1551. ภาพวาดขุนเขาและสายน้ำ
หวังหลินห่วงใยคนที่ช่วยเขาเป็นอย่างมาก!
แม้โลกจะล่มสลายไปตามกาลเวลา แต่ความเมตตาของฉิงชุ่ยไม่เคยจางหาย!
หวังหลินตอบแทนคนที่ช่วยเขาเสมอ!
ฉิงชุ่ยถือว่าหวังหลินเป็นศิษย์น้องข้ามรุ่นเนื่องจากมีวิชาของอาจารย์และสอนวิชาอื่นให้หวังหลิน เขาเองยังทำตัวเหมือนเป็นภูเขาให้หวังหลินในยามที่หวังหลินอ่อนแอ!
“เจ้าคือศิษย์น้องข้า ข้าจะไม่ให้ใครทำร้ายเจ้า!” คำพูดนั้นมากพอจะทำให้ หวังหลินรู้สึกอบอุ่นไปนับพันปี
ตอนนั้นหวังหลินต้องหนีด้วยความหวาดกลัวเนื่องจากไม่มีพลังอำนาจพอจะช่วยเหลือฉิงชุ่ยได้ เขาตัดสินใจว่าตราบใดที่มีโอกาส เขาจะเข้าไปยังพันธมิตรเซียนและช่วยเหลือศิษย์พี่!
ป๋ายฟ่านเป็นคนประหลาดสำหรับหวังหลินและเขาไม่ได้นับถือป๋ายฟ่านเป็นอาจารย์ อย่างไรก็ตามหวังหลินนับถือฉิงชุ่ยเป็นศิษย์พี่อยู่ในใจ…ศิษย์พี่ของเขาในชีวิตนี้!!
ชีวิตของฉิงชุ่ยนั้นน่าเศร้า ชีวิตเขาไม่มีความสุข ภรรยาสิ้นชีพด้วยน้ำมือตัวเอง ญาติสนิทมิตรสหายของเขาทั้งหมดถูกเขาสังหารไปตอนที่เขาบ้าคลั่ง แม้แต่ป๋ายฟ่านยังต้องผนึกเขา อาจารย์ที่เขาเคารพยังต้องตาย แต่ก็ทิ้งให้เขามีชีวิตรอดมาได้เนื่องจากผนึก
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทำให้ฉิงชุ่ยรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น เมื่อความทรงจำค่อยๆ ฟื้นคืนกลับมา เขาบ้าคลั่งไปอย่างสิ้นเชิง
บ้าคลั่งจากความเศร้าโศก! เผชิญหน้ากับความพินาศในช่วงอายุต้นๆ เขาเป็นถึงองค์ชายของแคว้นวารีกระจ่าง เขาถูกนักฆ่าหมายหัว เผชิญกับความเศร้าโศกและ สิ้นหวังจนกระตุ้นขอบเขตจวี่ขึ้นมา จากนั้นกลับไปยังแคว้นวารีกระจ่างด้วยความเกลียดชังเข้มข้นและจิตสังหารรุนแรง!
ค่ำคืนนั้น โลหิตไหลเป็นสายในแคว้นวารีกระจ่าง! เซียนมากมายตายไปหลายคน!
เขาได้ล้างแค้น แต่ความสุขในชีวิตของเขาเลือนหายไป ในชีวิตทั้งหมดของเขาทำแต่เพียงฆ่า ฆ่า ฆ่า! จิตสังหารของเขาช่างน่าตกตะลึง ในยามนั้นเขาได้เข้าไปใน แดนสวรรค์อัสนี!
ในแดนสวรรค์อัสนี หลังจากใช้ทั้งชีวิตไปกับความเศร้าและการเข่นฆ่า เขาได้พบอาจารย์ และได้พบสตรีที่ทำให้เขาจิตใจเย็นลง
เพื่อนางแล้ว เขาล้มเลิกการสังหารและละทิ้งทุกอย่าง กระทั่งในที่สุดได้กลายเป็นขุนนางเทพฉิงชุ่ยแห่งแดนสวรรค์อัสนี!
