1532. ผีเฒ่าจาง!
ดินแดนชั้นในเงียบกริบ เหล่าเซียนขั้นที่สามที่ต่อสู้กับจ้าวเมฆาใต้และปรมาจารย์หงซานต่างก็ล่าถอย แต่ละคนดูเยือกเย็น
อย่างไรก็ตามนางสนมจักรพรรดิเทพกลับมีท่าทีมืดมน นางไม่รู้จักคันศรนี้ หลังจากได้ยินคำพูดของเฟิงยี่ ใบหน้าจึงเผยความโกรธเกรี้ยวขึ้นเล็กน้อยเพราะรู้ว่าตนเองกลายเป็นหมากของคนอื่น
นางสนมจักรพรรดิเทพพ่นลมหายใจเย็นและมองฝันจำแลงจากดาราจักรอัญเชิญนที นางทะยานกลับเข้าช่องว่างในค่ายกลดินแดนปิดผนึกโดยไม่ได้มองคนอื่นเลย
ไม่มีใครเข้ามาหยุดนาง ทางด้านจ้าวเมฆาใต้ดวงตาส่องสว่างขึ้น นางสนมจักรพรรดิเทพเข้าไปในดาราจักรโบราณและหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย
ส่วนเด็กหนุ่มที่เย็นชาและคนที่เหลือ พวกเขาต่างขบคิดอย่างเงียบๆ พลาง ล่าถอยและออกไปผ่านช่องว่างทีละคน
“อะไร ไม่มีสหายเซียนดินแดนชั้นในกล้ามาเอาคันศรนี้เลยหรือ?” เฟิงยี่ส่ายศีรษะและมองเหล่าเซียนดินแดนชั้นใน
ช่องว่างในค่ายกลดินแดนปิดผนึกหดลงไปเหลือหนึ่งร้อยฟุต ปลายขอบกำลังจะปิดลงอย่างสมบูรณ์ ทว่าเมื่อมันเหลือเพียงเจ็ดสิบฟุต ฝ่ามือยักษ์ที่พังทลายไปพลันปรากฏขึ้นมาคว้าค่ายกลดินแดนปิดผนึก มันใช้พลังมหาศาลฉีกเปิดช่องว่างจนเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง ช่องว่างที่เกือบสมานตัวไปแล้วได้ถูกฉีกเปิดออกไปหลายฟันฟุต
แรงกดดันไร้เทียมทานโผล่ออกมาจากฝ่ามือ ปรมาจารย์หงซานและพรรคพวกต่างตกตะลึงกับแรงกดดันนี้และรีบล่าถอย!
หวังหลินเองก็หน้าซีดเช่นกัน เขาฝืนตัวเองถอยไปหลายพันฟุตจากแรงกดดัน
ปรมาจารย์หงซานเผยแววตาเย็นชา ขณะล่าถอยพลางก้าวไปสะบัดแขนขวา ปรากฏเป็นแสงสีแดงพุ่งเข้าหาฝ่ามือข้างนั้น
ขณะเดียวกันจ้าวเมฆาใต้ใช้ฝ่ามือตีใส่หน้าผากตนเอง ร่างกายสั่นเทาผุดเป็น เงาก้อนเมฆด้านหลัง ก้อนเมฆเหล่านี้ควบแน่นเป็นรูปปั้นเรียงกันเป็นค่ายกล พวกมันตามหลังแสงสีแดงของปรมาจารย์หงซานเข้าไปยังฝ่ามือยักษ์
แม่นางฝันจำแลงแห่งอัญเชิญนที สตรีวัยกลางคนสุดสวย ปรมาจารย์ลั่วฟู่และไท่หลัว ทั้งหมดโจมตีในเวลาเดียวกัน วิชาหลากหลายอย่างลอยออกไปและผสานเข้ากับ วิชาของทั้งปรมาจารย์หงซานและจ้าวเมฆาใต้ ก่อตัวเป็นพายุสั่นสะเทือนสวรรค์พุ่งเข้าหาฝ่ามือยักษ์!
