม่ช่วยปรมาจารย์ซือโม่หรอก”
ปรมาจารย์น้อยขบคิดและเอ่ยขึ้น “หากผู้อาวุโสซือโม่ทำสำเร็จก็คงดี แต่ถ้า…”
“เป็นไปไม่ได้! หากเขาไม่ตายก็คงบาดเจ็บสาหัส เขาจะพยายามหนีไปฟื้นตัว อย่าว่าแต่จะต่อสู้กับเราเลย แม้เขาจะมาสร้างปัญหาให้เรา ข้าก็จะขวางไม่ให้เขาจากไปไหน!”
“นอกจากนี้พ่อเจ้าคือผู้อาวุโสตกสวรรค์ลำดับเก้าและเป็นตัวแทนของสภาตกสวรรค์ เขาไม่กล้าหรอก!” หัวหน้าเผ่ามังกรหุ้มเกราะดูภาคภูมิใจพลางสะบัดแขนและจากไป
หวังหลินมีท่าทีสงบนิ่ง มองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่รู้สึกอะไร ไพล่มือไปด้านหลัง เสื้อคลุมสีขาวพัดกระพือไปตามแรงลม หากมองเขาจากระยะไกลคงดูเหมือนเทพยิ่ง!
เขายืนอยู่ที่นี่คล้ายผสานเข้ากับโลก เขาคือฟ้าดิน!
เด็กหนุ่มเมื่อสองพันปีก่อนเติบโตขึ้นมาและยืนอยู่บนระดับสูงสุดการบ่มเพาะ กระทั่งกล้าท้าทายเหล่าเซียนขั้นที่สาม! แม้เซียนขั้นที่สามจะมาที่นี่ด้วยร่างอวตารและเป็นระดับขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่ห้าเท่านั้น!
อย่างไรก็ตามในโลกนี้ ทั้งดินแดนชั้นในและดินแดนชั้นนอก นอกจากหวังหลินแล้วจะมีคนกล้าท้าทายเหล่าเซียนขั้นที่สามสักกี่คน?
ตอนนี้หวังหลินมีกลิ่นอายปรมาจารย์แห่งยุคสมัย ภายใต้ความสงบนิ่งนั้นซ่อนพายุฝืนลิขิตสวรรค์และจิตสังหารมหึมาเอาไว้!
เขากล้าต่อสู้สวรรค์ ต่อสู้กับโชคชะตา ต่อสู้กับเต๋า!
เขาคือหวังหลิน! เต๋าสวรรค์ต้องการขโมยชีวิตลี่มู่หวานไป แต่เขาขอเสี่ยงเพื่อโอกาสรอด เขาควบแน่นเพลิงนรกานต์แต่จากนั้นก็ละทิ้งมันไว้ พึ่งพาแต่ห้าแก่นแท้ในการกระตุ้นประตูมหาดับสูญ เขาเดินลงบนเส้นทางโบราณที่แทบไม่มีคนรู้จัก!
เขานำคนของโลกเจ็ดล้านทะลวงผ่านสวรรค์และออกมาจากที่คุมขัง! เขาสังหารหัวหน้าผู้อาวุโสของเผ่าสายฟ้ากระจายด้วยระดับบ่มเพาะที่ต่ำกว่า! เขาใช้พลังของตัวเองพุ่งผ่านดาราจักรโบราณเพื่อนำหลี่เฉียนเหมยกลับบ้าน!
เขาทำให้ดาราจักรโบราณตกอยู่ในความวุ่นวายและถูกไล่ล่ากันทั้งดาราจักร ด้วยสิ่งที่ทำทั้งหมดนี้ แม้กระทั่งฉิงซวงซึ่งเป็นลูกสาวของฉิงหลินยังต้องถอนหายใจและรู้ว่านางเทียบเขาไม่ได้
นี่คือหวังหลิน! เดินบนเส้นทางที่ไม่ได้ใฝ่หาความเป็นอมตะ แต่มีชีวิตที่ไม่เสียใจและไม่มีสิ่งใดที่เขาละอายใจ!
ปราณกระบี่เต็มไปทั่วโลก ขาดเพียงหนึ่งก็จะเป็นปราณกระบี่สี่สิบล้านสาย ก้อนเมฆกระจัดกระจาย ตอนนี้ไม่สามารถบอกได้ว่าโลกมีปราณกระบี่ หรือปราณกระบี่มีโลกอยู่กันแน่!