เขาคิดว่าตนเองได้ค้นพบความสุขที่หายไปหลายปี ในช่วงเวลานี้เขามีความสุขมากจริงๆ ทว่าทั้งหมดนี้ได้มลายหายไปในระหว่างที่เขาบ้าคลั่ง ราวกับดวงจันทร์สะท้อนในสายน้ำ ช่างเปราะบางมากเกินไป
เขาสังหารภรรยาตัวเอง โลหิตของนางไหลท่วมบนหน้าเขา โลหิตนั้นทำให้วิญญาณเขาสั่นเทาและตื่นจากความบ้าคลั่ง วินาทีนั้นเองเขาเห็นภรรยาของตนกำลังดิ้นรนเอามือเข้าสัมผัสใบหน้าของเขา ยามที่แขนนางหมดสิ้นเรี่ยวแรงและตกลงไป ฉิงชุ่ยร้องคำรามอย่างหมดหวังที่สุดในชีวิต!
ตั้งแต่นั้นมา ไม่มีสิ่งใดในชีวิตเขาที่เป็นความสุขได้อีกเลย…
เสียงคำรามที่โผล่ออกมาจากดาวเคราะห์เซียนได้ทำให้หวังหลินสั่นเทา เขาไม่อาจสงบนิ่งอีกแล้ว แววตาตื่นเต้นขึ้นมาเพราะฉิงชุ่ยยังไม่ตาย!
แม้เสียงคำรามจะเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและจิตสังหาร หวังหลินเริ่มหัวเราะเต็มไปด้วยความสุขเนื่องจากรู้ว่าฉิงชุ่ยยังไม่ตาย!
ตราบใดที่ฉิงชุ่ยไม่ตาย หวังหลินมั่นใจว่าเขาสามารถทำให้ศิษย์พี่ฉิงชุ่ยฟื้นคืนสติกลับมาได้!
มังกรทมิฬเพลิงนรกานต์ถูกเสียงคำรามจากฉิงชุ่ยกระแทกใส่จนร่างกายของมันสั่นเทา มันสัมผัสจิตสังหารจากเสียงคำรามและแก่นแท้สังหารอันหนาแน่นได้
หวังหลินก้าวเท้าพลางหัวเราะ คว้ามังกรทมิฬและโยนไปข้างหลัง
“ข้าจะปล่อยเจ้าไป! แต่หากเจ้าสังหารคนในดินแดนชั้นในแม้แต่คนเดียว ข้าจะทำลายเจ้า!”
ร่างมังกรทมิฬสั่นเทาและเผยความสุขที่ปิดไว้ไม่มิด มันพยักหน้าให้หวังหลินก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
หวังหลินเปล่งแสงสีทองมหึมา เพียงก้าวเท้าก็เข้าประชิดดวงดาวได้แล้ว ตอนนี้มีดาวเคราะห์ดวงเล็กหลายดวงที่ก่อเกิดเป็นแขนขวาเข้ากระแทกใส่หวังหลิน
หลังจากรู้ว่าฉิงชุ่ยยังมีชีวิต หวังหลินจึงหมดความอดทนแล้ว เขาไม่ระงับพลังต่อต้านในร่างกายอีก เมื่อแขนนั้นมาถึง แสงสีทองในร่างหายไปและปรากฏดาวสีทองเจ็ดดวงกลางหน้าผาก หวังหลินใช้แขนขวากำหมัดและส่งกำปั้นใส่แขนที่กำลังเข้ามา
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว จากนั้นแขนขวาของดาวเคราะห์เซียนจึงพังทลาย เศษหินนับไม่ถ้วนที่แตกสลายนับไม่ถ้วนกระจายออกไปทุกทิศทาง
หวังหลินชะงักไปชั่วขณะและฟื้นคืนอย่างรวดเร็ว เวลานี้เองแขนซ้ายของ ดาวเคราะห์ได้เข้ามากระแทกใส่หวังหลิน
“ไปซะ!” รัศมีแสงกะพริบวาบ สายฟ้าสีทองหนึ่งสายพุ่งออกไปและถูกปกคลุมด้วยเพลิงสีทอง มันชนเข้ากับแขนซ้ายของดาวเคราะห์จนเกิดเสียงดังปัง