หวังหลินออกคำสั่งหลิงตงและโจวจินให้ใช้วิชาโจมตีด้วยเช่นกัน กล่าวได้ว่า เซียนขั้นที่สามทั้งหมดของดินแดนชั้นในได้ส่งวิชาตัวเองออกไปเพื่อสร้างพายุลูกนี้
ดวงดาวเทพโบราณของหวังหลินหมุนติ้วอย่างรวดเร็ว เขาสะบัดแขนขวาปรากฏศีรษะเทพโบราณขึ้นมา จากนั้นเปลี่ยนมันเป็นกำปั้นยักษ์ที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงและสายฟ้า มันผสานเข้ากับพายุจนเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง กลายเป็นกระบวน ท่าทรงพลังที่สุดจากดินแดนชั้นใน พุ่งทะยานเข้าหาฝ่ามือ!
การโจมตีที่ทรงพลังที่สุดจากดินแดนชั้นในได้เข้าปะทะกับฝ่ามือในพริบตา วินาทีนั้นพลังมารทรงพลังจากดินแดนชั้นในได้สร้างเป็นมารโบราณเก้าดาว มัน อ้าปากออกมาด้วยแววตาเกลียดชังและพ่นพลังมารออกไป พลังมารเปลี่ยนกลายเป็นมังกรมารตัวยักษ์พุ่งทะยานไปข้างหน้า
นาทีนั้นดวงดาวมารโบราณทั้งเก้าดวงพุ่งออกมาจากดวงตาข้างซ้ายและผสานเข้ากับมังกรมาร มันผสานเข้ากับพายุและพุ่งใส่ฝ่ามือ
เสียงดังสนั่นกึกก้องไปทั่วดาราจักร เซียนดินแดนชั้นในและดินแดนชั้นนอกต่างได้ยินเสียงนี้ชัดเจน พายุปะทะเข้ากับฝ่ามือกลายเป็นคลื่นกระแทกอันไร้ขอบเขต แผ่กระจายออกไปทุกทิศทาง!
ปรมาจารย์หงซานและพรรคพวกต่างกระอักโลหิตและรีบล่าถอย ทว่าภายใต้แรงกระแทกรุนแรงนี้ นิ้วมือจากสี่ในห้านิ้วบนฝ่ามือพลันพังทลาย!
ชั่วขณะนั้นกำปั้นบัญชาโบราณของหวังหลินก็ได้มาถึง มันร่อนลงใส่นิ้วมือข้างสุดท้ายจนเกิดเป็นเสียงดังสนั่นกึกก้อง หวังหลินร่างสั่นเทา โลหิตไหลออกมาจากมุมปาก ความเจ็บปวดแล่นทะยานจากแขนขวาราวกับกระดูกแตกหัก
เขาล่าถอยอีกครั้ง
เมื่อนิ้วมือข้างสุดท้ายบนฝ่ามือได้ชนเข้ากับกำปั้นบัญชาโบราณของหวังหลิน มันแสดงอาการพังทลายขึ้นมา จังหวะนี้เองมังกรมารก็ร่อนลงมาถึงใส่นิ้วมือข้างสุดท้ายจนแตกสลาย! ตอนนี้เหลือเพียงฝ่ามือเท่านั้นและมันถูกเซียนขั้นที่สามทั้งหมดของดินแดนชั้นในร่วมโจมตีจนกระเด็นกลับไป!
คลื่นกระแทกแผ่กระจายเข้าไปในค่ายกลดินแดนปิดผนึกจนค่ายกลเกิดการสั่นเทา ช่องว่างขยายออกไปอย่างรวดเร็ว
ด้วยเพราะคลื่นกระแทกนี้ คันศรจึงยังลอยอยู่ที่เดิมราวกับพลังนี้ไร้ค่าเบื้องหน้ามัน แสงอ่อนๆ ห่อหุ้มอยู่รอบๆ ดูบิดเบือนไปเล็กน้อย
ฝ่ามือที่สูญเสียไปห้านิ้วพลันปลดปล่อยแสงห้าสี ราวกับห้านิ้วที่หายไปกำลังฟื้นฟูขึ้นมาใหม่!