เมื่อหวังหลินชี้แขนขวาไป ปราณกระบี่เกือบสี่สิบล้านสายเริ่มรวมตัวกันราวกับเกิดเป็นวงวนขึ้นที่ปลายนิ้ว ปราณกระบี่เคลื่อนไหวทั้งหมด
เพียงแค่วินาทีนั้น ปราณกระบี่เกือบสี่สิบล้านสายหายวับไปและผสานเข้ากับนิ้วชี้ขวาหวังหลิน! ดัชนีแฝงพลังสั่นสะเทือนสวรรค์ไว้ข้างใน เพียงแค่หนึ่งนิ้วก็มีพลังปราณกระบี่สี่สิบล้านสาย!
ในท้องฟ้าส่งเสียงดังกึกก้อง ปรากฏวังวนเชื่อมต่อกับฟ้าดินขึ้นห่างออกไป มันเข้ามาใกล้พร้อมกับเสียงดังลั่น!
ปรมาจารย์ซือโม่อยู่ในวังวน
“กล้าท้าทายข้า ปรมาจารย์ซือโม่ เจ้ากล้าดีนัก!” น้ำเสียงดังกึกก้องพร้อมกับพุ่งใส่หวังหลินจากในวังวน
ปรมาจารย์สูดเอาพลังจากสวรรค์เพื่อสร้างวังวนขึ้นมาซึ่งมันกลายเป็นวิชาเอาไว้โจมตีหวังหลิน!
“พล่ามมากไปแล้ว!” เมื่อปรมาจารย์ซือโม่มาถึง ฝ่ามือหวังหลินสร้างผนึก
“ป่นขุนเขา!” วินาทีนั้นภาพภูเขาไฟมายาปรากฏขึ้นรอบตัวหวังหลิน! ด้วยระดับบ่มเพาะหวังหลินตอนนี้จึงแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม!
ภาพภูเขาไฟมายาปรากฏขึ้นทีละแห่ง เสียงดังสนั่นก่อเกิดเป็นคลื่นเสียงกระแทกแพร่กระจายออกไปกว้างไกล
หวังหลินถูกล้อมรอบด้วยภูเขาไฟ สีหน้าท่าทางสงบนิ่งแต่ดวงตาเต็มไปด้วยจิตสังหารทรงพลังเต็มเปี่ยม!
ปรมาจารย์ซือโม่มีสีหน้าเคร่งเครียด เขาไม่กล้าประเมินพลังของอีกฝ่ายต่ำเกินไปเพราะเป็นคนที่สามารถกระตุ้นประตูมหาดับสูญได้โดยไม่ต้องมีเพลิงนรกานต์ ตอนนี้สองฝ่ามือสร้างผนึกและสะบัดแขน วังวนรอบตัวลอยออกมาพุ่งหาหวังหลิน!
ในเวลาเดียวกัน หวังหลินชี้นิ้วใส่ท้องฟ้าและตวัดลงมาอย่างรุนแรง!
“ภูเขาแรก ป่นสลาย!” น้ำเสียงหวังหลินดังกึกก้อง ภูเขาไฟเริ่มสั่นเทา ควันพวยพุ่งออกมาปกคลุมท้องฟ้าและปะทะเข้ากับวังวน
ก่อเกิดคลื่นกระแทกแพร่กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ ท้องฟ้าสั่นไหว พื้นดินแตกระแหง
วินาทีนี้ ดาวเคราะห์เซียนเริ่มสั่นสะเทือน
“ภูเขา ป่นสลายที่สอง! ป่นสลายที่สาม!” ภูเขาไฟระเบิดและเกิดลาวาพวยพุ่งออกมาหาวังวน
ตอนนี้เสียงดังสนั่นมากพอสั่นสะเทือนแก้วหู ในโลกปรากฏรอยแตกเชื่อมต่อฟ้าดิน ในท้องฟ้าเป็นรอยแยกอวกาศลากยาวไปบนบนพื้นดินจนเกิดรอยแยกลึก
“ภูเขา ป่นสลายที่สี่ ป่นสลายที่ห้า!” ภูเขาไฟเริ่มทับซ้อนกันจนกระทั่งกลายเป็นภูเขาไฟจริงๆ หนึ่งแห่ง มันเริ่มการระเบิดทำลายล้าง!
อย่างไรก็ตามแม้ภูเขาไฟลูกนี้จะดูเหมือนจริงมาก มันกลับไม่มีวิญญาณและถูกสร้างขึ้นมาจากวิชา!
หวังหลินกระโจนขึ้นไปในอากาศ แขนขวายื่นเข้าหาพื้นดิน ร้องตะโกน “ในเมื่อภูเขาไฟไม่มีวิญญาณ ข้าก็จะให้วิญญาณมัน! แยกวิญญาณภูเขาทั้งหมดบนดาวดวงนี้!”
ขณะที่หวังหลินเอ่ยเสียงกึกก้อง ดาวเคราะห์เซียนสั่นเทา พื้นดินดังกึกก้องราวกับมังกรกำลังเคลื่อนตัวอยู่ใต้ดิน ภูเขาหนึ่งลูกแตกสลายทันทีกลายเป็นกองหิน ราวกับมันถูกทุกอย่างกดทับในครั้งเดียว!
