1629. กระบวนท่าเดียวก็ทนไม่ได้
หวังหลินใช้เต๋าแห่งจริงเท็จเพื่อสร้างทัณฑ์สวรรค์มายา ร่างนับไม่ถ้วนใน สายหมอกพลันส่งเสียงดิ้นรนคำราม ทั้งหมดมีเป้าหมายที่รอยแยกด้านบนหวังหลิน
ทั่วทั้งดาราจักรฟ้ากระจ่างเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่ว รอยแยกที่ถูกทัณฑ์สวรรค์ของหวังหลินเข้าโจมตีใส่จึงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เรือนผมสีขาวของหวังหลินสะบัดพลิ้ว เขาจ้องมองรอยแยกและก้าวเข้าไปหาอย่างสงบนิ่ง
จังหวะการก้าวไม่ได้เร็วนัก แต่ทุกย่างก้าวทำให้เกิดเสียงดังสนั่นและทำให้เสียงจากรอยแยกรุนแรงขึ้นกว่าเดิม
การสั่นสะเทือนจากรอยแยกและความสงบนิ่งของหวังหลินกลายเป็นความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด
หวังหลินไม่กลัวทัณฑ์สวรรค์ เขามีจิตใจของมหาบัณฑิตและมีกลิ่นอาย ทรงอำนาจ ทุกอย่างในโลกเท่าเทียม แม้แต่ทัณฑ์สวรรค์ก็ไม่มีข้อยกเว้น
‘ทุกสิ่งมีต้นกำเนิด วันนี้ข้าอยากจะเห็นเสียจริงว่าทำไมทัณฑ์สวรรค์ถึงมีตัวตน มันออกมาได้อย่างไรและมาจากไหน!’ หวังหลินดวงตาส่องสว่าง เดินเข้าไปใกล้รอยแยกมากยิ่งขึ้น
พอเขาอยู่ห่างจากรอยแยกไม่เกินแสนฟุต แสงสว่างเจิดจ้าโผล่ออกมา
บางอย่างค่อยๆ ลอยออกมาจากรอยแยก มันคือพู่กันหางม้าที่ดูธรรมดาและมีความยาวเพียงแค่เจ็ดนิ้วเท่านั้น ด้ามจับเป็นไม้สีม่วง ตรงปลายพู่กันเป็นขนสีขาว มีขนสามพันเส้นเป็นสัญลักษณ์ของสุดยอดเต๋า
ของชิ้นนี้ลอยออกมาจากรอยแยกอย่างช้าๆ และโบกสะบัดใส่หวังหลิน ขนทั้งสามพันเส้นเคลื่อนไหวโดยไร้แรงลมและกระจัดกระจาย เกิดเป็นระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นออกมาจากพู่กันหางม้า
ฝีเท้าของหวังหลินหยุดชะงักเล็กน้อย ดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้า จากนั้นเขาพุ่งทะยานเข้าหาพู่กันหางม้าโดยไม่ลังเล
ระลอกคลื่นแผ่กระจายและแทงทะลุผ่านก้อนเมฆ เพียงแค่หวังหลินเข้าไปใกล้ หนึ่งในเส้นขนสามพันเส้นได้กระจายออกมาจากพู่กันและลอยเหมือนควัน เส้นสีขาวจากพู่กันค่อยๆเปลี่ยนกลายเป็นวิชาหนึ่ง
วิชาแรงโน้มถ่วง!