แขนซ้ายของดาวเคราะห์ถึงกับเกิดรอยแตกร้าวขนาดใหญ่ เพลิงสีทองพุ่งเข้าไปในรอยแตก แผ่กระจายความร้อนทำให้แขนพังทลาย
ราวกับไม่มีพลังใดจะหยุดหวังหลินได้ นี่คือความมุ่งมั่นที่จะช่วยฉิงชุ่ย เพียงหวังหลินก้าวครั้งที่สาม เขาก็มาถึงเบื้องบนของดาวเคราะห์ยักษ์
ชายชรามีดวงตาส่องประกายและยกแขนทั้งสองขึ้นมาสร้างผนึก จากนั้นปิดแขนและเปิดออก
ชั่วจังหวะที่ปรากฏผนึก ทั่วทั้งดวงดาวสั่นสะเทือน พื้นดินเคลื่อนไหว ภูเขานับไม่ถ้วนพังทลาย เทือกเขาใหญ่สองแห่งค่อยๆ พุ่งขึ้นมา มองไกลๆ แล้วเทือกเขาทั้งสองนี้ดูตั้งตรงและยาวหลายหมื่นลี้ ขึ้นเคียงคู่กันทั้งสองแห่ง!
พวกมันเหมือนกิ่งก้านสาขาสองแห่ง ราวกับตรงกลางเป็นม้วนคัมภีร์ที่ดูเหมือนภาพวาดแผ่กระจายออกมา!
“ภาพวาดขุนเขาและสายน้ำ ปกป้องพันธมิตรเซียน!” น้ำเสียงเก่าแก่ดังออกมาจากปากชายชรา ในยามนั้นระลอกคลื่นผุดขึ้นในพื้นที่ระหว่างภูเขาสองแห่ง!
มองไกลๆ แล้วนี่มันเหมือนภาพวาด!
ทั่วดาวเคราะห์สั่นไหว ระลอกคลื่นดังสนั่น น้ำหมึกเริ่มลอยออกมาราวกับมันมีวิญญาณ มันรวมกันเบื้องหน้าชายชราก่อตัวเป็นเงาภาพวาดที่มีขนาดถึงแสนฟุต!
ภาพวาดแผ่กระจายและชัดเจนยิ่งขึ้น มันเต็มไปด้วยภูเขาและแม่น้ำอยู่มากมาย!
หวังหลินเคยเห็นภาพวาดขุนเขาและสายน้ำมาก่อน ทันหลางก็มีภาพวาด ฉบับสำเนา วันนี้หวังหลินได้เห็นภาพวาดขุนเขาและแม่น้ำของจริงที่เป็นสมบัติจากแดนสวรรค์พิรุณ!
“ตอนนั้นพันธมิตรเซียนเป็นกลุ่มแรกที่เข้าไปในแดนสวรรค์พิรุณที่พังทลาย ได้รับสมบัติมาจำนวนมาก ดูเหมือนเรื่องนั้นจะเป็นความจริง!” หวังหลินสัมผัสแรงกดดันทรงพลังขณะที่มองภาพวาดขุนเขาและสายน้ำได้!
หวังหลินสัมผัสได้กระทั่งเพลิงนรกานต์ข้างใน ราวกับข้างในมีสาวกเพลิงนรกานต์อยู่! ภาพวาดขุนเขาและสายน้ำสร้างดินแดนของตัวเองขึ้นมา ต้นกำเนิดของมันไม่มีใครรู้
ตอนนี้เมื่อภาพวาดขุนเขาและสายน้ำเปิดขึ้นและแผ่กระจาย เกิดเป็นพลังดึงดูดและพยายามดึงหวังหลินเข้าไป หวังหลินรู้สึกว่าเหมือนกำลังถูกเจ้าอสูรโลกันตร์กลืนกิน อวกาศคล้ายถูกภาพวาดดูดซับ
สัมผัสแห่งกาลเวลาปรากฏขึ้นมา ราวกับเวลาผ่านไปนานมากเพียงแค่มันสูดไป
เสื้อผ้าของหวังหลินพลิ้วสะบัด เขายกแขนขวาขึ้นพร้อมกับดวงตาส่องประกายสีทอง ขณะที่ภาพวาดดูดเข้าไป ระลอกคลื่นนับไม่ถ้วนแผ่กระจาย เสียงคำรามลั่นดังออกมาไกลๆ ปรากฏประทับฝ่ามือยักษ์ขึ้นเหนือหวังหลินและภาพวาด!