กระนั้นเองเกิดเหตุการณ์อันน่าตกตะลึงขึ้น อวกาศด้านหลังหวังหลินและคนอื่นๆ เกิดการสั่นเทา เสียงคำรามทรงพลังมากพอจะสั่นสะเทือนทุกคนได้โผล่ออกมาจากดินแดนชั้นในด้านหลังคนทั้งหมด!
เสียงคำรามดูห่างไกล แต่พริบตาเดียวมันกลับดังกึกก้องใหญ่โต สีหน้าปรมาจารย์หงซานและพรรคพวกพลันเปลี่ยนไปมหาศาล หวังหลินเองก็มองไปด้านหลังเช่นเดียวกัน
เขาได้เห็นฉากเหตุการณ์ที่จะไม่ลืมไปชั่วชีวิต!
ดาวเคราะห์เซียนเผาไหม้เก้าดวง ดาวเคราะห์ทั้งเก้าเสมือนดวงอาทิตย์ที่ล่องลอยผ่านดาราจักร
อวกาศแตกกระจายเนื่องจากความเร็วแต่ละดวง เกิดระลอกคลื่นมากมายแผ่ออกมาเนื่องจากความร้อน
พวกมันเคลื่อนที่เร็วมากและเข้าประชิดในเสี้ยววินาที พวกมันพุ่งเข้าหาคันศรที่ลอยอยู่ด้านนอกค่ายกลดินแดนปิดผนึก!
ฝ่ามือยักษ์ที่กำลังฟื้นฟูตัวเองจึงพลันสะบัดไปและขัดขวางคันศร มันปะทะเข้ากับดาวเคราะห์เผาไหม้ดวงแรก
ดาวเคราะห์เผาไหม้ดวงแรกเปลี่ยนกลายเป็นพลังอันรุนแรงพร้อมกับเสียงดังสนั่นกึกก้อง ดาวเคราะห์พังทลายแต่แรงกระแทกได้บังคับฝ่ามือให้ล่าถอย
อย่างไรก็ตามมันถอยไปได้หมื่นฟุต ดาวเคราะห์ดวงที่สองก็มาถึงและชนเข้ากับฝ่ามืออีกครั้ง!
ดาวเคราะห์ดวงที่สามตามมาติดๆ และชนเข้ากับฝ่ามือ ฝ่ามือยักษ์สั่นสะเทือนและเกิดการระเบิด แต่กลับมีเงาชุดคลุมสีดำร่างหนึ่งก้าวเดินออกมา
เงาชุดคลุมสีดำนี้คือราชันย์ที่หวังหลินเคยเห็นอยู่ด้านนอกสุสานบัญชาโบราณ!
หลังจากปรากฏตัว เขาสะบัดแขนโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง แสงส่องสว่างออกมาจากมืออันเหี่ยวย่น ราวกับมือเขากลายเป็นแสงแรกในโลกนี้
แขนขวายกขึ้นกดลงไปบนดาวเคราะห์เซียนดวงที่สี่ ดาวเคราะห์พลันแตกสลายและเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง แต่ร่างเงาชุดคลุมดำถอยไปหลายก้าว แสงในมือ แตกสลายไปด้วย
ดาวเคราะห์ดวงที่ห้า หก เจ็ดและแปดมาถึงในเวลาเดียวกัน พอพวกมันเข้าใกล้ร่างเงาชุดคลุมดำ ทั้งหมดระเบิดในคราเดียวก่อให้เกิดแรงกระแทกอันน่าเหลือเชื่อแผ่กระจายในดาราจักรโบราณ
คลื่นความร้อนแผ่เข้าไปในส่วนลึกของดาราจักรโบราณ ท้องฟ้าดวงดาวแตกสลาย เงาชุดคลุมดำถูกผลักกลับไปและกระอักโลหิต ราวกับร่างกายกำลังถูกฉีกขาด!