ขณะเดียวกัน ขนสีขาวเส้นที่สองได้แยกตัวออกมาจากพู่กันและเปลี่ยนกลายเป็นวิชาที่สอง วิชาเพลิงอัคคี
ขนเส้นที่สามตามกันมาติดๆและเปลี่ยนกลายเป็นกลิ่นอายสังหาร มันเป็นกลิ่นอายสังหารจากกระบี่สังหาร
เส้นที่สี่ ห้า หก…พริบตาเดียวเส้นขนสีขาวนับร้อยเส้นลอยออกมาเปลี่ยนกลายเป็นดัชนีแห่งความตาย ดัชนีนรก ดัชนีมาร และวิชาอื่นๆ ที่หวังหลินเคยเห็นในขั้นแรก
บางวิชาเขาก็เชี่ยวชาญ บางวิชาก็เป็นคนอื่นที่ใช้ออกมาให้เขาเห็น
ต่อจากเส้นขนนับร้อยแสนจึงเป็นเส้นขนที่เหลือทั้งหมด พวกมันเปลี่ยนกลายเป็นวิชาหลากหลายอย่าง มีทั้งของฉิงชุ่ย ของซือถูหนาน แม้กระทั่งวิชาเรียกขานสายลม อัญเชิญสายลม ป่นขุนเขา ถล่มพสุธา ของป๋ายฟ่าน
ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดขึ้นในชั่วพริบตา เส้นขนสามพันเส้นแปรเปลี่ยนเป็นวิชาที่แตกต่างกันสามพันรูปแบบที่หวังหลินเคยเห็นมาในชีวิต
มีทั้งของฉิงหลิน ฉุยต้าวและของปรมาจารย์ลั่วฟู่ด้วย มีแม้กระทั่งวิชาจากห้ายอดปรมาจารย์ของดาราจักรโบราณ วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นแรกและรุ่นสอง และอีกหลายคนรวมกัน!
สามพันเส้นขน สามพันสุดยอดเต๋า สามพันวิชาเซียน! วิชาส่วนใหญ่ในความทรงจำของหวังหลินปรากฏขึ้นเบื้องหน้า
สามพันวิชาได้ผสานเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่พู่กันสะบัด เหล่าวิชาได้ล้อมรอบหวังหลินและเข้าใกล้ในทันที
บางทีแม้จะมีร้อยวิชาก็คงไม่เป็นปัญหา ถึงแม้จะเป็นสามพันวิชาก็ไม่มีปัญหาอะไรกับหวังหลิน แต่สามพันวิชานี้ถูกสร้างขึ้นจากเส้นขนของพู่กันซึ่งเปล่งกลิ่นอายคุ้นเคย กลิ่นอายนี้คือกลิ่นอายของพลังเทพ!
เป็นผลให้พลังอำนาจของมันมากพอที่จะสั่นสะเทือนโลกใบนี้
พลังเทพนี้ไม่ใช่พลังปราณสวรรค์จากแดนสวรรค์ของดินแดนชั้นในแต่เป็นพลังเทพของจริงเหมือนหยดโลหิตสีทอง หากเขาไม่ได้เจอเหลียนต้าวเฟยมาก่อนและได้ร่างเทพอมตะมา เขาคงไม่รู้จักพลังเทพที่ใช้เพื่อสร้างวิชาทั้งสามพันรูปแบบนี้
นาทีที่เขาสัมผัสมันได้จึงต้องหรี่สายตาแคบลง มองดูวิชาทั้งสามพันเข้ามาใกล้ ส่วนหวังหลินเผยแววตาจิตสังหาร
“ข้าคาดการณ์ไว้แล้วว่าทัณฑ์สวรรค์ต้องมาจากแดนสวรรค์โบราณ ตอนนี้ ข้าสัมผัสได้ถึงพลังเทพอันบริสุทธิ์ เห็นได้ชัดว่าแดนสวรรค์โบราณมีความเกี่ยวข้องกับดินแดนเซียนดารา!”
แสงสีทองเบาบางระเบิดออกมาจากวิชาทั้งสามพัน พุ่งตกลงมาใส่หวังหลิน
เสียงดังสนั่นกึกก้องจนทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน ร่างหวังหลินถูกปกคลุมด้วย แสงสีทองเบาบางจนมองไม่เห็นร่างเขาได้เลย
ขณะเดียวกันของอีกชิ้นลอยออกมาจากรอยแยก มันคือเจดีย์เก้าชั้น เจดีย์เป็น สีทองและเปล่งแรงกดดันไร้ขอบเขต มันขยายตัวออกไปในพริบตาถึงหลายแสนฟุต เรืองแสงสีทองและลอยไปหาหวังหลิน
ขนพู่กันทั้งสามพันคือทัณฑ์สวรรค์!