รอยฝ่ามือดูชัดเจนยิ่ง สิ่งที่ตกตะลึงยิ่งกว่าก็คือแสงสีทองที่ประทับฝ่ามือเปล่งออกมา เป็นพลังปราณสวรรค์อันเข้มข้นที่แผ่กระจายผ่านดาราจักรฟ้ากระจ่าง!
พลังปราณสวรรค์นี้บริสุทธิ์มาก มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าสายฟ้าสวรรค์และเพลิงที่ หวังหลินใช้ก่อนหน้านี้เสียอีก! มันเพิ่มถึงระดับที่น่าหวาดกลัวแล้ว
ประทับวิญญาณสงคราม!
ประทับวิญญาณสงครามของแท้ที่หวังหลินใช้ด้วยสายโลหิตเทพ!
ร่างเทพนั้นที่เหมือนวิญญาณดั้งเดิมภายในร่างหวังหลินกำลังปลดปล่อยพลังปราณสวรรค์จำนวนมากเข้าไปในแขนขวา ทำให้ประทับวิญญาณสงครามเต็มไปด้วยพลังปราณสวรรค์มากยิ่งขึ้น!
พลังปราณสวรรค์บริสุทธิ์ขนาดนี้กำลังปรากฏขึ้นในดาราจักรฟ้ากระจ่างซึ่งเหมือนกับเป็นการหยดน้ำลงไปในน้ำมันเดือด! เมื่อน้ำหล่นใส่น้ำมัน มันจึงระเบิด!
ตั้งแต่มีดาราจักรฟ้ากระจ่างมา ไม่เคยมีพลังปราณสวรรค์บริสุทธิ์ขนาดนี้เกิดขึ้นมาก่อน!
นาทีที่ประทับวิญญาณสงครามปรากฏขึ้น พลังปราณสวรรค์อันบริสุทธิ์ได้ปลดปล่อยคลื่นมหึมา ทำให้ผู้คนจำนวนมากตกตะลึงและเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ!
ณ ดาราจักรอัญเชิญนที แม้จะตกเป็นของดินแดนชั้นนอก ทว่ามีชายหนุ่ม ไร้อักขระกลางหน้าผากคนหนึ่งกำลังเดินด้วยท่าทีขี้เกียจ
“อาา อาจารย์ลุงหม่ากล่าวถึงที่ไหนกันนะ ทำไมถึงได้หายากหาเย็นขนาดนี้…มันน่าจะเป็นที่นี่ แต่ข้ายังไม่เจอทางเข้า…” ชายหนุ่มพึมพำ จากนั้นสีหน้าท่าทางเปลี่ยนไป การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ไม่เคยปรากฏขึ้นบนหน้าเขามาก่อนตั้งแต่มาที่ ดินแดนชั้นใน!
“นี่…นี่มัน…นี่มันพลังปราณสวรรค์!! พลังปราณสวรรค์อันบริสุทธิ์ที่แม้แต่อาจารย์ลุงหม่าก็เทียบไม่ได้!! นี่มันเทพสายเลือดราชวงศ์! มันเป็นใคร? ใครสืบเชื้อสายมา!? บัดซบ เทพสายเลือดราชวงศ์มาที่นี่ได้อย่างไร? พวกมันค้นพบได้อย่างไร!?”
ผีเฒ่าจางผู้ลึกลับและขุนนางแดนสวรรค์โบราณต่างก็ตกตะลึงกับพลังปราณสวรรค์นี้…