“เจ้าไม่ตาย!?!” น้ำเสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความตกใจดังออกมาจากเงาชุดคลุมดำ
“ข้ายังไม่ตาย!” น้ำเสียงดังออกมาจากไหนสักแห่งในดินแดนชั้นในและพุ่งเข้าสู่ดินแดนชั้นนอกอย่างบ้าคลั่ง ดาวเคราะห์เผาไหม้ดวงที่เก้ากระแทกใส่เงาชุดคลุมดำทันที
ร่างเงาร้องคำราม ฝ่ามือสร้างผนึกขึ้นอย่างรวดเร็วปรากฏเป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่ด้านหลังและมีดวงจันทราสะท้อนอยู่ในบ่อน้ำ ยามนี้ร่างเงาชุดดำยกแขนซ้ายอัน แห้งเหี่ยวเข้าไปในบ่อน้ำ
ตกจันทราจากบ่อน้ำ! จากภาพที่เห็นก็บอกไม่ได้ว่าเขาตกบ่อน้ำหรือว่าตกจันทราขึ้นมา แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ ภายในน้ำจำนวนมากนั้นมีจันทราเสี้ยวอยู่ด้วย!
หลังจากตกจันทราออกมา ร่างเงาชุดดำสะบัดแขนส่งบ่อน้ำลอยเข้าหา ดาวเคราะห์ดวงที่เก้า
ทั้งสองอย่างเข้าปะทะกันแต่บ่อน้ำระเหยกลายเป็นควันสีขาวอย่างรวดเร็ว ทว่าดาวเคราะห์เองก็ฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วย!
บนดาวเคราะห์มองเห็นอักขระพระจันทร์เสี้ยวได้ชัดเจน อักขระนี้เจาะทะลุ ดาวเคราะห์ไปทำให้มันพังทลาย เศษเสี้ยวหายเข้าไปในอวกาศ!
“ตอนนั้นที่ข้าไล่สังหารเข้าไปในดินแดนชั้นนอก ไม่มีห้าปรมาจารย์คนไหนเทียบเคียงกับข้าได้ ข้าได้ขโมยเพลิงนรกานต์มาจำนวนมาก วันนี้เราเจอกันอีกครั้งและเจ้าก็ยังอ่อนแอ!” น้ำเสียงเก่าแก่และกดขี่ข่มเหงเป็นอย่างยิ่ง วินาทีที่เสียงนั้น เอ่ยจบ ร่างพร่าเลือนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นบนตำแหน่งที่พระจันทร์เสี้ยวกำลังจะร่อนไปถึง ร่างนั้นสะบัดแขนขวาและเขียนคำว่า “ต่อสู้!”
คำว่า “ต่อสู้” ได้ทำให้พระจันทร์เสี้ยวแตกสลาย!
“คนมากมายรู้ว่าเสียงคำรามเป็นการขับไล่ แต่มีบางคนไม่รู้ว่าภายในเสียงคำรามคือคำเตือนอยู่ด้วย หากเจ้ากล้าก้าวเข้ามาในดินแดนชั้นใน เจ้าจะต้องตาย!”
“เจ้ามันขี้ขลาดเหมือนหนู ประทับฝ่ามือเล็กๆ ของเด็กน้อย เจ้ากล้าเรียกตัวเองว่า ‘ราชันย์’ ได้อย่างไร? นอกจากคนของตระกูลลี่แล้ว ไม่มีใครจดจำเจ้าของได้ ในเมื่อเจ้าใช้มันเป็นเหยื่อล่อ ข้าจะรับมันไว้เอง!” น้ำเสียงของร่างพร่ามัวดูสงบนิ่ง เขาก้าวเข้าหาคันศรที่ลอยอยู่ตรงนั้น!
“ผีเฒ่าจาง!! เจ้ายังไม่ตาย!!” ร่างเงาชุดดำเงยศีรษะขึ้น ผ้าคลุมส่วนหัวถูกฉีกเป็นชิ้นๆ จนเผยให้เห็นใบหน้า!