แรงกดดันของเจดีย์ก็คือทัณฑ์สวรรค์!
ทัณฑ์สวรรค์ในขั้นที่สามมีเป้าหมายมาที่หวังหลินช่างทรงพลังยิ่ง! หากระดับบ่มเพาะของหวังหลินอยู่ในขั้นสวรรค์ดับสูญระดับต้น เขาคงตายอยู่ที่นี่แน่นอน!
แม้จะเป็นขั้นสวรรค์ดับสูญระดับสูงสุด เขาก็คงตายเพราะทัณฑ์สวรรค์ครั้งนี้!
แม้เขาจะมีระดับบ่มเพาะขั้นวิญญาณดับสูญระดับกลาง หากเขาบรรลุขั้นนี้ได้ด้วยหนึ่งแก่นแท้ เขาก็คงไม่มีโอกาสรอดชีวิตต่อทัณฑ์สวรรค์ไปได้
เจดีย์สีทองเก้าชั้นพุ่งเข้ากระแทกใส่จุดที่สามพันวิชาอยู่ หลังจากเกิดเสียงดังสนั่นรุนแรง ทุกอย่างกลายเป็นความเงียบ
สิ่งที่เหลืออยู่ภายในก้อนเมฆคือเจดีย์สีทองเก้าชั้นที่ดูเหมือนเป็นสิ่งของที่มีมาตั้งแต่ยุคโบราณกาล
จ้าวเมฆาใต้และคนอื่นด้านนอกก้อนเมฆถึงกับตัวสั่นอย่างเงียบงัน จ้าวเมฆาใต้จ้องมองก้อนเมฆด้วยความร้อนใจและเป็นห่วง
ซือถูหนานขบคิดเงียบๆ รู้สึกเหมือนมีบางสิ่งแย่ๆ กำลังจะเกิดขึ้น เขาต้องการพุ่งเข้าไปในก้อนเมฆ ทว่าขณะที่เคลื่อนไหว จ้าวเมฆาใต้สะบัดแขนเพื่อหยุดซือถูหนาน
“จ้าวเมฆาใต้! ท่านไม่ควรมาหยุดข้า!!!” ซือถูหนานหันกลับไปทันที แววตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง จ้องมองจ้าวเมฆาใต้ด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยจิตสังหารมหึมา
เขารู้ว่าตัวเองไม่อาจเทียบกับจ้าวเมฆาใต้ได้ แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าหวังหลินกำลังตกอยู่ในอันตราย ด้วยนิสัยของซือถูหนาน แม้ฉิงหลินจะอยู่ที่นี่ เขาก็คงโจมตีโดยไม่ลังเล
จ้าวเมฆาใต้ไม่สนใจคำพูดของซือถูหนาน เขาขบคิดเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมแทน
“จ้าวดินแดนปิดผนึกกำลังทะลวงผ่านทัณฑ์สวรรค์ เราไม่ควรเข้าไปแทรกแซง…หากเจ้ายืนยันที่จะไป ไม่เพียงแต่เจ้าจะไม่ช่วยแล้ว ยังไปขัดขวางเขาด้วย”
ซือถูหนานส่งสายตาไปที่ก้อนเมฆและกำหมัดแน่น ขบคิดเล็กน้อยแล้วจึงเอ่ยเสียงแหบพร่า
“ข้าจะรออีกครึ่งก้านธูป หลังจากนั้นหากมันยังเงียบเช่นนี้ ข้าต้องเข้าไปที่นั่น!”