วิญญาณของมัน การค้ำจุนของมัน ถูกหวังหลินแยกออกมาหมดสิ้น!
เหล่าภูเขาพังทลายไปทีละแห่งพร้อมถูกแยกวิญญาณออกมา วิญญาณภูเขาล่องลอยและรวมกันในมือหวังหลินทันที!
ไม่มีภูเขาเหลืออยู่บนดาวดวงนี้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่มีอยู่คือกองหิน!
หวังหลินกุมวิญญาณภูเขาทั้งหมดและโยนไป วิญญาณภูเขาผสานกับภูเขาไฟในขณะที่วังวนของปรมาจารย์ซือโม่มาถึง!
ตอนนี้ภูเขาไฟมีวิญญาณแล้ว! วิญญาณแข็งแกร่งทรงพลังยิ่งเนื่องจากถูกสร้างขึ้นจากวิญญาณภูเขามากมาย และในที่สุดภูเขาไฟก็เป็นภูเขาไฟจริงๆ !
ในตอนนี้วิชาป่นขุนเขาก็ถือว่าสมบูรณ์แบบ!
“ขุนเขา ป่นสลายที่เก้า!” หวังหลินกระโดดตรงเข้าหาป่นสลายสุดท้าย! ภูเขาไฟสั่นไหวและเกิดเสียงดังกึกก้องราวกับพายุกำลังทะลวงออกมา ภูเขาไฟพลันแตกสลายกลายเป็นพายุที่มีแต่ก้อนหิน ลาวา ควันสีดำและวิญญาณภูเขา
พายุปะทะเข้าใส่วังวนของปรมาจารย์ซือโม่เข้าโดยตรง!
กลิ่นอายทำลายล้างแพร่กระจายออกมาร่อนลงใส่ร่างหวังหลิน เสื้อผ้าพลิ้วสะบัดรุนแรง เส้นผมปลิวว่อน ใบหน้าซีดเซียว ไม่เพียงแต่จะไม่ล่าถอย เขากลับพุ่งหาปรมาจารย์ซือโม่!
ปรมาจารย์ซือโม่หน้าซีดเช่นเดียวกัน ตอนที่คลื่นกระแทกตีใส่ เขาเปลี่ยนร่างเป็นลำแสงและพุ่งออกไป
‘ป่นขุนเขา? นี่มันวิชาของป๋ายฟ่าน!!’ ปรมาจารยซือโม่เคลื่อนที่รวดเร็วดุจแสงพุ่งออกมาจากคลื่นกระแทก สองฝ่ามือสร้างผนึกและสะบัด ร้องตะโกน “สวรรค์คือภาพวาด!”
หลังสิ้นเสียงตะโกน ท้องฟ้าเปลี่ยนสี ระลอกคลื่นนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในอากาศ เกิดการบิดเบี้ยวและสีสันทั้งหมดหายไปจนเป็นสีขาวบริสุทธิ์!
สีขาวนี้เป็นเหมือนภาพวาด! เงานับไม่ถ้วนก่อตัวเป็นภูเขาและแม่น้ำ!
“พื้นดินเป็นหมึก!” ปรมาจารย์ซือโม่ร้องคำราม จากนั้นพื้นดินดังสนั่นเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท ตอนนี้ราวกับพื้นปฐพีกลายเป็นน้ำหมึกไปหมด!
“ข้าเป็นพู่กัน หนึ่งพู่กันทะลวงสวรรค์ เสร็จสิ้นเต๋าทะลวงสวรรค์ของข้า!” ปรมาจารย์ซือโม่สะบัดแขนขวาราวกับเป็นพู่กัน โลกเปลี่ยนไปตามที่เขาสะบัดแขนเหมือนกำลังสร้างโลกของตัวเอง!
หวังหลินหรี่ตาแคบ ตอนที่เขาสนทนาเต๋ากับหลี่เฉียนเหมย พวกเขาพูดคุยกันเรื่องวิชาเซียนและหวังหลินยังได้รับหยกของซือหม่าโม่มาด้วย ทั้งหมดนี้ทำให้เขาได้เรียนรู้วิชาที่โด่งดังในสำนักทะลวงสวรรค์ มันถูกเรียกกันว่าเต๋าทะลวงสวรรค์!
มีเพียงจ้าวสำนักและหัวหน้าผู้อาวุโสของสำนักทะลวงสวรรค์ที่สามารถเรียนรู้มันได้! มันเป็นวิชาที่ทรงพลังยิ่งยวด!
“ปรมาจารย์ซือโม่…ปรมาจารย์ซือโม่…หรือเขาจะเป็น…”