จ้าวเมฆาใต้ไม่พูดตอบ เขามองก้อนเมฆและร้อนใจยิ่งกว่าเดิม
อีกด้านหนึ่ง ผีเฒ่าจางตื่นเต้นยิ่ง ดวงตาเปล่งประกายพลางเลียริมฝีปากและเอ่ยพึมพำกับตัวเอง
‘พู่กันสามเก้า เจดีย์ข่มเทพ น่าจะมีอีกอันที่เรียกว่า ‘วงแหวนผนึกชะตา’…ตอนที่เขาวางทัณฑ์สวรรค์ไว้ในถ้ำ เขาใส่สมบัติทั้งสามไว้ข้างใน…’ คำพูดของผีเฒ่าจางดูจะล้ำลึก สายตามองไปทางก้อนเมฆด้วยความประหลาดใจ
เวลาครึ่งก้านธูปยาวนานนับปีสำหรับซือถูหนาน เหล่าเซียนนับพันของดินแดนชั้นในยิ่งเคร่งเครียดและเกิดความรู้สึกแย่ๆขึ้นในใจ
“จ้าวดินแดนปิดผนึกจะเอาชีวิตรอดจากทัณฑ์สวรรค์ได้หรือไม่…”
“เป็นไปไม่ได้ จ้าวดินแดนปิดผนึกไม่อาจล้มเหลว…”
“เงียบมาสักพักแล้ว เกิดอะไรขึ้นตรงนั้นกันแน่…”
ความตื่นตระหนกเริ่มผุดขึ้นมาในใจของเหล่าเซียนนับพันจนกลายเป็นความกระวนกระวาย ซือถูหนานพบว่าเริ่มจะควบคุมตัวเองได้ยากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เวลาครึ่งก้านธูปผ่านพ้นไป ซือถูหนานกำลังจะพุ่งเข้าไปในก้อนเมฆ เสียงดังสนั่นกึกก้องขึ้นมา!
ลึกเข้าไปภายในก้อนเมฆ เจดีย์เกิดการสั่นสะเทือนทันที เสียงดังลั่นออกมาจากภายในเจดีย์
ภายในเจดีย์เกิดความปั่นป่วน หวังหลินพัวพันกับเส้นขนสามพันเส้นซึ่งกลับคืนสู่รูปลักษณ์ดั้งเดิมและผนึกหวังหลิน
ภายในเจดีย์มีแสงสีทองระเบิดขึ้นมาช่างดูเหนือชั้นเป็นอย่างยิ่ง แสงนั้นต้องการหลอมหวังหลิน มันต้องการใช้พลังเทพเพื่อหลอมละลายหวังหลินให้ได้!
แต่ทัณฑ์สวรรค์กลับไม่รู้ว่าสิ่งที่อยู่กลางหน้าผากหวังหลินคือสายโลหิตเทพที่บริสุทธิ์ที่สุด!
‘ทัณฑ์สวรรค์มีแค่วิชาพวกนี้อย่างเดียวหรือ…หากเป็นเช่นนั้น ทัณฑ์สวรรค์… ช่างอ่อนแอเกินไป!’ หวังหลินถูกรัดด้วยขนทั้งสามพัน เขาส่ายศีรษะ ดวงดาว เทพโบราณกลางหน้าผากเริ่มหมุนติ้ว พลังเทพโบราณพรั่งพรูออกมาผ่านร่างกายและทำให้ร่างขยายขนาดอย่างรวดเร็ว
ร้อยฟุต สามร้อยฟุต พันฟุต…จนกระทั่งสูงหลายพันฟุตเสมือนยักษ์ เส้นขนรอบตัวเขาถูกดึงจนแน่นและบางส่วนขาดผึง เมื่อหวังหลินเปลี่ยนกลายเป็นร่างเทพโบราณ พลังเทพโบราณจึงแพร่กระจายออกไปและเส้นขนทั้งหมดจึงพังทลาย!
‘กระบวนท่าเดียวก็ทนไม่ได้…’ หวังหลินส่ายศีรษะอีกครา จากนั้นก้าวขึ้นไปด้านบน แขนขวากำหมัดและโยนกำปั้นเข้าใส่ยอดเจดีย์!